Als ik jou was zou ik als de sodemieter naar een ander ziekenhuis gaan, desnoods naar het ziekenhuis waar je vriendin bevallen is. Die dingen staan niet voor niets in je dossier. Ik zou in jouw geval letterlijk een rolberoerte krijgen als ze mijn dossier zouden negeren vanwege één of ander protocol. Nooit zullen dergelijke "regeltjes" belangrijker zijn dan wat goed is voor mijn lichaam én het welzijn van mijn toekomstige kindje. Al moet ik van Limburg naar Groningen bij wijze van spreken. Maar goed, het heeft een reden dat ik er zo over denk. Ook ik heb een traumatische ervaring wat betreft zwangerschap en bevalling. 12 jaar geleden werd mijn dochter geboren. Ik was ruim 35 kilo aangekomen en met 39 weken werd zwangerschapsvergiftiging geconstateerd, ofwel pré-eclampsie. Ik moest rust houden maar men begon wel met mij te jojo-en. Ik werd opgenomen, na 2 dagen ontslagen, na 2 dagen weer opgenomen en daarna moest ik elke 2 dagen voor controle op komen draven terwijl het ziekenhuis in een stad 15 km verderop was, wát een rust kreeg ik toch. (Not!) Ik slikte alles voor zoete koek, want ik had nergens verstand van, was jong en vertrouwde de artsen. Achteraf onbegrijpelijk dat ze me niet hebben ingeleid toen de pré-eclampsie werd geconstateerd, want door onderzoek bleek dat mijn dochter al groot was, tijdens de 34weken echo schatte de arts haar op 8 pond, maar zei gekscherend dat ze toch niet meer zou groeien omdat er geen ruimte meer was. Het eerste klopte, het tweede niet. Mijn dochter was uiteindelijk 9 pond, en ik had dermate ernstige Striae dat mijn buik bijna scheurde, leek het wel. De Striae scheurde aan de bovenkant ook en ik had meerdere wondjes op de bovenkant van mijn buik, die zo strak stond dat het helemaal glom. Mijn (nu ex-)man smeekte de arts om me te helpen, en uiteindelijk ben ik met 41+5 ingeleid door de vliezen te breken. Mijn dochter werd met de vacuüm pomp gehaald, ik kon het niet aan. Ik heb extreem veel bloed verloren, zat op het randje van een transfusie nodig hebben, uiteindelijk niet gehad omdat ik redelijk herstelde. De pijn was traumatisch en de vacuüm verlossing heeft Bekkeninstabiliteit veroorzaakt die nooit meer is overgegaan. Het heeft ruim 10 jaar geduurd eer ik een zwangerschap weer aandurfde. Ik had ondertussen rugklachten wat tijdens de zwangerschap bleek een hernia te zijn. Door deze klachten kreeg ik de keuze, of volledige pijnbestrijding (ook tijdens het persen) of een keizersnede. Ze hebben nog geprobeerd om me over te halen om op een natuurlijke manier te bevallen, dus geen keizersnede. Maar mijn zoon besloot me te helpen en lag heel eigenwijs in stuit, met zijn kont ingedaald zelfs. Draaipoging was zinloos en ik kreeg de keizersnede. Tijdens de draaipoging zag mijn gynaecoloog mijn pijn en mijn angst pas echt en zij besloot om me te helpen. Het is heel moeilijk om op basis van traumatische ervaringen om afspraken te krijgen. Dat is een feit. Als ik nu een andere gynaecoloog had gekregen en dat had in mijn dossier gestaan, had ik ook kans gehad dat ze hadden gezegd: "Bekijk het eens, ga maar gewoon bevallen." Maar de combinatie van mijn hernia met de stuitligging zorgde ervoor dat ik de keizersnede kreeg, en zij heeft alleen de boel in mijn dossier een beetje aangedikt zodat ik de volgende keer weer een keizersnede krijg. Ik had na de keizersnede namelijk een kleine ontsteking bij 2 hechtingen. Stelde niet zoveel voor, echter heeft zij in het dossier gezet dat er "complicaties waren met de wond, en heeft zodoende bij een volgende zwangerschap weer recht op de keuze voor een keizersnede." Zij wist wat de protocollen zijn en heeft ze voor me omzeild. Eigenlijk had jij ook zoiets moeten hebben. Mocht je een ander ziekenhuis geen optie vinden, wellicht kun je de gynaecoloog persoonlijk opzoeken. Gewoon Googlen met die hap en naar die man bellen. Wellicht kan hij en wil hij je helpen door het aan de huidige gynaecoloog uit te leggen zodat je toch de bevalling krijgt waar jij je prettig en veilig bij voelt.
Wat een verhalen! Ben nu extra blij met mijn artsen. Hier was de eerste ook 9 pond. 3 dagen gebroken vliezen, 12 uur inleiden en 1 uur persen verder werd het een spoed KS omdat hij muurvast zat. Nu heb ik gelukkig de keus. Wilde eerst zelf natuurlijk bevallen. Totdat deze nog groter geschat werd. 9-10 pond minstens. Hij valt buiten de grafieken. De artsen raden mij zelfs een KS aan en ik wilde het rekken. Heb zoiets van: als het kindje zichzelf eerder aandient, is hij kleiner en past het misschien wel. Maar na verhalen als vacuum (heb nu al bekkenklachten) gebroken schouders en ademnood ben ik onwijs blij dat ik de keus heb gemaakt en gekregen voor weer een KS. Ik had wel artsen die zeiden dat mocht ik voor een natuurlijke bevalling gaan en het vlotte niet, dat ze dan ook eerder maatregelen zouden nemen ipv doorbaggeren. Elk ziekenhuis en gyn is zo anders. Ik zou switchen als ik jouw was. Je moet er wel een goed gevoel bij hebben. Beleid is er soms alleen niet voor niets. Te vroeg inleiden kan leiden tot onrijpe longen (gewicht baby maakt geen verschil) en inleiden kan ook juist leiden tot vacuum/spoedks omdat de weeen minder effectief zijn dan natuurlijke weeen. (Ze zijn helaas ook pijnlijker schijnt).
hey! wat een vervelende ervaringen bij jullie allebei ook zeg! bloemjk: heel gek dat ze je niet meteen hebben ingeleid toen je pre eclampsie had! en wat balen dat je daar zoveel lichamelijke problemen aan over hebt gehouden zeg! vrolijk lente: prettig dat je nu toch een keizersnee krijgt! hebben ze jou wel getest op suiker? ik vind 9-10 pond wel echt heel groot zeg! hier heb ik ook zelf de keuze gemaakt om wel natuurlijk te willen bevallen. volgens mij als ik zou willen zou ik dus wel een keizersnee kunnen krijgen maar ik weet t ondertussen niet meer zeker haha. t belangrijkste voor mij is nu dat ik met een goed gevoel rondloop ondertussen. ik ben er altijd nog zelf bij en bij de vorige bevalling nam ik ook alles van de artsen aan maar dat gaat nu echt niet gebeuren! zodra ik ook maar t idee heb dat hetzelfde gaat gebeuren wil ik gewoon een keizersnee en als ze daar moeilijk over doen plaatsen ze me maar met een ambulance over naar t andere ziekenhuis 20 min. verderop. ik heb heel goed met de vk besproken wat dingen zijn waar ik zelf op kan letten dus daar ga ik goed op letten en mn vriend ook. t komt vast goed! ik hoop dat jullie een mooie bevalling hebben met goede gevoelens deze keer en natuurlijk een gezond kindje!
Ik ben gewoon heel blij dat ik de keus heb gehad. Heb geen suiker. Mijn man en zijn broer waren ook 9 ponders met vooral grote hoofden. Mijn man is met een hartstilstand geboren omdat het niet vlotte en de broer van zijn moeder zelfs overleden. Bij de eerste ga je ervan uit dat alles goed gaat en wordt je overrompelt. Voel je niet schuldig dat je toen niet sterk in je schoenen stond. Soms beslissen artsen nou eenmaal. Dat doen ze altijd in het belang van jouw en je kind. Ze hebben meer ervaring en deskundigheid. Wij hebben ook dingen meegemaakt die we niet leuk vonden. Zoals kunstvoeding. Wij hebben er alles aan gedaan om het zo natuurlijk mogelijk te doen. Maar kinderartsen kijken nou eenmaal vooral naar de gezondheid van het kind, dat is belangrijker dan de principes van de ouders op dat moment. Nu ga ik vooraf kolven hopen op meer productie. Die kwam de vorige keer na 3 dagen opgang en heb toen nog heel lang BV kunnen geven gelukkig. Was toen woedend, maar begrijp hun keuze nu wel. Probeer het te accepteren voor jezelf. Hoe het toen ging en hoe het nu gaat. Blijf goed communiseren met de artsen, maar probeer het ook vanuit hun kant te zien. Een beleid is er vaak met een reden. Als ze er vanaf wijken en het gaat mis, zijn ze wel degene die verantwoordelijk zijn. Ik hoop voor jouw ook een goede bevalling. Hoop dat alles gaat zoals je graag zou willen, maar voel je niet schuldig of boos als het niet loopt zoals je graag zou willen. Het is allemaal al heftig genoeg. Fijn dat je een goed gesprek met de VK hebt gehad en nu meer vertrouwen hebt. Het komt allemaal goed.
Hay! Ik zou nog even laten weten hoe alles gegaan is dus bij deze We moesten donderdag om 07:00 uur terug zijn in t ziekenhuis en mn ballon was eruit gevallen. Toen moest ik eerst aan de ctg voor ong. Een uur. Daarna werden mn vliezen gebroken en weeenopwekker gestart. Rond 09:30 had ik goede weeen. Rond 12 uur kwam ze me checken en zat ik al op 4 cm!! Dit hadden we niet verwacht omdat t vaak met inleiden wel s wat langer kan duren voor je echt gaat ontsluiten. Ik was dus helemaal happy en de weeen waren nog goed te doen. Toen kreeg ik ineens een beetje persdrang ong een half uur later. Wetende dat ik echt nog niet op de tien kon zitten maar wegpuffen wat nog redelijk ging. Om 12:45 kwam de vk weer checken en toen zat ik al op 6 cm!! De opwekkers mochten een standje omlaag zodat hopelijk de persdrang wat minder zou worden. Daarna kwamen 2 best pittige uren. De persdrang werd steeds erger en ik mocht er niets mee.. Op t laatse uur bleef ik hangen op 9 cm en kreeg ik nog een half uur voor ze een keizersnee wilde doen om te voorkomen dat tzelfde als bij de eerste ging gebeuren.. Er zat alleen nog een dikke rand die in de weg zat vertelde ze. Ineens voelde ik die wegschieten ( althans dat denken we haha) en ik mocht gaan persen. Met vier keer persen was meneer er en t ging allemaal heel soepel! Ik kreeg hem meteen op mn borst en wat een heerlijk gevoel is dat zeg!! Helemaal verliefd en super trots dat t zo goed gegaan was hebben we samen genoten van onze kleine man oo mn borst! Na een uurtje of twee zijn ze m rustig gaan onderzoeken en alles was helemaal goed! Enige nadeel aan de bevalling is dat ik ruim een liter bloed ben verloren en omdat t aapje gedraaid in mn bekken lag bijna een totaalruptuur heb. Maar ach dat neem ik voor lief met zo'n top bevalling!! We zijn nu heerlijk aan t genieten!! En dat blijven we voorlopig ook vooral doen! Haha Oh ja! T mannetje heet sepp en hij was 50cm en 3775 gr
Gefeliciteerd! Lekker genieten van jullie ventje. Mooie lengte en gewicht. Bijna totaal ruptuur auw.... Hopelijk geneest het goed.
Wauw klinkt als een droominleiding! Gefeliciteerd met je mannetje! Fijn dat je er een goed gevoel bij hebt gehad en je mannetje gezond is. Ouchie ouchie van al je hechtingen! Geniet van je mannetje! Wauw ik werd ingeleid met 38.1 en ben bevallen op 38.5. Alles zat tegen. Met 38.4 met behulp van primen en 2 ballonnen op 2/3cm. Vliezen geprikt om 12u met vooraf ruggenprik. Die prik was niet goed gezet, dus werkte steeds niet. Moest weer bijgespoten worden uiteindelijk van 23u konden ze helemaal niks meer voor me doen. Was totaal uitgeput, maar ja je moet door he😓 Had pas om 00.30 9 cm n toen gemasseerd voor de laatste cm. Ben pas om 2.32 bevallen! Heb 2u geperst en een flinke knip met vacuum! Hier nooooit maar ook nooit meer een inleiding! Dan mogen ze echt een ks doen!
thnx lady's!! ik ben idd super blij met hoe t allemaal gegaan is! zeker een droominleiding!! eigenlijk gewoon een droombevalling! haha op t ruptuur na dan maar dat geneest gelukkig goed dus ook dat komt allemaal weer helemaal goed ladylola wat een hel! kan me heel goed voorstellen dat je dr niet meer aan begint! zie dat je nu na een lange tijd zwanger bent. gefeliciteerd!!! geniet er lekker van en hopelijk heb je een mooi ervaring deze keer! want geloof me dat maakt de kraamtijd een stuk leuker!!
Gefeliciteerd!! Ben blij om te lezen dat je een positieve ervaring hebt gehad. Geniet van je kleine mannetje!