Hoi hoi We hebben hier iets mee gemaakt wat nog steeds heel erg speeld ik zal bij het begin beginnen want zit op het moment echt met mijn handen in het haar en weet me gewoon geen raad meer. En de kans dat iemand die ik ken mee leest is heel groot maar het maakt me niks meer uit. De namen zal ik wel achterwegen laten En gebruik hiervoor voor het jongentje B en het zusje D Het begon 13 september kimberly is spelen geweest bij een vriendinnetje en toen ze thuis kwam had ze haar broek verkeerd om aan en ik vroeg dus aan haar goh meid hoe komt ja dat heeft B gedaan en ik schrok maar ben ik niet al te veel op in gegaan want ik had visite toen die weg was ben ik met haar gaan praten en vertelde ze me dingen die ik liever niet wilde horen B had aan haar poesje gezeten en daar dingetjes in gedaan Tiribs. mijn eerste reactie naar kim was boos want ik dacht echt even dat ze loog maar dat deed ze niet heb een pop gepakt en ze heeft me laten zien wat er gebeurt is ik ben dezelfde avond naar de ouders van B gedaan en navraag gedaan B ontkende eerst maar gaf later toch toe dat hij dat gedaan had nou dacht dat ik gek werd. Ben de volgende dag meteen naar school gegaan en daar het verhaal verteld samen me de moeder van B de school van geschokt maar zei dat ze verder niet zo veel konden doen omdat het niet op school is gebeurt maar alles wel goed in de gaten zouden houden(Zitten samen in een klas) We hebben veel gespreken gehad en ook met kim ging het aardig goed tot dat ze er toch last van kreeg en totaal veranderde we hebben meteen aan de bel getrokken want zoiets kun je gewoon als ouder niet alleen doen want wat kan je wel en niet zeggen en we waren ook heel bang dat ze het gedrag over zou nemen. Ben nu met haar bij de psycholoog en dat gaat heel erg goed alleen verteld ze nu steeds meer dingen waar ik me totaal geen raad mee weet zo vertelde ze dat hij over haar poesje heen had geplast en vanacht werd ze wakker want ze had in bed geplast en toen vertelde ze me dat hij op haar had gelegen met zijn piemeltje uit zijn broek wat er verder is wil ze dus niet vertellen en is ook bang om iets te zeggen. Weet me gewoon geen raad mee en ben echt woest maar ik weet ook een kind van 4 jaar kan een goed en levendige fantasie hebben niet dat ik twijfel aan haar hoor maar toch. Ben nu in alle staten en zie heel erg tegen maandag op want dan gaan de kids weer naar school en zie ik ze dus meer 8x per dag en ik moet me elke keer maar goed houden en dat lukt soms niet echt goed. De ouders van B daar wil ik geen contact meer mee want hun de dingen anders als onder en zijn er van overtuigd dat hij het uit speelheid heeft gedaan en de gesprekken lopen ook niet meer goed. De laatste keer hadden we ruzie aan de tel en ik vroeg van waarom vraag je niet eens aan ons hoe het allemaal gaat ect ik kreeg als antwoord dat is helemaal niet nodig en wij hadden het recht niet om zo iets te verwachten. Onze zoon Rick die wist van niks totdat B elke keer tegen hem zie ik heb niet aan kim haar poesje gezetten enz Rick die heeft het er echt heel moeilijk mee gehad en snapte er niks van we hebben hem uiteindelijk de waarheid maar verteld. Ook komt hij dagelijks bij kim om te zeggen ik zal nooit meer aan je poesje zitten en we zijn de aller beste vriendjes terwijl kim heel boos op hem is en eigenlijk niet meer bij hem in de klas wil zitten hierdoor komt ze helemaal in de war. Heb overal al informatie opgevraagd maar vind het zo moeilijk allemaal B is vrij populair onder de kids en ook zijn zusje D is geliefd en we zijn heel erg bang dat het weer gebeurt zou het mezelf nooit kunnen vergeven als ik het zou horen. Er zijn nu 3 moeders die het weten want als kim ergens gaat spelen moet ik ze half inlichten maar ja ze willen natuurlijk alles weten want het is wel iemand die ook bij hun kind in de klas zit en met hun kind speelt 2 moeders waren geschokt maar heel blij dat ze het weten en de andere moeder tja ...... De ouders van B doen er niet zo heel veel aan hun ha had gezegd je moet met B een boekje lezen en hem duidelijk maken dat het niet mag. Toen we met kim naar de psycholoog zijn geweest heb ik dit gemeld aan hun omdat we elkaar op de hoogte zouden houden ik zei toen van goh is het niet iets voor jullie om gewoon eens te proberen misschien kom je erachter waarom ik kreeg als antwoord hey mischien komt het wel helemaal niet door B maar heeft een ander kindje iets gedaan bij kim nou echt werd zo woest en ben maar weggelopen. Ik snap best dat ze hun kind beschermen maar het is toch niet meer normaal wat hij heeft gedaan en daar komt bij er is eerder iets gebeurt tussen B en een ander jongetje ze hebben iet bij elkaars peimeltje gedaan aan gelikt ect. Ze hebben tot nu toe de schuld elke keer bij een ander neer gelegd en B zou door hem beïnvloed zijn ect ect. Want hun zoon zou zoiets nooit doen uit zich zelf. Echt meiden weet me geen raad mee en voel me er zo slecht door heb vannacht ook weer wakker gelegen en er spookte weer van alles door mijn hoofd heen. Heeft iemand tips voor me want we weten het gewoon echt niet meer
ik heb geen tips voor je ramona. ik vind dit echt heel erg! ik wil je alleen even heel veel sterkte en kracht toewensen! rachel
Hoe oud is dat jongetje? Wat een verschrikkelijke situatie. Ik kan me voorstellen dat je verschrikkelijk ondersteboven ervan bent. Ik heb wel eens een soortgelijke situatie meegemaakt, vandaar dat ik ook benieuwd ben naar de leeftijd van het jongetje.
6 is inderdaad nog erg jong. Waar heeft hij dit gedrag vandaan, vraag ik me dan af? Heeft hij iets van de tv gezien, iets van een oudere broer gehoord of zelf iets meegemaakt? Toen ik dit in mijn werk bij de hand heb gehad, hebben we advies gevraagd bij de amk. Zij stelden toen voor om een dossier bij te houden van het jongetje en het erg goed in de gaten te houden. Er is sprake van niet normaal experimenteren, ook omdat er dingetjes naar binnen zijn gebracht. Ik denk dat je momenteel niet zoveel kan doen. Je hebt goed gehandeld door je kind serieus te nemen en hulpverlening op te zoeken. Je zou nog even met de huisarts kunnen overleggen, over je eigen zorgen en frustraties. Zij hebben misschien ook wel ideeen, wat je zou kunnen doen. Verder is het van het grootste belang dat je je eigen kind goed in de gaten houdt en niet alleen laat met het jongetje (maar dat was je vast niet van plan). Heel veel sterkte!
Even een reactie op de reactie van nathalie: Je kunt er niet zo maar van uitgaan, dat de schuld binnen het gezin ligt. Ouders van het jongetje zijn misschien ook radeloos en weten niet hoe ze hier mee om moeten gaan. Aangezien het jongetje steeds aangeeft, niet meer aan haar poesje te zitten, is er toch wel duidelijk over gesproken. Pas op met beschuldigingen, maar hou het wel heel goed in de gaten. Geef ook aan op school, dat ze het jongetje erg goed in de gaten moeten houden. verder vind ik dat de school zeker een functie in het verhaal heeft, omdat de kinderen toch overdag bij elkaar zijn. Tuurlijk heeft hetgeen buiten de school plaats gevonden, maar dat neemt niet weg, dat zij in dit verhaal ook een bepaalde functie hebben.
Hoi hoi Bedankt voor jullie antwoorden we willen het er niet bij laten zitten ook niet voor B zelf we willen dat hij ook goed terecht komt want we zijn echt mega bang dat dit niet de laatste keer zal zijn. Ik ga echt niet een vinger naar de ouders wijzen en zeggen dat hun hem misbruiken of wat dan ook want zo werkt dat niet. Dat hij zo op onze kids inpraat is voor ons heel moeilijk zo kan kim het nooit een plek geven. We willen niet dat het erger wordt met haar want we hebben haar de laatste week voor de vakantie lekker thuis gehouden en ze vond het heerlijk en zei het zelf ook net zei ze mama moet ik maandag weer naar school ja kim maar mam ik wil niet ik wil niet meer bij B in de klas zitten. Tja wat moet je dan doen als ouder. Naar een andere school doen is geen optie ze heeft het verder zo naar haar zin daar en vind school echt heel erg leuk verder. De ouders van B daar heb ik geen verder geen goed woord meer voor over sorry ze doen net of er niks aan de hand is en vinden het wel best zo en alles wat je zegt daar reageren ze amper op of je krijgt als antwoord nee B in een slachtoffer en deed het uit speel heid dus nee daar wil ik geen woord meer mee praten. Er werd laatst aan mij gevraagd van wat als een van onze kids zoiets zou doen (niet te hopen natuurlijk) wat zouden jullie dan doen het antwoord is heel simpel de oorzaak zoeken en dat proberen op te lossen en alle hulp aanbieden die we maar kunnen. En het er zeker als ouder zijn niet bij laten zitten. Maandag bel ik haar psycholoog even op en overleg het met haar ook even want het is voor mij heel moeilijk om het aan te horen probeer er zoveel mogelijk te zijn voor kim maar bijna elke avond lig ik in bed met dikke tranen over mijn wangen heen het doet me zoveel pijn en verdriet echt mijn mama hart is gebroken en wil haar zo graag helpen.
Jeetje wat een verhaal..! moeilijk moeilijk maar dat kom omdat ik een buitenstaander ben, ene kant snap ik jou helemaal! Mijn zoontje word in april 6 jaar maar die weet nog echt niets over poesje en dingen die daarin of eruit kunnen..een baby kom in zijn idee nog steeds uit mama dr poepert hahaha Maar wat verwacht je van zijn ouders? Hun excuses? erkenning dat hun zoon het heeft gedaan? met een bord voor hun lichaam dat hun zoon een meisje heb aangerand? Ik kan niet echt uit je verhaal halen wat je van die mensen verwacht. Ik vind het ook sneu voor hun hoor, het zal je zoon maar zijn...denk dat schaamte ook een groot deel van hun teruggetrokkenheid is. Ik hoop dat je er uit kan komen en je dochtertje weer een vrolijke meid gaat worden! Sterkte!
hoi Patricia01 Vind het ook heel egr voor hun heb hun dat ook gezegd en ook dat ik wel begrip voor hun heb. Het is voor hun net zo moeilijk als voor ons en ja een keer een excuus zou wel op zijn plaats zijn en eens een keer vragen hoe het is ze weten dat kim het er heel erg moeilijk mee heeft.... Ze hoeven het echt niet aan de grote klok te hangen maar aangezien dat dit niet de eerste keer is vind ik wel dat je iets meer moet doen dan een boekje lezen.
Ja snap het helemaal, maar ik ga ook niet aan ouders mijn excuses aanbieden als Björn iets doe. Het is de bedoeling dat Björn zijn excuses aan het kind moet aanbieden, en dan vind ik het geen noodzaak dat ik de ouders ook eens mijn excuses moet aanbieden. Nu heb ik het natuurlijk over een opstootje of woordenwisseling op school, waar jij het over heb is wel een stuk groter vergrijp dus snap je bedoeling wel.. Weet je al wat meer? Of staat alles op een laag pitje momenteel? Hoop in ieder geval dat jullie er snel uitkomen, met of zonder de ouders van het jongetje..!
lastige situatie zeg. je zou met de psych kunnen overleggen en je gevoel laten spreken misschien dat er een oplossing gezocht kan worden.
Meid wat erg voor je! Ik zou ook helemaal in de rats zitten! Maar ze moeten wel wat met dat jongetje gaan doen, dit is geen normaal gedrag. Misschien is hem zelf iets gebeurd, dat hoor je vaker. Meis heel veel sterkte ik weet veder niet zo goed wat ik moet zeggen ik heb zelf een dochtertje van die leeftijd en als die zo wat zou zijn gebeurd dan..
Meis, Ik zou mezelf ook kapot geschrokken zijn en zou dat jongetje vast iets aan willen doen. Dit is mijn moederhart die heeft gesproken. Nu ga ik er even proffessioneel op in: Ik heb zon situatie aan de hand gehad bij de groep kinderen waar ik mee werkte. Er waren een groep kinderen van 5-6 jaar een grote hut aan het bouwen met dekens stoelen enzo je kent het wel. Nu waren ze vrij luidruchtig maar op een gegeven moment vond ik het akelig stil. Ik ging bij de hut kijken en kon zo naar binnen kijken. zaten daar twee jongetjes van 5 en 6 met hun broek op hun knieeen, en ze waren aan het fluisteren. Ik was versteend op dat moment. Direct met mijn collega overlegd. Nadat we de desbetreffende kinderen hadden gesproken bleek dat ze aan elkaar vroegen om aan hun geslachtsdeel te zitten. Het is namelijk zo dat kinderen al op heel jonge leeftijd ontdekken dat het een plezierig gevoel is als het beneden wordt aangeraakt, dit begint al rond hun 2e jaar. Nu zie je dit ook vaak bij die leeftijd dat ze constant met hun hand in hun broek lopen. Vanuit het kind is de gedachte logisch dat het voor een ander kindje ook lekker gevoel is. Aangezien het een onderwerp is wat niet open besproken wordt door ouders doen ze het stiekem. Kinderen van die leeftijd hebben niet diezelfde intentie als bijvoorbeeld een jongetje van 10 of 12. Mijn collega en ik hebben de betrokken kinderen bij elkaar gehaald en heel open met ze gesproken. In de zin van dat ze nooit aan een ander mogen vragen om het daar aan te raken, en als ze dat een fiijn gevoel vinden dat ze dat dat in hun kamer kunnen doen. we hebben toen direct het moment aangepakt om verliefdheid en zoenen uit te leggen aan de hand van een speciaal boekje wat er voor die leeftijd bestaat. Tevens hebben we de betrokken ouders ook aangesproken en uitgelegd wat er gebeuird is. mijn mening, is dat dit vanuit onschuldig oogpunt wordt gedaan, 6 jaar is wat mij betreft wel de grens qua leeftijd. advies voor ouders, haal het uit de taboesfeer, wees open maar niet te open. nu komt dit misschien even hard aan, maar neem van mij aan dat ik me heel goed kan voorstellen dat je met je handen in het haar zit. Wat je doet is heel goed met je dochter, praat erover e.d. Ik denk zelf wel dat ze inziet dat de stress die het bij jou oplevert heel goed voelbaar is voor haar waardoor zij het zich misschien persoonlijk gaat aantrekken.
Wat erg dat dat met je dochter gebeurd is! Sterkte ermee! Verder ben ik het wel met angel eyes haar proffesionele mening eens.
hallo , Het staat zeker niet op een laag pitje we hadden een brief gestuurd aan de ouders met de vraag wat hun verder gingen doen/gedaan hebben dit omdat we geen mondeling contact willen we hebben her bericht op terug gehad en er stond dat ik voor meer informatie contact op moest nemen met iemand van jeugdzorg dit heb ik meteen gedaan en heb zelf anderhalf uur met haar aan de telefoon gezeten. De ouders zijn niet open en eerlijk erin dat merkte ik meteen ik heb mijn verhaal gedaan en ook wou ze graag weten wat kim nog meer had verteld dit zou niet naar buiten komen en heb dus verteld en daar schrok ze toch wel van en zei ook van ja als dit zo is dan wordt het heel moeilijk allemaal. Heb haar gezegd dat wij ook echt alle begrip voor hun hebben en ons ook wel in hun situatie kunnen verplaatsen maar ze hebben zelf al aangegeven dat er iets mis is maar ze doen niks ze geven weer de schuld aan een andere en zeggen dat hun het slachtoffer is van iets ja sorry doe er dan iets mee dat zijn dingen die erbij mij niet in kunnen. Woensdag ga ik weer met kim naar de psycholoog en als ook zij bevestigd dat het waar is wat kim allemaal nog meer verteld dan gooien we het naar buiten want dat gaat het alles te boven. De vrouw van de jeugdzorg was het er ook mee eens. Wat ze nog meer allemaal heeft verteld kan ik hier niet neer zetten is gewoon te erg. Ik geloof haar voor 1000% maar ga niet zomaar dingen roepen en doen ik wil daar iemand bij hebben die ook bevestigd dat ze de waarheid verteld. Ik weet ook wel dat kinderen op ontdekking gaan maar dingen bij een andere naar binnen brengen nee sorry dat gaat toch echt te ver Rick is 6 jaar en weet donders goed dat dat iets is waar je van af moet blijven. Als ze elke dag thuis komt en aangeeft dat hij allerlei dingen tegen haar verteld en haar slaat en shopt vind ik dat niet meer gezond en we hebben deze week ook weer een gesprek op school En Angel Eyes als ze alleen maar aan elkaar hadden gezeten dan had ik het nog niet leuk gevonden maar had dan contact met de ouders gezocht van he even opletten nu ze zijn op ontdekking maar zoals ik hierboven al zei er zijn dingen bij haar naar binnen gebracht en dat gaat ons gewoon te ver. En Angel Eyes als je meer wilt weten pb me dan maar even.
ramona ben het volkomen met jou eens. Zijn idd dingen die te ver gaan wat je vertel heb in jou verhaal.