Ik heb het meegemaakt met mijn moeder. Toen ik nog alleen was een een hele goede baan had vroeg zij mij ook om geld omdat ze weer rekeingen moest betalen e.d Ook smeek brieven en dingen zoals jij moet mij helpen want ik heb je groot gebracht en als je het niet doet maak ik er een einde aan. Dat gaf destijds echt een enorm schuld gevoel en ik was zoveel jonger dat ik het altijd heb gedaan zonder ook maar 1 cent terug te geven! Tot mijn opa erachter kwam en mij verbood om steeds geld te geven. Nadat ik mijn man leerde kennen begon het weer en heeft mijn man haar 1 geholpen en nu hebben wij geen contact meer. Ja als er iets in de familie is verder niet meer want tja ik geef geen geld meer dus ik besta niet meer. Ook na de kleinkids wordt er niet eens omgekeken. Ik vind het prima,ze zijn volwassen dus moeten ze hun eigen boontjes maar doppen moeten wij immer ook!
vind het wel raar ja.. maar een eenmalig bedrag bv 500 vind ik niet zo'n gek idee.. vind zelf alleen wel als je in geldnood zit door teveel luxe uitgave (zoals dit) anders dan in geldnood door noodzakelijke uitgave..
Ik zou gewoon eens in de zoveel tijd een grote tas boodschappen afleveren, met spullen daarin waarvan jullie weten dat ze die kunnen gebruiken. Want mensen die om geld vragen gaan er vaak 'verkeerde' dingen mee doen, en zo weet je zeker dat je ze op een goede manier kan helpen. Je ziet dan ook gelijk of ze het waarderen.
Manipulatief mailtje, om in te spelen op schuldgevoel van kinderen. Nee. Mijn ouders mogen me altijd vragen om geld als ze er even niet uit komen. Maar op deze manier zouden ze van mij niks krijgen. Kom nou. Hoeveel is onze liefde jullie waard :x De liefde van je ouders, hoor je niet te hoeven kopen. Die moet er gewoon zijn.
Jezus wat erg voor je! Nou zo'n moeder kun je maar beter kwijt dan rijk zijn maar ik vind het wel diep triest om zo met je eigen kinderen om te gaan.
Ach weet je in het begin had ik er heel veel moeite mee. Maar nu ben ik het gewend,vind het ook prima echt waar. Net wat je al zegt dat iemand zo met haar eigen kind om kan gaan. Ik ben nu zelf moeder en echt nee zo zou ik het bij mijn kinderen echt nooit en ten nimmer doen!
tja voor mijn tijd heeft mijn man mijn schoonouders een groot bedrag geleend, ze moesten ruim 8000 gulden betalen aan de belastingdienst. Zijn broer had 3 kinderen en zijn auto ging kapot en hadden alleen schulden toen heeft hij gezorgd dat ze weer een goede auto kregen met nog een broer en ze zouden terugbetalen als het beter ging. In beide gevallen heeft mijn man dus nooit wat teruggehad. mijn man heeft tegen zijn ouders gezegd dat hij toch wel zijn geld terugwilde aangezien ze zelf weer een andere auto kochten. Toen zeiden ze dat hun ook altijd voor hem gezorgd hadden. Dit is niet echt het geval. En Ik heb ooit tegen zijn broer en schoonzus gezegd dat we onderhand het geld wel terugwillen, omdat ze blijkbaar naar concerten kunnen, weekendjes weg enz. Ze heeft toen (bewust denk ik ) ruzie gemaakt en mij een geldwolf genoemd. (we praten over iemand die al veel kleine bedragen heb geleend van mijn man omdat ze geen eten hadden, mijn man uitnodigde voor een pretpark en met hun 5en nou net de portomonee vergeten waren, maar ze betalen hem terug. Al het lego van mijn man geleend en zou hij terugkrijgen, maar 2 weken later hoorde we dat ze het doorverkocht had, ach kinderen speelde er toch niet mee en ach wat moest mijn man er nog mee, zucht) Ondertussen zijn we aantal jaren verder en we gaan er maar vanuit dat we nooit meer iets zien. Daarom leen ik dus nooit meer aan fam. Tenzij het mijn ouders zouden zijn, die zou me elke cent teruggeven, maar dan moet er toch iets heel vreemds gebeuren wil dat bij hun van toepassing zijn dat ik ze moet lenen. Maar goed, wij doen het niet meer! We hadden we toch zelf leuke dingen kunnen doen! Moet zeggen als ik al bij mijn man was geweest had ik tegen hem gezegd, hadden ze jou ook geleend? en ik had het niet goed gevonden.
Dit soort 'hulp' verandert bijna zonder uitzondering in teren op de zak van... en wordt dus bijna zeker een bodemloze put waar je al je geld in kunt kiepen zonder dat het probleem wordt opgelost. Dus nee, zeker niet 'helpen'.
Nee ik zou het niet doen, dan ga ik net zoals iemand voor mij elke maand een grote tas boodschappen brengen zodat ze eten genoeg hebben en vand at geld de vaste lasten kunnen betalen.. En anders zou ik consequent 1 rekening van ze betalen maar dan zelf over maken naar bijvoorbeeld de energieleverancier..
Mee eens, maar moet er wel bij zeggen dat ik de manier waarop het gevraagd wordt (via mail/brief) en het slechte contact daarbij, wel meewegen. Dus zou ik eerst een gesprek aangaan en gevoelens uiten van hoe en wat in het verleden en dan kijken hoe ernstig de situatie echt is. Daarbij overleggen met andere broers. Succes, wat een rotsituatie...
Ik heb dit van dichtbij meegemaakt met mijn moeder en haar zus. Heel lullig maar van het geld dat mijn moeder haar gaf (omdat volgens haar zus ze geen geld had om eten van te kopen) kocht mijn tante dan weer luxe dingen (die mijn ouders zich niet eens konden veroorloven). Ze hebben er erg veel geld in gepompt en er nooit weer wat van gezien. Dus toen werd het te gek en hebben mijn ouders gezegd dat ze geen geld meer kregen maar dat als ze geen eten voor zichzelf konden komen ze altijd bij mijn ouders konden komen mee eten. Je raad het al ze zijn nooit komen eten. Dus bied ze gewoon dingen aan (eten, boodschappen halen voor ze enz) maar ga geen geld geven.
Mijn ouders zouden dit nooit aan ons vragen. Werkelijk nooit. Ze eten liever een dag niet dan geld te moeten vragen! En ik vind 3x 350 een behoorlijk bedrag. Hebben ze dan zulke hoge vaste lasten of waar beland dat geld?
jeetje ik zou het niet doen om meerdere redenen alleen al de eerste mail wat is liefde je waard en dan uberhaubt de mail ervoor gebruiken daarnaast ... omdat hun zzich tickets en alles hadden gekocht omdat ze in t buitnland wilde vestigen.... ehmmm hadden ze niet eerder kunnen bedenken wat als t niets word ect... je weet van tevoor dat t geld gaat kosten als jullie al zo weinig contact hebben en een aantal maanden (wie weet hoeveel) van alle 3 de kinderen 350 euro........ t hele verhaal maakt me dat ik me nog eens achter de oren krab ik zou zo helpen.... maar met hoe t gaat zou ik t niet doen op deze manier
Mee eens, toen wij wat in ruimer sop zaten hebben wij mijn ouders ook geholpen, wel van hun met tegenzin omdat zij niet wilde dat hun kinderen gingen helpen. Mijn vader was na 21 jaar dienstverband eruit geknikkert en miste iedere maand ruim 600,- van zijn loon en werk werdt hem niet vanwege zijn leeftijd.. Nee, mijn vader vooral deed heel erg moeilijk, uiteindelijk heb ik hem zelf bij het kraagje gepakt en hem duidelijk gemaakt dat zijn kids HUN ook wel eens mocht helpen aangezien zij al ruim 30 jaar voor de kids klaar staan.. (gezin 5 kids de oudste 32) toen heeft mijn paps er bij neer gelegd en hebben wij hun geholpen. Maarrrrr de toon bepaald de muziek, als ik een mail kreeg van hoeveel is onze liefde jullie waard dan konden ze het direct wel vergeten..
Ik vind het makkelijk gezegd van: ik zou mijn ouders altijd helpen met geld! Is niet aanvallend bedoeld meiden, maar ik vind dat het er wel eventjes aan ligt wat voor relatie je met je ouders hebt! Mijn moeder: ja, zou ik zonder enige twijfel zo helpen. Mijn vader: absoluut niet! En waarom niet? Ik heb geen contact met hem. Hij is gescheiden toen ik 3 was van mijn moeder. Heeft amper naar ons omgekeken. Ik sprak (en spreek) hem gemiddeld 1 of 2x per jaar. Dus nee, die stuur ik geen rooie cent. Ik vind de ideeën van dat je dan beter boodschappen kan geven wel heel goed! Geld zie je niet terug en je weet niet wat ze ermee doen. Ik vind ook dat ze wel erg veel aan geld vragen. Per persoon 350 euro!
op jouwn situatie ingaande, zou ik zo'n vader die er nooit voor je is geweest ook niet helpen.. dan kon hij het lekker uitzoeken als het mijn "vader" was... jammer dan....
Daarom mijn laatste zinnetje ook van de toon bepaald de muziek en ook dat had ik in mijn achterhoofd, niet iedereen heeft een normaal, gezonde verstandhouding met de ouders
IK heb persoonlijk nogal moeite met het stuk dat hij de middelen heeft gegeven aan jou man...dat is toch zijn keuze geweest om kinderen te krijgen. Daarnaast vind ik via de mail echt een not-done, als het nou ging om een 10-tje. Dan kunnen jullie wel ruim bij kas zitten (tenminste dat begrijp ik uit jou verhaal) betekend nog steeds dat jullie zelf de keuze maken waar je dit aan uit geeft. Nee, ik persoonlijk ben er niet wild van, ook al is het je schoonvader. Het is 'slechts' een titel, deze moet je ook verdienen en dat doe je niet door sporadisch contact als het vanuit je kinderen komt.