Ik heb na een lange tijd iemand ontmoet en wil hem ook wel de kans geven om hen beter te leren kennen, vanavond komt hij dan ook voor de eerste keer langs in mijn huisje en zijn we met zijn 2e. Als ik er aan denk krijg ik het benauwd. Omdat ik het al zo druk heb met mijn meisje, de hele dag ben ik met haar bezig en als ze dan op haar bd ligt ben ik zooo blij dat ik tijd voormezelf heb. Ik wil wel een vriendje en iemand om me heen, maar anderzijds ben ik ook blij als ik lekker alleen ben en kan doen wat ik wil. Ook maakt het me benauwd over het hele sex gebeuren, ik ben niet zo.n snelle jelle met naar bed gaan, En ik voel me dan zo opgelaten als ik niet wil en nee zeg, dan is de hele sfeer meteen weg. PPPFFFF verliefd zijn moet leuk zijn, waarom ervaar ik het dan niet zo. Ook sinds je een kindje heb moet je dus je tijd delen en indelen. En kan je dus niet impulsief zeggen we gaan nu lekker uit eten of naar de bios of in het weekend niet zo maar weg. Dus beeld ik me nu al in dat hij dan altijd hier zit en samen plakken en handje vasthouden op de bank. Maakt me ook benauwd. En daar door heb ik dus de neigging om alles weer af teblazen, maar zo onmoet ik nooi iemand. En ik wil geen oude vrijgezel worden die in haar eentje achter de geraniums zit
ik snap wat je bedoeld. Maar als het een goeie jongen is geef hem dan wel beetje de kans. Benauwend is het zeker maar heb je ook zelf in de hand toch? Als je dat soort dingen voor het weekend houdt en gewoon belletje door de weeks is er toch niks aan de hand? Heb jij heel de week voor jezelf en je eigen dingen en dan kun je het langzaam opbouwen toch? als jij niet wil dat hij iedere dag over de vloer is, dan doe je dat toch ook gewoon niet? maar geef hem wel een eerlijke kans. voor jou ook.
Dank je voor je berichtje, Ik wil hem ook een kans geven het is een lieve man niet de knapste maar wel heel lief heeft geen moeite dat ik een dochtertje heb hij heeft goeie lopende zaken hier in de stad. Ik zou echt zo stom zijn om hem te laten gaan. Maar ik heb zo,n rot tijd gehad met mannen voordat ik mijn dochtertje had. Toen zij is gekomen heb ik mijn eigen veillige wereld gecreerd met mijn dochtertje. Ik besslis nu alles zelf niemand die opmerkingen of zich met me bemoeid. Maar daarintegen lijkt me heerlijk om leuke dingen met iemand te delen, zoals naar de dierentuin gaan, leuke dingen doen, vertellen wat mijn meisje nu weer kan. Iemand spontaan opbellen dat je van diegene houd,of dat diegene je mist. Ik laat hem vanavond komen en net zoals je zegt eerst in het weekend afspreken en doordeweeks bellen. En kijken of daarna het vertrouwen groeit, anders lukt het me nooit om iemand in mijn leven te laten.
Ben je echt verliefd op 'm? Is dit een man waarmee je echt oud zou willen worden? Of geef je 'm alleen een kans omdat je bang bent alleen te blijven? Wil je 'iemand' opbellen straks omdat je van hem houdt, of wil je hém straks opbellen? Is hij 'n goede 'catch' of is hij iemand waarvan je houdt of echt van zou kunnen gaan houden? Ik gun je alle liefde van de wereld, maar 't klinkt mij wat in de oren alsof je voornamelijk bang bent alleen te blijven, terwijl je hier eigenlijk nog niet aan toe bent... Maar als ik 't mis heb, even goede vrienden hoor!! Doe 't dan gewoon rustig aan, een echt goede man zal daar begrip voor hebben!!
Ik vraag me hetzelfde af als Mijkeltje om heel eerlijk te zijn... Ook moet je in je achterhoofd houden dat jij nog steeds alles over je dochtje beslist, ook al wil je wel wat met hem. Het is niet zo dat je meteen de controle daarover verliest, daar moet je wel vertrouwen in hebben en sterk voor gaan staan. Succes!
Verliefd nee dat niet ik vindt hem wel heel leuk, Ik ben ook niet zo snel verliefd, moet eerst een tijdje met iemand om gaan verliefd te worden. En het is niet zo dat ik bang ben om alleen over te blijven, maar juist dat ik me zo veillig voel alleen. En ben bang dat als ik me zo blijf afsluiten voor mannen omdat ik het zo snel benauwd krijg dat ik altijd zo blijf en dan dus alleen overblijf. Snappen jullie het een beetje?? Want waneer ben je dan klaar voor iemand erbij in je leven?. Ben bang dat ik er dan nooit klaar voor zal zijn
Ja, dat herken ik heel erg, ik hoef er maar aan te denken (een nieuwe relatie met een man) en ik word lichamelijk gewoon niet lekker. Ik vind het vaak ook 'gemakkelijker' om alleen te zijn, maar ik denk dat dat ook zo is omdat je het voor jezelf graag veilig hebt. Ik bedoel, ik ben ontzettend in de steek gelaten en gekwetst door mijn ex en dan dwing je jezelf om in een cocon te gaan zitten om dat je MOET doorgaan voor je kindje. En als alles dan weer wat in een rustig vaarwater is, vind ik het moeilijk om die bescherming dan te laten gaan. Ik dat de enige manier om te kijken of er klaar voor bent, is om het aan te gaan. En ik bewonder je heel erg dat je dat toch wilt proberen. Blijf gewoon eerlijk over je onzekerheden, niks moet zolang jij dat niet wilt.
herken dat ook zo erg er is nu ook een jongen die mij leuk vind. Ik vind hem ook leuk, maar wil ook die veiligheid niet kwijt. inderdaad kwestie van balans zoeken en rustig aan denk ik ook.
Herkenbaar, ik 'durf' echt niet te daten. Heb ook laatst nog iemand afgewimpeld, terwijl we een onwijs leuke avond hebben gehad! Het lijkt me zo'n 'gedoe'. Daten, die kleine, mijn werk en alles... Ik ben af en toe blij als ik zit! En ik ben zo gekwetst door mijn ex, weet niet of ik wel de 'moed' ervoor heb om iemand toe te laten in mijn veilige wereldje... Heel tegenstrijdig, want eigenlijk ben ik zooooo aan een leuke vent toe! Maar het idee al, dat hele verliefd zijn, daten etc benauwd me ook een beetje! Ben benieuwd hoe je het gehad hebt vanavond?!
Heel herkenbaar ... voel me intussen bijna een oud oma/tje maar ik heb dus echt al vanaf dat ik mijn dochtertje heb geen enkel mannelijk contact meer gehad Ben echt doodsbang om weer iemand te leren kennen , daten , zoenen , sex hebben brrrrrr als ik er alleen al aan denk En ben echt geen monster om te zien maar ik zie de toekomst somber in ... Net wat hieronder al geschreven word , eerlijk tegen hem zijn en vooral niets tegen jou zin in doen .. en het lekker luchtig houden in het begin ... succes ..
ik zou zeggen praat er met hem over dat je hem eerst beter wil leren kennen en niet te hard van stapel wilt lopen geef het tijd
Ik heb een leuke avond gehad, Hij had een broodje meegenomen wat ik had verteld wat ik lekker vond en al een tijdje niet had gegeten. Hij heeft humor en we hebben leuk gepraat Ik heb ook gezegd dat ik het rustig aan wou doen en niet zo,n snelle Jelle ben. Kreeg het ook super benauwd toen we een beetje aan het zoenen waren. Als het aan hem lag gingen we verder dus ik moest de spelbreker zijn, Waneer moet je zeggen dat je niet verder wilt?, moet je gewoon stoppen en zeggen dit was het dan?. OP welk moment trek je die grens?? OP de hoeveelste date gaan jullie met iemand naar bed??
Dat ligt geheel aan je eigen gevoel.. daar zijn geen 'regels' voor.. Als je je op je gemak voelt bij hem, denk ik dat dat al een goede zet is.
Misschien dat het helpt om het hele daten ding niet te groot te maken. Zie het als een leuke afwisseling op de dagelijkse gang van zaken. Je hoeft niet meteen met hem naar bed en je hoeft ook niet meteen iedere dag af te spreken. En als het verder niks is dan is dat toch ook niet erg? Juist omdat je het alleen zo goed hebt kan je daar van genieten en af en toe eens afspreken met een leuke man.
Lees nu de rest van je berichten pas. Ik denk dat er geen standaard voor is wanneer je met iemand naar bed gaat. De ene is iets sneller dan de andere en dat is niet beter of slechter. Je moet het niet met iemand naar bed gaan ook niet zien als ik ben de spelbreker. Je geeft gewoon je grenzen aan en dat dat spelletje niet wordt gespeeld wil toch niet zeggen dat er helemaal geen spelletje wordt gespeeld..
Fijn dat je een leuke avond hebt gehad. Ik snap dat je het heel moeilijk vind, je bent ook zo gewend aan je leventje zoals het is. Ik ben nu zelf 2 maandjes bezig met een "relatie" die stempel wil ik t liever nog niet geven want zo voelt het nog niet voor mij. Ik ken hem al veel langer. En qua gevoel voor elkaar zit t goed. alleen zijn leven en mijn leven zijn zo verschrikkelijk verschillend. Ik heb ook duidelijk aan gegeven in t begin geen sex te willen, dit omdat ik persoonlijk vind dat dit een grote stap is, zeker als er gevoelens zijn, t haalt toch altijd nog meer naar boven. En ik wilde geen sex, om het hebben van sex, want ik heb een zoontje, en een verantwoordelijkheid. Het af en toe sex met iemand hebben is in mijn ogen iets wat ik vroeger deed.. (ben wel verdomd eerlijk nu haha) Ook je stukje over het saai op de bank hangen en niet spontaan dingen kunnen ondernemen herken ik. Mijn "vriend" heeft het daar ook wel moeilijk mee, om zich aan te passen aan mijn zoontjes ritme, als hij hier is. Maar goed, ik ben daar heel duidelijk in, of je went er aan en leert er mee omgaan, of je wil dat niet en we blijven vrienden. We kunnen nou eenmaal niet elke keer wat leuks gaan doen of lang weg blijven.. so be it. Wel regel ik soms oppas als hij er is, zodat we even samen ergens heen kunnen, of uiteten. Ook gaat mijn zoontje wel is een weekend naar mijn moeder en dan ga ik naar hem toe, ipv dat hij bij mij en mijn zoontje is. Even quality time voor elkaar. Ik denk dat je in jou geval moet gaan kijken naar waarom je sex zou willen met iemand, en wanneer? Hoe moet de "relatie" die je met iemand hebt eruit zien voor je met hem naar bed wilt. En wat wil je dat je voelt.. Mijn advies, doe het lekker rustig aan.. Als het zo moet zijn dan wacht hij met je mee en respecteert hij jouw keus om te wachten! Zo niet, dan is t heel jammer, maar heb jij iig geen spijt van iets wat je gedaan hebt.
moet er niet aan denken dat ik weer ga daten! alleen al dat je de laatste tijd zovaak hoort dat mannen de kinderen van hun vriendin vermoorden of misbruiken nee hier de eerste tijd geen kerel in huis en ook geen gedate!
Dat is ook een beetje overdreven natuurlijk.. Er zijn ook vaders die hun kinderen vermoorden.. Je hoeft natuurlijk ook niet iedere debiel in huis te halen.
En moordzuchtige moeders heb je ook.. En her en der een killer oma of opa... Maar wat Lotte ook al zegt: je moet natuurlijk ook niet elke gladiool in huis halen!
jullie vinden het overdreven misschien.. ik niet! zo denk ik er echt over dat zijn echt dingen die mij tegenhouden te gaan daten of wat dan ook