Hallo allemaal, Ik ben Rox, mijn man en ik verwachten ons 4de kindje. Hij heeft al 2 kinderen uit een vorige relatie en ik ook 1, alle kinderen wonen permanent bij ons en hebben een bezoekregeling met de andere ouder. Dit is mijn 3de zwangerschap. Mijn eerste zwangerschap eindigde met 22+2 weken in een vroeggeboorte, waarschijnlijk lag de oorzaak in het feit dat ik een DES-dochter ben. Heb nog een noodcerclage gekregen en remmers maar de vliezen braken en mijn zoontje overleed. Bij mijn 2de zwangerschap heb ik met 13 weken een cerclage gekregen, heb veel plat gelegen maar het gered tot 36+4 weken. Mijn zoon is nu 13 jaar oud. Sinds ruim 6 jaar ben ik ook hartemama van mijn man's kinderen, we hebben het heel fijn samen, ook al is het niet altijd gemakkelijk. En nu verwachten we samen nog een dochter, al ging dit ook niet zonder problemen. Op de eerste echo zagen we duidelijk 2 hartjes kloppen met 7 weken. Met 8 weken kreeg ik enorme krampen en een hevige bloeding, we dachten echt dat het voorbij was maar op de echo was nog 1 hartje te zien. Dolgelukkig maar bang gingen we weer naar huis. Die angst was niet onterecht, zo bleek bij de 12 weken echo. De echografiste ontdekte een amnionstreng. Deze was veroorzaakt door het gebroken vlies van de overleden baby en bungelde in het vruchtwater van de overgebleven baby. Deze streng kon ledematen omstrengelen of de navelstreng met alle gevolgen van dien. De reden dat mijn vliezen gemakkelijk breken is te zoeken bij het Ehlers Danlos syndroom, een bindweefsel aandoening. Nu ben ik 21 weken en heb een cerclage, proluton injecties en gelukkig is de streng alsnog tegen de vliezen gegroeid waardoor het gevaar van omstrengeling verdwenen is. Wel blijft het de vraag of mijn vliezen het houden. Als ik 32 weken haal mag ik in mijn eigen ziekenhuis bevallen, dat is dan ook ons streven. Hoop hier nog meer cerclage en bedrustmama's te treffen, misschien gaat de tijd wat sneller als we met elkaar kunnen babbelen. Ik wens iedereen alle geluk. Groet, Rox
wow heftig verhaal. Ik heb des-dochters maar even opgezocht. Nog nooit van gehoord, maar jeetje... das zekers heftig... Helaas is mijn zwangerschap errug goed bevallen (lees: letterlijk en figuurlijk) en ik kan niet meepraten over bedrust enzo... Ik hoop dat alles goed mag zijn en gaan... owh ja... WEEST WELKOM!