Hallo allemaal, We zijn weer een paar weekjes verder nu, en ik hoor mijn moeder nog roepen dat de nacht voor het ongedierte is. Het is nu bijna nacht en toch waag ik het er maar op nog een klein hoofdstukje toe te voegen. Afgelopen weken zijn we druk bezig geweest met de voorbereidingen voor onze bruiloft in juni. Nou ja dat wil zeggen, meer de meute allemaal een beetje in ebdwang houden die in alle liefde en goede bedoelingen allemaal precies weet hoe het moet en je graag alles uit handen willen nemen. Na een week van nadenken en hardop praten met onze 'ceremoniemeester' kwamen we tot de conclusie dat de grip een beetje zoek was op ons feest. Maar met veel praten toch alles weten te plooien zoals wij het in gedachten hadden. hulde aan het bruidspaar. Wel met een beetje duw en trekwerk, maar hee..als zij het gevoel hebben dat zij het bedacht hebben werkt dat eigenlijk prima. En ze hebben ons ook een hoop op weg geholpen hoor! Verder doet mijn meisje het prima, is niet vaak misselijk en is weer een beetje haarzelf. Gelukkig voor haar! alles begint nu weer een beetje tot rust te komen en ineens ontdek je dat het gewone leven ook doorgaat. Met als resultaat een helehoop bezoekjes die we nog moesten afleggen, en ondertussen hard in huis aan het klussen. De slaapkamer is op een beetje schilderwerk aan het kozijn af, en nu verhuizen we naar de laatste kamer die nog een frisse schilderbeurt nodig had. Wel ga ik regelmatig bijna onderuit over de kratten die hier in huis gestalt zijn voor moeders voor moeders. Een geweldig mooi iets dat je iemand kunt helpen. Dan neem ik het risico van het vallen tussen de potten en urine omdat je in het donker de badkamer binnenloop maar voor lief. Wel vraag ik me af wat er aan dit middel verdiend wordt wat er met het HCG hormoon gemaakt wordt. Jullie vrouwen leveren met liefde een grondstof voor het medicijn, en wat wordt er uiteindelijk doorberekend aan de zorgverzekeraar en het ziekenhuis? Als ik de tijd had zou ik het uitzoeken, maar helaas is dat mij voorlopig denk ik niet gegund! Verder heb we het genoegen mogen hebben om voor de eerste keer bij de verloskundige langs te gaan. De één vind het een kenau, en de ander loopt er kwijlend mee weg. Ik was nieuwsgierig en vooral benieuwd wat voor menspersoon daar in de deuropening ging verschijnen. Wat een deceptie! We hebben er een uur gezeten en in die tijd ben ik al gelijk als alcoholist neergezet omdat ik elke dag wel een biertje drink. Ook is mijn rookgewoonte haar een doorn in het oog. En toegegeven roken is voor niemand goed, maar om mij te gaan vertellen dat ik moet gaan stoppen gaat mij te ver. Op mijn bijna seniorenleeftijd weet ik dat heus wel en neem ik die beslissing zelf als ik daar aan toe ben. Verder was het een spraakwaterval die allerlei dingen riep die wij al wisten. Maar op het moment dat jij je mond opendeed was zij alweer bezig zorgvuldig de door haar ingeprente standaardzinnen over ons uit te storten. Wel hebben we er wat van opgestoken! En wat dan? Dat zij en wij nog lang geen goede maatjes zijn, maar wie weet verbaast ze ons! Dat je moet betalen voor een combinatietest. En hoe lang,zwaar je bent.Dat zijn nog eens dingen. De echo moeten we over twee weken twintig kilometer verderop laten maken. Afijn, zij heeft weer wat te declareren bij onze verzekering, en heeft het gevoel dat ze weer iemand geholpen heeft. Ik heb weer een stukje kunnen schrijven en had weer wat te vertellen. Dus wat dat aangaat zijn we allemaal blij! Hulde!
Dit is inderdaad heel erg leuk om te lezen. Ik denk dat mij man daar precieus hetzelfde in zal gaan zijn. Hij is altijd de nuchtere persoon die tijdens onze probeerperiode altijd roept; Wacht nou maar met die zwangerschaptest. Als je echt zweanger bent zien we dat vanzelf wel als je de volgende maand nog geen ongesteldhei hebt. Maarja ongeduldige vrouwen zoals ik nemen daar geen boodschap aan! En ja hoor dan kom ik weer als een madametje bij hem; Hij is nog teeds negatief... Dan doet hij wat een liefhebbende man doet en troost mij en zegt; Maar schatje het komt allemaal goed en nu kunnen we nog langere oefenen... Maar mijn hart breekt als ik hem dan diezelfde avond aan de telefoon tegen zijn moeder zegt dat hij verdrietig is dat het nog niet raak is... Maar dat zegt hij niet tegen mij om geen druk op mij te leggen qau ongerustheid. Een goede man hebben is goud waard en zo te lezen heeft jou vriendin/verloofde ook een blok goud in huis!
@kiela, Leuk om zo'n reactie te lezen! Ik hoop voor jullie dat het wondertje voor jullie ook snel aanstaande is!! En ik kan ook wel een haantje zijn met nukken hoor!! Maar doe mijn best! @Mamavanm1, Zal ik ook zeker doen, het is jammer dat je de posts niet onder elkaar kan zetten in dit forum, dan zou je zo door kunnen lezen. En ik heb niet altijd van die leuke posts, vond de laatste een stuk minder dan de eerste. maar dat komt ook omdat ik beetje moe was en teleurgesteld in de VK. Volgende keer weer een topper hoop ik! Wordt vervolgt!
@Tulp123: Leuk leuk, lees er zo doorheen alsof je een boek schrijft, en er zitten altijd 'mindere kanten' aan een zwangerschap. En idd mijn verloskundigen (van mijn vorige zwangerschap) konden daar ook behoorlijk over doordrammen. 1 of 2 keer duidelijk vertellen en dan is het ook klaar. Dan weet je het, en kun je er zelf wat mee gaan doen of niet. Gewoon zeggen waar je het wel of niet mee eens bent. jullie krijgen een kindje, niet hun, jullie verantwoordelijkheid! Ben benieuwd naar je volgende post.
Wat heerlijk verrassend om eens de andere kant van het verhaal te lezen hier! Je schrijft plezierig, vlot en levendig. Ik hoop dat je dit gedurende de zwangerschap blijft doen, dan blijf ik een trouwe lezer
Erg leuk om te lezen hoe jij dit als man ervaart! Wou dat mijn man zo met het huisje bezig was want ook daar moet nog van alles gebeuren haha. Weet nu ook wat ik vanavond ga eten : Maccie
Donderdagavond rond een uur of 8. Het lijkt alsof ik beland ben in een comedy.. Ik zie iemand door de kamer lopen als een kip zonder kop. Voor de spiegel..een diepe zucht en voor ik het weet hoor ik weer iemand de trap op lopen. Schat we hebben nog 5 minuten he? Dus schiet je wel op? Ja maar dit staat niet, weet je ik wordt lelijk,dik en vet. Ik pas niks meer en ik heb niks leuks meer in de kast. Ik geef haar een knuffel en zeg dat het allemaal wel meevalt. Met het idee dat ze nu wel gerustgesteld zal zijn en tevreden is met de kledingstukken die ze nu aan heeft ga ik mijn jas pakken. Als ik de kamer binnenloop is er niemand in de kamer, wel hoor ik boven een hoop gestommel alsof er een bouwvakker bezig is het huis van een nieuw dak te voorzien. Vijf minuten later komt vriendinlief weer naar beneden lopen..zoo, dit is beter. En daar staat ze weer compleet omgekleed. Ik zucht en pak de sleutels van de auto, en hou mijzelf maar voor dat het er allemaal bijhoort. In de auto zeggen we niet veel tegen elkaar, en plichtmatig rij ik richting onze vrienden om een verjaardag te vieren. We zijn allebei een beetje nukkig. Ik omdat ik niet begrijp waarom het nou zon punt is dat je wat aankomt en zij omdat ik haar maar niet lijk te willen begrijpen. Aangekomen op de plaats van bestemming stappen we binnen. We feliciteren iedereen en ik verwacht eigenlijk dat het humeur van mijn vriendin nog wel iets beneden niveau zou zijn. Zij verwachten ook een klein hummeltje maar is al wat weekjes verder dan wij. Maar niks is minder waar! Gezellig babbelend op de bank en gelijk haar glimlach weer op stand 3. Ik kijk naar de andere manspersoon in de kamer die hetzelfde leuke maar soms moeilijke lot ondergaat. Ja zegt hij, ik weet er alles van. We besluiten er samen maar gezellig een biertje op te doen..proost! Het is verbazingwekkend wat hormonen met een vrouw kunnen doen..onwijs moeilijk voor mij, maar meer nog voor haar. Ik trek de deur dicht en ga gezellig een biertje doen met een maat. Zij loopt er dag en nacht mee rond. Ik vind haar onwijs...STOER!
Is dit nou echt door een man geschreven? Ik kan me niet voorstellen dat een man het over 'weekjes' heeft en 'hihi' schrijft.. Daarnaast de berichten in andere topics, over alle testen die hij? gedaan heeft.. Huh?
Haha, voel me nu echt in de mannelijkheid aangetast. Zowel mijn vriendin als ik gebruiken deze gebruikersnaam. Wel grappig dat er zelfs diepgravend onderzoek op het forum naar gedaan wordt..
Haha, nou ik geloof wel dat je een manspersoon bent hoor. Een vrouw zou niet schrijven over een pixel op een philips beeldscherm haha! Het merk zou mij niet opgevallen zijn...
Super leuke verhaaltjes trouwens, mijn man en ik lachen er smakelijk om!! Bijzondere periode om mee te maken en leuk om te lezen hoe een man dit ervaart...
@baukje1985, Ja ach..het idee is ook om het straks allemaal een keer bij elkaar te voegen en als herinnering te bewaren. En het is leuk tijdverdrijf! Zo tussen het klussen door.. En het is erg leuk om de feedback te lezen, een spreekwordelijke win-win situatie dus!! Bedankt voor de leuke reacties allemaal!
Ik kan je verzekeren dat dit door een man geschreven wordt hoor!!! af en toe heeft hij gewoon wat vrouwelijke kanten (grapje hoor broertje, of moet ik broer zeggen ) Hier ook een trouwe meelezer hoor.