We houden van onze kleintjes, maar soms is het ook zwaar. Als je kindje niet goed groeit, niet goed drinkt of eet, zich anders ontwikkelt dan je hoopte. Krampjes, tandjes en ander ongemak. Verlatingsangst en niet een stap opzij kunnen doen zonder een huilend kindje achter te laten. En dat slapen, van jezelf en/of je kindje. Af en toe even verzuchten, accepteren en daarna weer smelten om dat prachtkind dat je gemaakt hebt. Hier mag je het allemaal spuien. Gooi het er even uit, als je het nodig hebt
Mijn jongste is bijna 9 maanden. In die 9 maanden doet hij het overgrote merendeel van zijn slaapjes op mij. Na een voeding of in een draagzak. En soms ben ik daar zó klaar mee. Ik wil heel graag een uurtje echt voor mezelf, geen kind op of aan me geplakt en zonder kinderen in huis rondlopen of kunnen douchen zonder gehuil op de achtergrond.
Mijn zoontje is nu ruim 3.5 jaar oud, en slaapt nog niet door. Soms word hij 10x per nacht wakker. Gisteren maar 2x. Nu ik (pril) zwanger ben, ben ik zo gigantisch moe. Zo moe dat ik niet weet wat mij overkomt, en dan ook nog eens het allerliefste jongetje van de wereld die niet wilt doorslapen. Hij is ook altijd moe! Ik gun hem zo hard dat hij door leert slapen, straks moet hij naar school en dan is hij veel te moe.
Om hem in slaap te krijgen in ieder geval wel, maar gelukkig slaapt hij ook nog wel eens verder als ik stil sta of heel rechtop zit op een hogere stoel
Oh, waardeloos! Dat niet slapen breekt je echt op, en de vermoeidheid tijdens zwangerschap kan al zo extreem zijn. Jullie hebben vast al heel veel geprobeerd?
Wat heftig zeg… misschien heb je er wat aan: ons zoontje van inmiddels 4,5 slaapt sinds een jaar ook slecht. Hij wordt soms meerdere keren in de nacht wakker of 1 keer maar dan is hij zo 1,5 tot 2 uur wakker waardoor hij ook moe is. We hebben een slaaptrainer voor hem zodat wij er zelf zo min mogelijk last van hebben (ook een baby van 4 maanden dus anders niet te doen qua moeheid). Alsnog moeten we er meestal wel 1 keer uit voor hem, maar hij wacht wel tot de slaaptrainer op 6.30 staat voordat ie naar beneden gaat. Op school is hij bijna elke dag wel moe, maar hij trekt het wel. We doen hem op schooldagen (maar eigenlijk ook in het weekend) rond 18.00 al naar boven. Dan lukt het hem op het vol te houden. Als hij een keer later naar bed gaat merken we het direct. Ook eten we iedere dag rond 17.00, zodat hij net genoeg energie heeft om goed te eten, anders lukt het hem niet. Ik hoop dat het slapen een keer beter wordt, ook voor jullie!
Ja, en we zijn al van zo ver gekomen. Sinds hij is geboren is hij al een slechte slaper, ik kan er boeken over schrijven. Toen hij 2 jaar werd hebben we zijn kamer veranderd naar peuter kamer enc kreeg hij ook een groot bed (met bedrekje) Eerst moest ik op zijn bed zitten zijn voet vasthouden met in slaap vallen, daarna heel zachtjes wegsluipen (duurde soms wel 10 min want je durfte eigenlijk gewoon niet op te staan) als hij wakker werd begon je weer van voor af aan. Toen mocht ik naast zijn bed zitten, toen in de hoek, daarna bij de deur. Toen op de gang, en nu gewoon op de bank! (Dit was allemaal echt maanden oefenen) Soms zat ik wel eens 3 uur op zijn bed voordat hij sliep, liep ik weg en werd hij weer wakker. Kon ik gerust weer 1.5 uur bij hem zitten. En dan nam ik hem in de nacht mee naar mijn bed (waar hij sinds hij 2 jaar is gewoon door slaapt) Hem laten huilen werkt absoluut niet. Raakt dan compleet panisch. Is toen uit zijn bed geklommen, gevallen op zijn oor die was helemaal zwart paars. (Moet bijna spugen als ik er aan denk. Brrrr) Bijten aan de deur, leek wel een opgesloten dier. Verschrikkelijk zielig Vannacht heeft hij me weer 5x geroepen, iedere keer als ik net slaap maakt hij mij dus wakker. Hij werd vanmorgen om 7.00 uur wakker (hij mag vanaf 5.00 uur bij mijin bed komen dmv Sam de slaaptrainer) en moet dan echt om 11.00 uur naar bed want anders stort hij uit het leven. Tekent ook helemaal in zijn gezichtje. Dan slapen we samen een klein uurtje in mijn bed. Duurt vaak ook nog een uur voordat hij er aan toegeeft. Hij is een heel slim, gevoelig jongetje die echt alles wilt meemaken. Gunt zichzelf echt geen tijd om te ontspannen of te slapen. (Ontspannen alleen met zijn telefoon wat kinderfilmpjes) Meneer komt nu terug van de bakker, dus ik reageer straks weer.
Momenteel is de verlatingsangst erg aanwezig bij onze dochter van 9,5 maand. Ik vind het gewoon heel rot om zo weg te gaan, haar zo achter te laten met dikke tranen die over haar wangen rollen... Ook al weet ik dat het snel over is wanneer ik weg ben, het moment zelf is niet leuk.
Heerlijk dit topic! Ik begrijp je helemaal dat je soms gewoon even je handen vrij wil hebben. Als ik het zo lees mogen wij eigenlijk niet klagen, maar toch vind ik het pittig met 3 en de jongste die zich vaak s nachts nog aan dient en ergens tussen 5/6 wakker is en gewoon niet meer gaat slapen. Daardoor worden de andere 2 vaak ook wakker en die zijn overdag de laatste dagen echt moe, wat weer meer zorgt voor ruzies/boosheid. De jongste die tandjes krijgt en wat meer huilt, wat ook logisch is. Het zou zo fijn zijn als kids gewoon goed zouden slapen, kan je overdag veel meer hebben Ik hoop voor jullie allemaal dat de kleintjes snel gaan (door)slapen.
Ik herken er wel wat van ja. Mijn oudste twee hadden ook lang hulp nodig met inslapen. Daar hebben we ook vaak en lang bij moeten zitten of liggen, met soms vreselijke frustratie tot gevolg. Je schrijft dat hij bij jullie beter slaapt? Is dat geen optie voor vaker? Het is voor jezelf heel vermoeiend en soms ook onbegrijpbaar en niet goed te verklaren, maar ik geloof oprecht dat sommige kinderen meer nabijheid nodig hebben en dat het in ieder geval meestal geen bewust klieren is. Al heb je daar niets aan als je zelf ook kapot bent van vermoeidheid
@JupitR Ja, hij heeft dus een lange tijd bij mij in bed geslapen. En nu is hij ziek, mag hij ook bij mij in bed. Maar ik ben zwanger en ik heb geen zin om snachts een trap in mijn buik te krijgen bijvoorbeeld. Het is gewoon veel praktischer om alleen te slapen. Hoe langer je zwanger bent hoe vaker je moet plassen natuurlijk en dan wordt hij soms ook wakker van en ik vind het ook belangrijk dat hij nu ook alleen leert slapen. Ik geloof ook absoluut dat sommige kinderen meer nabijheid nodig hebben, dat geef ik hem op de dag. Ik ben er altijd voor hem, we knuffelen ook veel op de dag of we plagen papa lekker samen. Met extra veel knuffelen en dan zegt papa jullie zijn toch niet weer aan het knuffelen he? (Als grapje natuurlijk) Hij kijkt nu een film, en zit lekker tegen mij aan. ❤️ Hij zit ook vrijwel altijd op de bank naast mij haha. Ieder kind is natuurlijk heel gek op zijn vader en moeder, maar mijn zoontje en ik hebben een onbeschrijfelijke band. Wij zijn echt 1. Dus ik snap ook heel goed dat hij ook in de nacht eigenlijk bij mij wilt liggen, maar als de baby er volgend jaar is en hij naar school gaat ben ik bang dat hij van de baby wakker gaat worden (die komt namelijk ook op mijn slaapkamer) en als mijn zoontje dan naar school moet wordt dat nog lastiger voor hem.
Ik snap je @Prettykitty! Dat plassen en slecht slapen tijdens de zwangerschap is ook irritant he.. Mijn oudste moest ook zelf leren slapen toen middelste onderweg was. Het scheelt in die zin dat je zelf echt de urgentie voelt. Dat werkt beter dan iets aanpakken omdat je denkt dat het zo hoort, of dat het gangbaar is, terwijl je er zelf niet achter staat. Dat is iig ook hoe ik het nu doe met mijn jongste. Ik laat het idee dat hij overdag in bed móet slapen wat meer los. Op mij of in de draagzak is oké zolang wij dat als gezin oké vinden. Natuurlijk is het soms irritant en frustrerend, maar als je 30 minuten naast het bed van je kind moet zitten, is dat ook irritant. De super makkelijke slapers negeer ik even Beterschap voor je kindje! Ik hoop dat jullie binnenkort een goede modus vinden voor jullie allemaal
Ha dit was mijn nacht/ochtend. J sliep net, werden de meiden wakker. En ik plas tig keer per nacht en m'n rug doet pijn. Zucht. Nu ben ik moe.
Ellende! Ik deed een nacht halfzittend slapen (en veel wakker dus ) met mini op mij, want die kon niet plat liggen, ivm (vermoedelijk) oorontsteking. Gelukkig doet man dan de oudste 2 en kan ik thuis werken, dus pas om 8u opgestaan uiteindelijk. Ik hoop dus ook op een betere nacht hier!
Slaaptraining, hoe erg dat ook ingaat tegen je gevoel. Het werkt echt. Het is hard huilen,en weinig slaap, van beide. Maar na 2 a 3 dagen ga je echt al verschil merken. Je moet hier wel echt 100% achter staan EN echt doorzetten, dat is het aller belangrijkste. Heb het 2x gedaan bij ons zoontje. 1x toen ie nog bij ons op de kamer sliep, en 1x toen hij naar zijn eigen kamer ging,en hij was het er absoluut NIET mee eens. Hij sliep ook het allerliefste op mij,als ie al sliep, dat was sowieso een ramp bij hem,met oververmoeid en overprikkeld als gevolg. Moet stiekem bekennen dat ik zelfs een beetje immuun ben geworden voor dat soort gehuil,kwam anders gewoon nergens aan toe. Maar tegenwoordig huilt ie vooral als ie zn zin niet krijgt. Slaapt nu het klokje rond en zn slaapjes overdag duren tussen de 1 en 2.5 uur. Als ie wakker wordt gaat ie gewoon stil en rustig wachten tot ie eruit gehaald word. Gaat ook niet huilen ofzo, zo braaf jongetje dan haha
Ik sta daar 0% achter, dus ga dat niet doen Dat ie niet gaat huilen als hij wakker wordt betekent mogelijk dat hij geleerd heeft dat dat toch niet werkt. Of hij heeft het prima naar zijn zin, dat kan natuurlijk wel. Maar ik ga gewoon nooit mijn kind bewust laten huilen. Niet als het niet hoeft.
Je laat hem niet aan zn lot over he. Je bent gewoon aanwezig op de kamer. Troost regelmatig in bed. Na een paar keer,even eruit halen,lekker knuffelen en weer terug in bed. Er is geen reden voor hem om te huilen,hij is uitgeslapen en weet dat ie eruit gehaald wordt,dus waarom zou ie moeten huilen? Tuurlijk huilt ie weleens in de nacht, ga ik even kijken,knuffelen en ben ik weer weg, en hij slaapt weer verder. En als ie ziek is,ligt ie ook gewoon bij ons in bed. Je zou eens tips kunnen vragen aan een slaapcoach,maar grote kans dat die persoon,die ervoor gestudeerd heeft, hetzelfde gaat zeggen als ik.
Stel je voor dat jij verdrietig bent en je man komt naar je toe en troost je even en loopt dan weg. En misschien zegt hij iets over wanneer hij weer terug is, maar jij hebt geen idee. Een baby of kind weet niet wat 5 of 10 minuten is. En dan komt je man je weer even troosten en loopt dan weer weg. Ik zou denken; wat doe je?! Blijf bij me, want ik ben verdrietig. En de enige manier dat een baby kan communiceren over ontevredenheid is met huilen. Waarom een kind zou kunnen huilen als hij wakker is geworden: omdat hij alleen is en niet weet waar de anderen zijn en eruit wil. Hij wil misschien spelen of eten of knuffelen, maar kan dat niet verwoorden. Ik wil geen tips van een slaapcoach en een slaapcoach is ook geen studie van een aantal jaar waardoor je expert wordt in kinderen in slaap krijgen. Volgens mij mag je als ouders keuzes maken in je opvoeding waar je achter staat. Zoals borstvoeding geven, samen slapen, weinig schermtijd, weinig zoetigheid, wat dan ook. En dat hoeft niet te betekenen dat dat altijd makkelijk is. Dus ik wil graag af en toe kunnen spuien over zaken die ik soms moeilijk vind, maar die ik nu toch niet op een andere manier wil aanpakken.