Hallo meiden, Heb al eens eerder een topic gestart over hoe bijten/knijpen/krabben/slaan af te leren.. met jullie tips krabt/slaat/knijpt ze bijna niet meer en bijt mij ook niet.. maar....... Nu kan ze af entoe van die abnormale driftbuien hebben! Als haar iets niet lukt of als ze iets niet mag.. en dan bonkt ze met haar hoofd op de grond of ze BIJT haarzelf tot bloedens toe!!! Dit lijkt me niet heel normaal..? Hoe bescherm ik haar tegen haarzelf? Liefs,
Driftbuien horen er (helaas) bij. Een kind ontdenkt dat het een eigen wil heeft en dus nee kan zeggen. Doorgaans werkt consequent zijn en een lange adem heel goed! In jouw geval zou ik langs de huisarts gaan. Misschien is er iets dat deze kan betekenen? Of heeft de juiste lijntjes naar de juiste mensen die jou kunnen helpen. Kunnen kijken wat het precies is en jou handvaten kan geven over hoe te handelen. In iedergeval succes!
Dankjewel! En idd driftbuien horen erbij, vind dat ook geen probleem, vind t alleen heel erg dat ze haarzelf nu pijn begint te doen.. Voor de rest is ze gelukkig een heel lief en vrolijk meisje, maar zodra ze iets niet kan maar vooral als ze nee hoort gaat ze dit doen..
Onze zoon had dat rond zijn eerste verjaardag ook. Niet het bijten, maar wel het hoofdbonken. Ik lees het wel vaker hier, altijd rond die leeftijd. Bij onze zoon werd het minder naarmate hij beter leerde praten en ook dat lees ik meer. Ik denk dat het pure frustratie is van zich nog niet (voldoende) kunnen uiten. Waarschijnlijk in combinatie met het ontdekken van de eigen wil. Als ik in zo'n bui mijn hand of een kussen tussen zijn hoofd en de vloer probeerde te doen, werd hij alleen maar kwader. Het enige wat bij ons nog een beetje leek te helpen, was toch negeren. Maar dan wel terwijl je in de buurt blijft. Onze zoon was na zo'n bui altijd intens verdrietig. En het is ook nogal wat, zulke grote emoties in zo'n klein lijfje! Dus ik ging altijd vlak bij hem zitten, maar wel half afgewend. Zodra ik merkte dat hij 'brak' pakte ik hem onmiddellijk bij me om te troosten. Maar troosten tijdens een driftbui hielp absoluut niet (werd alleen maar erger) Ook boos worden werkte alleen maar averechts. Geduld! En hoe moeilijk het ook is, toch een beetje loslaten. Je kunt het niet voorkomen. Je kunt zo'n bui niet stoppen of korter maken. J kunt er alleen voor zorgen dat je hem niet langer maakt. Dat is in ieder geval mijn ervaring.
Dankjewel tupp Herken veel in wat je zegt.. dat troosten tijdens haar alleen maar kwader maakt en boos worden al helemaal averechts werkt. Op zich gaat t qua spraak wel goed al kan ze natuurlijk niet vertellen wat er is. Zou het een optie zijn (hier ligt standaard een boxkleed op de grond) haar in de hoek te zetten op haar boxkleed tot ze afgekoeld is? of zal ze dat nog niet snappen? Vind t gewoon zo sneu en voel me altijd zo'n slechte moeder tijdens haar driftbui. Merk wel dat t deze dagen meer was, maar dat komt omdat we alleen maar binnen zijn omdat ik de griep heb. Normaal gaan we iedere dag er wel op uit (opbezoek, lekker wandelen of gewoon boodschappen), maar dit weekend dus niet.. Morgen dus maar ziek of niet en weer of geen weer maar naar buiten.
In een hoek zetten oid, als zijnde straf, snappen ze nog niet zijn ze te jong voor. Maar als ze in de stoel (bijv) zit en jij zet haar op de grond creer je wel een veiligere situatie, om haar te kunnen negeren. De kans is groot dat ze niet blijft zitten tot ze afgekoeld is.
hmm in de kinderstoel (ikea antilop) gooit ze dr hoofd keihard achterover.. lijkt me ook best pijnlijk. Lastig dit.. Vandaag is t wel beter gegaan.. Wss maakt t toch verschil dat ik met haar naar buiten ben geweest en haar een stuk heb laten lopen..