Zojuist uit nieuwsgierigheid opgezocht en wil ik met jullie delen. In de periode 1985-1989 werkte 69% van de vrouwen vóór de geboorte van hun 1e kind. In de periode 1990-1994 was dit 75% In de periode 1995-1997 was dit 83% Steeds meer vrouwen zijn dus gaan werken. Maar als je kijkt hoeveel vrouwen er ná de geboorte van hun 1e kind ook daadwerkelijk bleven werken: 1985-1989: 46% 1990-1994: 62% 1995-1997: 72% Je ziet dus ook dat steeds meer vrouwen door bleven werken i.p.v. fulltime thuisblijfmama te worden. Deze cijfers zeggen overigens niks over het aantal uren dat ze gingen werken. Je ziet ook een groot verschil tussen de opleidingsniveaus. Als ik bijvoorbeeld nu alleen kijk naar de periode 1995-1997, dan geldt voor de - Laaggeschoolde vrouwen (Lager onderwijs, MAVO en VBO) dat bijna de helft doorwerkt (48%) - Voor middelbaar geschoolde vrouwen (HAVO / VWO en MBO) is dat al meer: 75% - En voor hoogopgeleide vrouwen (HBO of WO afgerond) is dit zelfs 86% Wat hebben we aan deze info? Niet veel denk ik... Maar ik vond het wel leuk.
Dus de kans dat een tbm laag opgeleid is, is bijna twee keer zo groot dan dat ze hoogopgeleid zou zijn.
Hihi, ben benieuwd wat dit uitlokt Maarre, bedankt LadyXochi! Interessante info. De keus om door te blijven werken wordt dus vaker gemaakt door vrouwen die hoogopgeleid wordt. Misschien kunnen we eens brainstormen hoe dat komt... - hebben ze meer voldoening uit hun werk? - ze hebben langere opleiding gehad en willen daar alles uit halen? - ze hebben meer behoefte aan uitdaging in de vorm van een baan? Blijft gissen natuurlijk...
- Hebben ze een hogere studieschuld om af te betalen? - Verdienen ze meer dan hun man, die dan minder gaat werken of thuisblijfpapa wordt? - Vinden ze het zonde van de opleiding?
Heb net even een herberekening gedaan van de cijfers... De kans dat een tbm laag opgeleid is (57,14% van de tbms), is 3,714285714 keer zo groot dan dat ze hoogopgeleid zou zijn (15,38% van de tbm)... Dit is overigens dus uit de periode 1995-1997... Is ook alweer ruim 15 jaar geleden!
Da's makkelijk, van die ja/nee vragen Maar ik herken het wel hoor in mijn omgeving. In ieder geval dat hoog opgeleide vrouwen meer uren blijven werken als ze terug komen dan lager opgeliede vrouwen. Dus (ondanks dat de cijfers van Lady niets zeggen over hoeveel uren er gewerkt wordt): - Omdat werk op hun niveau niet in 'kleine banen' te doen is?
Vaak helaas wel. In een ander topic kwamen veel reacties van mensen, die dat niet inzagen. Die denken echt dat er voor elke type baan wel een werkgever te vinden is, die je dat voor 24 uur of minder wil laten doen.
In mijn geval ben ik geen TBM omdat: - Ik er het type niet voor ben. Na 4 maanden zwangerschapsverlof stond ik te springen om weer terug te gaan - Ik een stuk meer verdien dan mijn man. Mijn baan betaalt de hypotheek. Dit betekent helaas wel dat, ook al zou ik het willen, ik niet minder dan 40 uur kan gaan werken. Financieel zouden we dan teveel gaan inleveren. - En ja: ik ben te gewend aan het bestedingspatroon. We hoeven niet op de kleintjes te letten EN we kunnen sparen. Win-win
Ja ongelooflijk. Ik doe 32 uur maar meestal wel iets meer, en merk dat dat nog net acceptabel is. Mensen zijn bereid om om die ene vrije dag heen te plannen, maar anders blijven er gewoon geen leuke klussen en zo over. Een volledig team gaat niet hun werk langzamer doen omdat iemand maar 2,5 of 3 dagen beschikbaar is.
Off-topic: Lady, jij bent er ook bijna! Hoeveel mensen hebben aan jou gevraagd hoeveel je zou gaan werken 'als de tweede er is'? Bij gingen mensen er van uit dat je bij elk kind minder gaat werken of zo
Niet echt, eigenlijk. Misschien dat ik die vraag 1x gehad heb, maar ik weet niet eens van wie. Om mij heen bijna alleen maar werkenden en hoog opgeleiden. De meeste van onze vrienden weten ook hoe de situatie op mijn werk is. Verder zijn er ook een aantal mama's die ook 32 uur werken. In mijn omgeving wordt het niet als abnormaal gezien, of ze houden hun mond erover.
In mijn omgeving ook niet maar ophet werk wel...werk in een echt macho mannen technisch bedrijf dus een vrouw die gewoon meewerkt is al een bezienswaardigheid Maar goed..on-topic
Ik ben laag opgeleid (lees; niet opgeleid ) en werk fulltime, manlief werkt 32 uur, hij neemt elke vrijdag 1 dag ouderschapsverlof op. De reden is dat ik gewoon mijn werk heel graag doe en dit liever niet wil opgeven (als het moet voor mijn kind; geen probleem natuurlijk). Ook kan ik 40 uur werken op 4dagen waardoor ik altijd 3 dagen thuis ben. Qua salaris zitten mijn man en ik ongeveer op hetzelfde, nu ik iets meer uren werk ben ik thuis de kostwinnaar hahaha.
Hier zijn de redenen om te blijven werken: -ik heb de afgelopen 10 jaar enorm geinvesteerd, en zit op een rijdende trein die me over pakweg 7 jaar mijn startkwalificatie moet opleveren . Vier dagen per week is t absolute minimum, en daarmee mag je ruim een jaartje bij je opleiding optellen. -ik ben de hoofdkostwinner thuis; hoewel vergeleken bij het bedrijfsleven een lachertje, vooral per uur berekend, heb ik een heel redelijk salaris dat manlief niet snel zal krijgen. En nee, we kunnen er niet heel ruim van leven. -ik heb de intellectuele uitdaging nodig, en wil steeds naar nieuwe dingen toe werken. Ik kijk niet neer op huishoudelijk werk, maar haal er ook niet veel voldoening uit. Heb je de keuken opgeruimd en schoongemaakt, ga je vervolgens koken, ziet de keuken er vervolgens weer precies zo uit. Heb je alle was eindelijk weggevouwen (en ik ben gek op schone was, hmmmm), piept de droger en ligt er weer een nieuwe bult. Het gaat niet vooruit, je boekt geen blijvende resultaten. En daar kan ik slecht tegen.