goed dat je er al iets rustiger onder bent. het is ook maar afwachten hoe hij zich na de bevalling op zal stellen.. nu kan hij wel heel hard gaan schreeuwen dat hij het kindje wil zien en eisen gaan stellen maar heeft hij enig idee wat voor verantwoordelijkheid zo kleintje met zich mee brengt dat zijn leven zal veranderen en nooit meer hetzelfde zal worden.. ook de weekenden dat hij bij haar zou zijn volgens hem.. hoe ziet hij dat? kan niet zeker de deur uit gaan moet overal rekening mee houden, vaak komt dat soort besef pas na de geboorte en is zien of hij dan ook zo grote mond zal hebben wat hij allemaal wil want ik denk dat hij dan snel af zal haken.
Laat hem maar lekker naar de rechter gaan! Het zal hem een hoop geld kosten, hij bedenkt zich vast wel twee keer. Ben je gelijk van zijn gezeur af: hij regelt het maar in de rechtszaal. Ik denk trouwens dat er geen rechter is die wel bezoekrecht verleent, maar geen alimentatie. Daar denkt je ex nu vast niet bij na. En bovendien: wat moet zo'n sukkel een heel weekend met een pasgeboren baby? Probeer je er maar niet teveel van aan te trekken, hij gaat zelf ook wel inzien dat hij niet heel handig bezig is.
Hoi Evelienepien, wat een vervelende situatie! Het is voor jou nu het belangrijkst om de rust te bewaren en je bezig te houden met je bevalling en je kindje! Er is geen enkele rechter die een pasgeboren baby een heel weekend bij de moeder weggaat. Dus laat jouw ex maar rustig naar de rechter gaan en ga niet met hem in discussie. Waarom wil je een DNA test doen? Is het niet zeker dat het van hem is? Ik zou niet zeggen dat hij de vader niet is als je al weet dat hij dat wel is. In de toekomst komen de antwoorden wel op je pad, misschien valt hij mee als vader en kun je je er wel in vinden om hem toch je dochter te laten erkennen. Uiteindelijk zal dat voor je dochter het beste zijn, het blijft toch haar vader. Misschien loopt het niet zo en voelt het niet goed om hem haar te laten erkennen. De tijd zal het leren. Voor nu, niet druk over maken (hoe moeilijk dat ook is) en alles doen wat goed is voor jou en je meisje!!! Heel veel sterkte!!
Dat vraag ik me inderdaad ook ernstig af... Marlida, ik wil geen DNA test doen, ik weet 100% zeker dat het zijn kindje is. Dat werd alleen aangeraden door iemand hier, om de boel te vertragen. Lijkt me inderdaad geen goed plan om daarover te liegen, ik denk dat de uiteindelijke kosten dan toch voor mijn rekening zullen komen. Ik heb veel ook op internet gezocht de laatste tijd en ben er gelukkig achtergekomen dat een omgangsregeling die zó intensief is bij een baby helemaal niet vaak wordt afgesproken. Ik wil hem helemaal niet uit haar leven houden, maar ik vind bij een 4 maand oud babytje ieder ander weekend wel enorm overdreven. Gelukkig zie ik veel voorbeelden waar er na een rechtszaak een regeling wordt afgesproken waar ik absoluut wel mee kan leven. Ze zal dan pas na een jaar of anderhalf-twee een keer een nachtje met papa mee hoeven. Wordt dus rustig opgebouwd en dat lijkt me het beste. Ik heb besloten verder geen contact meer te hebben met hem totdat de kleine er is en dan, wanneer IK er klaar voor ben kan hij het contact met zijn dochter opbouwen. Wil hij dat niet, dan zie ik hem inderdaad wel in de rechtszaal. De enige reden waarom ik hem overigens niet wil laten erkennen (voorlopig) is omdat ik hem denk te kennen, en bang ben dat hij het over 3 maanden keihard laat afweten. Mócht ik dan in de toekomst willen trouwen oid (met een ander), dan wil ik de eventuele mogelijkheid hebben mijn man mijn kindje te laten erkennen. Niet dat er een 'vader' vastgelegd is die zich nooit laat horen/zien. Bewijst hij het tegendeel (graag!) dan mag hij haar uiteraard erkennen.
Ben je van plan borstvoeding te geven? Zolang je dat doet hoef je je kleine sowiezo niet mee te geven, ook niet voor een paar uurtjes. En het is ook nog eens heel gezond Verder laat m maar naar de rechter gaan, je hebt niets te vrezen.
Ja ik wil zeker borstvoeding geven en als alles lekker gaat wil ik dat een jaar proberen vol te houden.
Echt bizar die reacties die ik lees...sorry hoor maar hij heeft toch net zo goed recht om ook ZIJN kind te zien? Ik trek niet zo snel een conclusie. hoor hier maar 1 kant van het verhaal. Hij zal heus zijn kind niet wat aan doen oid. en dat hij nu is bijgedraaid is toch alleen maar goed dat hij er voor zijn dochter wil zijn? Ik hoop en denk wel dat hij toch zijn gelijk gaat krijgen. zodat hij ook een band met zijn dochter kan opbouwen.
Gelukkig krijgen moeders tegenwoordig echt niet meer klakkeloos gelijk dat scheelt. Om je voor te bereide hoe het hier is gegaan..... Stap 1 kindje erkennen "mocht" niet van moeders. naar de rechter gegaan en dit afgedwongen. Dna test heeft zij afgewezen want zo zij zei ; hij is de verwekker. (heeft van aanvraag tot uitspraak 6 weken geduurd) Stap 2 Een omgangsregeling aangevraagd. Toegewezen gekregen voor om het weekend van Vrijdag t/m Zondag. Heeft 8 weken geduurd van aanvraag tot uitspraak. Stap 3 Aangifte gedaan tegen de moeder, zij gaf zoontje niet mee aan papa. Politie wou geen aangifte opnemen. Aangezien er een wetswijziging heeft plaatsgevonden waar de politie zogenaamd niet van op de hoogte was. Hebben wij door onze advocaat aangifte laten doen tegen de politie. Na 7 weken heeft de politie onze aangifte opgenomen. Al 3 weekend zoontje niet meegekregen. Moeder is door de politie opgeroepen om naar het bureau te komen. Heeft een werkstraf van 28 uur (uit mn hoofd) gekregen. Stap 4 Een dwangsom aangevraagd. Het boete bedrag van het weigeren van omgang is vastgesteld op 500 Euro per dag. Dwangsom is toegezegd van aanvraag tot u uitspraak heeft dit 5 maanden geduurd. Stap 5 Vakantie regeling aangevraagd toen zoontje 3 jaar was helft van de vakanties bij ons. van aanvraag tot uitspraak 4 weken. Vanaf dat zoontje 6 maanden is ongeveer kwam hij ieder weekend een hele zaterdag van 's ochtends tot 's avonds een paar maandjes later om het weekend. Wat zijn wij blij dat wij hebben gevochten voor dit jongetje zeg. Papa heeft hier vaak met ontelbare tranen gezeten maar toch doorgezet. Nu is jouw ex misschien anders. Maar reken erop dat een rechter niet kijkt naar jullie relatie naar jouw mening over hem. De rechter kijkt naar het belang van het kind en tegenwoordig is dat vooral dat het kind een band op moet kunnen bouwen met beide ouders. Bovenstaande is even kort beschreven maar de ex vrouw van mij partner heeft echt tientallen rechtzaken tegen ons aangespannen maar allemaal verloren. Moeders staan nier meer zo sterk, zeker niet als papa een volhouder is. Ik lees ook dat iemand zegt te denken dat er geen rechter is die wel bezoekrecht verleent maar geen alimentatie eist. Nu scheelt het dat alimentatie geen kijk en luistergeld is. Wij hebben een regeling voor 2 stiefkinderen en betalen geen dubbeltje alimentatie. Worden ieder jaar financieel getoetst hiervoor. Ga rustig na wat je wel en niet wil. Stel een opbouwende omgangsregeling voor. Denk niet alleen aan jezelf, het uit handen geven van JULLIE dochter is zwaar voor JOU, maar het gaat om haar. Wees niet bang om je kwetsbaar op te stellen hoor, zeg ook tegen een rechter hoe moeilijk jij het vindt om dat kleine hoopje geluk mee te geven aan iemand die eerst abortus wou plegen. Wees vooral eerlijk. Een rechter zal daar rekening mee houden en de regeling opbouwen van 1 uurtje naar 2 naar 3 naar 4 etc etc. Succes meid, blijf vooral rustig schrijf alles op en praat veel krop je angst je gevoel niet op
Goh, bedankt voor je nuttige reactie... Volgens mij heb ik nergens aangegeven dat ik hem uit het leven van zijn dochter wil houden en geef ik alleen maar aan dat ik een regeling met ieder ander weekend na 4 maanden wat intensief vind. Of vind jij dat een man die, toen ik 3 maanden zwanger was, mij bedreigd, mishandeld, opgesloten heeft gehouden, letterlijk heeft gezegd ' ik hoop oprecht dat je een miskraam krijgt', 'je verpest mijn leven' nu, na ruim 4,5 maand radiostilte, eisen mag gaan stellen? Je kent inderdaad maar één kant van het verhaal, en dan nog maar een miniscuul stukje van dat verhaal. Ik denk niet dat je beseft dat je mensen kan kwetsen met opmerkingen zoals hierboven. Ik heb niets, maar dan ook helemaal niets aan je reactie. Graag dus, als je niets aardig of nuttigs te melden hebt, zeg dan niets.
Ja ik vind zeker dat hij eisen mag gaan stellen ook al heeft hij in het begin het over abortus gehad. de man was ook in schock en wilde het kind dus eerst niet..begrijp ik volkomen..dat jij het kindje houd begrijp ik ook volkomen maar hij is nu bijgedraaid. In heel je openingspost begon je eerst over dat je anders je prinsesje af moet staan. daarna pas over mishandeling. heb je aangifte gedaan dan bij de politie? heb je verwondingen? of waren het alleen maar woorden? En dan snel over lang borstvoeding geven beginnen als excuus dat je kind dan niet naar de vader in het weekend kan?? hij heeft toch net zoveel rechten als jou. Je moet gewoon niet zo egoistisch zijn en je dochter niet als bezit zien want het is net zo goed van hem. en ja ieder weekend is veel maar ja misschien moet je dan goede afspraken maken dat het eerst om de 2 weken een weekend is en dan 1 keer in de week alleen de zaterdag of zondag. Op het forum mag iedereen haar mening geven..en ja het kan dus ook negatief zijn in jou ogen..
Goh, ben ik blij dat jij de boel goed leest en geen conclusies trekt. Voor de mensen die hiermee wél ervaringen hebben: ik hoor het graag!
heel dikke knuffel, ik heb geen antwoorden voor je maar wens je veel wijsheid en vooral een hele fijne en goede bevalling toe. De rest komt daarna wel... Hebben wij hetzelfde draadje gelezen? Ik lees namelijk een post van TS die niet gelijk over mishandeling begint maar een vraag stelt. TS wil best dat ex zijn kindje leert kennen, ze wil antwoord op de vraag of het kindje gelijk 2 weekenden in de maand meegegeven moet worden en maakt zich daar zorgen om. Omdat iemand er om vraagt reageert zij met meer achtergrond over het gedrag van ex. Ik vind het netjes dat ze daar niet gelijk over is begonnen en het een beetje raar dat je het haar aanrekent dat ze niet gelijk de vuile was compleet buiten hangt... Als je verder goed leest dan zie je niet staan dat borstvoeding een excuus gaat zijn maar dat TS al van plan was borstvoeding te gaan geven. Het was een tip van iemand die reageerde om dat als rem op de omgangsregeling te gebruiken.
Ik wil je in ieder geval veel sterkte wensen, want dit is echt niet wat je kan gebruiken als je 34 weken zwanger bent! Ik denk dat je het beste eerst kan beslissen hoe je je wil gaan opstellen in de situatie. Je schreef dat je positief vond dat hij een gesprek met je aan wilde gaan. En op zich is het ook wel positief dat hij interesse in jullie dochtertje toont. Alleen door wat er voor gevallen is (mishandeling, dwingen tot abortus, agressie) zou ik eerst goed nadeken wat jij wil. Denk je dat hij ondanks dit een goede vader kan zijn? Dat het veilig is dat hij met haar alleen is? Als je wil dat hij een rol speelt in het leven van je kind dan zou ik gewoon een aantal dingen op papier zetten mbt tot een omgangsregeling en dat aan hem geven. Ik zou het echt niet kunnen om met 4 maanden m'n kindje een heel weekend te moeten missen echt verschrikkelijk vinden. Maar daarnaast lijkt met het gewoon totaal niet reeel. Ik zou eerder denken aan tot 4 maanden langskomen om dochter te zien en met haar te spelen/ haar te verzorgen bij jou thuis. Daarna een paar keer per week een dagdeel en het zo opbouwen. Sowieso gaat met 4 maanden een weekend niet lukken als je van plan bent langer borstvoeding te geven. (BV geven staat ook helemaal los van je kindje bij je willen houden, het is gewoon hartstikke goed voor je kind). Ik geef nu bijna 11 maanden borstvoeding en mijn zoon kan alleen met borstvoeding in slaap vallen. Daarnaast zou ik ook aangeven dat als hij een rol in het leven van jullie dochter wil spelen dat hij ook op andere vlakken moet bijdragen. Aan spullen voor bij zichzelf thuis en aan alimentatie.
Zoals je volgensmij zelf ook al had gevonden is dat een rechter een kind onder het jaar sowieso niet snel bij de vader zal laten logeren om het weekend. Dat is echt niet goed op die leeftijd. Dat wil helemaal niet zeggen dat hij helemaal jullie dochter niet mag zien, maar dat ben je gelukkig ook niet van plan. Het is gewoon niet goed voor een jong kind om om het weekend ergens anders te zijn. Dat is uiteraard wel goed voor het kind als het contact is opgebouwd, maar dat heeft tijd nodig en hij moet ook laten zien dat hij het nu wel echt wil. En het niet alleen maar doet om jou dwars te zitten. Maak je alleen nu nog geen zorgen om een rechtzaak. Als het al voor de rechter komt, dan zal jij echt in het gelijk gesteld worden. Waarschijnlijk krijgt hij wel bezoekrecht (Logisch), maar daar sta jij sowieso positief tegen over merk ik. Het kan zijn dat ze dan wel eens een dagje naar hem toe moet, maar dat kunnen jullie misschien onderling wel goed regelen.
Ts heeft nooit haar kind bij haar ex weggehouden. Ondanks wat hij haar heeft aangedaan stelt zij zich welwillend op. Hij is degene die per se via de rechter zijn gelijk wil halen. Die wetten hebben helemaal niets met het belang van het kind te maken. Het gaat alleen maar om wat papa wil want een vader kan wetl omgang afdwingen maar een moeder niet.
Meid niks van die mensen hier boven aantrekken hoor!!!! En dat gene doen wat jou een goed gevoel geeft!! Ik zelf ben ook alleenstaande moeder en mijn ex heeft mijn kleine vent ook niet erkent, en hij mag hem ook niet meenemen. Hij komt 2 keer in de week langs bij mij thuis omdat ik het wel belangrijk vindt dat hij zijn zoon leert kennen, maar ben ook vanaf het begin alleen geweestdus mijn kleine vent kent hem niet echt....dus ik geef hem ook echt nog niet mee! Wil je trouwens dat hij bij de bevalling is? Ik wens je heel veel sterkte met de laatste loodjes! En denk aan jezelf en dat kleintje in je buik! Liefs Cynthia
Dat is dus blijkbaar niet waar !! en erkenning kan hij gaan eisen! ook al wilt zij dit niet. helaas...
Sorry hoor jij bent echt hard. Ik snap dat een man ook zijn rechten heeft en inderdaad zie je hier maar 1 kant van het verhaal. Maar je moet kijken naar de belangen van een kind. Een man kan gewoon letterlijk een aantal jaar verdwijnen uit een kind ze leven en dan doodleuk terug komen met "ik wil mijn kind zien". en dan krijgen ze nog hun gelijk ook. Dat geld dus ook voor deze dame, hij wilde het kindje niet, heeft niets laten horen geen interesse getoond en nu komt hij met eisen en hij kan nog zijn zin krijgen ook! te achterlijk voor woorden
Van mij ook een dikke knuffel! Wat naar om de hele zwangerschap alleen te moeten doen en er nu ook nog deze stress erbij te hebben. Maar...misschien kort door de bocht hoor, zou het ergens ook niet positief zijn als je ex besluit erkenning bij de rechter aan te vragen en een omgangsregeling 'af te dwingen' (en dat zal nooit een heel weekend zijn bij zo'n jonge baby!)? Daarmee toont hij wel dat er hem behoorlijk wat aangelegen is een aanwezige vader voor zijn dochter te kunnen zijn. Bovendien gaat hij daarmee ook de verplichting aan alimentatie voor haar te betalen. Blijft het bij dreigen, ook prima, dan houd jij dus ook de regie over wanneer hij haar ziet of mee kan nemen. Een wrange win-win dus. Geniet zo veel mogelijk van de laatste weken en succes!
Dat een vader zijn kind wil zien? Ja dat is ook niet normaal??? Een zwangere vrouw heeft vaak direct een het oergevoel. Het moeder instinct en vecht als een leeuwin voor haar ongeboren kind. Een vader heeft dit niet altijd zomaar, dat moet groeien. Je relatie op losse schroeven en dan zwanger dat kan een shock zijn, en dan stel je ineens abortus voor?! Als het nieuws tot je door gedrongen is je praat met familie vrienden dan komt ineens het besef.., je wordt papa. Als hij wil vechten voor jullie kindje. Laat hem daarvoor vechten. Een man kan erg veranderen zodra hij vader is. Werk mee, probeer te overleggen met elkaar gaat dat niet schakel je een advocaat en/of een mediator in. Denk niet aan jezelf, maar aan het kind. Wie weet krijgt ze een verschrikkelijke goede vader!