Ik lees op het forum regelmatig over bekering tot de islam, en ben even benieuwd hoe dat dan in zijn werk gaat eigenlijk. Wat was voor jou een reden om te bekeren? En wat is je achtergrond?? Zijn er speciale bekerings-rituelen binnen de islam? Deze vragen ben ik ook benieuwd naar vanuit andere geloven, eigenlijk... Zelf ben ik ook bekeerd, maar daar tot christen. Daarvoor was ik ongelovig, maar in een moeilijke tijd in mijn leven ben ik gaan bidden en vond daar rust in. Heb me toen ook laten dopen.
Ik denk dat dit topic zo weg is je weet dat discussies over het geloof niet toe gestaan zijn op zwangerschapspagina. Dus begin er alvast maar niet aan zonde van je tijd.
Hier mijn verhaal in het kort. Ik was ongelovig, ongelukkig, en zoekende. Ik kwam in aanraking met de islam wat mijn erg triggerde.. Begon bij basisboekjes, maar ging steeds vaker lezen over "diepgaandere" onderwerpen. Dit gedurende 2 jaar. Ik wist vanaf het begin ja, dit is het voor mij.. alleen de echte stap zetten vond ik lastiger. Vanaf dag 1 mijn ouders en zus erbij betrokken, dus voor hun was het geen shock. Ik heb mijn geloofsovertuiging (shahada) mogen zeggen in de moskee in het bijzijn van mijn moeder en zus! Dit is een heeeeeeel beknopte versie Het enige "ritueel" is dat je de shahada aflegd (je getuigd dat er geen god is dan Allah en dat Mohammed zijn boodschapper is) en dat je jezelf reinigt (grote wassing).
Moslim worden is heel makkelijk, je spreekt de twee getuigenissen uit en daarna reinig je jezelf eventueel. Je kan dit alleen doen, of met getuigen, het maakt niet zoveel uit. Zelf ben ik 11 jaar geleden moslim geworden omdat ik veel geloofs/levensvragen had en die in de Qur'an vond. Ik kan me nu na al die jaren niet eens meer een leven zonder Islam voorstellen, vind er zoveel rust in.
@Penseel, Zou wel jammer zijn! Ik vind het wel interessant om te lezen. Ik ben totaal niet gelovig en ook niet zoekende. Daarom vind ik het juist wel interessant waarom iemand zich bekeerd.
Weet ik en ik ben zelf ook wel nieuwsgierig om mee te lezen maar ik weet zeker dat het topic helaas niet mag.
Dat is een interessante vraag bolkje! Ik ben ook benieuwd wat mensen brengt om zich te bekeren tot een geloof. Ikzelf ben overtuigd atheïst, maar ik respecteer ieders geloof. (Behalve natuurlijk extremistisch) Ik heb ook veel gelezen over de flds, mormonen en hun geloven. Vind het soms echt waanzinnig om te lezen en horen hoe ver mensen gaan. Mijn mening is dat iedereen moet geloven wat hij of zij wil, maar er geen anderen kwaad of verdriet mee mag doen. Sorry beetje off topic, maar de vraag van bolkje zet me aan tot denken.
Ik ben geboren als katholiek, en heb me bekeerd tot het Atheïsme. Het voelt prima, dat is één verplichting minder in mijn leven...
Ik heb een club aangemaakt.... Wie lid wil worden (welk geloof je ook hebt) wees welkom, ik vind het super-interessant en wil ook zelf wel graag mijn verhaal delen
En het is inderdaad leuk en interessant om er over te praten, zonder dat dit tot een discussie hoeft te leiden.
Ik lees nu van Islah en Manoya dat jullie beide zoekende waren. Islah heel duidelijk levensvragen. En wat ik mij dan afvraag, zijn deze vragen dan nu met een tevreden antwoord beantwoord?
Voor hoe lang dit topic duurt Ik ben op mijn 33e katholiek geworden. De reden hiervan zal ik even in het midden laten, wil ik wel via pb vertellen mocht iemand dat willen weten. Hiervoor krijg je een cursus van zo'n 3 maanden, waarbij je wekelijks gesprekken krijgt met een pastoor. Vervolgens ben ik gedoopt (als je al als baby gedoopt bent, bijv als Hervormd wordt je niet meer overgedoopt, maar ik was niet gedoopt door mijn ouders) en op dezelfde dag doe je behalve je doopsel je eerste H. communie en je vormsel. drie in één dus
Deels, sommige vragen zullen nooit beantwoord worden.. of in een later stadia. Nummer 1 was dat ik mijn rust echt in de Quraan vond, de dingen die ik las klopte voor mijn gevoel en dat had ik bij andere geloven niet.
Ik ben 12 jaar geleden bekeerd tot de islam, ongelovig opgevoed. Islam was heel logisch, gelooft in alle profeten. Stond voor mij vast dat er maar 1 god is. Ik begreep/begrijp nooit in de kerk dat ze het over Jezus zowel over god als profeet hadden. Zo wel heel beknopt uitgelegd hoe is moslim ben geworden. ( eerst in veel boeken verdiept)
Hier bekeerd naar christendom. Ouders beiden niet-gelovig. M'n vader is zelfs anti. Heb altijd geweten dat er meer is tussen hemel en aarde en bij het christendom vielen de puzzelstukjes in elkaar. Heeft me veel gekost. M'n ouders heb ik tien jaar niet gezien. Ik was hun dochter niet meer, zeiden ze. In pleeggezin gezeten en ik heb me in die tijd ook laten dopen. Bekeren is voor mij echt 'een nieuwe weg inslaan' voor mij betekent dat proberen te leven zoals ons wordt opgedragen door de god van de bijbel. Of dit ook de god van de Koran zou kunnen zijn weet ik niet. Daarvoor ken ik de Koran niet goed genoeg. Voor mij is het belangrijk dat mijn leven op aarde een doel heeft (hier was ik erg zoekende naar: waarom ben ik hier?) en gestuurd wordt door iets/iemand. Even los van hoe je die God noemt. Inmiddels wel weer contact met m'n ouders overigens.
Het is echt een heel lang verhaal Ik werd op de middelbare school best wel gepest en was mede daarom gothic geworden en rolde daardoor ook de wicca in. Voelde me hier heel lang happy bij, tot mijn oma kwam te overlijden en ik allerlei levensvragen kreeg. Ik ben toen gaan bidden en bijbel lezen, op zoek naar antwoorden en hier vond ik rust in (al was mijn oma niet gelovig). Toen heeft het nog wel een poos geduurd voordat ik echt besloot om christen te worden.... Heeft ook een hele poos weer op een laag pitje gestaan, mijn beste vriendin had me heel erg teleurgesteld en wilde toen even niks met de kerk te maken hebben. Maar inmiddels heb ik het haar vergeven en ga sinds heel recent weer naar de kerk.