Pffff, moet even 'klagen'... Heb nu bijna een jaar geleden (16 april) een vroege miskraam gehad. Ik heb een zoon van 2,5 en dat was dus de ronde voor een tweede. Inmiddels is het niet meer gelukt om zwanger te worden, we zijn er maar druk mee. Vandaag, na wat we dachten weer een goede poging, toch weer ongesteld geworden. Het wordt een zware week, mijn beste vriendin is net bevallen en ik ga vrijdag bij haar op kraamvisite en net hoor ik dat een andere dierbare vriendin zwanger is (ben en van de eerste die het weet). Pfffff, ik begin er moeite mee te krijgen hoor. De tranen zitten hoog vandaag. Voel me een enorme egoist. Heel gek gevoel ook want ik ben oprecht blij voor mijn vriendinnen! Maar aan de andere kant ff een zwaar gevoel vandaag.... Zo, tot zover de frustraties. Toch even lekker om het op te schrijven.
Iedereen hier zal beamen dat je géén egoist bent dat je verdrietig bent. Het is ook niet niks, dat je zo graag zwanger wilt raken en dat het niet lukt. Als je dan ziet dat iemand anders dat geluk wel heeft, dan word je nog wat harder met je neus op de feiten gedrukt. Dat zegt niets over of je het die ander wel of niet gunt. Weet je, zeg het gewoon ook tegen je vriendin. "Ik ben heel blij voor je, maar ik ben ook heel verdrietig voor mezelf" (maar dan iets in je eigen woorden). Zij zal het, als geen ander, snappen. Zelf heb ik nooit vruchtbaarheidsproblemen gehad, maar enkele vriendinnen van mij wel. Ik vind het heel fijn als we daar gewoon over kunnen praten, als ze met mij wil delen dat ze er verdrietig over is. Het lijkt misschien gek, maar als ik haar verdriet met haar mag delen, vind ik het makkelijker om mijn geluk ook te delen. Anders ga je daar toch een beetje besmuikt om doen (ojee, niet te uitbundig, misschien kwets ik haar daarmee). sterkte meid, geniet ook van het kraambezoekje en laat je gevoel de vrije loop. ik hoop dat het jou ook gauw weer gegund zal zijn.
Heel herkenbaar Betties, Ik heb over mijn eerste 14 rondes gedaan, ook een vmk gehad.. Nu inmiddels weer vanaf juni vorig jaar bezig, vanaf oktober nog veel gerichter... En om mij heen worden de meiden zomaar weer zwanger in de eerste ronde. Laatst dronk er 1 een glaasje wijn, dan kan ik echt ontploffen.. zo ontzettend idioot!!! Die hebben echt geen idee dat zwanger worden bij anderen niet vanzelf gaat, en vergooien voor mijn gevoel zoveel met het drinken van een glaasje (niet 1x gebeurd hoor) ten overstaande van allemaal andere jonge vrouwen.. (die mogelijk een kinderwens hebben..........) Kortom, helemaal niet egoistisch van je, het is heel begrijpelijk en ik denk dat je vriendinnen het ook best snappen!
Helemaal niet egoistisch hoor. Je gevoel kun je nu eenmaal niet tegenspreken. Sterkte meid, jouw tijd komt ook!
Betties, heel herkenbaar hoor en heel normaal denk ik! Ik zit zelf nog maar in ronde 2 en heb al last van jaloerse gevoelens als ik mijn zwangere vriendin / buurvrouw / nichtje / vage bekende tegenkom. Er zijn ook zo ontzettend veel vrouwen zwanger om mij heen op dit moment, gewoon niet leuk meer. Ga het jezelf dus niet nog moeilijker maken door die gevoelens niet 'toe te staan', het hoort er echt bij! En ik hoop voor je dat het jullie toch ook gauw gaat lukken nu! Liefs Elfje11.
Helemaal niet raar hoor! Ik vind het heel herkenbaar... Het zou toch vreemd zijn als het helemaal niks met je deed? Jij wilt ook zo graag! En tuurlijk, je gunt het je vriendinnen ook wel echt... maar het is wel heel dubbel! Heel veel sterkte! Mijn zussen zijn beiden net bevallen en mijn vriendin is zwanger... En tja, ik val buiten de boot...
He meid, Het was alsof ik mijn gevoel las. Hier hetzelfde probleem, alleen zijn wij bezig voor de eerste. In de tijd dat wij zwanger proberen te worden zijn 5 vriendinnen van mij zwanger en of bevallen. Gisteren hoorde ik ook als eerste van een dierbare vriendin dat zij ook zwanger zijn. Meteen in de eerste maand. En ik ben al dik een jaar bezig zonder succes, een mk en pco. De pco is nuu redelijk aan het herstellen. Heel mooi, maar nu knallen ze me uit de mmm omdat mijn lichaam weer werktt. Vorige week een kijkoperatie gehad. Was best heftig. Daar was alles goed... Dus we staan er weer alleen voor. Ja als ik dan gisteren dat van mijn vriendin hoor heb ik echt pijn in mijn hart.
Hier hetzelfde gevoel, terwijl mijn MA nog maar kort geleden is. Dus ik kan me je helemaal voorstellen. Veel sterkte in ieder geval, ik hoop dat het snel raak is voor je.
Hier helaas ook nog een ervaringsdeskundige. Wij zijn nu bijna 3 jaar bezig, met 4 zwangerschappen en 4 mk/ma als gevolg. Ik heb meerdere stellen in mijn omgeving, die in diezelfde 3 jaar inmiddels zelfs al 2 kindjes in hun armen hebben liggen. Ik kan met de meeste gelukkig heel open zijn over mijn gevoelens, en we hebben ook al heel veel samen zitten brullen. De grote truc is om jou verdriet los te zien van hun geluk, uiteraard word jou verdriet vaak getriggerd door hun geluk, maar ik merk inmiddels dat ik meer van hun geluk kan meegenieten door ook naar hun open te zijn over mijn verdriet. Ik heb hun ook gemeld dat ik wil dat zij open zijn over nhun zwangerschappen en kindjes, want ik heb gemerkt dat negeren en buitensluiten nog veel meer pijn doet, dan lijkt het nl of ik een of andere enge ziekte heb, en het is "alleen maar" verdriet. Desalnietemin blijft het een erg zwaar en moeilijk prces, wil je er dan ook heel erg veel sterkte wensen, en gelukkig hebben we deze plek om ons hart ook te kunnen luchten en elkaar te kunnen steunen. Dikke knuffel Annemiek
T is zooooo herkenbaar Toen ik zwanger wilde worden van de eerste zag ik niks anders als bolle buiken en als ik 's nachts in bed lag moest ik zo hard huilen Toen ik in dec bevallen was van onze kleine Dani* moest ik op nacontrole en zat daar tussen de bolle buiken te wachten tot ik naar binnen mocht om te horen of de curretage goed "gelukt" was Maar geloof me, op het moment dat je "rust" in je hoofd krijgt en zwangeren je niet meer zo raken zul je zien dat ook jij een mooi lief kleintje gaat verwachten
@ Betties Ik herken je gevoel zo erg! Zelf heb ik ruim een half jaar geleden een mk bij 10 weken gehad. Daarna niet meer zwanger geworden. Al dat gelazer over je moet er niet te erg mee bezig zijn. Zulke onzin, wie kan dat nou? Zelf ben ik het zo zat, dat als ik deze maand niet zwanger ben ik een pauze inlas. Ik kan de teleurstellingen niet meer aan. Vorig jaar had ik een vrijgezellenfeest van een vriendin. Ik en 4 andere meiden werden daarna allemaal zwanger. We grapten nog wat een vruchtbaar feestje dat was. Alleen bij mij ging het mis. De andere meiden zijn hoogzwanger of al bevallen. Pff wat dat met je doet is echt onmenselijk. Ik voel me een soort buitenstaander geworden. Het is moeilijk om te accepteren. Mij helpt het erg goed, om het hier van me af te schrijven. Ik hoop dat dit bij jou ook werkt.
Laat je tranen lekker de loop meis... Egoistisch is het zeker te weten niet... Ik hoop dat je snel een mooi wondertje mag ontvangen! Ik ken je gevoel uit duizenden... Ik ben zelf nu bijna 2 jaar bezig voor ons 1e wondertje... en over een klein maandje is mijn zus al uitgerekend van ahar 2e wondertje, zij mag dan haar 2e kindje in haar armen houden binnen de tijd dat wij ook al bezig zijn... en dan nog alle vrienden, famillie en collega's die of zwanger zijn of allang bevallen zijn en zelf als weer bezig zijn voor een 2e kindje. Egoistisch is het zeker niet, het is een gevoel diep van binnen. je gunt het een ander zeker wel, maar je gunt het je zelf ook zo.
he meid wat sneu! moeilijke situatie inderdaad. laat je tranen maar lekker gaan! zou ook aangeven bij je vriendinnnen dat je dolblij bent voor hen maar wel ietswat jaloers. dan begrijpen ze het ook mocht je een keer minder enthousiast reageren.
hey hier hetzelfde hoor we zijn nu ruim een jaar aan t proberen. Al mijn vriendinnen (behalve de vrijgezellen) hebben 1 of 2 kinderen. eentje is net per ongeluk zwanger geworden, en een paar in 1 poging. En wij maar proberen. Het lijkt mij niet gegund. We lopen sinds kort bij een gyneacoloog. hopelijk kunnen zij misschien verder helpen en kijken waar het aan scheelt. ik heb de ene na de andere kraamvisite waar ik naar toe moet, daar heb ik niet super veel moeite mee. Alleen wel met de berichten: hee goh, wist je dat 'die en die' ook zwanger is ? Het is elke keer een klap in mijn gezicht en maakt mij heel emotioneel als ik weer thuis ben. Mijn vriend zegt dat ik blij moet zijn voor die ander en dat hij het niet leuk vindt als ik steeds maar zo negatief ben. ik vind het ook erg leuk voor ze.. maar het doet mij gewoon pijn en ik vind dat ik dit toch bij mijn vriend moet kunnen uiten? maar goed, aan de andere kant begrijp ik ook wel dat ik met de emotie meer druk bij hem veroorzaak? en dat is ook niet mijn bedoeling.. Maar goed om een lang verhaal kort te maken, ik snap helemaal wat je bedoelt en hoe je je voelt. same here.. sterkte en hoop dat je t iets meer los kan laten en je snel zwanger bent. x Pantertje