Mijn partner en ik hadden in januari van dit jaar besloten dat ik die maand aan de laatste pilstrip zou doen, OKe helemaal blij natuurlijk er we zijn ervoor gegaan, helaas tot nu toe nog geen enkel reslutaat nou ja kan he geen probleem. Nou moest ik vandaag naar de dokter en had gelijk zoiets ik ben er nou toch gelijk maar even vragen hoe de dokter er over denk, wat voor tijd er voor staat.. Nou netjes een jaar en dan zou er eerst de sperma van mn partner onderzocht worden en als daar niks uitkomt dan wordt ik verder onderzocht..prima... Kom ik vanavond thuis en had het al aan mn partner verteld dat ik dat zou vragen bij de ha, dus ik zit het zo te vertellen zegt tie ineens nou was niet van plan om een al geheel lichaamsonderzoek te laten doen pardon!? Met stom heid geslagen......... wat blijkt hij heeft zoiets als het komt, komt het komt er geen kindje dan niet.......oke shock..........was er behoorlijk stil van en kon alleen maar huilen. Toen maakte hij ook nog de opmerking ik hoor al maanden niks anders dan baby's............. Ik voelde me echt aangevallen, en had het idee dat ik als enige een kindje wilde. Dat moest ik niet zo zien, hij wil ook graag een kindje van ons, maar moet je nu persee voor je 27ste een kindje hebben je hebt de tijd, nou als antw kreeg die, ja wil graag voor mn 27ste een kindje hebben, reactie daar heb je het al MAar ik moet alles los laten is beter voor mij, en voor ons Snap ik er nou niks meer van, Ik kan nu ook gewoon ff niet tegen hem praten, dacht echt dat we eer samen uit waren enzo....... Manlief heeft dus iets zoals: Maar het komt er eigelijk op neer moeder natuur doet wat tie wil, anders pech! Ik heb zoiets: Wil heel graag een kindje en als we moeder natuur kunne helpen doe ik dat graag Aggrrrrrr snap het allemaal niet Sorry voor me gezeur en het lange verhaal, maar moest het ff van me afschrijven
Ik begrijp het lieverd. Mannen zijn soms zooo passief. Gek word je ervan. Ze kunnen en zullen ons nooooooiiitt begrijpen, want wij begrijpen hun ook niet. Misschien is hij bang dat er iets mis is met zichzelf. Je weet toch mannelijke trots, daarom wilt hij niet meedoen met de onderzoeken. echt typisch
Snap dat het zwaar op je dat komt vallen. Ik weet eigenlijk niet zo goed wat voor advies ik je kan geven. Hadden jullie het hier al eerder over gehad, over wat als het niet zou lukken? Anders komt het misschien wat rauw op zijn dak vallen, en zaadonderzoek is vaak heel confrontered voor mannen. Dus misschien overviel je hem er mee. Anders zou ik zeggen, laat het even bezinken. En begin er dan eens op een rustig moment over. Praat erover. Waarom wil hij niet geholpen wrorden? Wat als je na je 27ste ook geen kinderen via de natuurlijke weg krijgt, hoe denkt hij dan over hulp? Ik denk dat je duidelijk je gevoel uit moet spreken, kan me voorstellen dat je je erg alleen voelt. Mannen denken vaak anders dan vrouwen. Mijn vriend is ook wat makkelijker, ik denk dat bij ons het moedergevoel boven komt. Ik weet niet zo goed wat ik moet zeggen, hoop dat je hier wat aan hebt. Misschien is het ook goed, om dit met een goede vriending te bespreken, zodat je je gevoelens kunt uiten en ze beter op een rij krijgt. Heel veel sterkte! In het heetst van de strijd worden er wel eens dingen gezegd, die eigenlijk niet zo bedoeld zijn. Ik hoop dat het bij jullie ook zo is.
O jeetje Ikke, Wat een narigheid, ik snap dat je er even van ondeste boven bent. Misschien moet je het even rustig laten doordringen aan je man. Inderdaad wat Emel ook schrijft; hij voelt zich misschien gekrenkt in zijn mannelijkheid. succes, olga
agrrrrrrrrrrrr tuurlijk wil je dit even kwijt ja af en toe kunnen mannen zo bot over komen. ik denk dat hij wel gaag eenkindje van jou wil maar dat hij inderdaad bang is om zich zelf daarvoor te moeten laten testen veel mannen willen vooral daar niet onderzocht worden. ik weet zeker dat hij er later nog wel op terug komt. succes
Wat lief dat jullie reageren! @prinses: ja we hebben het er wel eens over gehad maar dat was in het begin, eigelijk hoopte ik dat het wel over zou waaien,maar nee wat ik dus niet snap aan mannen he, die onderzoek kan iets zeggen over hun "mannelijkheid' zoals hun dat zeggen maar de vrouwen laten zich toch ook onderzoeken, zijn wij dan ook minder als het aan ons ligt aaggrr mannen zijn niet te snappen, ik laat het idd maar even rusten en zal me voorlopig gedeist houden misschien dat het helpt
Wij hebben ook de onderzoeken gedaan en daar bleek dat er aan ons beide niets mankeerde. dat kan dus ook. Mijn man had in ieder geval niet het gevoel/idee dat zijn mannelijkheid was aangetast door de onderzoeken. Hij had meer zoiets van ik heb het makkelijk en jij(ik dus) hebt het moeilijker met de onderzoeken. De man heeft maar 1 en de vrouw krijgt er 5. Misschien kan hem dit iets opbeuren? Ik hoop in ieder geval dat jullie er samen uitkomen. Liefs Lyd
Ik kan me wel voorstellen hoor dat een slechte uitslag van zo'n onderzoek hem onzeker maakt. Bij mij heeft het ook ruim een jaar geduurd voor ik zwanger was. En omdat mijn vriend al 4 kids heeft, was het vrij duidelijk aan wie dat lag. Voor de zekerheid is bij hem toch een spermatest gedaan omdat er wat veranderd zou kunnen zijn. Niet dus, de gyn was zwaar onder de indruk van de kwaliteit van zijn zaad! En dus lag het aan mij. En dat gaf echt een rotgevoel. Net toen we op het punt stonden, na onderzoeken van mij, om de medische molen voorzichtig in te stappen ben ik toch spontaan zwanger geraakt. Ik hoop dat het bij jullie ook gaat lukken. Ik kan je weinig advies geven. Blijf met elkaar praten en hou er gewoon rekening mee dat mannen hier anders over denken en vooral anders over praten dan vrouwen. Het is een cliche maar wel waar. En juist met dit soort dingen merk je die verschillen enorm.
Wat een vervelend probleem zeg... Ik kan me heel goed voorstellen dat je je gekwetst voelt en dat je dit niet verwacht had... Ik zou het ook heel erg vinden als mijn vriend zo zou reageren. ] Misschien is je man erg geschrokken en had hij er helemaal geen rekening mee gehouden dat mannen ook wel eens onderzocht moeten worden. Ik hoop dat jullie er samen uitkomen. Succes ermee!
jee wat eenverhaal.. lijkt wel of er veel mannen zop reageren alsik t in mijn omgeviing zo hoor.. sterkte meid..
Hoi, Voor ons vrouwen is het denk ik anders, omdat voor ons gevoel het klokje tikt. Mannen voelen dit niet. Als je er klaar voor bent om zwanger te worden, dan wil je het ook eigenlijk meteen. Als het dan niet lukt, heb je er alles voor over om zwanger te raken (tenminste veel vrouwen onder ons). Mannen voelen zich eerder in hun mannelijkheid aangetast, omdat dat denk ik iets met een soort macho gedrag te maken heeft en misschien ook wel iets vanuit vroeger. De man was de jager en de vrouw de verzorger. Dus de man moest ook zorgen voor de voortplanting. Bij ons is er iets mis met het zaad van mijn vriend. Het ligt onder het gemiddelde, en we hebben nog wel kans op een natuurlijke zwangerschap, maar hoogstwaarschijnlijk gaat er aankomend jaar iui plaatsvinden (inseminatie van het zaad hoog in de baarmoeder mond). Voor mijn vriend was het ook een klap dat het aan hem lag. Toen ik het sperma weg had gebracht en terug kwam met het nieuws dat het niet goed was, zei hij ook dat hij dit nooit verwacht had. Hij heeft zich hierdoor een tijdje waardeloos gevoeld. Dus het ligt denk ik erg complex bij de mannen. Zij zullen hier onderling ook moeilijk over kunnen praten. Heb je nog met hem gesproken of is er sprake van stille oorlog?
ja nog steeds kleine stille oorlog nou ja oorlog, hij is lekker vrolijk met de nieuwe instalatie bezig van digitale tv. Hij stapt er makkelijker overheen Ik heb ff niet de behoefte om wat te zeggen en vrolijk te zijn ( is die wel van me gewend ) Komt wel weer goed hoor, maar moeten het denk ik bijde ff laten bezinken
Jullie heb trouwens wel gelijk dat het bij de mannen, hun mannelijkheid aantast, snap het ook wel, Dacht weer ff te zwart/wit Maar mannen blijven soms ggrrrrrrr, achja blijkt maar weer dat mannen en vrouwen bijde van een andere planeet komen
hey ikke, beetje late reactie, maar ik zit in ongeveer hetzelfde schuitje, ben welliswaar nog niet eens zolang bezig maar manlief heeft ook al gezegd: "of het komt op de normale manier, of niet, ik ga niet naar het ziekenhuis" daar maak ik me dus ook erg druk om! bij mijn schoonzus (zijn broer zijn vrouw!) wil het ook niet lukken... blijkt dat zijn zaad niet zo goed is! bij een vriendin van mij is het nu eindelijk gelukt... na DRIE EN EEN HALF jaar.... ben bang...
we zitten dus in het zelfde schuitje en dat gevoel herken ik maar al te duidelijk Het blijft allemaal maar door me kop spoken, en dan mag iker niet teveel mee bezig zijn zei die gister ja duhhh, mannen zijn nuchter in dat op zicht, behalve als het om het chekken gaat om de zaadjes
Naar aanleiding van dit topic heb ik het ook even met mijn vriend besproken en hoe hij er over denkt mocht het lang duren qua zwangerschap. Hij heeft er absoluut geen moeite mee als er iets onderzocht zou moeten worden bij hem. Hij vond het zelfs vanzelfsprekend.. Gelukkig... Ik had ook niet verwacht dat hij daar niet mee in zou stemmen hoor. Maar wel super vervelend voor jullie meiden.... Ik hoop dat er snel een (spontane) zwangerschap voor jullie in zit.
Nou meiden vanavond nog eens een heel goed gesprek gehad met mn partner! Het hoge woord is eruit, hij was gewoon erg geschrokken........ Hij had erg het idee dat ik ermee opstond en ermee naar bed ging, hem duidelijk gemaakt dat niet zo was, tuurlijk ik ben er mee bezig wie niet he hierzo. maar het is geen obsessie. OOk had hij moeite dat ik hier op het forum zit, hem uitgelegd dat het voor een een uitlaat klep is, aangezien dat er bijna geen mensen om heen weten dat we er mee bezig zijn. Ook is dit furom gezellig, ook dit verteld, hij heeft ook een forum waar hij iedere dag is, en dit had hij eigelijk nog niet zo bekeken. Ook zei hij dat hij zich wel zorgen maakte over de toekomst van ons kindje omdat er tegen woordig zoveel gekke dingen gebeuren op de wereld....dit kon ik alleen maar beamen natuurlijk, We hebben bijna 3 uur goed gepraat en toen zei hij ik laat me in feb testen want ik wil het dan eigelijk ook wel weten.... hahaha mannen Maar ben blij dat we het nu wel eens zijn Dank jullie wel voor het lezen/luisteren van mij klaagzang Liefffffsss