Hallo Dames, Ik moet even mijn verhaal van mijn afschrijven. Ik heb een dochter van bijna twee, al sinds ze geboren was wou ik nog een keer zwanger worden. Nu hadden we in augustus besloten mijn spiraal eruit te halen en er voor te gaan. 1 oktober was mijn laatste menstruatie, en ik was blij, niet dolblij maar blij dat het zo snel gelukt was. Het ene moment verheugde ik me erop en het andere moment wanneer mijn dochtertje weer haar buien had dacht ik wil ik nou echt een tweede. Red ik dat wel met twee kinderen, moest ik niet nog ff langer mee wachten. ik zag mezelf totaal niet met twee kinderen. Het leek ook zo onwerkelijk dat ik echt zwanger was. Ondertussen is mijn hele lichaam in zwangerschapsmodus misselijk moe vreetbuien. Ik begon langzamerhand te wennen aan het idee dat mijn dochtertje een brusje zou hebben. Maar ondertussen was mijn gevoel zo tegenstrijdig net alsof ik voelde dat het niet goed zou gaan. En nu afgelopen donderdag mijn eerste echo gehad met 9.3 weken, conclusie van de verlos, alles was 9.3 weken gegroeid behalve het vruchtje, deze was maar 5/6 weken. Daar sta je dan, je wereld staat even stil om je heen. Allerlei gevoelens komen naar boven, ik voelde me zooooooo schuldig nog steeds dat ik twijfelde. Soms denk ik zou het gestopt zijn met groeien omdat ik me zo voelde, dat het dacht dat het niet gewild is. En door die onzekerheid ging ik zoeken op google, en dan lees je natuurlijk de meest hoopgevende verhalen dat het vruchtje alsnog gegroeid is etc. Maar natuurlijk weet ik in mijn achterhoofd dat dat een hele hele kleine kans is. As maandag afspraak met de gyn voor nog een echo en bespreken wat het word curretage of pillen. Ik ga denk ik gelijk voor curretage, het zit er nu al bijna 4/5 weken in. Heb vandaag wel krampjes en rugpijn hoop nog steeds dat het vanzelf kom, maar wil daar ook weer niet op wachten als dat zo is. Ik sta iedere dag op met een brok in mijn keel, ik heb alleen gehuild toen ik het hoorde, en voor de rest staat mijn gevoel soms op 0. Ik zet mijn verhaal hier eigenlijk neer om het van me af te schrijven, ik schaam me voor mijn gedachtes die ik aan het begin heb gehad en ik kan en wil daar niet over praten met mensen in mijn omgeving. Ik hoop niet dat jullie me gaan bestempelen als ondankbaar want dat ben ik echt niet!
Hey Meid, Heftig hoor! Ga jezelf niet de schuld geven van het feit dat het mis is gegaan, dat is niet zo. Het is normaal dat je twijfels hebt als je leven op het punt staat enorm te gaan veranderen. Probeer dat los te laten, dat kost zoveel energie. Neem alle tijd die je nodig hebt om dit een plekje te gaan geven. Ik zal met je mee hopen dat het nog vanzelf komt. Ik heb dat mooi gevonden bij mijn beider mk. Heel veel sterkte!
Bedankt voor je lieve reactie! Zit met tranen in mijn ogen hier! Ik hoop inderdaad dat het vandaag alsnog komt, zou wel fijn vinden dan kan ik op mijn eigen manier afscheid nemen. En zo niet dat er snel plek is voor een curretage.
Volgens mij is wat jij voelt en voelde heel normaal! En ik herken t ook wel. Ik was blij met de positieve test maar ook bang (is dit echt t goede moment, kan ik dit wel etc). Pas na 2 dagen kon ik er van genieten! En heb toen ik hoorde dat t mis was ook wel ff schuldig gevoeld. Onzinnig want dat is echt niet van invloed maar daardoor juist menselijk! Toonde voor mij ook aan dat in ons gezin zo'n klein wonder echt welkom is! En neem nu vooral de tijd om na te denken hoe jij dit proces vorm wil geven. Dat houdt niet in dat t altijd zo gaat zoals je wil maar dan kun je wel steeds de keuze maken die t dichtst bij je ligt. Ik zit sinds 25 nov. ook in de mallemolen die miskraam/bbz heet (ze weten t bij mij nogsteeds niet, ben net geopereerd). Ik heb buiten laproscopie ook curretage gehad en dat is me enorm meegevallen! Vooral medische begeleiding erbij vond ik toch wel prettig. Ik wens je heel veel sterkte in deze rotperiode. Als je iets wil vragen, vraag gerust via je topic of stuur me een pb-tje! Liefs humtum!
Je verwoord t precies goed, ik wil heel graag nu een tweede maar zal dit eerst een plekje moeten geven. Morgen naar de gyn en daarna afspraak voor een curretage hoop ik. Ik zie er wel tegenop maar na berichten hier op t forum te hebben gelezen lijkt een curretage mee te vallen. Heftig meid wat jij meemaakt. Wat raar dat ze niet weten wat het is. Je zou toch denken dat het simpel voor de artsen van tegenwoordig zou zijn. Maar het menselijk lichaam is toch nog een heel raadsel. Dat we maar allemaal zeer snel een mooi wondertje op de wereld mogen zetten
Hoe is t nu met je? Hoe is de afspraak met de gyn verlopen? Mocht t toch een curretage worden, dat valt lichamelijk over t algemeen echt mee. Ik ben nu 5d na curretage en kijkoperatie verder, eerste 3 dagen was pijnstilling echt wel nodig (maar pijn kwam veelal van kijkoperatie wondjes) en nu ga ik echt met stappen vooruit! Lichaam fluit je wel gelijk terug als je teveel doet/tezwaar belast dus als je daar naar luistert komt t goed! Sterkte meis!
Hey, Gister naar de gyn geweest wat een zakelijk gedoe eromheen. Bedoel naar de anestesist, bloedprikken en naar de ok planner. Ik moet me morgenochtend om half 8 melden voor een curretage. Zie enorm tegen de volledige narcose op. Gaan allemaal horrorsenarios door mn hoofd! En heb nu bruinverlies hoop dat het vandaag nog gebeurd natuurlijk, dan hoef ik die curretage niet te ondergaan. Stom heh die angst, terwijl het voor hun routine werk is.
ooo sterkte morgen. ga je onder narcose of ruggeprik of plaatselijk?? het valt echt mee meid. ze zijn zo lief daar voor je. ik was ook zo bang. dat kan je in mijn topics wel lezen. ik wilde het niet ik wilde het zelf doen, maar helaas kon ik na 2 week niet meer en wilde ik verder. dus toch de curetage gedaan. (tabletten werkten niet) het viel me zo mee he. ik heb zelfs iets mee gekregen vd curetage om te begraven, want dat wilde ik heel erg graag.... heel veel sterkte en niet te bang zijn. (ik was zo bang dat ik met migraine op t ok bed lag en nadien had ik echt iets van ok. daar ben ik zo bang voor geweest?) er was daar iemand die zei dat zijn moeder altijd zegt men lijdt het meest door het lijden dat hij vreest en zo is het ook. die angst voor het onbekende.... sterkte
Dat zakelijk herken ik. Ze waren bij mij op de planningsafdeling zelfs onvriendelijk. " o jij moet er morgen bij, we zitten al 3 bedden boven" Jahoor, ik laat me zelf expres met spoed inplannen om jullie t extra moeilijk te maken! Kon dat mens wel wurgen! Gelukkig waren alle andere mensen supervriendelijk! Narcose valt echt mee!!! Ik had al wat rustgevends op de voorbereidingsafdeling gehad (als je zegt dat je gespannen bent doen ze dat vaker begreep ik) en op de ok waren ze supervriendelijk. Narcose was 2x ademen, weg en toen werd ik al weer wakker! Ik ben redelijk lang onder narcose geweest (kijkoperatie en curretage) maar ben niet misselijk geweest en was na 1,5 uur ook echt weer helder. T komt allemaal goed hoor!!! Zeg vooral wat je eng/spannend vind dan begeleiden ze je er doorheen!!! Ik denk aan je morgen!
Oh dames bedankt voor jullie lieve woorden! Ik heb heel slecht geslapen, mede ook straks echt een lege buik. maar ben me nu aan het klaar maken om naar het ziekenhuis tegaan. Mamavanjanneke ik ga onder gehele narcose. Dat doen ze standaard hier in t ziekenhuis bij zo een ingreep. Ik hoop idd dat ik een pilletje tegen de spanning krijg, dat zou heel wat helpen. Tot vanavond lieve dames!
Hey hey dames, alle stress is voor niks geweest! Ik heb zo lekker geslapen tijdens de narcose. Heb gedroomd over mn kleine meisje die aan het spelen was. Nu net uit bed geweest geplast. Ook gegeten en gedronken dus gaat goed hier. Nu nog even op de gyn wachten en als t goed is mag ik dan naar huis! Als voor t emotionele, t valt mee misschien dat de klap morgenochtend of vanavond als ik thuis toe slaat.
Ben blij dat t je is meegevallen! Klinkt alsof jij ook al goed opknapt dus hoop dat je snel naar huis mag. Doe lekker rustig aan, laat je verwennen en vertroetelen en alles nog een keer de revue passeren! Tis heftig maar ik vond dat t lichamelijke proces afronden meer ruimte gaf voor t emotionele proces. Hoop dat je goed herstelt en wens je veel sterkte! Liefs humtum