Hallo allemaal! Ik ben nieuw hier op het forum en wil me even voorstellen. Ik ben Monique, 31 jaar en woon in Maastricht samen met mijn vriend (hoewel we allebei rasechte Brabanders zijn ). In september besloten we dat we echt toe waren aan een kindje samen. Omdat ik een tikkie een control-freak ben, had ik gelijk zo'n ovulatietest gekocht. We gingen ervan uit dat we echt niet gelijk zwanger zouden worden, je hoort zo vaak dat het lang duurt, en ook in onze vriendenkring kenden we deze verhalen en IVF-trajecten... In oktober, de eerste keer dat de ovulatietest een "lachebekje" aangaf (dus een ovulatie), nadat ik bij wijze van spreken het bed uitstapte, wist ik op een of andere manier dat het raak was. De dagen erna bleef dit gevoel zo, en was ik ook al een beetje misselijk zelfs... Maar ik dacht dat ik dit bij elkaar verzon omdat ik gewoon heel graag zwanger wilde worden! Twee weken later werd ik niet ongesteld... dus wij vol spanning De Test doen....ZWANGER! We konden het niet geloven eigenlijk, en waren dolgelukkig (nog steeds!). De eerste echo werd 16 december 2008 gemaakt door de verloskundige, bij 9 weken en 5 dagen. Ons mini-babietje spartelde al flink en het hartje klopte prima. Gisteren hebben we een uitgebreide echo in het ziekenhuis gehad voor de nekplooimeting; ook hier zag alles er goed uit. De baby zwaaide zelfs al even! Ik hoop hier op het forum allerlei ervaringen uit te kunnen wisselen met jullie mede-zwangeren, zwangeren-to-be en mama's! Monique