Hallo, Hier weet iedereen het. Ik vind het zelf zo veel makkelijker dan en zo geheimzinnig over te doen. Je kan je gevoel niet uiten envaak krijg je ook nog opmerkingen maar je hoofd als "wanneer komt er bij jullie een kleine? " . Ik was die opmerkingen beu en gaf dan vaak als antwoord als het zou lukken dan zou er allang een kleine zijn geweest. Veel mensen schrikken dan. Nu dat iedereen het weet krijgen we soms vragen hoe het gaat maar ook wordt en nu anders naar ons gekeken op een positieve manier. Sommige vragen Door en sommige vragen gewoon Hoe het gaat en meer niet. Prima.. Ik ben ook een blog gaan bijhouden omdat er een aantal dingen waren waarbij mensen Veel vragen hadden. Ik moest dan wel zo vaak hetzelfde vertellen dat ik toen heb gezegd van op de Blog staat alles uitgelegd. Dus dat is ook wel fijn want veel mensen snappen sommige dingen niet. Voor ons pakt het goed uit dat iedereen het weet.... Groetjes MBG
Wij zijn daar altijd heel open over geweest, nooit een geheim van gemaakt en als mensen aan ons vroegen hoe het zat qua kinderen, dan praten wij daarover met die mensen. Gewoon wat we deden in de ziekenhuizen e.d. en hoe het zat. Familie wist het, vrienden, kennissen, werk, collega's ... Een verademing kan ik je verzekeren hoor ... Ik heb nooit schaamte gevoeld t.o. familie en de buitenwereld ... het bijzondere is altijd dat als je vertelt daar je mee bezig bent, dan er opeens heel veel meer mensen dat ook hebben ... en dat het dus veeeeeel vaker voorkomt dan iedereen denkt.
We wilden het eerst geheim houden, maar nog vóór het eerste zaadonderzoek moesten we het mijn 'schoonstiefzus' wel vertellen: zij werkt in het lab waar de test werd beoordeeld. En ook zij heeft voor één van de kinderen het medische traject doorlopen. Zijn ouders hebben we ook vrij snel ingelicht, we hadden antwoorden nodig op vragen over zijn medische verleden. Ook mijn chef en zijn beste vriend hebben we ingelicht. Toen we eenmaal wisten dat we het ICSI-traject in zouden gaan, hebben we besloten het meer mensen te vertellen. In onze vriendengroep weet zo goed als iedereen het, mijn ouders, zusjes, nicht (zelf al jaren in de medische molen) en een paar collega's (waarvan er één met IUI bezig is). Ik vind het fijn dat ze er van weten, maar zou bij een eventuele volgende poging (krijg morgen te horen of de eicellen bevrucht zijn en of er een terugplaatsing is), zou ik niet meer vertellen wanneer het nieuwe traject start denk ik. Dan krijg ik ook niet de vraag of ik al getest heb. Nu moest ik wel op mijn werk, ik heb er een dienstreis voor af moeten zeggen...