Een zitverhoger is aanmerkelijk smaller dan een echt stoeltje. Misschien is dat een optie, zodat je zus er ook nog naast kan?
Je moet helemaal niets, besef je dat. Dat mensen je een aansteller etc vinden, het is jouw gevoel. Als er dan vervolgens ook een vervelend gesprek is snap ik helemaal dat je er niet geruster op wordt. Je mag een bezorgde mama zijn, laat de dingen die jij wilt pas toe op het moment dat het goed voelt. Groetjes van een andere, heel bezorgde mama
Mijn kinderen zijn 5 en 3. Ik ben zojuist naar mijn vader geweest en we hebben het uitgepraat. Hij voelde zich gekwetst en denkt dat ik hem niet vertrouw. Maar ik vind meer dingen eng; schoolreis, weggaan zonder kinderen en in principe elke auto/bus situatie waar ik niet bij aanwezig ben. Ik ben bang, maar laat mijn kinderen altijd (mits veilig) gaan. Het is niet een kwestie van ze gaan niet, meer een kwestie van mijn bezorgdheid uiten en hoe mensen daar dan op reageren. O ja .we hebben allebei gezegd dat watts- app niet de manier is om te communiceren .bellen is beter.
Ik zou de titel veranderen in 'Drama om een uitje'. Dacht in eerste instantie dat een vader of moeder hun kinderen vermoord hadden. Ik zou het ook loslaten. Je ouders passen vaak genoeg op om de kinderen goed genoeg te kennen en normaal gesproken vertrouw je ze ook met ze. Ik zou m'n kinderen nooit een leuke dag ontzeggen omdat ik zelf overbezorgd ben.
Ik snap je heel goed. Ik vertrouw mijn ouders 100% met mn zoontje toch ben ik altijd bezorgd en zeg ook nog vaak waar ze op moeten letten. (terwijl ze dat echt wel weten)
Zo te lezen ben ik 1 van de weinigen maar ik snap je eigenlijk wel. Ten eerste zonder autostoel gingen ze niet mee. Daarnaast tja overdreven, overbezorgd? Nee want je laat hen toch mee gaan. Dat jij nog wat dingetjes benoemd zou ik totaal geen moeite mee hebben. Het is je belangrijkste bezit toch? Als ik als tante een neefje of nichtje zou meenemen zou ik helemaal niet beledigd zijn...uiteindelijk hebben ze het vertrouwen wel anders zouden de kinderen niet eens meegaan. Sterker nog....eigenlijk vind ik je vader een grote aansteller....dreigen dat hij dan niet meer oppast?? Ik zou zeggen: oke dan maar niet. Hij is zijn tijd vergeten zeker dat zij ouders waren van kleine kinderen die met iemand anders meegingen? Beetje begrip is wel op zn plaats vind ik.
Goed dat je het uitgepraat hebt. Ik zei al dat via app dingen anders overkomen. Maar vergeet niet jij bent de moeder hoor: als jij vind dat het niet kan dan kan het niet. En als jij je bezorgdheid wil uiten, doe dat dan ook.
Helemaal mee eens. Zelfs als mijn oudste dochter van 2,5 bij familie of vrienden logeert ben ik ongerust. Dat betekent echter niet dat ik familie of vrienden niet vertrouw maar dat ik het moeilijk vind om de controle uit handen te geven
Maar dingen die voor jou goed voelen zijn alleen niet altijd goed voor het kind.. Ik had vroeger een meisje op school die nooit mee mocht met schoolreis, geen speeltuin zonder moeder erbij, zwembad idem en speelafspraken bij iemand anders ging ook niet door. Ontzettend sneu eigenlijk... Want dan missen ze best veel. Soms moet je loslaten, hoe erg dat ook tegen je gevoel ingaat (ik had dochter gevoelsmatig ook liever thuisgehouden van schoolreis bijvoorbeeld).
Het eerste wat ik mij afvraag is of je zelf al een keer samen met je ouders en kinderen naar een park geweest? Waarom ga je ands zelf ook niet mee? Wel zo gezellig. Zonder stoeltje in de auto, of het mag of niet is voor mij absoluut een no go, en gelukkig gelt dit voor mijn ouders en schoonouders ook. Voor de rest zou ik ze veel plezier wensen. Ik weet namelijk uit ervaring dat mijn ouders nog erger op haar zullen letten als ik er niet bij ben dan ze al doen. Al zouden ze het veel leuker vinden als wij er ook bij zijn.
Dus die van 5 gaat dan in het midden tussen stoel van 3 jarige en je zusje in de gordel. Heel eerlijk dan zit ze in mijn ogen veilig, misschien nog wel veiliger als in een stoel aan de zijkant.
Ik was in het begin ook zo heel bezorgd en wilde overal bij zijn en ik heb geen moiete hoeven doen mijn oudtste te krijgen denk dat het daar helemaal los van staat het is je meest kostbare bezit, Ik was ook 1 van de weinige ouders die een stoeltje zitverhoger mee gaf met het eerste uitje met school, maar bij terug komst werd vrolijk verteld daar beginnen wij niet aan het hoeft namelijk niet op deze leeftijd en het is al zo moeilijk om genoeg ouders te krijgen dus als er dan 1 extra in kan door zonder stoeltje te gaan dan doen wij dat liever. Mijn eerrste reactie was dan gaat die niet meer mee, maar thuisgekomen bedacht ik mij dat ik onze zoon ermee heb en niemand anders. Ik ben het wat meer los gaan laten maar let wel als het enigszins kan gaat er een stoeltje (hij zit enkel nog op een zitverhoger ) mee, maar het is vorig jaar wel eens gebeurd dat ik onverwachts naar het ziekenhuis moest vervoer had geregeld maar het stoeltje uiteraard in de auto 50 km verderop stond, dan gaat die gewoon in de gordel. Probeer het los te laten, voor je ouders is er met de komst van hun kleinkinderen een nieuw kostbaar bezit bijgekomen en dat zetten ze echt niet op het spel, en als je zus mee wilt gaat je zoontje in de zitverhoger en propt je zus zich er toch tussen, zo doen wij het ook gaat prima.
Soms kan het niet anders en moet je kind wel vervoerd worden. Ik denk dat het voor die situaties is gemaakt.
Ik ben er heel makkelijk in. Als mijn ouders met ze weg willen naar de julianatoren? Dan zeg ik alleen maar 'veel plezier'! Ik vertrouw ze helemaal en hoef ook echt niet tegen ze te zeggen, 'let goed op, kijk uit met.. enz' want dat doen ze toch wel. Misschien nog wel meer dan toen ik en mijn broers klein waren.
Dan zal ik wel wat makkelijker zijn maar ik zou er voor 1 keer echt geen probleem van maken inzake dat autostoeltje. Als ze in de gordel zitten, nou ja prima voor een keer. Maar dat ben ik! En ik vind het wel een beetje overdreven hoe je reageert en geef je ouders gelijk. Maar nu ben ik niet zo overbezorgd en gun ik mijn ouders/schoonouders een leuke dag met mijn zoon en ga ik er vanuit dat het goed gaat want ze passen tenslotte ook op hem. Ik vertrouw ze dus ik zou er niet eens over beginnen dat ze moeten opletten dat ze nergens in gaan waar ze niet in mogen enz. Het is denk ik vanzelfsprekend voor je ouders dat ze goed opletten en het beste met de kleinkinderen voor hebben.
Fijn dat het uitgepraat is. Je reageert in mijn ogen wel een beetje overdreven, hoewel ik je ook wel kan begrijpen hoor. Maar je zult het een beetje los moeten laten. Een kind van 5 kan ook wel een keer zonder stoeltje vervoerd. Als ze in het midden zit, tussen een kinderstoeltje en een volwassene, zit ze echt niet heel onveilig. Mijn oudste zit sinds hij 6 is ook zonder stoeltje, omdat het gewoon niet paste, 3 stoeltjes op de achterbank. Dan hoeft het ook niet. En ik neem ook heel vaak vriendjes mee van onze kinderen (ook van 5 jaar), die dan ook zonder stoeltje vervoerd worden. Soms moet je praktisch zijn. Sterkte met het loslaten, het valt niet mee, maar jouw ouders zullen net zo zuinig zijn op hun kleinkinderen als op hun eigen kinderen. Misschien nog wel meer, zelfs (mijn ouders in elk geval wel). Wens ze veel plezier, slik een keer heel hard en hoor aan het eind van de dag de blije verhalen.
Ik vind familiedrama een beetje overdreven sorry. Je ouders zijn wel goed genoeg om op je kinderen te passen, maar ze mogen je kinderen geen leuk dagje uit bezorgen. Over het vervoer ben ik het met je eens, maar voor de rest moet je toch een beetje laten gaan. Wees gezegend dat je een opa en oma voor je kinderen hebt. Mijn eigen ouders willen/zullen onze dochter nooit accepteren en de ouders van mijn man zijn overleden, dus heb helemaal geen opa en oma voor haar.
Ik vind dat je erg vanuit emotie reageert, wat hierboven staat, als die van 5 in het midden zit is dat echt wel een prima oplossing. En ook in het pretpark zelf, schat in dat jouw ouders ze niet in een attractie zouden willen meenemen waar ze niet in mogen en al zouden ze dat per ongeluk wel doen, er staat altijd een medewerker bij een attractie om te voorkomen dat te kleine kinderen in attracties gaan. Vervolgens vind ik de reactie van je vader ook erg overdreven, ik kan me voorstellen dat hij dit persoonlijk oppakt ( we weten natuurlijk ook niet welke woorden je hebt gebruikt) maar hij kan dan ook best even tot tien tellen en zich verplaatste in overbezorgde moeder energie. Gelijk gaan dreigen vanuit zijn eigen pijn vind ik erg kinderachtig overkomen. Want wat zij of wij er allemaal ook van vinden, jij zit wel met de bezorgde gevoelens en met zo'n ruzietje worden die natuurlijk niet zomaar minder, daar moet toch als volwassenen over gesproken kunnen worden en naar een compromis toegewerkt worden dat iedereen er een fijn gevoel aan over houdt? Het is een leuke dag, met opa en oma naar pretpark, zou jammer zijn als het overschaduwd wordt.