Even van me afschrijven.

Hallo Allemaal.

Al tijdje lees is hiermee maar tot nu toe had ik moeite het van me af te schrijven, tot vandaag ben heel emotioneel de laatste tijd en denk dat het een keer goed is mijn verhaal te delen.

8 jaar geleden leerde ik mijn partner kennen, we wisten al heel snel dat we kinderen wouden en ook dat we er niet te lang mee wilden wachten daar ik toen al tegen de 30 liep.
We besloten sex te hebben zonder voorbehoedsmiddel middelen, na een jaar waren we nog niet zwanger en kreeg ik last van ontstekingen die erger en erger werden, het bleek reuma te zijn, hier voor kreeg ik medicatie, het zwanger worden kreeg zijn beloop , tot we na een paar jaar op een lezing kwamen voor reuma en zwangerschap.
Daar bleek dat de medicatie die ik kreeg voor me reuma sowieso een zwangerschap tegen hield, er zaten stoffen in die ook in de pil zaten.
In over leg met de arts zijn we gestopt met reuma medicatie en alleen verder gegaan met pijnstillers.
We waren ondertussen 4 jaar verder, toen we bij de huisarts kwamen voor hulp om zwanger te worden, eerst moesten we een half jaar temp opnemen om te kijken of er wel een eisprong was.
Toen konden we naar het ziekenhuis na alle onderzoeken te hebben gehad, bleek er niets te vinden te zijn waardoor het niet zou kunnen lukken.
We mochten beginnen met IUI, ik moest mezelf spuiten met puregon en pregnyl.
na 5 doorgelopen IUI pogingen en 2 afgebroken was ik eindelijk zwanger.
We konden ons geluk niet op, tot 9,5 week later het hartje stopte met kloppen.
Een miskraam die vrij snel erachteraan kwam, alleen het verwerken is erg moeilijk.
Om het een plekje te geven kreeg ik van mij partner een kettinkje in de vorm van een vlindertje, hier put ik nu hoop uit dat het misschien toch nog gaat lukken.
Omdat we zwanger waren geworden door de IUI mochten we door van de gynaecoloog met IUI als we dat wilden.
Dat hebben we gedaan tot poging 11 ook mislukte.
Ondertussen zijn we 6 jaar bezig.
Samen met de art hebben we besloten om verder te gaan met IVF maar om alles te laten bezinken eerst een maandje rust genomen.
Zie er best tegen op en dat is ook de reden dat deze maand erg lang aan het duren is, ben ondertussen 1,5 week over tijd en 2 nega testen geven toch echt aan dat alles een beetje te veel aan het worden is en het tijd was het eens van me af te praten.
Hoop dat ik deze week alsnog ongi ga worden en me kan gaan aanmelden voor de IVF.

Ik wens iedereen die dit leest heel veel geluk en veel zwangerschappen toe in de toekomst.

XXX Zivra