Ik ben een jonge vrouw van 30 jaar. Pas geleden getrouwd. Al jaren bekend met endometriose waardoor wij tot nog toe geen kinderen hebben kunnen krijgen. Ik ben mijn ouders op jonge leeftijd verloren en heb daardoor al het nodige mee gemaakt. Nadat wij hoorden dat ik geen kinderen kon krijgen hadden we de hoop opgegeven en ons er bij neer gelegd. Wij zijn samen heel gelukkig en proberen altijd positief in het leven te staan. Tot mijn gynaecoloog tot onze grote vreugde vandaag vertelde dat wij toch in aanmerking komen voor ivf. Het nieuws alleen al maakt mij enorm blij. Maar ook meteen erg angstig. Mijn lichaam heeft al veel te voorduren gehad als het gaat om ingrepen. Vanwege de aandoening endometriose gebruik ik langdurig lucrin depots waardoor ik jammer genoeg ook andere klachten krijg. Toch zit de wens om moeder te worden van een prachtig kindje zo diep. Zelf ben ik geadopteerd en ik zou het heel bijzonder vinden om moeder te worden. De eerste poging zal volgend jaar januari zijn aangezien ik nu nog aan de lucrin zit. Wel gaan we nu stoppen met de lucrin om mijn lichaam weer uit de overgang te laten komen. Daarna gaan we ons voorbereiding op een spannende en ook bijzondere tijd. Graag zou ik ervaringen horen en delen met alle lieve dames hier op het forum zodat we elkaar tot steun kunnen zijn.