Mensen, Hetgeen wat er in Parijs is gebeurd is vreselijk, traumatisch en tragisch. Dit had nooit moeten gebeuren, dit drama, dit onbegrijpelijke verhaal. Maar ook hier, in Almere, is iets tragisch gebeurd, alleen wordt daar heel anders mee omgegaan. Twee dagen geleden is er een woning compleet uitgebrand, 1 dode en 4 gewonden waarvan 2 ernstig. Hoe het heeft kunnen gebeuren is een raadsel, maar wat ik heb gelezen is al helemaal onbegrijpelijk. Collega's die als eerste ter plaatse kwamen, zagen vele mensen schreeuwend en krijsend door de straat lopen, ladders tegen muren aan van de woning waar een heftige uitslaande brand bezig was. Vlammen, meters hoog, en twee kinderen achter een slaapkamerraam de riepen om hulp. Buurtbewoners waren bezig de ramen in te slaan met een hamer, collega's zijn naar binnen gerend met gevaar voor eigen leven, de brandweer was aanrijdend. Collega's naderen de eerste verdieping, de vlammen slaan uit het trapgat en de rook is enorm heftig. De trapleuning is verbrand en verkoold en niet vast te grijpen. Ze roepen naar de mensen in de woning en horen niets terug. Ze ademen zoveel rook in en de hitte is zo overweldigend dat mijn collega´s genoodzaakt zijn terug naar beneden te gaan en de woning moeten verlaten omdat ook hun het anders niet zullen redden, andere collega's klimmen de ladders omhoog om de kinderen aan te kunnen nemen van de mensen op de ladder. De collega's die binnen zijn geweest staan over te geven en naar adem te snakken. De brandweer is inmiddels gearriveerd, binnen enkele minuten na een 8 kilometer durende rit met een 15.000 kilo zware brandweerwagen. Er lopen verwonde mensen op straat, hoe ze eruit zagen laat ik in het midden, dit heb ik echter alleen gelezen. Er rent een brandweerman het huis in, zonder perslucht, zonder water, en komt na enkele minuten in de hitte gezeten te hebben en al snakkend naar adem, naar buiten gerend met een kind. Het kind is gewond, zwaargewond, de 6 ambulances nemen de slachtoffers een voor een mee. Mijn collega's houden mensen op afstand en zetten de omgeving af met lint, maar ondertussen horen ze kwetsende, beledigende opmerkingen van omwonende. Hele harde en zeer kwetsende opmerkingen kan ik je vertellen, die gewoon echt achterlijk zijn voor woorden. Waarom mensen? Op Internet zijn er onder het persbericht heftige reacties te lezen, evenals op Facebook. Reacties van mensen die aangeven dat de politie niets heeft gedaan om de mensen te redden, dat ze er maar gewoon bijstonden, om te kijken naar de brand. Dat ze zeker niets beters te doen hadden of niet durfden. Mensen die mijn collega's, de brandweer en ambulance hinderen , belemmeren en lopen uit te schelden, die niet naar aanwijzingen en vorderingen luisteren, waardoor ze hun werk niet goed kunnen doen. Hebben mensen enig idee hoe het is om zwaargewonden mensen te zien, hoe vreselijk het is om een woning vol met vlammen en rook naar binnen te gaan en dat je dan gewoon niet verder KAN om te helpen. Onmacht, pure onmacht, je voelt je zo machteloos, zo nutteloos, je wilt wel, maar je kan niet. Gevaar voor je eigen leven, je hebt immers zelf ook een gezin thuis. Je ziet de slachtoffers en betrekt dit op je eigen kinderen. En dan hoor je, dan hoor je die kwetsende en beledigende opmerkingen van andere mensen. Je kan denken: Ach ja, die weten niet beter. En dit van je afschudden. Maar ik kan je verzekeren, dit doet wel degelijk wat met je. Dit kan je niet van je afslaan, dit doet wat met je. Je gaat er uiteindelijk aan onderdoor. Ik heb de verhalen van mijn collega's gelezen, en het verdriet is eruit op te maken. Mensen, denk NA voor je iets roept, ook al is het uit emotie. Denk na welke berichten je plaatst, deze berichten kunnen een harde impact hebben op de hulpverleners. Denk gewoon na, en oordeel niet als je niet weet waar je mee te maken hebt en wat er is voorgevallen. Denk na, alsjeblieft denk na. Mijn respect gaat uit naar mijn collega's, het personeel van de ambulance en naar de brandweermannen, die zonder perslucht naar binnen zijn gerend om, met gevaar voor eigen leven, het leven van andere mensen te redden. Respect voor de bewoners die hun eigen angst hebben verworpen en hun eigen leven hebben gewaagd voor het redden van deze mensen. Diep diep respect voor allen, die alles op alles zetten voor andere mensen. Hulde en vooral, sterkte met het verwerken van deze gebeurtenis. Sterkte. Sorry, ik moest dit echt even kwijt. Laten we even voorop stellen: Ik ben er zelf niet bij geweest, maar bij het lezen van de bevindingen van collega's, had zelfs ik de tranen in mijn ogen staan, alleen al bij het lezen ervan. Ik voel me er best rot onder, dat mijn collega's en de andere collega hulpverleners zo zijn uitgescholden en voor van alles wat zijn uitgemaakt, ik vind het echt ontzettend erg voor hun.
Wooow ontzettend respect voor je collega's! Wat een wilskracht om gewoon dat gebouw in te rennen, wat een geweldig mens om zonder na te denken je eigen leven te riskeren.. Top! daar kun je tenminste op bouwen!!!
Door wie wordt er hier niet respectvol mee omgegaan? Verschrikkelijk, wens je collega's (en jou) + de hulpverleners, de mensen die er getuige van waren, en alle nabestaanden veel sterkte.
Heftig zeg! Ik heb zo'n ongelooflijk respect voor hulpverleners als ambulancebroeders, brandweermensen, politieagenten in dit soort situaties. Lijkt me ontzettend zwaar (psychisch) werk. Sterkte!
Mensen die de hulpverleners blokkeren en belemmeren om hun werk te doen en daarbij zeer kwetsende en beledigende opmerkingen maken die je je ergste vijand nog niet toewenst. Mensen die tegen de collega's die staan over te geven en snakkend naar adem op straat zitten dusdanige dingen schreeuwen die niet te begrijpen zijn.
Wat vreselijk. Zo ontzettend veel sterkte voor je collega's en jou! Ik hoop heel erg dat jullie elkaar kunnen steunen. Zeg alsjeblieft tegen je collega's dat ik hoe dan ook ontzettend veel respect heb voor jullie werk. Ik werk zelf in een ziekenhuis en zie regelmatig hoe weinig begrip men heeft voor hulpverleners en ik werk notabene op een administratieve functie. ik zie dus maar een heel klein stukje van de vreselijke dingen die soms gezegd worden. Succes!
Dat is inderdaad respectloos en ontzettend dom! Ik vind daarom dat er flink opgetreden moet worden tegen zulke types. Oppakken en boetes/straffen op leggen. Is mijn mening. Ps; heb mn reactie een seconde erna aangepast, wens jou natuurlijk ook veel sterkte.
Wow wat heftig om te lezen, laat staan voor jou om te schrijven en wat je collega's hebben doorstaan. Kan me gewoon niet voorstellen dat mensen in staat zijn om dan zulke dingen te gaan roepen, waar gaat dit heen...
Dit is werken in de hulpverlening anno 2015. Je wordt voor vanalles en nog wat uitgemaakt. En als kers op de taart wordt er hier in een topic gezegd dat wij nog teveel verdienen ook. Het internet kan een fijn medium zijn, maar het richt ook een hoop ellende aan. Dat hele FB mocht van mij soms verboden worden. Daar roept iedereen maar iets en de zwakkeren volgen de sterkeren. Nu weet ik net zo goed als iedereen dat degenen die zoiets typen over het algemeen de mensen zijn met een IQ lager dan hun HB-gehalte, maar dan nog. Dat er mensen zo dom zijn......beangstigend gewoon, want die lopen ook los buiten in de maatschappij en zijn er als de kippen bij als er iets gebeurd is om dan met dat slome IQ slim uit de hoek te willen komen. En worden ook nog agressief als ,mensen die ergens voor opgeleid zijn, het niet doen zoals zij denken dat het moet. Bah! Sterkte voor jullie team. En onthoud, jullie weten waar jullie het voor doen, en er zijn ook mensen die jullie wel op waarde weten te waarderen.
Ik kan me er echt TOTAAL niks bij voorstellen dat je als 'toeschouwer' zulke nare dingen roept naar een hulpverlener, of dat je ze belemmert in hun werk!!!! Emoties of niet, die hulpverleners doen hun stinkende best!!! 1 woord voor dat soort mensen.... WALGELIJK!!!!
Ik denk dat het voornamelijk ook allemaal frustratie is bij de omstanders die waarschijnlijk ook wilde helpen en ook niks konden doen. Een ander de schuld geven is dan zo makkelijk. Denk dat de meeste van uit emotie zo reageren. Omdat het echt heftig is om als hulpverlener mee te maken maar ook voor de omstanders die ook machte loos hebben moeten toe kijken. Van wat ik lees is het een zeer heftige ervaring geweest voor iedereen die hier bij betrokken was zo wel je collega.s als de omwonende. En top van jou collega.s de brandweermannen en de mensen die ook mee hielpen op dat moment. Daarbij ik heb wel respect voor de politie en of brandweer ambulance ect ect. Zou zelf nooit rare dingen gaan roepen.
Sorry, het is prima om het goede in de mensen te zien,maar in de situatie die TS beschrijft heeft het daar niets mee te maken. Het is gewoon een nieuwe tendens dat omstanders zo reageren. :x Een hulpverlener weet echt wel wanneer hij uit emotie toegeroepen wordt of wanneer uit zinloze agressie.
Woow wat heftig! Vreselijk om zoiets mee te moeten maken, vanuit alle partijen.. En de hulpverleners zo te benaderen, in de weg te staan, aan te vallen en uit te maken voor vanalles en nog wat.... Nee vind ik ook niet kunnen. Triest! Ook veel sterkte.
Ik probeer altijd van uit een andere kant een situatie te bekijken. Want mijn echte mening is.. Wat een asso.s zijn er toch op deze wereld. Maar dat wil ik niet zeggen omdat ik mij dan verlaag tot hun niveau.
Ja het is te erg tegenwoordig. Van mij mag dit ook hard aangepakt en gestraft worden. En veel verdienen...? Ik weet dat je als politie ook niet veel verdiend, zeker niet als beginnende. Brandweer is grotendeels vrijwilligers werk (hier iig) en over ambulance durf ik niet te zeggen. Maar tegenwoordig mag je ook wel dik verdienen door alles wat je aan moet kunnen met de omstanders tegenwoordig.... En ja, gelukkig zijn er ook vele dankbare mensen. Het is alleen jammer dat het negatieve zon inpact heeft en blijft hangen.
Nou ik heb liever dat mensen in de hulpverlening en zorg meer verdienen ( die staan klaar voor anderen) dan die uitkledende personen in de politiek. Maar helaas is dat niet het geval. OT: Verschrikkelijk om zoiets mee te maken, eigenlijk weet ik er niet meer op te zeggen dan dat ik meeleef met de mensen en respect voor ze heb.
Ik kan dit echt niet begrijpen.. Mensen die dagelijks gevaar lopen voor zichzelf om mensen in nood te helpen, mensen die midden in de nacht werken om jou te redden mocht het nodig zijn, mensen die veel familie tijd inleveren om de helpende hand te zijn bij ongelukken etc. Hoe kun je deze mensen onjuist bejegenen.. Mensen moeten inderdaad eens nadenken voor ze wat roepen of oordelen over iets. Respect en dankbaarheid lijken me meer op zijn plaats. En bovenal zijn het ook mensen met gevoel,gedachtes en angsten. vanuit mij dan ook alleen respect en dankbaarheid voor iedereen in de hulpverlening! werk zelf in de zorg en als ik voor elke zak stront die je toegewenst word een euro zou krijgen was ik rijk (helaas)..
Ooit was er respect voor bepaalde beroepsgroepen zoals politie, leraar, e.d., maar alles lijkt te zijn verdwenen. Politie, brandweer, hulpverleners, het zijn ook 'maar' mensen. Wanneer je al binnen bent geweest en teveel rook hebt ingeademd, hoe kun je dan verder nog wat doen? Het zou dan toch een zelfmoordmissie zijn om verder te gaan zonder de benodigde hulpmiddelen. En wanneer er dan ook nog eens agenten of brandweermannen het leven laten, wordt er weer een schijnheilige stille tocht gehouden. Het is in de ogen van sommige mensen nooit goed. Die reaguurders op internet zou ik niet eens serieus nemen. Stelletje stakkers! Hier een familielid die was aangereden. Hij was de ambulancemensen ontzettend dankbaar dat ze hem zo geruststelde, terwijl hij ernstig verwond op het asfalt lag. En ik ook. Hulpverleners kunnen wij mij betreft niet een pluim teveel krijgen. Aan de zijlijn is het altijd makkelijk roepen, maar als ze hen zelf nodig hebben dan hoor je ze wel anders.
Wat vreselijk, onwijs veel respect voor alle mensen die hebben geholpen. Mooi geschreven, je weet mij te raken. Mensen moeten inderdaad eens wat meer hun opmerkingen voor zich houden en nadenken voordat ze iets zeggen. Ook moeten ze uiteraard iedereen gewoon hun werk laten doen.
Respect voor je collega's Ts! Het lijkt me verschrikkelijk om mee te maken. Ook voor de andere hulpverleners natuurlijk. Wat ik sowieso niet snap is dat er überhaupt mensen gaan staan kijken naar andermans leed of pijn. en dat hulpverleners zich dus bezig moet houden met de toeschouwers i.p.v. de slachtoffers. Als je er niks mee te maken hebt, het niet je familie of buren zijn en je niet hoeft te helpen, blijf dan lekker thuis. Hier heb ik het al zo vaak gezien, dan is er een ongeluk o.i.d. gebeurt en dat mensen op de fiets of in de auto stappen om te gaan kijken, MET hun kinderen. Absurd. Laten we respect hebben voor de hulpverleners en als we er niks te zoeken hebben gewoon thuis blijven. Dan kunnen ze gewoon hun werk doen.