Onze lieve dochter van 5 (oktober) heeft een eigen willetje en doet graag de dingen op haar manier, dat laat ze ook duidelijk merken. Maar we lopen er nu tegen aan dat ze op school (en ook op zwemles) niet laat zien wat ze nu eigenlijk echt weet/kan/in haar mars heeft. Zowel school als wij hebben het vermoeden dat er ergens ook een stukje faalangst zit, omdat ze pas als ze weet dat ze iets goed kan het laat zien. Met als gevolg dat school nu al het woordje 'doubleren' heeft laten vallen, omdat dochter ook niet de gegeven taakjes op de manier van de juf uitvoert maar er vaak een eigen draai aangeeft (of gewoon het weigert om te doen). Het vermoeden is er wel dat ze veel slimmer is dan ze laat zien, ze hoort en ziet alles in de klas en onthoudt ook de kleinste details, zoals waar bepaalde spullen horen of van zijn. Thuis merken we soms ook wel frustratie bij haar als iets niet gelijk (goed) lukt, terwijl ze aan de andere kant juist weer heel geconcentreerd bezig kan zijn met priegel dingetjes zoals kapla, kraaltjes e.d. Met onze oudste hebben we al een heel traject doorlopen, met uiteindelijk een wissel van school halverwege het jaar in groep 5 omdat we er niet meer uit kwamen. Dit bleek voor hem de beste keuze ooit, traject was binnen een half jaar afgerond en alle 'problemen' waar de oude school tegen aan liep zijn niet meer aanwezig. Los van de dingen die gewoon karakter gerelateerd zijn Dus wat nu? We lopen vast in hoe we haar hier het beste begeleiding in kunnen geven, zeker na het traject met de oudste waar we dus echt een drastische beslissing moesten nemen omdat we hem steeds ongelukkiger zagen worden ondanks alle handvaten, weten we niet meer zo goed wat wijsheid is. Hoor het graag of anderen dit herkennen of tips hebben?
Hahaha herkenbaar. Bij ons lag het niet aan onzeker of faalangst maar hij probeerde het interessant en moeilijk te maken voor zich zelf. Kon bijvoorbeeld in de kring in eens gaan staan en wat anders doen, afgeleid zijn. Hij bleek vele malen verder te zijn dan ze dachten. Het was dus niet interessant. Wat zou ze volgens school niet kunnen waardoor ze nog een keer gr 1 zou moeten doen? Is het iets wat je herkent? Zijn het dingen die ze bijvoorbeeld thuis wel doet? Is het een combi klas?
Dat zichzelf moeilijk maken klinkt heel herkenbaar ja haha. Er is wel het vermoeden van hb net als haar broer, maar omdat ze niet laat zien wat ze kan is nu niet te peilen hoe ver ze daadwerkelijk is. Het zou dan overigens gaan om nogmaals groep 2 (idd een combiklas), en dan vooral omdat ze op dit moment nog niet voldoende de taken naar behoren doet omdat ze alles op haar eigen manier wil doen of gewoon iets compleet anders er van maakt. Ze heeft ook een zeer sterk gevoel van autonomie. Hoe is het bij jullie zoon uiteindelijk opgepakt?
Als je al 1 kind hebt met HB, dan is kans natuurlijk groot dat je er nog een hebt/krijgt... (ik weet niet welke indruk je thuis van haar krijgt?) Je beschrijft veel zaken die daar wel bij passen, vooral ook die eigenzinnigheid, gevoeligheid en drang naar autonomie. Alternatief kan zijn dat ze bepaalde dingen juist nog niet kan en het er niet uit kan komen (andere ontwikkelingsproblemen, autisme, dyspraxie ed). Voor beide zou voor mij belangrijk zijn om te onderzoeken wat er precies speelt. Stel ze is HB, dan is groep 2 overdoen funest zou ik zeggen... Ik zou dus laagdrempelig mijn kind laten onderzoeken (niet door school, maar zelf regie pakken) en beter beeld krijgen wat ze nodig heeft om optimaal te bloeien. Mijn middelste dochter heeft ook een fase gehad dat het niet lekker liep op school en thuis, waarbij we haar hebben laten onderzoeken. Daar kwamen geen officiële diagnoses uit, maar wel heel verhelderende informatie over haar sterke en zwakke kanten en hoe hier op school (en thuis) niet goed op werd aangesloten. Toen we dat gericht konden aanpakken, gingen zaken ook veel beter...
Als er al een vermoeden is van hb is er al een kans dat ze zich aangepast heeft aan de groep en dat ze aan het onderpresteren is. Wij hebben geluk gehad met de kleuterjuf. Binnen 2 weken hadden we onze eerste gesprek. Er viel haar dingen op die anders waren. Uiteindelijk mocht hij meelopen met gr 2 tijdens de kring. Zodra hij weer in gr 1 was (geen combi klas) paste hij zich aan de jongste kleuter aan Uiteindelijk hebben ze het samenwerkingsverband ingeschakeld, zijn er observaties geweest en zijn ze door gaan toetsen. Eind gr 1 was hij ook al klaar met gr2. Met wat kanttekeningen en zorgen is hij door gegaan van gr 1 naar gr 3. Voor een korte periode leefde hij helemaal op. Zoog alles op en was binnen de kortste keren weer verder. Omdat hij zijn werk nauwelijks deed (laatste 5 min) vonden ze dat hij geen moeilijk werk kon krijgen. hij laat het niet zien dus hij moest zich bewijzen. Zo werkt dat overigens helaas niet. Kreeg wel prik en co en rekentijgers maar dat was1x in de week uitleggen en de week er na moest dat af zijn, moest hij zelf voor zorgen. Voor ons was het pech maar voor onze zoon was de coronaperiode heel goed. Zijn complete dagschema was als hij niet aan het piepen was dat het zo makkelijk was ergens tussen de 1 en 1.5 klaar. De rest van de dag deden we projecten. Naarmate gr 4 vorderde zagen we een steeds ongelukkigen zoon. Deed al zijn werk in de laatste 5 min van de les. Liep maar wat rond en deed niks. Het samenwerkingsverband maakte zich grote zorgen en heeft los contact met ons gehad en zijn we naar een hb school gaan kijken. Die zagen spoed en na de papieren rompslomp zat hij er binnen 2 weken. Dus net voor het einde van gr 4 is hij over gegaan. Hij werkt weer, heeft plezier in het werk en komt enthousiast thuis met verhalen. Naast regulier werk veel projecten en hij groeit als een malle. Hij is inmiddels 9 en zit in gr 7. Voor ons is dat de beste keuze ooit. Ze hadden hem nooit kunnen bieden wat zijn huidige school wel kan. Hij heeft nu ook dingen op eind 8 en midden 8. Niemand die zich druk maakt want ze hebben nu ruim een jaar aan extra zinvol werk om in te groeien. Het gaat allemaal om gezien worden, zodra ze je zien ga je groeien en komt er vertrouwen om dingen te durven zeggen en doen. Ik zou voor nu een gesprek met juf en ib'er aanvragen en als je er niet uitkomt en deelt niet dezelfde mening vragen of ze het samenwerkingsverband mee willen laten kijken. Die kunnen observaties doen en met jullie meedenken.