Hallo allemaal, Wil even van mij afschrijven. Hier kan dat, in je omgeving zegt iedereen toch "maak je geen zorgen". Na mijn miskraam op 6 juli ben ik meteen weer zwanger geraakt, nu dus bijna 9 weken. In de 7de week heb ik 2 echo's gehad, we hebben toen ook het hartje gehoord. Ontzettend blij natuurlijk. Maar nu, nu slaat die onzekerheid weer toe. Klopt het hartje nog wel? Ik ben ook niet meer misselijk, zal dat goed zijn. Heb een beetje last van mijn buik, zal dit het groeien van de baarmoeder zijn, de banden, of is er toch iets aan het misgaan.....pffffff, die onzekerheid.......... Gelukkig krijgen we aankomende maandag de intake en weer een echo. Ik hoop zooooooooo dat het allemaal goed is. Ik zit nu overigens in de periode dat het de vorige keer is misgegaan... Groetjes, Joyce
Kan me heel goed voorstellen hoor.....ik denk ook niet dat iemand je gerust kan stellen, dan kan alleen een hele mooie echo maandag! Het is natuurlijk al een heel goed teken dat je het hartje hebt zien kloppen...Die zul je vast maandag weer zien! Nog een paar dagen geduld...
Hallo Joyce, Ik snap precies wat je bedoeld. Die onzekerheid is helemaal niet raar. Mijn eerste zwangerschap eindigde ook in een miskraam met 11 weken (verloor vanaf het begin bloed) en de zwangerschap erna ben ik zo onzeker geweest. Iedere keer erg zenuwachtig naar een afspraak met de verloskundige. Niet echt heel erg blij kunnen zijn. Nu ben ik voor de 4e keer zwanger (3e kindje) en voel ik me weer onzeker! Ik had gedacht dat het nu wel minder zou zijn, maar nee hoor. De kans het het grootst dat het helemaal goed komt! Als je de 8 weken voorbij bent, neemt de kans op een miskraam al behoorlijk af. Groetjes en kop op, het komt vast goed! Willow
Ik ben ook de hele zwangerschap onzeker geweest, nu nog... Twee miskramen, waarvan de laatste een missed abortion met 10 weken, kwamen we achter bij de 12 weken echo. Vanaf het moment dat ik haar ging voelen, ging ik genieten, maar dan heb je de rustige dagen en de drukke dagen. Bij de rustige dagen krijg ik weer de zenuwen, terwijl ik weet dat ze rustig gaat zijn wanneer de dag ervoor één en al beweging is geweest. Ik geniet ook intens van de momenten dat ik me zeker voel en ze zich de hele dag door meldt. Het gaat vaker goed dan dat het mis gaat, voor je het weet ben je 40 weken
Ik kan me voorstellen dat je onzeker bent! Vind ook dat je omgeving daar wel subtieler mee om kan gaan. Onzekerheid hoort er sowieso gewoon bij natuurlijk (ik rende de eerste weken naar de wc als ik ook maar dacht dat ik kramp had en ik heb, godzijdank, nog nooit een mk gehad). Dus jij hebt gewoon dubbel recht op die onzekerheid! Als je dit houdt, is misschien zo'n angelsoundsapparaat wat voor je. Ik geloof dat je dan vanaf een week of 12 zelf het hartje kan horen. Ik heb 'm zelf niet, omdat ik 'm met 14 weken voelde, dus dan weet je gewoon "o, je bent er nog" Plus dat ik de straling die je toch naar binnen zendt een beetje eng vind. Maar ja, als het jou van je stress afhelpt is het toch een mooie uitvinding. Linda
Ik snap je onzekerheid heel goed, heb het zelf ook heel erg gehad. Het duurde even voordat ik zwanger was en toen ik het opeens was, was het bijna te mooi om waar te zijn. Leefde van controle naar controle, heb ook 2 pretecho's laten doen omdat ik het te lang vond duren, dan maar 100 euro kwijt voor wat geruststelling en het is natuurlijk ook heel leuk om je kindje te zien! Nu ik de kleine voel, ben ik een stuk minder ongerust, als ik me zorgen maak omdat ik de kleine even niet voel kan ik even mijn buik bewegen met mijn handen en ik voel de kleine weer bewegen. Al probeer ik dat niet teveel te doen, de baby is dan natuurlijk niet voor niets stil, moet ook slapen natuurlijk Over die buikpijn, dat is inderdaad je baarmoeder die groeit en je banden, ga daar maar vanuit. Maar je hele zwangerschap zal je waarschijnlijk klachten hebben waarvan je zoiets hebt, is het wel goed? Maar ik ga er nu bij mezelf maar vanuit, zodra het niet te erg is, zal het wel goed zijn. Ik heb bv. geregeld last van mijn darmen, voelt echt niet prettig, maar is duidelijk niet mijn baarmoeder. Maar een beetje zorgen hou je toch wel. Over die angelsound, mij leek het eerst ook wel wat, maar wat als je de hartslag een keertje niet kan vinden? Dan ben je volgens mij helemaal in paniek, terwijl het niet hoeft te betekenen dat er iets met je kindje is. Probeer toch ook te genieten van je zwangerschap, ik weet hoe moeilijk het soms kan zijn, maar achteraf gezien, gaat de tijd best snel Liefs, Snoopy
Fijn om wat opbeurende berichtjes te krijgen. Ik probeer echt te genieten, maar dat is soms gewoon even moeilijk. Vooral nu je "dingen" voelt, die je de vorige keer ook voelde, toen was het niet goed.......maar goed, het groeien van de baarmoeder hoort er bij, dus wel logisch dat je dat voelt! Ik heb nooit geweten dat je al zo vroeg ook last van bandenpijn kunt hebben, maar het schijnt best normaal te zijn? Groetjes, Joyce
De gynaecoloog vertelde mij dat het je baarmoeder kan zijn die zich opricht. Dus iedere keer dat ik weer wat voelde daar, dan was ik weer gerustgesteld, want voor mij betekende het dat het nog steeds aan het groeien was
Ow, dit ken ik zo goed, ieder steekje en dingetje doet je hart sneller kloppen, vreselijk is dat....(3 nov '06 curetage met 10wk) Geloof me als ik nu zeg dat ik me super voel en zelfs eeen afspraak bij de gyn heb afgezegd omdat ik een dubbele had staan (had er ook van kunnen profiteren) maar me zo goed voelde dat ik het niet nodig vond. Geniet ervan meiske, dat pakken ze je dan tenminste niet meer af! En ja, ook ik heb in het hele prille begin vd zwangerschap al bandenpijn gehad, is heel normaal hoor!
Ik weet zo goed hoe je je voelt: het lijkt wel of alle mensen in je omgeving samen besloten hebben niets maar dan ook niets willen horen over je onzekerheid. Ik snap er werkelijk niets van: als je al een miskraam hebt meegemaakt of een Missed Abortion zoals ik, dan is het toch ver***de logisch dat je je druk maakt? Je mag wel verdrietig zijn als het net gebeurd is, althans daar heb ik niet echt commentaar op gehad maar als het dan weer gelukt is, moet je ineens "little miss sunshine herselves" zijn!? Nou sorry hoor, maar dat gaat nu eenmaal niet! Ik heb zelfs te horen gekregen van mijn schoonmoeder (waar ik normaal een hele goede band mee heb) dat ik me niet zo druk moest maken, want dat had toch geen zin, en straks "verkloot je het weer" Dit waren letterlijk haar woorden. Ik heb nog gevraagd wat ze hiermee in godsnaam probeerde te zeggen, (huh? begrijp ik effe iets niet ofzo?) want als ze soms dacht dat ik doordat ik rekening hield met de mogelijkheid dat het niet goed zou kunnen zijn een miskraam over mezelf af zou kunnen roepen, dat ze dan behoorlijk fout zat te denken en dat dit helemaal niet kan. Maar ze was er kennelijk zo van overtuigd dat ze hierop gewoon doodleuk zei dat als je heel negatief denkt je er dus wel degelijk invloed op hebt...JEZUS. Ik kon d'r wel villen! Wat een ongeloofelijke domme onnadenkende opmerking durft ze daar te maken: waar haalt ze het lef vandaan! Ik geloof toch dat onze band inmiddels iéts minder is... Nu onderschat ik trouwens niet de kracht van positief denken en weet ik heus wel dat er mensen van ziektes kunnen genezen puur omdat ze erin geloven, maar om dat nu zover door te voeren op een vruchtje waarvan het hartje er gewoon mee gestopt is...echt: ik snap wat je bedoelt met dat de omgeving je totaal niet begrijpt. Gelukkig heb ik een lieve mama en beste vriendin die me wel heel goed begrijpen, maar soms zou ik het wel uit willen gillen van frustratie. Ik heb dan ook toch wel de beslissing genomen om een Angelsound te kopen (bij de Kijkshop is ie het goedkoopst) en ik kan niet anders zeggen dan dat het een SUPER-ding is....Mij stelt het heel erg gerust als ik het hartje even heb gehoord. Nu moet ik er wel bij zeggen dat het soms wat langer duurt voor je het vind, en ja dat is inderdaad wel een beetje eng. Maar aan de andere kant: dan probeer je het effe later en dan vind je het wel. Je bent nu nog een beetje te vroeg ervoor, maar misschien is het toch iets wat je gerust kan stellen als je eenmaal bij de 12 weken bent. Succes in elk geval en stoor je niet aan wat andere mensen zeggen over wat je hoort te voelen: "gevoelens zijn niet goed of slecht, ze zijn" Groetjes Laura
ach gut meid. Kan me heel goed voorstellen dat je onzeker bent. Hopenlijk is je ongerustheid na de echo weer wat minder. Overigens die bandenpijn kan idd al heel vroeg. Ik wist dat ook niet totdat ik met hevige buikpijn huilend op bed lag. D8 echt nu gaat het fout, maar het bleek gewoon bandenpijn te zijn. Maar jeetje wat ben ik bang geweest. Dikke knuff en dat je maar snel kan genieten van je zwangerschap.
begrijpt ut heel goed meid.. ik heb in dec een MK gehad met 7 weken.. en ben ik daar al ver overheen maar tog blijf ik zoo onzeker...
@ laura. Ik heb bewust de angelsound niet gekocht. Stel dat je het hartje een keer niet kunt vinden. Dan maak je je mss wel heel erg ongerust terwijl het niet nodig is. (ik tenminste wel ) Maar zo denk ik er over hè
Ja, daar heb je gelijk in, maar ik kon toch de verleiding niet weerstaan. Ik luister nu gewoon één keer per dag en niet meer, dat mag ik niet van mezelf. Ik ben ervan overtuigd dat ik het straks echt wel een keer vergeet te doen als ik me gewoon wat zekerder ga voelen over de zwangerschap.
haha. Ik vond het ook heel moeilijk om er geen te kopen Lekker genieten dan maar. Neemt toch ook zeker een stukje ongerustheid weg.
Joyce79: kan me helemaal voorstellen dat je na een miskraam extra zenuwachtig bent en gespitst op alles wat je voelt. Bedenk dat 80% van de zwangerschappen "gewoon" goed gaan en dat als je eenmaal een goede echo hebt gehad de kans op een miskraam nog maar zo'n 2% is! Ik hoop dat dit je wat gerust stelt. Laat je weten hoe de echo is gegaan? @Laura01: jeetje, wat een opmerking van je schoonmoeder! Het impliceert bijna dat ze denkt dat het je eigen schuld was! Ik weet zeker dat ze het zo niet bedoelde, maar zo komt het wel over. Lekker laten kletsen, iedereen zegt wel es iets stoms.