Heerlijk om te lezen. En al hebben wij vorige week pas het streepjesmoment gehad, ik herken in jouw verhaal wel een aantal reacties van mijn partner. Leuk!
@wolffje, Dat komt helemaal goed!! @roderoos, Bedankt voor je reactie, en van harte gefeliciteerd!! Wij wensen jullie een mooie en goede zwangerschap toe samen!!
Ja hoor!! Ik mag weer!! Nou ja ik mag weer, ik heb weer genoeg opgedaan om dit topic even te vullen. De afgelopen weken stonden in het teken van Huis,Trouwen en Kindje! Deze week de 17e week ingegaan en langzamerhand begin ik te merken dat mijn meisje wat minder kan dan ik aanvoel. 5 afspraken op een dag aflopen red ik makkelijk, even bij mijn vader langs,mijn moeder, dan even een klusje bij schoonmoederlief om dan vervolgens even te eten bij mijn schoonvader en zijn vrouw. Ik vind het druk, maar het is te doen. Mijn meisje vind dat tegenwoordig helemaal niet leuk meer, en dus tijd om te gaan roepen : "sorry, maar dat wordt even te druk allemaal!" En daar zijn we toch al zo goed in..not haha. Verder heb ik nu toegegeven aan het feit dat mijn manier van opruimen heel strategisch is, maar er niet voor zorgt dat het ook echt opruimt. Alle rommel van boven naar de blokhut verplaatsen, en dan een half jaar later alles weer vanaf de blokhut naar boven sjouwen. Leuk als activiteit voor een instelling, maar niet erg handig voor mij. Daar ben ik dus nu ook mee gestopt!!! Alles wat ik langer dan een jaar niet nodig hebt gehad is gedoemd te belanden in de ovens van de afvalverbranding. Ik ben klaar met rommel! Misschien heb ik toch teveel vrouwelijke hormonen en moet ik daar toch eens naar laten kijken, want je zou het bijna nesteldrang kunnen roepen. Ik wil ruimte, en opgeruimde ruimtes! Verder de trouwkaartjes binnegehad die wij zelf online gemaakt hadden! Helemaal naar onze zin, en voor een prikje! Alleen jammer dat het formaat van de kaarten wat tegenviel! De achterkant is net leesbaar maar de volgende keer (die er niet komt!) maar een iets groter lettertype gebruiken! Verder het plan opgevat om even een trouwkaart richt ZKH Koning Willem Alexander te sturen. Zij zijn op 14 juni bij ons in de stad, en altijd leuk om een briefje terug te krijgen dat het niet in zijn programma past, maar dat hij er anders graag bij had geweest. Leuk voor ons kleine wondertje later. Nog een paar weekjes en dan de 20 weken echo, en dat is toch wel spannend. Toch is het wel moeilijk of we nu wel of niet mijn schoonmoeder mee zullen nemen. Het is toch een medische echo. En als er wel wat mis is? Wil je dan niet gewoon samen zijn? Of als je hoort wat het geslacht is? Wij denken erover om de dag erna met mijn moeder en schoonmoeder voor een 3d echo te gaan. Dan weten we dat alles goed is, en heb je toch even een mooier beeld, ook al is het dan nog maar 20 weekjes. Verder merk ik wel dat ik mij bezighou met dingen die totaal niet relevant zijn..zoals : zou je babyhuiltjes kunnen onderscheiden als man..honger,pijn,verdriet..en dat soort domme basale dingen. Maar ach, het vult je avond en google is er blij mee. Die tijd heb je toch als je ziet dat je meisje ligt te slapen op de bank omdat ze moe is s'avonds! Je probeert haar in de watten te leggen, en te doen wat je kan voor haar..maar de ongemakjes overnemen kun je helaas niet. Gekke dingen zijn er de laatste tijd niet, geen kapotte frituurpannen of magnetrons..eigenlijk is het zomaar rustig! Alhoewel, 4 glazen en een suikerpot in een week breken is wel een beetje teveel van het goede! Maar ach, die suikerpot moest ik toch nog afwassen..en die glazen? Die vond ik toch al niet zo mooi!! Iedereen de groetjes vanuit tulpenland! Tulpman
Jee weer een verhaaltje Sinds onze verhuizing heb ik inderdaad ook mijn opruim strategie aangepast. Iets verplaatsen is toch niet echt opruimen Je wilt niet weten hoeveel vuilniszakken vol ik de deur uit heb gedaan! Leuk om een kaartje naar WA te sturen! Had ik nooit aan gedacht. Ik zou denk ik idd je (schoon)moeders meenemen met een 3d echo. Volgens mij wordt aangeraden om een 3d echo net iets later te doen dan 20 weken. Zo rond de 26 of 28 weken ofzo. Omdat de baby rond die tijd net iets groter is, iets meer babyvet heeft (zo komt het gezichtje mooier in beeld) maar nog wel goed in beeld past (met meer dan 30 weken zijn ze vaak iets te groot om in beeld te passen). Maar dat weet ik niet zeker hoor... Veel plezier met het verder regelen van de bruiloft en het zorgen voor je meid!
opruimen.... dat moeten wij binnenkort ook maar eens gaan doen! op de kamer die wij reserveren als Babykamer staat een kast van twee meter breed en twee meter hoog! en die staat vreselijk in de weg! dus we moeten een nieuwe plaats vinden voor de kast... en dat is nog niet gemakkelijk!!
hihi toch stiekem nog steeds nieuwschierig naar moederdag hihi leuk he die drang om alles netjes en goed te hebben, je wilt gewoon het allerbeste voor je gezinnetje 100% de juiste instelling, succes met alles
Jaaaaaa hoor, daar is tie weer..!! Het is echt een dag om zo even te proberen of ik de toetsen op de laptop zo hard kan laten slijten dat ik een nieuwe kan halen. Al is mij dat nog nooit gelukt. Of dat aan de goede laptop ligt, of dat ik gewoon nog langer door moet tikken om dat voor elkaar te krijgen, geen idee. Maar toch is het mij gelukt om 2 minuten bezig te zijn, en 30 seconden leesvoer te produceren. Ik zou zeggen proost! Je hebt van die dagen dat het leven doorkabbelt en dat je bij jezelf denkt: "is dit het dan?" Je slaapt, wordt wakker, doet de dingen die je moet doen en komt tot de ontdekking dat je lang niet hebt gedaan wat je hebt willen doen en gaat weer slapen. Zulke dagen hadden wij dus. Soms 4 bezoekjes en afspraken op een dag, en dat is best vermoeiend. Sterker nog, uitputtend! Ik heb een Alle dagen heel druk handicap en alle indrukken van een dag vermoeien soms best wel. Mijn meisje heeft een "ik ben zwanger" handicap en dat zou nog veel vermoeiender moeten zijn!! Dus het wijze plan is dus geweest om even gas terug te nemen en te melden aan mensen dat we even wat rustiger aan moeten gaan doen...ennnn?? het werkt!!! Mensen die normaal "weinig"begrip hebben snappen je ineens!!!!! Tuurlijk snappen we dat je geen tijd hebt om even dit of dat voor ons te doen is de reactie!! Topper!! Ik raad dan ook iedereen aan met een overvolle agenda, begin aan kinderen!!! Dat is goed voor je eigen rust, je zorgt voor je eigen pensioen over een aantal jaren! En als je in een verzorgingstehuis niks anders te doen hebt dan de overbuurvrouw van 83 te begluren krijg je ook nog eens bezoek van een van je nakomelingen! Die kunnen je liefdevol meenemen in je rolstoel naar het parkje waar je nooit wat aan gevonden hebt! Ik zie geen problemen, ik zie alleen maar voordelen! Verder gaat alles hier zijn gangetje. Het moederdagidee dat ik had is een beetje in het water gevallen doordat we drie bezoekjes af moesten leggen, en geen tijd en gelegenheid hadden om mijn plannetje uit te voeren. Maar wat in een goed vat zit...verzuurt niet! Komt goed! De bruiloft komt snel dichterbij..nog 5 weekjes. De laatste dingen worden geregeld en financieel is alles op een rijtje. Dat is ook wel eens anders geweest, en dat geeft een hoop rust! Verder hebben we ook enorm veel lieve vrienden, en niet te vergeten familie!! naast ons staan die er altijd voor ons zijn. Wat een rijkdom! Volgende week gaan wij een 3D echo laten maken, om te kijken of er te zien is of ik de kleine kan gaan inschrijven bij de Fjes van Ajax..of dat het toch korfbal wordt! Oh ja, en morgen bij de verloskundige langs.we waren gisteren de afspraak vergeten..waren ervan overtuigd dat de afspraak voor woensdag stond! Nou ja, zwangerschapsdementie..daar gooi ik het maar op! haha. Ik wens iedereen een mooie week toe, en hoop dat het weer wat beter wordt!! Tulpman Ps. Alle toetsen zijn nog duidelijk leesbaar op de laptop helaas. Volgende keer toch beter mijn best doen!
Noem het een gebrek aan tijd, een gebrek aan nieuwtjes of gewoon ordinair een schrijversblock. Soms heb je van die tijden die Multatuli vast ook gekend moet hebben toen hij zijn meesterwerk 'Max Havelaar' schreef. Alsof het leven dat wij momenteel leiden doorspekt is van gezapig bankhangen en gebrek aan leuke energieke verhalen. Niets minder is waar, en daarom maar weer dit krakende epistel. Ik durf te wedden dat deze verzuchting op het forum ij in ieder geval een gevoel van opluchting oplevert. De afgelopen weken zijn wel een beetje een rollercoaster geweest. Nog twee weken voor D-day..oftewel de trouwdag. En alhoewel ik dit al eens gedaan heb is het deze laatste keer (want dat gevoel blijf ik houden) toch wel een bijzondere. Familieleden die op de dag naast elkaar zitten en staan en daarbuiten geen contact met elkaar hebben of willen hebben.Het leek een utopie om dat voor elkaar te krijgen maar het lijkt te toch te werken. Toch heeft dat nog de nodige voeten in de aarde gehad. Zelfs het organiseren van ons vrijgezellenfeest blijkt een ware bevalling te heten. Natuurlijk horen wij van niets te weten, maar iedereen dropt iets over een ander en zo puzzel je het hele plaatje in elkaar. Maar afijn, komende zaterdag zal het dan gebeuren! Wij zijn benieuwd en stiekem toch ook wel een beetje gespannen over wat ons te wachten staat. De hele dag rondhossen in een kostuum waarin iemand nog niet in staat van ontbinding gevonden wil worden is niks voor ons. Dus we hopen maar dat dat achterwege blijft. Inmiddels zijn we ook eigenaar geworden van de blauwe brief met goed nieuws..maar t***** jantje..wat gaat dat er hard doorheen! Een kinderwagen, even een wat katoenen materialen met een woordje LIEF erop en wat artikelen die wat minder noodzakelijk waren en je bent weer bijna blut! Gelukkig ook tijd gehad om productief bezig te zijn. Zo is de aanstaande kinderkamer inmiddels omgetoverd tot een blank canvas waar wij onze creatieve geest op kunnen los laten. Heerlijk idee!! Zoveel gezien, maar jonge jongen iedereen vraagt graag de hoofdprijs! Leuzen als : DE grootste van europa en de goedkoopste kun je gevoegelijk verwijzen naar de prullenbak. Het is dat ik niet bij die enorme letters op de gevel kon komen zonder door oom agent in de kraag gevat te worden, anders had ik dat goedkoopste zeker eigenhandig op een andere plek gedeponeerd! Vandaag (donderdag) op de 20 weken echo geweest. Dat was natuurlijk een spannend moment! En het duurde veel te lang. Uiteindelijk het vonnis gehoord van de echoscopiste of echograaf. Geen idee wat voor beroepsomschrijving deze dame in haar contract heeft staan..dus als iemand het weet, roepen graag! Alles was goed. Alleen de omtrek van het hoofdje was te groot. Wij mogen over twee weken op herhaling. Puur om te kijken of het verder uitloopt, of dat het zo blijft. Dat was wel een tegenvaller, die allerlei vragen oproept, maar die nu nog niet te beantwoorden zijn. En ondanks dat ik ons maar voorhou dat van de dertig punten er 1 is die wat afwijkt, geeft het mij toch een gevoel als een klein kind dat zijn moeder kwijt is. Je weet niet wat er koen gaat, en je weet ook niet hoe het afloopt. Al hebben wij er wel vertrouwen in! Maar toch een beetje een soort van een domper. Als zometeen de klok 12 slaat is de 21 week begonnen.En ondanks dat het snel gaat groeit toch echt het verlangen om die kleine in zon mooi fabrieksmatig gefabriceerd wiegje te zien liggen. Met mijn meisje gaat alles goed! Ze voelt zich redelijk, en ook de wisselende humeurtjes van de eerste drie maanden zijn helemaal weg. In plaats daarvan hebben wij wel de 'ík ben dik modus' teruggekregen. Maar dat is geen punt. Ermee omgaan is nog wel lastig. Als je zegt valt wel mee lieg je, als je zegt inderdaad schat, en het wordt nog erger..maar je krijgt er iets voor terug dat niet te koop is. Dan ineens bevestig je het, en is het ook niet goed. Het is ook wel een schatje. En ik ben diep in mijn hart trots op haar. School en stage, een klein drukteschoppertje in haar buik en dan nog een ADHDer om haar heen te stuiteren. Ik geef het je te doen! Ik wens iedereen een mooi weekend toe! Tulpman