Hi, Ik zit met iets wat al jaren speelt. Mijj ex en ik zijn 6 jaar uit elkaar (zoontje is ook 6) . Des tijds ging hij vreemd en dit was een enorm heftige tijd. Ik ben altijd "goed" geweest met ex schoonmoeder. En zie ook nog best veel van de familie omdat ik heel close ben met mijn ex schoonzus (vriendin van broer ex). Ik ben 8 jaar in hun leven geweest dus je bouwt toch iets op. Mijn ex heeft alle contact verbroken met zijn eigen familie waaronder ook met mijn ex schoonmoeder door wat conflicten. En waarsch omdat dit van zijn huidige vriendin "moet". (Ze zijn immers allemaal nog goed met mij, ook gemeenschappelijke vrienden van ons die ik nog zie, ziet hij niet meer). Best sneu allemaal. Mijn ex schoonmoeder is nogal een bemoeial zonder dat ze dit zelf door heeft. Erg opdringerig, maakt hele vreemde opmerkingen en bedoeld het allemaal goed maar toch het zit mij nooit lekker. Ik heb altijd gezorgd dat er contact bleef tussen haar en mijn zoontje omdat haar eigen zoon dit dus verzuimd door geen contact. Echter heb ik al bijna 5 jaar een nieuwe relatie en komen wij uit een pittig traject. Mijn vriend wil inmiddels ook niet meer met haar te maken hebben omdat ze ooit een opmerking heeft gemaakt over ons traject. Wij deden icsi ook vanwege mannelijke factor en na een mislukte poging zij mijn ex schoonmoeder lacherig " je kan ook (je ex/haar zoon) vragen om sperma te doneren dan weet je zeker dat je zwanger raakt HA HA. Ik was daar best van in shock en heb dit mijn vriend verteld. En vanaf toen wil hij het liefst dat ik stop met haar zien en haar gewoon uit mijn leven zet. Ze maakte bijv ook opmerkingen als oh wat leuk dat jullie een meisje krijgen die hebben we in onze familie nog niet (nee is ook helemaal niks van jou). Of oh dan word ik ook een beetje oma... Het geeft zo een benauwend gevoel. En zo was het ook vaak in relatie met mijn ex. Het is een lieve vrouw maar er zijn ook genoeg dingen voorgevallen. Ik ben net 3 weken geleden getrouwd en ben nu 36 weken zwanger van ons ICSI wondertje en zit helemaal in een afgesloten babybubbel. De afgelopen maanden merk ik dat t me enorm zwaar valt als ex schoonmoeder me appt met de vraag wanneer ze haar kleinkind mag zien. Als het niet uit komt dan is het altijd gelijk heel kortaf OK en als ik wel wat afspreek krijg ik hartjes en kusjes. Het voelt meer alsof ze mij alleen te vriend wil houden voor contact met haar kleinkind. Dat is verder ook prima en nogmaals ik wil echt dat mijn zoontje zijn oma kan zien. Ik heb vaker aangegeven dat ze eens haar zoon moet contacten omdat ik eigenlijk niet verantwoordelijk ben voor het afspreken. Maar dan krijg ik ja dan zal ik hem nooit meer zien of ik mis hem zo vreselijk erg (schuldgevoel) en probeer ik het toch maar weer ergens tussen te proppen. Ik voel me alleen niet meer geroepen om daar steeds voor op te moeten draaien en contact te moeten onderhouden omdat haar zoon het vertikt. Ik ga binnen nu en 3 weken bevallen en zie zelfs geen vriendinnen omdat ik me helemaal in mn gezinsbubbeltje opsluit. Laatst had ik voor sinterklaas wat afgesproken en kon ze niet. Daarvoor vergat ze weleens wanneer we hadden afgesproken. En eerlijk gezegd ik heb gewoon geen zin meer in contact met haar.. ik weet niet precies wat het is en waarom maar voel bij elk appje druk/last/stress. Ik heb hier ook ouders/schoonouders/familie en schoolgenootjes waar ik mee moet afspreken. Ben ik nou zo moeilijk? Wat kan ik in deze situatie doen? Ik wil natuurlijk echt niet mijn zoontje zijn oma ontnemen.
Nee je doet niet moeilijk, ik kan je volkomen begrijpen. Het is niet jouw verantwoordelijkheid en je hebt duidelijk niet (meer) de behoefte aan dit contact. Wel wil je dat je zoontje contact met zijn oma heeft, dat vind ik al heel netjes van je, dat je hiervoor open staat. Ik denk dat je hierin best duidelijk mag zijn naar haar, dat is je goede recht. Je gunt hen het contact, je hebt alleen zelf geen behoefte aan contact met haar. Natuurlijk is dat lastig aan te geven, echter is het wel de waarheid. Waar jij geen behoefte (meer) aan hebt, hoef je niet te laten gebeuren. En zo te horen kun je bij haar maar duidelijk genoeg zijn. Mij lijkt de beste optie een 'vaste bezoekregeling'. Dan hoef je buiten dat geen contact te hebben en kun je daar ook op terug verwijzen. Hoevaak die momenten plaatsvinden moet je zelf bepalen. Een keer per maand, twee maanden? En komt ze niet opdagen of zegt ze af, dan is het volgende vaste moment weer de volgende optie. Ze zal er vast iets van vinden, ze lijkt jou wel op een andere manier in haar leven te willen. Jij hebt daar echter geen behoefte aan dus ze zal het ermee moeten doen.
Heey dat is een goed idee. Een vaste dag per maand idd zou wel een optie zijn. Dan hoef ik ook al die appjes niet te krijgen. Ik ga dat eens overleggen met haar. Zal zeker meer rust gaan geven. Thnx! goeie tip!
Ervaar je ook niet de druk omdat je vriend haar niet meer wil zien? Schijnbaar heb je jaren contact gehad en vond je het allemaal niet zo erg. En als je nog veel met je ex schoonzusje omgaat dan zie je je ex schoonmoeder ook regelmatig of zien zij elkaar ook niet. Goeie tip om 1x per maand af te spreken blijft toch familie van je zoon en eerlijk wel lief dat zijn oma ook soort van oma wil zijn voor je dochter. Kind kan er niks aan doen die ziet straks der broer naar oma gaan en zij mag dan niet. Maar gaat waarschijnlijk sws niet gebeuren als het aan jouw vriend ligt. Hoop dat je zoon er geen last van ondervind hij kan er niks aan doen.
Heb ook een ex schoonmoeder waarmee ik ok ben. Zij kan ook weleens subtiel adviezen en tips tussen neus en lippen doorgeven dat ik denk joe joe. Maar zo een opmerking over je ex z'n sperma zo dat zou echt te ver gaan. Tuurlijk ontneem je het contact niet voor je zoontje maar ik zou dit zeker op een gepast moment wanneer jij er aan toe bent bespreekbaar maken. Blijf lekker in je bubbel doe wat voor jouw goed voelt en maling aan de rest!