Dag lieve dames allemaal.. Sinds gisteren ben ik opgenomen in het ziekenhuis wegens een 'neg-dys', Een te kleine baby in m'n buik naar z'n termijn. (Centiel 1.6, en hij word op 1566gram geschat) Ik ben inmiddels 33+5 en sinds week 28 onder extra controle gekomen door middel van groeiechos in het ziekenhuis. Maar nu bleek gisteren na controle echo dat de kleine toch echt enorm afbuigt van de groeicurve. Hij leek met 31 weken de onderste groeicurve te volgen, maar niets bleek minder waar toen er gisteren weinig vooruitgang in zat sinds de vorige groeiecho. Nu ben ik opgenomen om dagelijks aan de ctg te moeten, en pas vrijdag als ik naar het Erasmus ziekenhuis moet, horen we meer qua vervolgtraject. Maar volgens de gyn, die gelukkig recht toe recht aan is, blijf ik tot aan de bevalling in het ziekenhuis. De gyn vermoed dat het ligt aan een slechter werkende placenta, en gaf direct aan dat niets wat ik gedaan heb tijdens de zwangerschap dit heeft veroorzaakt.. Ik heb geen complete bedrust gekregen, ik mag ongeveer 3x per dag een half uurtje op de gang lopen. Nu ben ik op zoek naar dames om in elk geval een realistisch beeld te krijgen van wat mij de komende paar weken nog te komen staat en een gezellig woordje onderling, maar ook beetje mentale steun natuurlijk. De opname is mij (en mijn man) rauw op m'n dak gevallen maar ik ben wel nuchter genoeg om in te zien dat dit de beste mogelijkheid is voor de kleine. Hij is gelukkig wel beweeglijk en houdt me er soms ook door wakker, maar ben blij hem te blijven voelen.
Fijn dat het ontdekt is...natuurlijk niet dat je in het ziekenhuis moet blijven maar jij en vooral je beeb worden goed in de gaten gehouden. Hier mama van een dysmatuur meisje dat door het oog van de naald is gekropen. Zij kwam na 38,5 week met 2570 gram ter wereld. Groeiecho's waren 7 jaar geleden nog niet standaard dus we hadden geen idee. Toen de placenta geboren was bleek waarom...helemaal verkalkt en kapot...meisje had naar schattig al een paar weekjes geen eten gehad....vk legde uit dat we echt pure mazzel gehad hebben..een dag later of een paar dagen had ze levenloos in mn buik kunnen zitten. Fijn dat de controle op jullie zo goed is. Bedenk maar waar je het voor doet en heel veel sterkte in het ziekenhuis
Veel sterkte, het is schrikken als je hoort dat je kindje niet goed groeit! Hier ook een dysmatuur ventje. Tips: - schaf via marktplaats kleine maten kleertjes aan voor de eerste dagen/weken. - zorg voor begeleiding voor de borstvoeding, vraag ernaar in het ziekenhuis of bij de verloskundige die de nacontroles gaat doen. - bereid je voor dat het een mogelijke (spoed)keizersnede kan worden. Ik had yoga broeken die hoog vielen (omslag) zodat ik geen elastiek op mijn wond had. - zorg voor handcreme, mijn handen waren echt snel kapot door het vele handen wassen in het ziekenhuis. (En ontsmettingsmiddel van de neotalogie) Sterkte, ik hoop dat je goed verzorgt wordt en dat je kleine het goed gaat doen na de geboorte!!!
Dat is schrikken zeg. Opeens opgenomen worden en dan waarschijnlijk ook nog tot aan de geboorte van jullie kindje. Bij mij kwamen ze er met 27 weken achter dat de kleine niet goed groeide. Ook opgenomen geweest met 32 weken en moest ook blijven werd me gezegd en in een ziekenhuis ver van mijn huis bevallen. Maar na een week waren alle testen weer veel beter en mocht ik terug naar huis met het advies bedrust. Ik moest wel elke dag en af en toe meerdere keren per dag aan de CTG en kreeg twee keer per week extra groei echo's. Uiteindelijk hebben ze me ingeleid met 37 weken omdat de kleine niet meer groeide. Ik vond de groeiachterstand nogal meevallen, een gezond kindje van net 2 kilo. Ik wens je heel veel succes toe en wie weet doet de bedrust zo goed, dat ook jij tussendoor naar huis kan. op naar een mooie bevalling met een gezond klein kindje!
Fijn dat het ontdekt is en je in het ziekenhuis bent. Ik wist het toen niet, heb het geluk gehad dat de thuisbevalling zo snel ging, want een thuisbevalling voor een dysmatuur kan erg gevaarlijk zijn. Onze zoon woog met 38 weken 2140gram. Wij zijn maar 4 dagen in het ziekenhuis gebleven, toen mog hij mee naar huis. Ik gaf borstvoeding en moest hem wekenlang voor en na de voeding wegen om te kijken of hij genoeg dronk. Verder ook 3 weken lang moeten temperaturen omdat hij moeite had om zijn temp te behouden. Reken dus er op dat als je het ziekenhuis uit bent je niet 'klaar' bent. Wij konden de eerst 4 weken niet met hem naar buiten ed. We zaten echt aan huis vast. Hij heeft de schade ingehaald, groeide als kool. Mijn placenta was ook erg klein, dus hij had in mijn buik gewoon te weinig voeding. Hij is nu 5 en gemiddeld van gewicht en lengte.
Oei, wat spannend! Hier ook heel spannende zwangerschap vanwege dreigende vroeggeboorte, cerclage en kleintje. Vanaf 21 weken onder intensieve controle inclusief groeiecho's. Het is moeilijk te zeggen wat je kan verwachten aangezien dit echt afhankelijk is van de termijn waarop je gaat bevallen. Hier tegen alle verwachtingen in de 37 weken gehaald. Kleine werd twee dagen voor geplande inleiding geboren en was, ondanks de vele groeiecho's, zwaarder dan geschat. Hij werd geboren met ruim twee kilo, viel nog wat af. Een dag in de couveuse (even beademing omdat de bevalling zwaar voor hem was en infuusje voor glucose) maar daarna al van de IC naar de MC. Na vier dagen mochten we naar een regulier ziekenhuis. Uiteindelijk twee weken in ziekenhuis opgenomen, maar hij hoefde eigenlijk alleen maar te groeien en niet in slaap te vallen tijdens het drinken Dat viel dus reuze mee! Op jouw termijn werd onze zoon nog kleiner geschat. Ik kreeg geen bedrust voorgeschreven (terwijl ik dus ook groot risico op vroeggeboorte had), maar heb wel heel rustig aan gedaan. De dames voor mij hebben al goede tips gegeven! Vooral begeleiding bij de borstvoeding is echt belangrijk! Bij ons ging het niet helemaal lekker en we kwamen echt in een negatieve spiraal terecht. Ook is het handig om tips te vragen bij de verzorging van je kleintje, want ook thuis heeft 'ie extra aandacht nodig omdat kleintjes kwetsbaarder zijn en moeite hebben met zich op temperatuur houden. Ik heb tzt wel tips voor bijvoorbeeld het badje en wanneer je wil gaan wandelen Wat betreft het kopen van kleertjes, zorg ervoor dat ze gekleurd zijn of op een andere manier opvallen anders belanden ze in de ziekenhuiswas, mocht je daar moeten blijven. Tot slot: kleintjes zijn heel sterk! Ze zijn in de buik al gewend om hard te moeten werken. Ik duim voor je!
Weinig nieuws tot nu toe, echo gaf geen uitsluitsel wat er eigenlijk aan de hand was. Er lijkt geen aanleiding te zijn van de afremming qua groei, wel is hij nu weer iets gegroeid na de laatste echo vorige week, zowel qua buikje iets als qua gewicht. (vorige week werd hij 1566 gram geschat (die woensdag ervoor werd hij op 1700 gram geschat ) en nu 1823 gram) Nu is het wachten op de gynaecoloog die me gaat vertellen hoe nu verder! Het enige extra qua onderzoek wat ik zou kunnen doen is een vruchtwaterpunctie, maar we hebben besloten dat de stress qua ingreep en wachten op de uitslag slechter zijn, dan een mogelijke afwijking. We hebben natuurlijk een goede 20 weken echo gehad, waarbij baby helemaal is nagelopen, dus ik verwacht geen grote afwijkingen.
Inmiddels al iets wijzer geworden.. Het streven wordt 37 weken, maar als die kleine dan nog goed zit, uiteindelijk 39 weken. De oorzaak is duidelijk de placenta, deze geeft de voedingsstoffen gewoon niet goed door. Het nieuwe plan word; dagelijks CTG (was natuurlijk al zo), 2x per week een doppler onderzoek om te kijken of de placenta nog voldoende functioneert en elke 10-12 dagen een groeiecho. Ik blijf tot de bevalling nog steeds met bedrust in het ziekenhuis, maar mocht het allemaal netjes eruit blijven zien, zit er misschien nog een keertje in dat ik nog een nachtje naar huis toe mag in het weekend. Mocht welk onderzoek dan ook niet goed meer zijn, wordt de kleine meneer gewoon gehaald. De longrijpingsprikken zijn nog niet geheel van tafel maar worden elke keer gewoon weer heroverwogen, dit omdat ik de 34 weken al voorbij ben en dan de werking niet meer zo sterk zal zijn als voorheen. Hij was inderdaad toch nog gegroeid ten opzichte van de vorige echo, toen was hij zo wat van de groeicurve gevallen, maar hij zit nu nog op de P1 lijn. Dus het blijft allemaal erg onzeker en het word per dag bekeken allemaal, maar dit heeft me wel tot op zekere hoogte gerustgesteld. Eerste streven is 17 juli!
Ik vind dat ze het erg zorgvuldig in de gaten houden! Ik had 2x in de week controle en ben de laatste week, toen de doppler echt verslechterde, opgenomen zodat ik dagelijks een ctg kreeg. Longrijping heb ik met 30 weken gehad, toen was het ook even kritiek. Bij mij zeiden ze inderdaad ook dat het na de 34 weken niet echt meer werkt. Overigens lieten ze bij mij sowieso niet langer doorlopen dan ongeveer 37 weken!
Ja het is wel grappig, want van de 4 gynaecologen hier heb ik er al 2 gesproken over dat beleid, qua 37 weken. En de een wilde liever afwachten zolang alle tekenen goed zijn, en vanochtend had ze het over inleiden met 37 weken. Maar dat wachten we maar even af!
Ik vind 37 weken helemaal prima! Zou voor mij nog 2 weken en 1 dag betekenen. Zolang die kleine maar goed z'n werk doet.
Afgelopen vrijdag zag de doppler er prima uit, moest een waarde hebben van onder de 1. Hij scheen dinsdag in het ziekenhuis een 1.4 te zijn, maar was vrijdag 2x 0.83 en 1x 0.91 Dus weer voor even positief nieuws. Toen had ik weer toestemming, met moeite verkregen, van de gyn voor een nachtje naar huis. Indien ik ook thuis natuurlijk me hield aan de strenge regels. Gisterenmiddag weer terug gekomen op de afdeling, weer aan de ctg gelegen, deze was ook weer goed. Beeb was druk, maar daar durf ik bijna niet meer over te klagen. Hoe meer hij beweegt, hoe meer energie hij heeft en hoe goed het eigenlijk met hem gaat.. Mijn bloeddruk daar in tegen was wel iets gestegen, dus 'savonds nog een controle. Helaas nog steeds aan de 'hoge' kant. Normaal tijdens ctg of rust is hij rond de 137/85 en nu was hij 144/92. Dus ze gaan hem straks nog een keer meten, plus ctg natuurlijk, en anders misschien bloed en urine van mij pikken.
Spannend meid, ik hoop dat je je mannetje nog even binnen kan houden en dat hij het goed blijft doen. Ik snap dat je naar huis wilt af en toe, maar wellicht voor je ukkie toch beter om in het ziekenhuis te blijven. Nog even, zet hem op
Ja ik ga er dan ook vanuit dat dit de laatste keer was, het word nu lichamelijk bijna niet meer te doen als die bloeddruk stijgt. Dat risico wil ik niet lopen.
Ik hield het even spannend allemaal, want afgelopen maandag werd ik wakker met hevige buikpijn, hoofdpijn en misselijkheid. Bloed en urine ingeleverd.. En een goed aantal uur later (voor zover het gedeelte spoed qua bloedafname) werd de beslissing gemaakt; inleiden! Ik had zwangerschapsvergiftiging! Om 14.00 is er een ballon geplaatst en deze was er om 22.30 uitgehaald voor de nacht. Gisterenochtend was ik mn slijmprop al verloren. Om 9.00 had ik 2-3 cm ontsluiting van de ballon gekregen, dus dat pakte allemaal goed op! Om 11.00 hebben ze m'n vliezen gebroken, was heel netjes en helder. Maar de ontsluiting wilde maar niet volgen. Na veel weeën die op een gegeven moment best heftig waren, hebben we om 15.00 besloten dat ik toch voor een ruggenprik ging. Om 16.00 was de ontsluiting 4 cm.. Om 19.15 6!. Maar beeb reageerde op een gegeven moment steeds slechter op de weeën en de keizersnede kwam al snel op tafel.. De gyn wilde me nog een goede kans geven, terwijl ik zelf enorm twijfelde over hoelang we die kleine nog moesten pesten met weeën omdat z'n hartslag bij elke 'goede' wee dipte. Ik had eigenlijk zoiets van; haal hem er maar uit, dit is voor hem ook niet leuk meer. Ze wilde nog afwachten omdat hij, zodra ik op m'n zij lag, het wel goed deed. Ik werd om 20.45 nogmaals getoucheerd want ik begon steeds meer last te krijgen van m'n stuitje, wat er op leek dus dat er ineens vordering in zat! 8-9 cm! Om 21.10 ongeveer was het niet meer te houden en leek ik wel iemand die Gilles de la Tourette had.. En om 21.30 mocht ik gaan persen. Na ongeveer 6 weeën (waarvan 2 goede persweeen) en een knip is onze kleine dan toch echt via de natuurlijke weg geboren! Onze Christiaan, is 1900 gram (en een beetje maar de exacte metingen weet ik niet) en kwam huilend ter wereld. Wat een longen had die kerel! Ik heb hem een paar minuutjes op m'n buik gehad maar toen moest hij echt gezien worden door de kinderarts. Na het hechten, wassen, nekken tijdens het wassen (sorry, haha, al die inspanning) mochten we weer bij hem op de couveuse afdeling. Hij is een echte vechter, hij kan alleen z'n temperatuur niet goed regelen nog. Hij heeft ter ondersteuning een sonde, want drinken zal nog teveel energie kosten op dit moment, dus moet ik kolven. (Dit is wel bijna meteen op gang gekomen) Voor de rest was zijn glucose ietwat laag na geboorte maar dit trok allemaal netjes bij, voor zijn eerste onderzoeken is hij dan ook met vlag en wimpel geslaagd. Tot nu toe is iedereen erg enthousiast over zijn gezondheid. Na twee lange en zeer hectische dagen, ben ik alleen wat beurs (mede dankzij een Ruggenprik die tot drie keer toe gezet moest worden) en enorm snel flauw, maar dan moet je ook maar eten Maar het klopt echt dames, je wordt meteen verliefd op je kleine man.. Klein grappig feitje nog, ze hebben m'n placenta nog onderzocht na bevalling, en deze had een kleine mini placenta ernaast zitten. Niet de oorzaak van dit alles, en zo op het eerste oog leek ook alles in orde verder met de placenta, maar het scheen wel ietwat zeldzaam te zijn!
Van harte gefeliciteerd met de kleine man! En wauw, wat doet hij het ontzettend goed voor de termijn en het gewicht! Onze man ging ook dippen op de weeën, maar er werden pas zorgen gemaakt toen zijn hartje echt drastisch langzaam ging kloppen en ook niet meer herstelde. Toch natuurlijk bevallen omdat een keizersnede niet meer ging. Hierdoor had hij een matige start (ik heb je dit verhaal eerder even bespaard). Die sonde is naar, maar wel heel helpend hoor, dat zal veel stress schelen tijdens de voedingen, want hij moet wel echt goed drinken natuurlijk. Hou je ons op de hoogte? Ik ben heel benieuwd hoe het je verder vergaat. Gefeliciteerd en heel veel geluk samen!
Gefeliciteerd met je mooie, stoere zoon!! Fijn dat het is gelukt om zonder keizersnede te bevallen, nu de tijd nemen voor herstel. En super dat de bv al op gang is. Als mensen vragen wat ze kunnen doen aan jullie, ik liet mensen voor me koken ! En ik liet mijn zus boodschappen doen, erg fijn. Geniet ze van elkaar!