...is het precies 3 jaar geleden dat ik jou,mijn mannetje in mijn armen sloot Mijn dondersteentje, die vanaf het begin al zo wijs uit je oogjes keek, heel duidelijk liet weten wat je wilde en mij daarmee zoveel vertrouwen gaf. Het moment dat je in mijn leven kwam zal ik nooit meer vergeten en hoe je vanaf dag 1 zo goed en op je gemak bij me dronk,totdat je steevast na het drinken duidelijk liet weten dat je genoeg 'mama' getankt had. Van knuffelen wilde je niets weten, elke voeding kostte me een uur (en de eerste 14 weken was je 's middags zomaar drie uur aan het clusteren), maar daarna was het genoeg. Knuffelen leerde je later wel Overdag was je een heerlijke baby en 's avonds een stuk pittiger. Het kostte ons 2 jaar en 5 maanden voor je 's nachts echt lekker doorsliep. Dat heeft ons aardig opgebroken... Onze lieve, eigenwijze, dondersteen waarmee we heel wat te stellen kregen tussen de anderhalf en tweeënhalf jaarteeds weer onverwacht beet je ons en je grote broer, naar ons idee zonder aanleiding... Totdat je uiteindelijk zei: 'dat doe ik niet meer'... Je werd een grote jongen (hoewel je nog steeds een kleintje bent en altijd mijn kleintje zal blijven) Je was binnen drie dagen zindelijk, je leerde fietsen, je ontpopte je als een ware verzamelaar van stenen, schelpjes, centjes en alles wat je maar interessant vond. Je bleef doorslapen. Je leerde steeds beter te praten en duidelijker te verwoorden wat je werkelijk denkt en nodig hebt, je maakte vriendjes op het kdv en omdat mama daar ook werkt ontwikkelden we na je middagslaapje een speciaal mama-momentje (samen met mama boekjes lezen in de pauze), je begon je echt te interesseren voor boeken en bent inmiddels een serieuze fan van Sinterklaas geworden (liefst kijk je elke dag een filmpje over Sinterklaas) en je hebt geleerd om samen bordspelletjes te spelen. En nog zoveel dingen meer. Wat was het leuk he, met zijn allen in de Efteling? Jij gierde het uit van de lach bij de fonteinenmuur. Een geweldige foto voor je uitnodiging voor je feestje van morgen leverde dat op. En in het Zuiderzeemuseum leek je zo weg te zijn gelopen uit lang vervlogen tijden in je Urkerjongenskostuum. M., ik ben zo vreselijk trots op je. Ik weet dat ik niet altijd alles goed doe, ik voel me soms zo schuldig als ik op mijn vrije dagen het huishouden doe en ik je geen constante aandacht kan geven of als ik zit te mopperen om de strijd die we elke avond leveren met tanden poetsen (nu al twee dagen zonder strijd)... We leren allebei elke dag en onze band is zo sterk gegroeid in de afgelopen drie jaar, dat ik het wel zeker weet: wij redden het wel. Je bent geboren in een warm nest met een lieve broer en je papa en mama die zoveel van je houden. Het kan niet anders of het komende jaar, totdat je naar school gaat...word een topjaar! We gaan er wat moois van maken Elke dag zeg je ons hoe lief je ons vind en weet je? Wij vinden jou ook heeeel erg lief. xxx
Wat mooi geschreven. Ik schrijf ook elk jaar op de verjaardag van mijn zoon een grote kaart met daarin de herinneringen van het jaar daarvoor.
Bedankt voor de reacties En wat een goed idee, een verjaardagskaart...Ik ga het binnenkort even overpennen Er is nu even geen visite, maar mijn mannetje is heerlijk aan het spelen... Hij heeft van iedereen een gedeelte gekregen van de treinbaan van Duplo en die slaat enorm aan. Vanmiddag krijgt hij nog meer deeltjes, dus hij is de hele dag zoet Fijn weekeind allemaal