Pff wat een verhaal! wat heb je veel meegemaakt, knap dat je het nog een beetje trekt! Het is heel veel om te verwerken. Misschien niet leuk om te zeggen, maar ik lees in je verhaal dat jullie voor nog een kindje gaan. Die beslissing is natuurlijk helemaal aan jullie, maar weet je zeker dat jullie daar klaar voor zijn en dat aankunnen? Als je nu er eigenlijk al doorheen zit en chronisch slaaptekort, wat verwacht je dan bij een zwangerschap en een pasgeboren baby. Misschien goed om er nog even goed over na te denken of dit wel het juiste moment is, ook al is een baby nog zo leuk. Verder wil ik je heel veel sterkte wensen! Probeer eens met een hulpverlener hierover te praten, dat helpt waarschijnlijk wel om het een plekje te geven.
Te veel zelfmedelijden? Dat vind ik totaal niet! Wat een verhaal. Heel begrijpelijk als je emmer overloopt. Hopelijk breken er snel goede tijden voor jullie aan. Ik gun het jullie van harte. Hopelijk lucht het schrijven van je verhaal op, en doen de reacties van de ZP-leden je goed. Dikke knuffel!
Ik ben stil van je verhaal. Jeeeetje wat heb jij veel meegemaakt wat verschikkelijk zeg. Echt respect voor je. Ik hoop dat je snel wat posiviteit krijgt want dat verdien je zeker. Dikke digiknuf!
Allereerst wil ik even zeggen dat ik dit helemaal GEEN ego post vind en al helemaal geen sprake is van zelfmedelijden! Wat heb jij een hoop meegemaakt zeg! Elke keer tijdens het lezen dacht ik 'nu zal ze alles wel verteld hebben', en dan kwam er weer wat bij... Het is al eerder gezegd, maar probeer kleine stapjes te maken.....geen grote sprongen tegelijk.... Ms. kan je huisarts je helpen, wellicht door kortdurend iets voor te schrijven waardoor je je even rustig voelt?! Ik wens je heel veel kracht en sterkte toe! En ik hoop met heel mijn hart dat voor jullie het zonnetje eindelijk eens gaat schijnen. Al lijkt dat ms. niet heel nabij... *digi-knuf*
Dikke knuffel... Lijkt me echt vreselijk om je moeder zo te zien aftakelen, het is je moeder maar eigenlijk ook niet meer... Ik zou ook met je verhaal naar de huisarts gaan, en misschien jezelf ziekmelden bij UWV? Dan heb je ook even de rust om aan jezelf te werken en weer even bij te komen. Lijkt me niet dat jij nu in staat bent te werken als er nu iets op je pad komt. Verder zou ik nadat alles rondom je schoonvader over is eens goed met je man en schoonmoeder praten. Geef gewoon aan hoe erg je erdoorheen zit. Misschien wil je sm juist wel oppassen in het weekend dat ze bij jullie is zodat jullie ook even samen dingen kunnen doen. Overigens vraag ik mij nu ook wel een beetje af of het idd wel verstandig is om op dit moment zwanger te worden... Niet dat ik het je niet gun maar je bent zo gestressed en je staat in een soort overleefstand, dat is niet de meest gunstige factor om een zwangerschap door te maken.
Nou zeg, wat respectloos om je egoïstisch te noemen omdat je daar over twijfelt. Trek je daar niks van aan hoor. Sterkte!!! Dikke knuffels!
Niks egoïstisch hoor jij hebt gewoon veel en veelste veel op je bord! En je klachten komen denk ik voort uit het feit dat het teveel is. Ik hoop dat het van je afschrijven wat heeft opgelucht. Misschien is het een idee als deze periode voorbij is samen even wat dagen weg te gaan even je batterij opladen! Sterkte!!
Wat een verhaal!! Ik hoop dat het van je afschrijven je iets heeft opgelucht. Ik wens je in ieder geval heel veel sterkte!!
Jeetje, ik heb respect voor je! Wat ben jij een sterke, dappere vrouw en een geweldige mama! De liefde voor de mensen om je heen straalt van je bericht af en dus is het logisch dat je er he-le-maal doorheen zit! Je hebt ook nog al wat te verduren gehad en nu nog steeds! Het is niet niks! Probeer eens een momentje voor jezelf te vinden, even tot rust, even op adem komen! Hopelijk gaat het snel allemaal wat beter voor je, want dat heb je wel verdiend! Dikke knuffel!
Pfff....ik ben stil van jouw verhaal. Heel veel respect, het zal zeker niet meevallen. Maar je komt over als een erg sterke vrouw (anders had je het bijtje er allang bij neergegooid) en ik weet zeker dat je kracht kunt putten aan de paar heel mooie dingen om je heen die je wel gegeven zijn. Probeer het op te delen in kleine stukjes. Wil niet teveel ineens oplossen en aankunnen. 1 voor 1, maak desnoods een lijstje met dingen die je zouden kunnen helpen om je beter te voelen en ga langzaam aan eens kijken wat je als eerste moet of kunt aanpakken. Blijf praten, maakt niet uit met wie maar wel met iemand die goed kan luisteren en je niet veroordeeld. Iemand die je misschien wat de goede kant op kunt duwen met de dingen waar je tegenaan loopt. Heel veel sterkte!