Mijn zoontje is de alleliefste die er, is maar af en toe! Als hij iets niet mag van mij/vriend dan kan hij zo ontzettend driftig gaan huilen of beter gezegd schreeuwen... en dat houd hij zo een kwartier vol. Ik probeer hem dan te negeren soms helpt dat maar meestal niet. Hoe pakken jullie dat aan? Ik vind het soms nog best lastig, want in het groei boekje staat dat ze nog niet leren wat nee is etc. Volgens mij weet hij het donders goed want als hij ergens aan wil komen waarvan het niet mag schud hij al met zijn hoofd... tips of trucs...???
Ik tel altijd hardop tot 3...en ze weet dat als ik bij 3 aankom dat er consequenties aanvast zitten (de gang op). Benoem dat altijd nog even van te voren trouwens. Meestal houd ze net op voor dat ik 3 wil zeggen 5 minuten later doet ze het gerust weer, maar dan weer tot 3 tellen...telkens herhalen. Ik tel heel wat af op een dag! Als ze een driftbui krijgt dan negeer ik haar eerst, maar mevrouw houd het gerust een kwartier vol. Dus na 5 minuten waaschuw ik dat ze rustig moet doen en anders de gang op. Werkt hier goed. Driftbuien zijn een stuk minder geworden...voorlpig
Hier gaat hij bij een enorme driftbui even een tijdje in de box. Hier wat hij zichtbaar rustiger van. Als hij dan weer normaal kan doen, mag hij eruit. Soms is dat na 2 minuten en soms pas na een 15 minuten. Maar het helpt zeker! Lastig soms hè! Mijn zoontje is net 1.
Dreumessen leggen op een gegeven moment wel de koppeling tussen "aan de prullenbak zitten" (bijv.) en "nee", maar ze kunnen de impuls nog niet weerstaan om toch aan die prullenbak te gaan zitten. Daar zit hem vaak het probleem! Ik pak het meestal zo aan: - Lucas doet iets wat niet mag, bijv. aan de prullenbak zitten. Ik zeg: Lucas, nee. Mama wil niet dat jij aan de prullenbak zit. Als mama jou nog 3x moet waarschuwen, zet ik je weg. Daarbij ga ik even op mijn hurken bij hem zitten en zorg ik ervoor dat ie me hoort/ziet. - Doet hij het nog een keer, zeg ik weer: Lucas nee, pas erop! - Doet ie het daarna weer dan zeg ik weer: Lucas, nee, je mag niet aan de prullenbak zitten. En dan zet ik hem ergens verderop gewoon op de grond neer. Dan wordt ie vaak boos en is het brullen, maar dat negeer ik idd en dan is het snel over. Soms dramt ie erg door en kost het veel geduld... Wat je vaak wel merkt is dat het drift-huilen vaak overgaat in een soort ander huilen, een soort 'ik ben boos, maar weet niet zo goed waarom en hoe'. Dreumessen weten niet zo goed wat ze met hun emoties moeten en kunnen zich dan niet zo goed uiten. Wat ik dan doe is hem bij me op schoot nemen en het uitleggen. "Jij bent nu boos op mama omdat je niet aan de prullenbak mag zitten. Je mag best wel boos zijn op mama, maar je moet wel luisteren." Dit op een hele kalme en rustige toon. Dan probeer ik hem af te leiden, kusje + knuffel geven en dan is het klaar. Dit is een kwestie van herhalen, herhalen, herhalen. Bij vlagen gaat het goed en ontwijkt ie de prullenbak, maar dan hangt ie er de volgende dag weer op kop in. Dus tja... het hoort erbij, maar kost veel energie! Succes meid, hoop dat je er wat aan hebt!
Hahaha herkenbaar. Hier stopt ze ook precies voor de 3. Wat zijn ze toch slim he Wat betreft het huilen, lekker laten huilen en negeren. Wij hebben ze na de driftbui wel altijd opgepakt en geknuffeld en gezegd dat mama en papa het huilen niet leuk vonden. Hielp hier wel aardig.
herkenbaar! als het hier te gortig wordt dan gaat hij op de gang, op het naughty stoeltje haha, dat hebben we nu 2x gedaan en nu hoef ik alleen maar te zeggen: "moet mama jou op de gang zetten?" en dan is het eigenlijk al over... Hij is zo aan het draken in huis, alles doen wat niet mag en na 100x waarschuwen is het een keer klaar..en ik denk maar z: tisunfase, tisunfase, tisunfase
Als ik vind dat hij een punt heeft, dan erken ik zijn gevoel, maar geef niet toe. Bijvoorbeeld als hij wil wandelen, maar ik vind dat we met de auto moeten. Ik kan me goed voorstellen dat hij daar boos om wordt. Dus zeg ik inderdaad, ik snap dat je boos bent en dat mag ook. Toch gaan we nu met de auto. Bij zaken die gewoon niet mogen zorg ik ervoor dat ik zelf rustig en consequent blijf, en vermeld welke straf hij krijgt als hij doorgaat. Met blokjes gooien betekent dat mamma na 3 waarschuwingen de blokjes opruimt. Hij mag er dan een tijd niet mee spelen. Als hij dan driftig wordt, negeer ik dat verder. Meestal gaat het dan snel weer over. Ik vermoed trouwens dat het straks weer iets beter wordt bij jou. Ik merk bij ons mannetje dat nu hij duidelijker kan maken wat hij wil (kent meer woorden, heeft dingen bedacht om ons zaken duidelijk te maken) de driftbuien weer wat zijn afgenomen. Het is toch een stuk frustratie omdat dingen niet gaan zoals ze willen. Dat is minder als er meer wel gaat zoals je wil.
Vind dit wel een hele goede, ook al doe ik nu ook zoveel morgelijk zo... Maar vind het wel eens lastig as hij na een kwartier nog teeds huilt, maar inderdaad het is wel een ander soort huilen. Uitleggen en duidelijk zijn is altijd goed natuurlijk. En in de box kan niet bij ons want die heb ik al niet meer sinds Ruben 9 maanden is. Wat begrijpt hij wel en niet, dat is best wel lastig, maar als ik hem veel uitleg leert hij het vanzelf... Bedankt voor je jullie goede reactie allemaal! Meer is altijd welkom! hahaha
als jullie nog meer antwoorden hebben dan hoor ik het ook graag....mijn dochtertje van bijna 20 maanden heeft enorm veel driftbuien....vandaag wel 8!!!!! en die duren dan zo'n 10 tot 15 minuten..soms zelfs langer. Ze kan al boos worden als ik het 'verkeerder' bekertje aangeef of iets anders onbenulligs....zou willen dat ik wist waarom ze dan zo boos wordt....ik laat haar meestal gewoon uitrazen maar als ze me gaat slaan dan pak ik haar wel even vast bij haar armen en zeg dat ze mama niet moet slaan. Ook na de driftbui zeg ik dat ik het niet leuk vind dat ze boos was en vraag ik waarom ze zo boos of verdrietig is. Krijg natuurlijk nooit antwoord..... Iemand nog andere tips om om te gaan met veel driftbuien?? Groetjes Claudia
Ik weet er alles van; mijn zoon is echt een monstertje, vooral de laatste dagen. Hij is nu net anderhalf en ik vind het zo moeilijk omdat hij nog niet begrijpt dat die stout is, tenminste dat denk ik dan. DAarom denk ik dat straf geven nog niet veel zin heeft. Ik vind het ook zo moeilijk om boos te zijn. Ik voel me snel schuldig zeg maar. Ik weet dat dat niet goed is, maar toch. Heel af en toe word het me toch teveel en dan gaat hij ook de box in voor paar minuten. Gelukkig is ie dan wel snel weer lief
Toen ik dat de aller eerste x deed, begin ik met 1,toen 2 en met een klein stemmetjes van dochterlief volgde er 3.
Praat me er niet van! Dat huilen om eigenlijk niks, alleen omdat er een kleinigheidje niet kan/mag! Dan ga ik ook in de negeer stand, als mijn kindjes huilen om iets dan troost ik ze liever wel dan niet maar als het gewoon nergens om gaat dan moeten ze dat ook weten en dan zeg ik het ook gewoon ,,je hoeft echt niet te huilen omdat...." en als ze er helemaal in blijven hangen gewoon verder gaan met waar je mee bezig was voordat de driftbui begon dus gewoon zeggen oke, klaaaaar, nu gaan we weer gewoon verder met....
Hier een dochter van 21 maanden die vreselijk boos kan worden omdat de hond in de stal gaat/moet blijven. Eén van onze honden is nl haar grootste vriendin en die MOET van M. dus gewoon mee in huis. Gebeurt vaak wel eens per dag, rest van de tijd zit hondlief in de stal. Nu sowieso... onze pachtboer heeft vrijdag gegierd.... dus hondje stinkt een uur in de wind Maar ze is dan zoooo vreselijk boos, en gilt dan heel hard NEE!!! wanneer we zeggen dat hondje moet gaan slapen/plassen oid. Dan blijft ze idd wel een 10 tot 15 minuten heeeeeel hard huilen en stampen en als je pech hebt bijt ze je ook nog eens. Negeren.... dat lukt niet echt, want ze gaat wel aan je hangen. En zoals hierboven ook gezegd, op een bepaald moment wordt ze echt intens verdrietig met van die diepe snikken. Op dat moment tillen we haar op en kunnen we haar afleiden, eerder niet. Dus ook wij zoeken eigenlijk nog een paar goeie tips!