Waarschijnlijk heeft de vader er niet zo bij stil gestaan, kan ik me iets bij voorstellen. Zou mijn man ook kunnen doen. Neemt niet weg dat ik jouw gevoel ook kan voorstellen maar in mijn ogen had hij het niet persé hoeven overleggen. Je zou wel kunnen vragen of hij in het vervolg in dit soort situaties jou zou willen inlichten zodat jij er ook op voorbereid bent. En dan niet verwijten, gewoon vragen
ik vind je reactie beetje te fel waarom zou hij ze niet mee mogen nemen het zijn ook zijn ouders en de opa en oma van jullie kindjes de vragen worden vaak gesteld bij het graf zelf bv en anders kan je toch eerlijk overzijn je kan hem wel zeggen dat je er moeite mee hebt en moeilijk vind maar denk niet dat je moet zeggen dat hij het had moeten overleggen het was ten slotte zijn dag dat hij ze mee mocht nemen neem ik aan toch een hele dikke knuffel
Dames: ik zeg nergens dat het niet mag, en dat hij mijn toestemming nodig heeft Ik had gewoon graag gewild dat hij dit met mij overlegt/besproken had. Kids waren nog nooit eerder naar een graf geweest, vandaar. Ik persoonlijk vind het nog al wat, een graf bezoeken op zo'n jonge leeftijd maar ik merk dat ik hier over het algemeen nogal alleen in sta Geeft ook niet, ieder zijn eigen ding.
ik denk dat het ook zit hoe je eigen kindjes zijn zijn ze bang of gevoelig voor deze dingen doe je het toch anders daar snap ik je echt wel in het is iets wat alleen jij kan beoordelen ik snap je wel daar niet van ik weet ook niet hoe ik zou reageren als mijn vriend dit zou doen en weet ook niet hoe het is en zit met ex zijnde ik kan daar niks over zeggen
Ik denk dat de vragen in de praktijk wel mee zullen vallen. En weet je... sommige dingen kan je je als ouder toch niet echt op voorbereiden denk ik. Soms komen vragen over dood, leven, sex en allerlei andere onderwerpen ongemerkt ter sprake. Natuurlijk... het is een 'nieuwe' plek voor ze, maar als je ex het ter plekke een beetje fatsoenlijk uitlegt dan denk ik dat er weinig problemen te verwachten zijn. Kinderen zien in dood en leven toch veel minder problemen dan wij die ooit zien. Angst om dood te gaan is iets wat een kind normaal gesproken niet zal kennen. Grote kans dat ze huppelend over het kerkhof hebben gelopen, wellicht met de grootste lol. Ik snap wel dat het je even overviel, maar ik hoop dat het allemaal mee blijkt te vallen voor je! Groetjes, Josien
Ik vind het eerlijk gezegd vreemd dat hij dat met jou zou moeten overleggen, het zijn zijn ouders en ik vind het mooi dat hij dat met zijn kindjes wil delen.
Ik snap je punt wel. Hij had het misschien niet hoeven overleggen, maar ik had het persoonlijk wel fijn gevonden als hij dat uit beleefdheid wel even gedaan had. het is idd geen vrolijk uitje naar een pretpark zeg maar! En zoals je al zegt, jij weet niet veel over zijn ouders dat lijkt me ook best vervelend als kindlief met zoveel vragen thuiskomt en je hem niet veel verder daarmee kan helpen. Het is idd wel goed om het onderwerp "de dood" te bespreken.
Ik begrijp je gevoel ook wel een beetje. Maar ik snap ook dat je ex niet heeft overlegd, zou ik denk ik ook niet gedaan hebben. Misschien is het een troost dat hele jonge kinderen heel anders met de dood omgaan. Het is op deze leeftijd eigenlijk iets razends interessants. Onze buurjongen is een half jaar geleden overleden en mijn zoontje (4 jaar) vond het heel spannend en interessant en stelde hele oprechte vragen. Wij als volwassenen hebben al een bepaald 'doodsbeeld' , we zien het verdriet van de nabestaanden en projecteren dat op onszelf. Kinderen staan er heel anders in, die willen gewoon weten wat 'dood' precies is. Voorbeeldje: mijn zoontje wilde weten wat er met het lijf van de overleden buurjongen ging gebeuren nu. Ik heb uitgelegd dat je kan kiezen voor begraven (je krijgt dan een mooi tuintje) of je gaat in het vuur (je kan niks meer voelen dus dat is niet erg) en dan blijven je botjes over. Mijn zoontje vond dit een prima uitleg en ging over tot de orde van de dag.
Alle dames, bedankt voor de reacties en van sommigen begrip! Ik ben over de schrik van het bericht heen. Toch blijf ik vinden dat hij mij hier wel even over had mogen inlichten. Ik heb de topic titel nog al wat beroerd gekozen. Overleggen is natuurlijk niet de juiste verwoording... Tuurlijk zou ik het hem niet verbieden. Het is zijn goed recht om het graf van zijn ouders te bezoeken en dit aan de kinderen te laten zien. Het kwam zo ineens uit het niets, dat ik het er even benauwd van kreeg De oudste vond het erg interessant en vroeg steeds welke jurk oma aan had. Tja... gelukkig is de gedachtengang van de meeste kinderen nog onschuldig wbt dit onderwerp
Jij wilt graag dat hij het met jou had besproken van te voren, maar bespreek jij het ook met hem als je zulke dingen met de kinderen zou ondernemen? Ik denk persoonlijk dat daar geen beginnen aan is. Ik ben van mening dat zolang hij geen dingen doet die schadelijk zijn voor de kinderen, dat hij het dan echt niet met jou hoeft te overleggen, of dat hij je van te voren moet inlichten. Het zijn net zoveel zijn kinderen als dat het de jouwe zijn en het feit dat ze hun hoofdverblijf bij jou hebben staat daar los van.
Nou, ik persoonlijk zou hem over zoiets wel inlichten eerlijk gezegt. Misschien is dat wel wat mij 'dwars' zit, dat hij niet heeft gedaan wat ik wel zou doen. Zoals ik al aangaf, is een graf bezoeken voor MIJ niet iets vanzelfsprekends (weinig in aanraking geweest met overlijden) maar voor iemand die dit al vaker heeft mee moeten maken kan het wel iets vanzelfsprekends zijn. En de kinderen voor het eerst meenemen naar zoiets lijkt me toch wel een kleine inlichting waard...
Ik denk dat het iig goed is als jullie eens om de tafel gaan zitten met elkaar om te bespreken wat jullie van elkaar verwachten in zulk soort situaties. Het is voor beide partijen natuurlijk ook allemaal nieuw en aangezien je niet van elkaar kan ruiken wat de ander wil lijkt een klein gesprek me de beste oplossing .
Ik denk dat het er bij jou vooral om gaat over het uitleggen van de dood en niet zozeer het bezoeken van het graf. Wij bezoeken met onze zoon (bijna 3) regelmatig het graf van zijn opa. Wij vertellen eigenlijk altijd dat opa bij de wolken en de sterren is. Het woordje "dood" gebruik ik niet maar dat is omdat ik het zelf gewoon een naar woord vindt. Ik zou persoonlijk het bezoeken van het graf niet erg vinden als hij dat zonder overleg zou doen. Maar ik kan me goed voorstellen dat je het prettig vindt om hetzelfde "dood" verhaal te vertellen. En mannen hebben dat soort dingen gewoon niet in de gaten haha. Dus ik zou er geen drama van maken maar wel even zeggen dat "in het vervolg....". Succes verder.
Ik begrijp het eigenlijk best, het is voor jou ook fijn als je weet waar je kinderen geweest zijn zodat je eventuele vragen kan beantwoorden. Ik zou het zelf ook fijn vinden als het in ieder geval even gezegd wordt.
Ik begrijp het ook heel goed. Natuurlijk hoeft hij geen toestemming te vragen, maar voor de KINDEREN is het wel zo prettig als mama weet wat ze hebben gedaan en ze daar met haar ook over kunnen praten. Kan me goed voorstellen dat je je daar een beetje op wil voorbereiden. Gelukkig zijn de meeste kinderen heel nuchter met dat soort onderwerpen!
Wil jou niet afvallen want iedereen is anders met de dood. Maar het zijn ook jouw ex z'n kinderen en ik vind dat hij zelf moet weten of hij de kinderen meeneemt naar de graf van zijn ouders..
Mee eens het hoort zoiezo bij het leven en leren omgaan met dood ed is niet onverstandig om al mee te beginnen hoor dan vinden ze het vaak juist minder eng, mijn zoontje en dochter zijn jonger maar gaan er al perfect mee om het hoort bij je ex zijn leven dus ook die van hun, het moeilijk vinden en daarom niet over willen praten vind ik n beetje "lui" overkomen...is het vast niet maar hoort bij het leven dus jullie taak om hierover te praten met ze...