Dag allemaal!!!! Ik ben Yuliana (24) en Ik ben getrouwd met Guillaume (36). Ik kom uit Indonesië en woon al 6 jaar in Nederland. Op 15 juli 2001 gingen we trouwen en toen ben ik ook meteen gestopt met de anticonceptiepillen. Maar toen mijn hele cyslus ging in de waar, soms was ik tot 3 maanden lang niet ongesteld geweest. Ik bleef maar testen en hopen maar het resultaat was steeds negatief. Na een jaar proberen en teleurstellingen (het ergste was, ik was al 6 maanden niet ongesteld) zijn we naar de huisarts gegaan. Ik liet me door verwijzen naar een gynaecoloog. Toen kreeg van de gynaecoloog waarom ik al die tijd niet ongesteld ben geweest. De eitjes werden blijkbaar niet rijp daardoor kwam er geen eisprong. Toen kreeg ik medicijn om ongesteld te worden en op Cyclus dag 12 moest ik voor een echo terug komen. Zo dat ze kunnen zien of er een eitje die gat groeien. Maar na 6 maanden geprobeerd, het resultaat blijft het zelfde. Ik kon zonder medicijn ongesteld worden. Toen kreeg ik een kijkoperatie aan de baarmoeder. Ze hebben er veel eiercellen uit beide eierstokken gehaald, want de eiercellen maken slijmen en daardoor is het heel moeilijk om een eieirsprong te krijgen. Na de operatie moest ik pillen inslikken om eiersprong te laten komen en op Ciclusdag 12-14 een echo laten maken. Daarna bepaald de gynaecoloog wanner wij moesten vrijen. Dat was echt niks!!!! Na 1,5 jaar van onderzoeken en tests mochten we gaan beginnen aan de behandeling IUI, dat betekende dat ik door middel van hormonenspuiten eitjes zou laten groeien en mijn man moest dan zijn zaad inleveren zodat ik geïnsemineerd kon worden. Dan zou namelijk de grootste kans op slagen zijn: het zaad zo dicht mogelijk bij het eitje brengen als de eisprong elk moment kon gebeuren. In totaal werd dit 6 keren vergoed en vaker zou ook geen zin hebben, volgens de gynaecoloog. Maar wij hebben 2 keer gedaan en het lukte ons niet. Toen beslootten wij de hoop op te geven. Wij zijn vorige jaar april gestoopt met de behandelling. Wij vonden het niet meer leuk en wij willen meer van ons leven genieten. Zonder kinderen kunnen we ook gelukkig zijn, zo dachten wij toen. Vorig jaar september begon ik een avondopleiding te volgen om mijn nederlands te verbeteren en een diploma voor Commercieel Marketing & Communicatie te halen. Omdat ik met mijn buitenlandse diploma nergens aan baan kan komen. Het ging echt lekker. Ik haalde veel goeie punten en dat gaf mij een lekker gevoel. Maar mijn cyclus bleef onregelmatig. Ik stond er niet meer raar te kijken als ik 2 maanden niet ongestled ben. Ik dacht van "het komt binnen kort wel weer" Op 25 februari 2006 was ik toch heel erg nieuwsgierig "waar blijf mijn mestruatie nou??". Eerste dag van mijn laatste menstruatie was 24 december 2005. Toen ging ik testen, maar het resultaat was negatief. "Yuultje toch, wat verwacht je dan? Het ging toch altijd zo bij jou" zei ik tegen me zelf. Tot dat ik op 10 maart 2006 heel ziek werd. Ik moest 3 keer op mijn werk overgeven. Toen adviseerde mij collega's en Guillaume mij om naar de huisarts toe te gaan. Wie weet door mijn drukte heb ik een maag ziekte gekregen. Ik heb op die dag meteen de huisarts gebeld en vertelde ik aan de assistente wat de klachten zijn "al 2,5 maanden niet meer ongestels, 2 weken terug al getest maar het was negatief en 3 keer moet overgeven". Gelukkig kon ik op de zelfdedag terecht komen. En ik moest toch mijn urine meenemen. Ja hoor ze hebben getest en het was "Positief". Omdat 2 weken daarvoor nog negatief was, vermoedde dehuisarts dat ik nog 5 weken zwanger was. Ik kon het echt niet geloven, toen vroeg ik "weet u zeker dat het mijn urine was?". Ik moest toen gelijk foliumzuur halen en ik heb ook een verrassing cadeau voor Guillaume. Een bekertje van de Prenatal met "voor mijn aller liefste papa" er op. Hij was al net thuis toen ik thuis kwam. Hij vroeg hoe het ging bij de huisarts. Ik zei niks maar ik begon te tranen en gaf ik hem gelijk het cadeautje, toen barstte we allebei in tranen. Ik heb daarna mijn moeder in Indonesië gebeld (het was daar 12 uur 's nachts) en op de zelfe avond gingen we naar Guillaume's moeder toe om het mooi bericht te vertellen. Jammer dat onze beide vader er niet meer zijn, maar wij geloven dat ze bij ons zijn... Een wonder bestaat echt!!! Je moet dus een hoop nooit opgeven... Sorry voor mijn slecht nederlands, Ik hoop dat jullie mijn verhaal kunnen begrijpen.
dat is niet niks wat jullie hebben mee gemaakt maar gefeliciteerd en geniet er lekker van want je heb het echt verdiend oja nog welkom hier en heel veel plezier
Wauw, wat een geweldig verhaal! Jullie kindje is een heel bizonder zieltje denk ik zo, en hij/zij wil wel heel graag bij jullie zijn......... Van harte gefeliciteerd meis, en geniet ervan (maar dat zal denk ik wel lukken ). O enne, dat slechte nederlands valt wel mee hoor, je bent prima te begrijpen!
Hoi Yuliana, Da's zeker een verhaal zeg ! Maar van harte gefeliciteerd en welkom op Zwangerschapspagina. Lotte.
wat een verhaal! ik heb gewoon tranen in mijn ogen!! je geeft me wel weer moed om door te gaan!!! welkom en geniet van je zwangerschap!!!