Hallo dames, Al 2 jaar heb ik een relatie en woon ik niet samen en inmiddels de 20 weken echo gehad en alles gezond. Nu zit ik sinds een aantal weken bij huis omdat mijn tijdelijke contract afliep( dit wist ik van te voren al) Nu heb ik een bijstandsuitkering en zit ik met een vraag. Ik heb een lat relatie met mijn vriend mede doordat ik een schuld heb en een bijstandsuitkering. Maar indien mijn vriend het kindje erkend ben ik bang dat de uitkeringsinstantie gaat eisen dat ik allenmentatie moet vragen en dat wil ik helemaal niet. ik wil niet aan mijn partner vragen om een X bedrag per maand te betalen. Zodra ik vastigheid kwa werk heb willen we wel gaan samenwonen. Dus mijn vraag wie heeft vergelijkbare situatie en kan mij helpen met deze vraag.
Lastige situatie joh. Ik kan je niet helpen met advies, maar is er geen juridisch loket o.i.d. waar je dit (gratis) kunt checken?
Waarschijnlijk niet wat je wil horen. Waarom gaan jullie niet gewoon samen wonen en een gezin vormen. Ik neem toch aan dat dat de intentie was toen jullie besloten om zwanger te worden. Op mij komt dit nu over dat je maximaal wil profiteren van de bijstanduitkering en daarnaast hebben jullie dan samen ook nog het salaris van je lat. Jullie kunnen ook nu gaan samenwonen maar ja dan moeten jullie het doen van 1 salaris
Ja zo komt het op mij ook over. Of het staat er krom geschreven, maar ik zie niet in waarom de overheid zou moeten betalen als de vader (die het kindje ook wil erkennen) ook gewoon in beeld is. Dan vormen jullie toch een gezin? Daar zitten lusten, maar ook lasten aan. Als jullie gaan samenwonen krijg je zijn geld er toch ook bij? Jouw kortingen en toeslagen blijven dan ook niet allemaal. Als ik in jouw situatie zat zou ik dus gaan samenwonen, omdat je dit toch uiteindelijk wil gaan doen.
Ik snap niet waarom je dat niet wil? Als je samenwoont draagt ie financieel toch ook bij aan jullie kind?
Geef het een kans.. huisje,boompje,beestje. Je word toch niet zwanger als je al van tevoren weet dat de relatie geen schijn van kans heeft? Je maakt het je er dan ZELF alleen maar moeilijker op. Succes verder!
Ik snap wel dat je het heel moeilijk vind om je ' eigen inkomen' op te geven. Hier had ik een nabestaande uitkering toen wij besloten om voor een kindje te gaan hebben wij wel.besloten om te gaan samen wonen en dat met het gevolg dat mijn nabestaande uitkeringen kwamen te vervallen. Maar ik vind dat als je samen voor je kindje kiest ook samen ervoor moet zorgen. Dan maar wat minder in de maand. Maar ik heb heel erg gevoel dat anders dat er tussen bleef staan ik ben heel blij dat ik het zo gedaan heb. Samen egrens voor kiezen dan ook de gevolgen dragen. Ik geef mijn kindjes liever een thuis met vader en moeder dan die 400 euro in de maand extra. En daarnaast als ze erachter komen dat hij vaker dan 3x in de week bij je is valt dit ook onder samenleven en als je dan gepakt word....dan word je helemaal niet blij moet je alles terg betalen.
Ik ben heel benieuwd naar de antwoorden op de vragen die de dames hierboven hebben gesteld. Ik vind het zo apart dat mensen er maar vanuit gaan dat de overheid voor je betaalt.
Hier zelf geen vergelijkbare situatie maar wel bij een kennis van me. Zij zit/zat in de bijstand en ontving een best bedrag aan alimentatie van haar ex man. Dit bedrag werd in mindering gebracht op de bijstand uitkering die zij ontving. Maar nu ff een vraag van mij aan jou ts: Waarom wil je liever dat de overheid voor jou kindje betaald dan de vader van het kindje. Een kindje is geen voorwerp waar je veel geld mee kan verdienen. Een kind heeft ook gevoel
Maar het is toch alleen maar logisch dat hij alimentatie gaat betalen? Is toch ook helemaal niet zo erg. Mijn ex heeft ook altijd gewoon een vast bedrag per maand betaald toen ik tijdelijk een uitkering had. Werd bij mij ingehouden, niks mis mee. Het enige vervelende was dat dat de gemeente altijd op tijd betaalde en hij te laat. Was soms lastig met de huur.. Toen ik daarna een tijdje ging werken met behoud van uitkering kreeg ik dus eigenlijk bijna niks voor het werken. Toen ik een echte baan kreeg merkte ik ineens het verschil. Je kan toch gewoon pas gaan samenwonen als je alles op orde hebt dan stopt de alimentatieverplichting gewoon. Je zou er natuurlijk voor kunnen kiezen om niet te erkennen, maar ik vind dat persoonlijk niet zo netjes.
Zoals ik al zeg zodra ik en hij gaan samen wonen vervalt alle vormen voor inkomen voor mij. Mijn vriend is niet verantwoordelijk van de schulden die ik heb en wil niet dat hij daar aan mee betaald. Als het een schuld is van 2000 euro zou ik me stil houden maar heb een bedrijf gehad dat kapot is gelopen en grote schuld dat is ondergebracht bij een schuldhulp instantie en als ik geen inkomen heb ik ook niet niet schuldvrij kan worden en het risico loop dat mijn huis leeggehaald word. Mijn relatie zit goed dat is het probleem niet alleen hoef mijn probleem uit het verleden niet in de schoenen te werpen van hiidige vriend de doktoren hebben jaren geleden met mijn ex geconstateerd dat natuurlijke bevruchting niet mogelijk was. Ik heb toen mijn vorige relatie slecht werd altijd de pil geslikt om zeker van te zijn dat er geen zwangerschap zou komen indien doktoeren het toch fout hadden. Deze heb ik geslikt tot februari tot bleek dat ik zwanger was. Wij willen heel graag samenwonen maar moet ik hem dan een schuld van een halve ton in de schoenen werpen en mijn schuldhulpverleningstraject op het spel zetten? Ik vind niet dat mijn partner hoeft te boeten van mijn fouten in het verleden
Ik denk dat de anderen dat zeggen aangezien ze graag haar uitkering wil behouden en zodra haar partner alimentatie betaald dan wordt dat afgetrokken van haar uitkering. Als ze geen alimentatie krijgt, dan krijgt ze haar volledige uitkering en kan haar partner zo geld geven en heeft ze financieel dus meer in de maand om te besteden. Een bijstandsuitkering krijg je van de overheid en in principe ben je niet helemaal eerlijk bezig als je dan wel geld van je partner krijgt en dit niet aangeeft (zoals je normaal bij alimentatie wel doet). Daar zullen veel mensen over vallen.
Ik snap heel erg goed dat je niet wilt dat je partner jouw schuld moet gaan betalen, zou ik zelf ook geen prettig gevoel vinden. Maat als hij jullie kindje wilt erkennen wat heel erg goed is, dan denk ik wel dat je eventjes informatie moet inwinnen bij het juridisch loket hoe het zit met alimentatie en die dingen want als je daar fouten in gaat maken heb je dadelijk een groter probleem en misschien nog meer schulden Dan heb je misschien strakjes het probleem dat je geld moet terug betalen van je uitkering als blijkt dat je partner wel alimentatie zou moeten betalen en dat zou erg vervelend zijn.
Ik heb in het verleden nog nooit een uitkering gehad via de bijstand en nu dus net pas voor het eerst in mijn leven. Ik wil dit ook niet maar met bijna 6 maanden zwangerschap is het moeilijk een baan te vinden.
Ik snap ook heel goed dat je niet wilt dat je partner opdraait voor je schulden. Het is toch even een hypotheek wat hij dan op zijn schouders moet nemen. Ik zou inderdaad, zoals Drieka hierboven al zei, toch wel wat extra informatie inwinnen betreft het erkennen en dergelijke. Ook al is het maar om te zorgen dat je niet verder in de problemen komt. Verder: houd je vast voor de reacties, want sommige zitten al tegen het plafond als ze het woord 'uitkering' lezen.
Door te gaan samen wonen zet je je schuldtraject niet op het spel hoor. De situatie zoals het nu is, daarmee zet je je traject op het spel! Je wilt bewust wachten met samen wonen. In welke fase van het traject zit je nu? Als je in de begin fase zit (aangemeld bij de gemeente) dan kan het nog wel even duren voordat je in de WSNP komt. Een schuld van een halve ton zal met een MSNP mislukken.
Ik denk dat een hoop dames hier niet verder kijken dan de uitkering in dit geval. TS wil in enige mate ook haar zelfstandigheid behouden en als haar LAT voor de kosten opdraait (omdat TS 0,0 inkomen heeft door haar zwangerschap), dan verliest ze deze zelfstandigheid en daarmee ook de enige zekerheid op inkomen die ze heeft. Ook haar LAT kan ineens de benen nemen, of wil misschien zelfs niet eens voor de schulden opdraaien? Wat ik ook heel goed kan begrijpen.
volgens mij deelt jou vriend niet mee in je schulden zodra je gaat samen wonen. Tenzij je gaat trouwen dan deelt hij wel mee in je schulden. zijn inkomen telt wel mee op jou bijstandsuitkering daarop zul je gekort worden.