Hoi allemaal, mijn naam is Marieke, ik ben 33 jaar en sinds een klein jaartje samen met mijn vriend. Over samenwonen hebben wij nog helemaal niet nagedacht, laat staan over al een kinderwens. We hebben het hartstikke leuke samen dat zeker! We zijn net vorige week blij gemaakt met het nieuws dat mijn zusje en haar man in verwachting zijn. En wij dus volgend jaar oom en tante worden! Ouders helemaal blij, die voor het eerst opa en oma worden. Babykleertjes kopen, cadeautjes voor die kleine en ga zo maar door! We varen mee op die roze wolk en zeggen nog tegen elkaar, joh wij wachten nog maar even. Daarbij ben ik 8 jaar samen geweest met mijn exman en hebben wij 3 jaar lang IUI/ICSI traject gedaan zonder resultaat en zijn wij bijna 3 jaar geleden gescheiden. Ik heb het geparkeerd, en kan er nu wel om lachen wanneer vriendlief zegt dat hij toch superzaad heeft. Ach zo'n vaart zal het niet lopen... toch? Keurig aan de pil gezeten, niet ongesteld worden, ach zal wel door de warmte en het rare eten komen (eet slecht als het warm is), komt vanzelf wel. Je gaat nog eens rekenen, bijna een week overtijd. Ach we gooien er een testje tegen aan. En dan... dan gaat alles opeens in sneltreinvaart wanneer je met een knaltest in je handen staat. Dit geloof je toch zelf niet he... Ik app B of hij snel wilt komen. Zodra hij er is laat ik hem de test zien. We doen nog wel een test zegt B. Uh ja maar die heb ik niet meer in huis. We moeten toch boodschappen doen dus we nemen wel even mee, hoor ik B zeggen met grote ogen en de test nog in zijn handen. Zo gezegd zo gedaan en ik doe nog een test. Net zo knallend als de vorige. Oke en nu? We gaan zitten en praten... praten... praten... Dit is te snel voor ons beide. Maar alles is op orde... we laten het bezinken en praten nog even verder. Morgen doe ik nog een clearblue. Woensdag zien we elkaar weer en gaan we actie ondernemen. Het is nog niet helemaal tot me doorgedrongen. Ik ben al vroeg wakker vanmorgen, moe en onrustig en vooral misselijk, ach laten we die clearblue even doen dan. Ja hoor... zwanger 2-3 weken. Ik laat me weer op bed vallen. Eet een paar crackertjes en val weer in slaap... Het gaat gebeuren... zonder traject is het mij of nouja ons gelukt! Wij worden papa en mama in maart 2021! Let the adventure begin!
Helaas op 21 juli heb ik met 6w5d een miskraam gehad. Voorlopig dan ook niet meer op het forum. Aangezien ik door de pil heen zwanger ben geraakt wel met B afgesproken om de pil lekker te laten liggen waar hij nu ligt en een nieuwe echte poging wagen. Maar eerst dit even verwerken. Wie weet tot snel Dag guppie