Zo even hier een berichtje vanuit weerterbergen. Ik heb veel zieke kindjes voorbij zien komen, wat vervelend zeg. Beterschap voor iedereen. Banaantje, Kippetje was het 1e jaar op het kdv ook veel ziek en ik ook. Maar echt na een jaar hebben ze alles gehad, nu heb ik haar al bijna 2 jaar niet thuis hoeven houden. Dus wordt echt minder. Het rare is dat zoonlief eigenlijk nog niet echt ziek is geweest en ik dus ook niet . Mamamarije, vervelend dat je je zo voelt. Enigszins herkenbaar, zo voel ik me ook vaak op mijn vrije dagen en daarna ga ik aan het werk en die paar uurtjes 's avonds kan ik dan wel met veel geduld volbrengen. Begrijp me niet verkeerd, ik zeg niet dat werken voor jou de oplossing is maar bij mij werkt (haha, leuke woordspeling) het wel. Ik heb afgelopen week bedacht dat ik me er maar bij neer moet leggen dat het zo gaat op de dagen dat ik vrij ben en er maar het beste van moet maken. Maar idd, de hele dag dat gezeur en gekrijs, om gek van te worden. En dan nu ook je moeder nog overspannen...ben even weer heel dankbaar voor mijn schoonouders. Eeka, goed bezig, studeren en je baan! Hier een leuke week gehad met kippetje, eind van de dag gaan we weer naar huis. Morgen nml met manlief naar het zh. Kippetje is net met haar vinger tussen de deur gekomen...auw, er ligt een heel stuk vel van haar duim maar moet zo nog even goed kijken, maar ze slaapt nu. En ik kan al zo goed tegen bloed.
@ kipkip: fijn dat jullie een leuke week hebben gehad!! Balen van die vinger tussen de deur sneu voor kippetje! Hadden jullie een beetje goed weer? Ik heb er ook over gedacht hoor, of werken voor mij toch de oplossing zou zijn, maar ik denk het niet. Ik denk dat het nu alleen maar zou bijdragen aan mijn gevoel van 'tekort-schieten', zeg maar... Ik wil eerst weer wat meer in balans zijn (en 2 kids tegelijk ziek helpt niet mee...), voordat ik evt. een extra taak erbij neem. Ik moet zeggen dat ik wel heel veel voldoening haal uit de Mama's Club, dus dat is wel fijn.
Op zich viel het weer mee, had meer regen verwacht. En we zijn toch voornamelijk in het zwembad of bij koos konijn geweest. Koos heeft een nieuwe vriendin erbij, eerst vond ze hen een beetje eng maar gister durfde ze hem te aaien en een hand te geven. Hopelijk kan Koos haar zodirect weer een beetje opvrolijken. Ooh, en ik voel me zo lullig (vergeef me de woordkeuze) maar kippetje wilde niet naar binnen dus ze was al aan het krijsen en toen liep ze dus naar buiten, maar aangezien ze al aan het krijsen was dacht ik, blijf buiten maar even gillen, ik tel even rustig tot 10, niet wetende dat ze dus tussen die buitendeur had gezeten met fijne stalen randen. Dus uiteindelijk loop ik naar buiten, staat ze daar met haar hele duim onder het bloed en het vel ernaast. Jakkes, wat voelde ik me slecht!
@ kipkip: ik snap dat je je zo voelt, ik heb zoiets ook een keer gehad met Lucas Helpt het als ik zeg dat dit soort dingen nou eenmaal gebeuren? Zal wel niet wij moeders zijn goed in schuldgevoel, haha *dikke knuffel* Wel leuk dat ze vriendjes heeft gemaakt met Koos Konijn!
@mama's met zieke kindjes: heel veel beterschap! Hopelijk knapt iedereen snel weer op. @kipkip: leuk, een berichtje van jou vanaf het vakantie-adres. Hoe is het nu met kippetje en haar duim? Ik snap dat je je rot voelt, maar zulke dingen gebeuren nu eenmaal. *knuffel* Succes morgen met je man! @mamamarije: hoe gaat het nu met jou? Het zit momenteel niet mee bij jou... Voor nu heb je er niets aan, maar zou je de volgende keer als Benjamin slaapt en je moet Lucas ophalen niet je hele lieve buurvrouw in kunnen schakelen, dat je de babyfoon daar even neer mag zetten? Ik weet niet hoe lang je weg bent en of zij overdag vaak thuis is, maar misschien wil ze je wel helpen in zo'n situatie. Ik zou daar iig niet moeilijk over doen als mijn buurvrouw dat zou vragen. @banaantje: hoe gaat het nu met jou?
LIJSTJE Noah, 17-01-2011, Roan, 02-04-2011, 9390 gram - 76.5 cm [op 11-01-2012] Liesbeth, 03-04-2011, 9730 gram - 72,7 cm [op 09-01-2012] Quinten, 03-04-2011, 7270 gram - 70 cm [op 01-12-2011] Caitlin, 06-04-2011, 8095 gram - 71 cm [op 11-01-2012] Nina, 12-04-2011, 9000 gram - 74 cm [op 11-01-2012] Benjamin, 17-04-2011, 9380 gram - 71 cm [op 17-01-2012] Lieke, 25-04-2011, 8465 gram - 70 cm [op 23-11-2011] Emma, 27-04-2011, 9520 gram - 72 cm [op 10-01-2012] Sanne, 30-04-2011, 9550 gram - 74,5 cm [op 26-01-2012] Zoontje Kipkip,01-05-2011, 8680 gram - 71,5 cm [op 05-12-2011]
@MamaMarije: Oohhhhh hier nog eentje die er gisternacht totaaaaal doorheen zat tot tranen aan toe! Dus we kunnen elkaar de hand schudden... Wat rot dat het allemaal zo vervelend loopt. Ik kan me je frustratie heel goed indenken. Maar bedenk dat ook dit weer een fase is, misschien wil Benjamin niet slapen om een bepaalde reden die volgende week weer voorbij is. En Lucas' gedrag zal verbeteren, echt, in ieder geval wel fijn dat psz niks specifieks had gemerkt. @kipkip: Zielig, die vinger tussen de deur! Maar daar moet je je niet schuldig om voelen hoor, jij kon niet weten dat dat was gebeurd, anders had je wel ingegrepen en haar niet laten staan brullen. Zulke dingen gebeuren inderdaad nou eenmaal. Ik denk dat kippetje het je wel vergeeft Wel fijn dat Weerterbergen leuk is! Hier: Ik zat er vannacht echt he-le-maal doorheen. Kon Caitlin wel achter het behang plakken, nou, dat heb ik niet zo snel. Ze is natuurlijk niet zo lekker, maar dan is ze om de haverklap wakker. Verder heeft ze iets nieuws: ze gaat blazen als ze het ergens niet mee eens is of iets niet wil eten/drinken. En dat is ongeveer met *alles*. Ze doet haar mondje niet meer open maar gaat op de lepel blazen bij de eerste hap zonder te proeven. Het is zeer vermoeiend om wat eten erin te krijgen. En dan moet ze 4x per dag 4ml dat roze medicijn, nou, zie dat maar eens erin te krijgen, jeetje, wat een opgaaf. Ze spuugt het gewoon uit en gaat heel zielig huilen Nja vannacht was dus drama, manlief werkte over. En hij werkt altijd over op momenten dat het echt rot uitkomt. Maar dit is gepland overwerk dus hij kon dit niet ineens cancellen. Met als gevolg dat ik met een blerende Caitlin zat, want die had vannacht bedacht dat ze niet meer wilde slapen. Ik kreeg haar met geen mogelijkheid in slaap, ze weigerde de speen, ze wilde NIKS. Alleen maar jammeren. Zelfs in mijn armen jammerde ze door, naast me slapen was ook niet goed, niks was goed. Ik werd zo moedeloos dat ik dus heel hard met haar mee ben gaan huilen. Ik wist het echt niet meer. En had manlief gesmst dat het mooi is met zijn werk, dattie naar huis moest komen. Hij had zijn overwerk toen afgeraffeld en is naar huis gegaan. Wonderbaarlijk genoeg kreeg hij Caitlin wel in slaap: luiers, pcm, flesje, en toen ledikant naar haar eigen slaapkamer teruggezet, en toen ging ze slapen hoor, als een roosje. Nu ligt Caitlin weer te jengelen, en NATUURLIJK is manlief er niet want die is naar een theatervoorstelling, aaaaargh! Prompt rijdt hij weg met de auto en begint Caitlin weer hoor. Zucht. Ik hou mijn hart vast voor vanavond.
In het kader van 'even je ei kwijt' had ik vanmiddag ook nog een major aanvaring met mijn man. Vanmorgen wilde Caitlin dus weer niet slapen (what else is new) en ze was al een half uur aan het jengelen. Ik wilde toen gaan kijken en haar evt. uit bedje halen, want als ze niet wil slapen, dan wil ze niet slapen, je kunt haar moeilijk dwingen. Maar mijn man werd pissig daarover! Ik toch naar haar toe gegaan, bleek ze een enorme poepluier te hebben, arm schaapje, geen wonder dat ze niet wilde slapen. Luier verschoond en toen kwam die discussie op gang dat ik haar niet uit bed had mogen halen blablabla. Dus ook dat nog... En ik was maar vervelend dat ik hem had gesmst vannacht, omdat ik hem ook 'zo vaak alleen laat', maar toen werd ik wel even boos, want hij vergeet voor het gemak even dat ik ook ziek ben en ook nog eens zwanger, en misschien ben ik een miep, maar ik vind het toch wel zwaar om dan in je eentje te moeten zorgen voor een ziek kind... Maar hij vond maar dat ik zeurde geloof ik. Zo eens even de kasten opentrekken hier, op zoek naar iets te eten voor vanavond. En dan vanavond weer in mijn eentje in een koud, eenzaam bed... Ik heb ineens zo te doen met Maryloes!
Vanmorgen bij het CB geweest. Sanne was maar liefst 5 cm gegroeid! Geen wonder dat ze vorige maand ineens uit maatje 68 was gegroeid ! Lengte en gewicht waren prima in evenwicht, ze volgt haar eigen lijntje en dat was goed. Wel weer wat gezeur over haar beenlengte, want haar rechterbeen is ietsjes langer dan het linkerbeen en bij ieder bezoek aan het CB krijg ik dat te horen. Misschien was het toch verstandig om een foto te laten maken van haar heupjes. Ik zei dus dat er in augustus een echo is gemaakt, dat daar niks uit is gekomen en wat het nut dan was van een foto. Daar kreeg ik niet echt een antwoord op, ze ging nog een keer met Sannes bovenbenen bewegen en vond dat de heupen wel gewoon goed aanvoelden. De vpk zou overleggen met de arts en dan hoor ik dat nog. Het zal allemaal wel, kan me er niet druk om maken. Als ze gaat lopen en er is echt beenlengteverschil, dan kan dat volgens mij opgelost worden met een inlegzooltje. Verder kreeg Sanne wat testjes met blokjes pakken. De vpk ging testen of ze blokjes van de ene naar de andere hand kon pakken. Tja, zonder duim is het een beetje lastig om een blokje aan te pakken wat groter is dan haar handje . Ze wilde het wel pakken, maar het viel gewoon steeds uit haar hand. Vraagt de vpk op een gegeven moment of we fysiotherapie hebben met Sanne en zo niet, dat het misschien wel verstandig was om naar fysio te gaan. Ik heb gezegd dat we eerst haar operatie afwachten, dat ik het nu niet nuttig vind om naar een therapeut te gaan. Na haar operatie heeft ze het waarschijnlijk wel nodig, moet ze opnieuw leren haar hand te gebruiken, maar nu ?? Gelukkig ook nog wat positiefs , want de vpk vond Sanne er heel goed uitzien en ze kon erg geconcentreerd bezig zijn met haar speeltjes. Nou ja, we zijn er weer voor een week of 5 vanaf, 1 maart mogen we terug voor de volgende vaccinaties. Je merkt gewoon heel goed dat zowel de arts als de vpk totaal niet gewend zijn om om te gaan met een kindje met een (hand)beperking...
@banaantje: wat vervelend zeg, dat Caitlin alsmaar niet wil slapen! En dan ook nog je man niet thuis, dat is altijd als het niet uitkomt... Mannen snappen soms niet dat het behoorlijk zwaar is om én te zorgen voor een kleintje, én te zorgen voor het huishouden én ook nog ziek te zijn. Dan daarbij nog zwanger en de bijbehorende kwalen maakt het helemaal lastig. Hopelijk gaat Caitlin vanavond lief slapen en kun je zelf ook bijtanken. Sterkte! @mamamarije: nog vergeten op te reageren, maar wel fijn dat ze op de PSZ geen afwijkende dingen hebben gemerkt aan Lucas. Goed dat je het toch hebt aangekaart en mooi dat ze hem extra in de gaten gaan houden. Hopelijk is het inderdaad zo dat hij wat uit balans is, net als je moeder ook al opgemerkt had. Ben je nu wel wat gerustgesteld?
@Mamamarije; Ik neig ook die kant op te gaan hoor! En die drama-momenten...ken ze!!! **heule dikke knuffel** @Natas: Julia is ook al zo hyper...leeftijd? Hier ook een zieke baby.... Vannacht heel zielig hoopje baby in mijn armen, dikke koorts, rode wangen en bloedheet. En een heel zielig huiltje...en zo moe! Na een zetpil wel weer gaan slapen, maar vaak wakker en mopperen en huilen in haar slaap. Vanmorgen, een half uur nadat ze uit bed was had ze 39.5! Guido is dus maar thuis gebleven. Nu heeft ze wat meer praatjes....zit te spelen met Julia...
zo...de rest ook even gelezen: @Banaantje: Pf...heavy allemaal hoor! Mannen snappen soms gewoon niet dat we even geen commentaar hoeven. @Eeka: Goed van je dat je je niet gek laat maken!!! Soms.. Heb net een heel artikel gelezen in de ouders van nu, ging ook over het cb. Zucht...heb vandaag een emo dagje...weinig geslapen, hoofdpijn.... ZO eerst maar eens lekker douchen, mannetje zou koken
een digitale knuffel voor alle mama's die er doorheen zitten blijfen zitten waar je zit: als ik roan op de grond zet, dan blijft hij zitten waar hij zit, hij gaat soms een beetje achteruit of draait kloksgewijs, maar meer niet, soms leg ik hem op de grond en dan draaid hij wel van buik naar rug en andersom en gaat op de knieern, maar is dat gauw weer zat, hij vind zitten veel leuker, hoe kan ik hem stimuleren om te kruipen, hoe zijn jullie kindjes gaan kruipen of tijgeren?????
@steintje: door heel veel torentjes te bouwen met allerlei blokjes. Eerst zo dat ze er makkelijk bij kon en toen steeds wat verder weg zodat ze gestimuleerd werd te bewegen. Ieder torentje wat we bouwen wil ze omgooien, hahaha!
@ Steintje: Hier ook zo eentje hoor. Ze zit prinsesheerlijk op haar kont, en dirigeert alles om haar heen om zo voor elkaar te krijgen wat ze wil ... Het is ook een kwestie van interesse, ze leren vast wel een keer lopen @ Banaantje: Zielig he, als ze zo ziek zijn... Ze hebben het allemaal wel goed te pakken, onze kindjes! Trouwens, Liesbeth is nu dus ook goed ziek, en die gaat níet naar het kdv, én ze krijgt nog borstvoeding. Dat zegt dus allemaal niet zo veel, ze moeten er gewoon doorheen denk ik. En straks met twee kindjes is het denk ik helemaal geen optie meer om ze mee naar kantoor te nemen, of wel...? @ MamaMarije: Ik herken je gevoel wel hoor! Het ís ook niet makkelijk. Ik heb zó'n bewondering voor jou, als thuisblijfmama (net als voor Mr Hair trouwens). Voel je vooral niet schuldig als je er af en toe helemaal geen zin in hebt, of je de kids liefst achter het behang zou plakken. Denk dat dit heel normaal is. Het zijn gewoon tropenjaren met kleine kindjes...
@kipkip: Blij om van jou te horen! Ik vroeg me al af hoe het ging in Weersbergen. Jammer dat het kippetje zich zo'n pijn heeft gedaan. En je reactie... Tja, opnieuw herkenbaar! Ik vertel de kinderen altijd het verhaal van Peter en de Wolf, kennen jullie dat? Dat Peter telkens zijn vader roept, die voor niets komt, totdat de wolf Peter wil opeten, en zijn vader denkt 'het zal wel weer niets zijn...' Hahaha, best wel heftig als ik het zo opschrijf ... Ben ik toch een boze stiefmama?
@ Eeka: Zo te horen doet Sanne het goed! En wat betreft de deskundigheid/gevoeligheid van het CB-personeel... Ze noemen het niet voor niets Consternatie-Bureau, toch?
Ah Kipkip, wat naar dat kippetje haar vinger tussen de deur heeft gehad! Kan me voorstellen dat je je heel rot voelde toen je daarachter kwam, van een rottige samenloop van omstandigheden. Phoe MamaMarije, jij hebt het zwaar op het moment zeg. Hopelijk maakt Benjamin gauw een ontwikkeling door en verandert dit weer. Fijn dat ze op de PSZ niks hebben gezien aan Lucas. Dat maakt het niet minder heftig voor jou. Ik vind het knap van je, elke dag, dag in dag uit. Banaantje, misschien heeft Caitlin ergens last van? Oortje? Tandje? Dat voelen ze erger als ze liggen. Heftig he, dit soort drama nachten. Sanne is goed gegroeid zeg! Gemiste kans dat het CB niet beter rekening houdt met haar handbeperking en logisch nadenkt. Tuurlijk ga je nu geen fysio doen als straks na de operatie het uitgangspunt heel anders is. Mamavanjuul : ja, wie weet een fase met onze peuters..... wéér een fase! Steintje, ik heb niets bewust gestimuleerd om Quinten aan het tijgeren te krijgen. Je zag ineens bijna het kwartje landen toen hij doorkreeg dat hij ergens kon komen door op een bepaalde manier te bewegen. Beterschap aan alle zieke kindjes! Iedereen moet de 11de weer beter zijn hoor Ik heb knallende koppijn, de hele dag al. Ben er gewoon misselijk en naar van. Even geen fijn dagje met een bonkende kop, een hyper peuter, een baby die veel aandacht wilde en op eieren lopen met een dementerende moeder. Geen paracetamol of saridon was daartegen bestand.
Volgens mij ben jij de liefste stiefmama die de kinderen kunnen hebben ! Hoe is het nu met hun mama? En hoe gaat het eigenlijk met jouw tentamens? Qua consultatiebureau/consternatiebureau, ik zie wel wat ze de volgende keer weer weten...