Ik zou ook wel willen weten waarom je nog bij je vriend blijft. Je schreef laatst in een topic dat je relatie met je vriend echt 'kapot' is. Wat is de reden dat je ondanks alles toch nog bij hem blijft?
Mijn partner reageerde inderdaad laks op het feit dat ik moet opgenomen worden, het zit allemaal in mijn hoofd zegt hij en hij kan er niet bij waarom ik zo depressief ben. Hij reageert op alles laks. Dat hij zo doet ligt aan mij zegt hij!
Vind het ook heel erg dat je moeder niet voor je klaarstaat. Meen ik serieus. Mijn moeder zou zoiets nooit doen en als dat wel het geval zou zijn zou ik haar nooit meer hoeven te zien en krijgt ze de kleine ook niet meer te zien. Maar dat is niet het geval bij mij. Mijn ouders hebben toen ik het moeilijk had klaargestaan voor mij en mijn zoontje. Bel even de psyg op. Want zo kan het ook niet langer...... Dat diegene zelf al niet met een oplossing kwam. Want het lijkt mij dat hij/zij een hoop van jouw situatie afweet met je moeder en met je partner...
Is het niet mogenlijk dat je zoontje naar een kdv gaat zodat je man gewoon kan werken. En dat hij hem na zijn werktijd ophaalt.
Ik heb in een nog ander topic ook geschreven dat het niet makkelijk is om ervan weg te gaan, om verschillende redenen, die ik hier niet ga neerzetten. Dus kan er ook niet (ver)oordeelt worden.
Sterkte Christy. Goed dat je je psycholoog aan het werk hebt gezet. Wat betreft de kritiek op de vriend van Christy hier: dit lijkt me niet het juiste moment. Misschien kunnen ze later een keer samen in therapie, aan hun relatie werken (is dat een idee, Christy?), maar nu lijkt mij dat ze eerst met zichzelf aan de slag moet.
inderdaad, het liefste van al heeft hij dat ik en onze zoon bij mijn moeder blijven overnachten, ik doe dat soms als hij weer eens laat gaat thuis zijn, dan zit ik niet zo lang alleen. Hij zegt het altijd zelf, ga je niet liever bij je moeder slapen?? Hij eet daar dan lekker zijn buik vol en gaat dan naar een leeg, maar rustig huis, snappen jullie?
Ja maar dan moet er dus wel concreet iets voor haar kind worden gevonden. En met klagen kom je er niet. Actie ondernemen wel.
veel sterkte hoor, wat een situatie zeg is er niet tijdelijk een pleeggezin aan te wijzen door jeugdzorg voor 2 tot 8 weken? (excuus als dit al is gezegd ik heb niet alle pagina´s doorgelezen)
Ik zou mezelf toch proberen laten op te nemen...want volgens mij gaat het echt niet helemaal goed met je. Aangezien het in je andere topics ook niet goed met je gaat. Ik zou toch eens kijken naar een pleeggezin, iemand die hem voor een paar weken kan opvangen. Liever dat...dan een depressieve of nog erger...dode moeder.
Jah sorry maar dat vind ik niet normaal hoor...een keertje oké, maar dat hij daar zelf vaak naar vraagt? Ik ga niet oordelen of je idd beter bij hem weg kunt gaan, maar zou het misschien niet zo kunnen zijn dat het sowieso een stuk beter met jou zou gaan als je bij iemand zou zijn die je appreciëert en begrijpt? Is hij geen deel van het 'probleem' zeg maar?...
Ja hoor, hij is inderdaad een deel van het probleem, heb al zo dikwijls gezegd dat ik gewoon steun wil, een knuffel, ... Dat gebeurt hier gewoon niet, hij is altijd maar kwaad en lastig, of anders valt ie in slaap waar ie zit.
Ik weet het niet, maar is de relatie tussen Christy en haar man niet 1 van de punten dat ze zich nu zo voelt?
Meis laat je opnemen! Er is altijd wel wat te regelen omtrent je zoontje! Als je langer wacht (geef je zelf al aan in je begintopic) heeft je zoontje straks (opf heel snel) geen mama meer.. Is jouw moeder en je vriend je DAT waard?? omdat zij je nu niet te hulp komen???
Wat enorm goed van je dat je de stap zet om opgenomen te worden. Ik weet dat mijn zus altijd veel rust en haarzelf weer (tijdelijk, maar bij haar is het een ander verhaal) vindt, na zo'n opname. Zorg dat je er het maximale uithaalt, zodat je daarna weer sterker terug komt, en niet weer makkelijk terug kunt vallen.. Er is inderdaad soms ook gezinsopvang, maar lijkt me niet ideaal, aangezien je dan nog met je zoontje bent? Daar ging het voor een gedeelte toch om geloof ik? Misschien kun je wel overwegen om spoedopvang aan te vragen? Ik weet niet of zoiets kan in Belgie, maar ik bedoel dus dat hij naar de kinderopvang gaat, en dat iemand hem dan haalt + brengt. Hoeft iemand niet hele dagen op te passen. En als je moeder dat bijv. nou niet vindt kunnen, moet ze toch echt eens realiseren dat ZIJ ook wel op zou kunnen passen... Heel veel succes meid. Ik kan helaas niet op je zoontje passen, als had ik het graag gedaan en woon ik dicht bij belgie..