Even verhuizen van het ´zwanger en alleen´ forum ... naar deze ... Wilde het alleen even kwijt dat ik nét een beetje met domper 1 om kon gaan (vriend pleite) ... nu met grote domper 2 zit. Na wat bloedingen (geen krampen) van het weekend, had ik vandaag mijn 1e echo i.v.m. prenataal onderzoek. Op de echo was niets te zien Ze konden ook niet zeggen hoe lang er al niets meer zat ... Dus ze konden mij ook niet vertellen (want dat konden ze niet goed beoordelen) of alles al eruit was.... Ik heb echt helemaal geen weefsel of vruchtzakje of wat dan ook gezien het afgelopen weekend...of de weken ervoor... Ze konden dus niet goed beoordelen of het schoon was van binnen ... ze hebben mij dus ook helemaal geen informatie gegeven over wat ik nog eventueel kon verwachten ... Er is wel een afspraak gemaakt voor volgende week woensdag (andere afdeling in ziekenhuis)...dan krijg ik nog een echo en dan gaan ze het nogmaals beoordelen of cur. nodig is of niet.... Het is erg onwerkelijk allemaal... Ben verdrietig maar ook heel boos ...
hai Lola, Wat ontzettend verdrietig zeg. Je was je net zo dapper aan het instellen op alleen een kindje krijgen, en het verlies van je relatie aan het verwerken!! Heel veel sterkte meid, ineens sta je er dan echt alleen voor, zonder dat mooie (maar zware) vooruitzicht van een kindje. Hoe ga je het je ex vertellen? Of ga je het uberhaupt vertellen? Dat moet ook heel vreemd zijn, dat de reden voor jullie breuk er nu niet meer is, maar de breuk is er wel nu. Jij zal ieg niet zo snel vergeten hoe hij heeft gereageerd op je zwangerschap. Zou je overwegen weer terug naar hem te gaan, hij was niet perfect, maar je kende hem toch wel goed met zijn nukken en grillen (gezien je pb - sorry nog steeds niet op gereageerd en nu zie ik je bericht hier!). Babel
Hoi Lola, Ben jij nog actief op deze pagina? Ik heb nl. ook een dergelijk verhaal. Alleen en zwanger ... wikken en wegen of ik het kindje accepteer en er na een aantal weken achter komen dat het ZO ONTZETTEND HARD WEL WELKOM IS .. na 11 weken een miskraam .. operatie als gevolg van restweefsel .. kop in het zand ... nu deksel op mijn neus .. thuiszitten nadat ik me geheel op mijn werk had gestort. En zou 13 december a.s. uitgerekend zijn. Ben benieuwd of jij deze pagina nog wel eens leest. In ieder geval wens ik je sowieso sterkte toe! Lotte