Lieve allemaal, Ik lees al een tijdje mee op dit forum en ik moet zeggen dat ik er heel veel aangehad heb! Zo fijn om herkenbare berichtjes te lezen en alle adviezen en tips die daar bij horen. Wij hadden 25-05 geheel onverwachts een positieve test in handen. We waren niet bezig met zwanger worden maar het is zo ontzettend welkom en we zijn dan ook dolgelukkig! Vorige week hebben we de eerste echo gehad (toen waren we 8 weken en 2 dagen) en dat was allemaal positief. Het groeit goed en het hartje klopt Wat bijzonder! Volgende week donderdag hebben we weer een echo Nou is het zo dat ik al 3 weken onwijs misselijk ben. En waar ik de eerste keer nog lachend boven de pot hing en dacht heee kleintje, ben je daar. Vind ik het nu echt niet meer leuk. Het is nu zelfs zo erg dat ik eigenlijk niet meer durf te eten. Ik voel me slap en ik ben dag en nacht misselijk. Ik lig veel op bed en als ik iets ga doen zoals de hond uit laten of afwassen word ik duizelig. Ik slaap elke middag minimaal een uur want anders red ik het niet. Ik wil me helemaal niet aanstellen want we zijn juist zo dankbaar voor deze zwangerschap maar er zijn steeds meer momenten waarop ik me afvraag of ik dit wel kan. Ik ben zo bang dat ons smurfje niet de goede voedingsstoffen krijgt want het enige wat ik binnen kan houden is yoghurt en griesmeelpap. Vast voedsel durf ik niet meer. Drinken lukt me ook slecht. Doordat ik me zo beroerd voel vergeet ik het soms gewoon. Herkennen jullie dit? Zijn er tips? Wat konden jullie eten tijdens te zwangerschap en is er iets dat jullie helpt tegen de misselijkheid?
Bijde huisarts kun je pilletjes krijgen tegen zwangerschapsmisselijkheid. Zou het overigens wel in de gaten houden want als je echt echt niks binnen houdt zou ik sowieso je vk bellen.
Ik ben vooral in mijn eerste zwangerschap wel misselijk geweest, maar ik kon altijd nog wel wat bonen houden. Als ik jou was zou ik eens naar de huisarts gaan, die kan je medicijnen geven. Om de baby hoef je je volgens mij geen zorgen te maken, die pakt wel wat hij nodig heeft, maar je moet natuurlijk wel wat binnen krijgen. Bij hielp kleine beetjes eten. Misschien kun je beginnen met een rijstwafel, cracker of biscuitje.
Ben in mijn eerste zwangerschap opgenomen wegen uitdroging. heb 3 dagen een infuus gehad en toen ging het weer. je wordt namelijk misselijk van de zwangerschap, maar als je uitdroogt ook. Dus een vicieuze cirkel. Neem contact op met de verloskundige of huisarts en die kan medicijnen voorschrijven. Je kan je echt super rot voelen. Bij de tweede zwangerschap was ik weer zo misselijk maar met die medicijnen ging het wel. Je kleintje krijgt wat hij nodig heeft. Mijn eerste was 3910 gram en mijn tweede 4700 gr dus die hebben er niks aan over gehouden. Waarschijnlijk niet eens wat van gemerkt. Ik was wel lichter na de bevalling als voor de zwangerschap. Maar meid onderneem actie, want dit gaat anders niet goed zo en daar heb je niks aan. Ik heb bij de eerste te lang gewacht. Hing in het begin ook lachend boven de pot
Bedankt voor jullie reacties. Ik heb het met de VK al over de misselijkheid gehad maar die is geen voorstander van medicijnen omdat het niet zo erg is dat ik helemaal niks binnen kan houden. Het gekke is namelijk dat ik tot nu toe s avonds na 5 wel alles gewoon kan eten. Waar ik s middags nog over moet geven van een kopje soep kan ik s avonds bij wijze van spreken en pizza wegwerken. Ik eet s avonds ook 'veel' want ik heb dan enorme honger door de rest van de dag. De eerste paar dagen was ik enorm afgevallen maar nu ik s avonds kan eten blijft mijn gewicht redelijk stabiel. Maar doordat ik overdag niks binnen hou ben ik zo slap en futloos.
Sta je nu 's morgens later op dan anders? Ik merkte dat als ik bijv. in het weekend of op een vrije later opstond ik ook moeilijk wat kon binnen houden. Zolang ik op tijd uit bed ging en wat at, of zelfs op bed al, dan ging het wel.
Ik sta niet later op maar het lukt me niet om meteen te eten als ik wakker word. Ik word namelijk al misselijk wakker wordt. Ik kan pas eten als ik een keer gespuugd heb en dan verschilt er per dag of dat wel of niet binnen blijft. Yoghurt gaat bijna altijd goed. Van crackers word ik al misselijk als ik er alleen maar naar kijk.
Als je overdag zo slap en futloos bent, zou ik toch naar de huisarts gaan. De verloskundige kan leuk zeggen dat ze geen voorstander is van medicijnen, maar zij is niet degene die steeds boven de pot hangt. Daarnaast is emesafene (het middel dat de huisarts als eerste zal proberen waarschijnlijk) een middel dat al heel lang wordt gebruikt tegen zwangerschapsmisselijkheid en er zijn helemaal geen aanwijzingen dat het problemen zou opleveren. hier Welkom bij Stichting ZEHG - Stichting ZEHG vind je overigens meer info over zwangerschapsmisselijkheid en de extreme variant ervan.
Wat vervelend dat je zo ontzettend misselijk bent. Ik was dat ook tijdens mijn eerste zwangerschap. Van week 6 tot en met week 21 dagelijks misselijk, kokhalzen en overgeven. Mijn tips: - vraag bij je huisarts om emefasene (wat je vk ook zegt over het 's avonds eten). Ik kon ook redelijk eten, maar ik kwam gewoon de dagen zo ellendig door. Mijn huisarts vond het geen enkel probleem om medicijnen voor te schrijven. Wel moest ik af en toe urine laten controleren op ketonen (uitdroging). - eet kleine beetjes de hele dag door - eet alleen wat je kunt verdragen. Ik ben de eerste weken doorgekomen op zure appels, zure snoepjes, aardbeiyoghurt en naturel chips. Avondeten heb ik zo'n drie weken lang niet gegeten. - Als je bijvoorbeeld misselijk(er) wordt van warm drinken (thee) of eten, probeer dan koud water en frisse salades bijvoorbeeld. Sterke ermee. Het is echt heel vervelend als je je zo slap en ellendig voelt.
Het gekke is dat het ook een aantal dagen echt heel goed is gegaan. (Vorige week donderdag t/m zaterdag) Dat was wel super fijn want toen was ik ook jarig. Maar die dagen ben ik geen seconde misselijk geweest en heb ik dan ook echt mega veel gegeten. Ik leek wel uitgehongerd en dat was een ware inhaal slag. Alsof ik alles wat ik daarvoor te kort kwam er in 3 dagen bij moest eten ik vraag me nu ook af of ik misschien misselijk kan zijn omdat ik te weinig eet? Ik spuug namelijk ook veel gal omdat er niks in mijn maag zit. Iemand daar ervaring mee? Zou het kunnen dat ik me er gewoon 'overheen ' moet zetten en dat ik minder misselijk word als ik meer zou eten? Of is dat heel onlogisch?
Je wordt wel misselijk van uitdroging. Dus zou toch naar de ha en urine laten checken op uitdroging. Emesaphene word vaak gebruikt en kan geen kwaad.
Die medicijnen zijn een uitkomst gebruik ze nu een week en voel me wat beter is soms nog met vlagen met lang niet meer zo erg als dat het was. Ik spuugde echt heel erg veel nu soms nog lang niet meer elke dag
Ik merkte altijd wel dat eten hielp. Vaak moest ik niet aan eten denken, maar ik werkte toch die boterham naar binnen en vaak ging het daarna wel beter.
Bedankt iedereen voor de tips. Ik hoopte zo dat ik me vandaag eindelijk wat beter zou voelen maar helaas weer niet en nu ben ik het echt zat. Dus ik heb jullie raad opgevolgd en de huisarts gebeld. De assistente en de huisarts zijn nu aan het overleggen wat ze gaan doen en dan word ik later vandaag terug gebeld. Ik hoop zo dat ze me kunnen helpen!
Hoi, Juist regelmatig iets eten... zorgen dat je maag nooit helemaal leeg is. Niet te koud eten. Hier hielp een slokje cola. Niet gezond en ik vind het niet eens lekker maar het hielp wel. Niet uit de koelkast. en dan Lu crackertjes erachteraan... zorg dat je goede zwangerschapsvitamines slikt waar alles in zit. bij voorkeur met visolie (vooral belangrijk in de periode dat de hersenen van je kleintje zich vormen en ontwikkelen) Meestal wordt het bij 12 of 16 weken een stuk beter ivm andere aanmaak van hormonen....
Hoi meid, allereerst sterkte! En ik weet helaas hoe het is! Wat je net zei over "erdoorheen eten" bij mij was dit zo. Van niks eten werd ik nòg misselijker. Dus ook al moest ik niet aan eten denken, ik at toch wat en vaak hielp dat iets. Ik at elke 2 uur iets kleins. Het was alsnog zwaar, en moest elke ochtend toch wel overgeven maar de rest vd dag bleef het binnen. En na de 12weken ging het elke week wat beter! Kan nu weer prima alles eten, word nu alleen nog misselijk als ik moe ben, maar daar kan ik prima mee leven! Ik hoop voor jou dat het ook snel beter zal gaan!
Oh wat fijn om te horen dat het met jou beter gaat! Je geeft me weer hoop. Ik ben vandaag inderdaad aan het proberen om er Door heen te eten en tot nu toe helpt het. Ik blijf wel misselijk maar tot nu toe blijft het er wel in. Ik vind het zo naar dat ik me zo voel, ik wil ook zo graag van de zwangerschap genieten maar nu voelt het meer als overleven. Gelukkig volgende week donderdag weer een echo. Daar hou ik me maar aan vast en daar leef ik naar toe. Het is voor een goed doel zeggen we dan maar. HiHi Ik probeer ook maar trots te zijn op de dingen die ik heb 'bereikt'. Zoals dat ik vandaag mijn haar heb gewassen (ik verdraag de water straal op mijn hoofd heel slecht zelfs al is het lauw) en dat ik de hond op tijd heb uitgelaten. Zo gaan we toch kleine stapjes vooruit en de 12 komt in zicht
De huisarts wil me eigenlijk niks geven omdat ik nog voldoende binnen hou en het dan beter voor de baby is om geen medicijnen te slikken . Ik kon wel eventueel naar de apotheek om daar iets onschuldigs te halen. Ik naar de apotheek.... Daar schrijven ze me suprimal voor... dat is het enige onschuldige wat ze kon bedenken en dat is eigenlijk tegen reisziekte en dat zou misschien ook wel helpen tegen zwangerschaps misselijkheid maar dat wist ze ook niet zeker. Ik voel me echt niet meer serieus genomen. Reisziekte en zwangerschapsmisselijkheid zijn echt twee totaal verschillende dingen. Ik heb met allebei ervaring en het voelt ook totaal verschillend. Ook was het niet aanwezig dus als ik het wilde hebben moesten ze het bestellen en kan ik het maandag ophalen. Nou laat dan maar zitten Ik lijk nu heel boos maar eigenlijk kan ik wel janken. Ik had zo gehoopt dat er een oplossing zou komen vandaag. In plaats daarvan net weer 3 uur geslapen en kan mijn ogen amper open houden. En zodra ik wakker werd weer kotsmisselijk
Suprimal is hetzelfde als emesafene minus de b6.... dan hadden ze dus net zo goed emesafene kunnen geven.