Ik wil graag mijn verhaal doen maar ik vind het een te grote stap om het openbaar te doen. Wie wilt mij helpen met haar tips en ervaringen. Een luisterd oor en herkenning ben ik al blij mee! Ik wil mijn zoon zo graag helpen maar alles wat we proberen lijkt voor even te helpen. Ik ben op en heb zoveel pijn in mijn hart. Bedankt
Ik wil je best helpen. Hier een hooggevoelig jochie met een heel erg sterke wil. Heeft ons veel moeite gekost bij tijden. Hij is nu ruim 5 en wordt iets makkelijker.
Je mag mij ook PB-en. Naast mijn autistische zoon, heb ik een HSP dochter en een erg temperamentvolle HSP dochter ...
Geen ervaring mee dus denk dat ik in die zin niet kan helpen. Maar wilde je wel even een hart onder de riem steken. Hopelijk kunnen de dames die boven mij al reageerde, je met raad en daad bijstaan. Heel goed van je dat je durft aan te geven dat je het even niet meer weet en/of trekt. Mama's kunnen alleen maar powermommy's zijn en blijven door ook voor hun (al dan niet tijdelijke) zwaktes uit te durven komen. Sterkte!
Hi, Herkenbaar. Ik heb er geloof ik 4 van Dit boek geeft veel herkenning: "temperamentvolle kinderen" van Eva Bronsveld. http://www.evabronsveld.nl/www.evabronsveld.nl/Temperamentvol/Artikelen/2012/5/6_Temperamentvolle_kinderen.html Uiteindelijk bleken mijn oudste twee hoogsensitief en hoogbegaafd. De jongsten zijn pas 4 en 3 jaar, dus sowieso nog niet getest op hb maar overduidelijk hoogsensitief. Sterkte en mocht je meer willen weten dan hoor ik het graag.
Dank je! Ik ga het eens lezen. Hb verdenk ik hem ook van maar daar is die idd te jong voor om te testen. 4 kinderen met elk hun eigen verhaal. Petje af. Wat doe jij om jezelf staande te houden?
Het boek van Eva Bronsveld is inderdaad een aanrader. Daar sluit ik mij bij aan. Ik heb een temperamentvolle stuiterbal die duidelijk weet wat ze wil (en bijna alle kinderen volgen haar ook, wat best grappig is om te zien). Volgens anderen valt mijn dochter onder temperamentvol en strong willed. Ik noem haar gewoon een eigenwijze peuter. In mijn ogen kun je er een label opplakken, maar uiteindelijk moet je samen de weg bewandelen en je kind klaarstomen voor de wereld. Je mag mij gerust vragen stellen als je dat wilt.
https://www.bol.com/nl/p/draakje-vurig/9200000058831621/#modal_open Wij hebben heel veel aan dit boekje gehad! Sterkte
Dank je. Ze (kdv) willen hem naar mijn idee het liefste bestempelen met het simpelste wat voor handen ligt als je druk bent en dat is ADHD of juist de situatie sussen met oh er moet wel wat in zitten en het ligt bij jullie (familie). Ik heb zelf een broer met ADHD en zeker heb ik gedacht in het begin dat zoon dat ook zou hebben maar na veel lezen en kijken naar hem kom ik toch op veel andere dingen uit. Het is niet dat ik hem een stempel wíl geven maar uit ervaring met broer krijg je totaal geen hulp of zelfs begrip als ze géen stempel hebben. En dat maakt me boos maar ook verdrietig. Ik wil geen stempel maar voor het begrip en hulp moeten ze een stempel.
Wat vervelend! Maar ADHD hoeft helemaal niet erg te zijn. Juist als je er goed mee om leert gaan, zorgt het 'out of the box' denken van ADHD ervoor dat er enorm veel creativiteit naar voren kan komen. Dat soort eigenschappen moet door de maatschappij maar weggedrukt worden omdat veel mensen het niet begrijpen, maar met een goede begeleiding kun je er juist profijt van hebben. Ik vind het jammer om te lezen dat het kdv dat op die manier aanpakt. ADHD of andere 'afwijkingen' kun je op zo'n jonge leeftijd nog heel moeilijk vaststellen. Bij de peuterspeelzaal waar mijn dochter op zit (geen kdv, opa en oma zijn oppas), geven ze aan dat mijn dochter intens kan genieten en soms moeilijk te overtuigen is om wat anders (groepsactiviteiten) te gaan doen. Ook opruimen vindt ze moeilijk, omdat ze snel door iets anders wordt afgeleid. Het is dus geen onwil, maar daar oefenen ze nu mee, zodat ze dat ook leert. Aan de andere kant, was ze bij wateractiviteiten afgelopen zomer daar niet bij weg te slaan. Andere kinderen hadden na een half uurtje genoeg en gingen wat anders doen, maar mijn dochter niet. Die was helemaal in haar element. Ik ben blij dat ze het bij ons zo aanpakken. Ze kijken naar het kind en laten de kinderen ook kind zijn. Veel belangrijker dan een stempel is gewoon kijken wat nodig is en daarop inspelen. Als je moedergevoel zegt dat het kdv ongelijk heeft, is de kans groot dat dat ook zo is.
Hier heeft de oudste een sterke eigen wil, maar is de jongste de overtreffende trap daarvan... Allebei ook een hoge intelligentie. Het is inderdaad zeer vermoeiend en ik snap heel goed dat je je verhaal anoniem wilt delen. Maar je bent echt niet de enige en je moet je niets aantrekken van de buitenwereld. Ik heb genoeg commentaar over me heen gehad, zowel positief als negatief en heb wel eens huilend bij de peuterspeelzaal gezeten (daar was overigens alle begrip). Je doet je best, maar het is nooit gemakkelijk. Je mag mij ook gerust vragen stellen en ik zag dat er al veel meer hulp en tips zijn geboden. Verder ben ik het met Marchella eens en sterkte!
Idd. Ik ben echt totaal niet op mijn mondje gevallen en heb dan ook werkervaring in de kinderopvang dus ik weet hoe alles rijlt en zeilt en zij gaan/gingen echt de verkeerde stappen doen. Ze belde mij op om te vragen of zij "het gedrag" van mijn zoon mochten bespreken met het consultatie bureau. Tot 2 keer toe...zonder gesprek met ons van te voren..zonder uitleg, zonder toelichting...het gedrag van mijn zoon, thats it. Nou, de eerste keer heb ik ze goed gezegd dat dit niet de gang van zaken zijn hoe je met ouders omgaat en bij de tweede keer heb ik er een officiële klacht van gemaakt. Ze spreken niet uit dat ze hem verdenken van ADHD,mag ook niet naruurlijk, maar dat was toch wel overduidelijk. Nu zitten we in een periode dat we hem observeren en in dec evalueren na wat veranderingen en dan kijken we verder. Ze zien nu wel in dat het nier alleen maar druk gedrag is.
Jammer dat het kdv meteen een stempel klaar heeft liggen... Hier kan ik op de jongste ook van alles plakken als ik wil, ook onjuiste dingen als autisme en een gedragsstoornis. Daar heeft hij ook kenmerken van, maar dat is het niet. Op de peuterspeelzaal liep hij met 2,5 jaar al vast en daarna zijn we in gesprek gegaan en zijn ze hem anders gaan begeleiden. Wat dichter op hem zitten en concreter dingen vertellen. Dat was al een wereld van verschil. Op school gaat het helaas weer moeizamer en merk ik het verschil van goede begeleiding. Ze moeten snappen wat ze zien en waar het vandaan komt.
Wij zijn nog aan t zoeken wat echt voor hen werkt. De ene dag werkt dat en de andere dag werkt dat. Ik wil graag elke keer hetzelfde maar dat is moeilijk met verschillende opvoeders (oma's en kdv) en dat begrijp ik ook maar een simpele extra koek bij oma kan al zoveel problemen geven thuis. Kdv is bang voor hoe het straks op school gaat. Bijv hij heeft moeite met in het kringetje zitten. Ja dat heeft die idd. Hij vind daar meestal geen hol aan. Of als ze hem een puzzel geven van 12 stukjes terwijl hij er al van 36 maakt bijv. Ja dan snap ik wel dat die tegenstrijdig gaat doen. Ik hoop echt dat ze op school gaan zien dat hij veek meer kan dan dat die laat zien. En dat is de instinker. Hij laat het niet zien. Hij doet het als niemand het ziet en als die het móet doen hoidt die zich van de domme.
Als ik dit soort dingen lees, besef ik weer hoe blij ik met onze psz moet zijn. Ik ben tegen hetzelfde aangelopen met peutergym toen mijn dochter net 2 was. De lerares vond het vervelend dat ze zo enthousiast was en wilde een soort van strafbankje inzetten als ze weer overal 'speelgoed' in zag, wat voor een kind van net 2 heel normaal is. De uitleg duurde toen trouwens soms wel 10 minuten en dat was veel te lang om stil te zitten voor mijn dochter. Dat gaat nu beter gelukkig,maar stilzitten is nog steeds moeilijk
Hoe weet je of je kind hoogsensitief is? Mijn zoon heeft een hele sterke eigen wil en ik heb vaak heel veel moeite met zijn gedrag