Familiesituatie door hond

Even kort door de bocht ... moet er eerst iets gebeuren (zodat je naar ziekenhuis of erger moet) voordat je mag zeggen tot hier en niet verder. Tot daar aan toe dat het hele nieuwbouw huis vernageld is hun zorg en probleem maar mijn kind zou mijn kind zijn en die staan toch echt wel boven welke familie dan ook. Voor mij zou dit een no go zijn naar opa en oma (als de hond er is) en naar mijn broer. Maar goed je merkt al ik ben hier heel stellig in.

 

Net in de nieuwsgroephier gelezen gelezen:

https://www.volkskrant.nl/nieuws-achtergrond/de-baby-van-esther-werd-doodgebeten-door-de-hond-van-opa-en-oma-zij-hebben-ook-gedacht-dat-doet-mijn-hond-niet-maar-je-hond-doet-het-wel~b88a2937b/?fbclid=IwAR3LBraE9cT7WCuQLOs9s7sNxz9rz_0mZEElHF_3snCMN1JeOtNp5EbFE6c

 

Ik deel je mening. Ik denk dat je blij mag zijn dat dit nog maar een hap was. Je had inderdaad de corona kunnen gebruiken door aan te geven dat het toch niet de bedoeling is om met zijn alle samen te komen.
De hond meenemen is echt niet omdat de hond dat wil. Die zoekt rust en veiligheid.
Een hond met een trouwe is toch nooit te vertrouwen. Kinderen zijn niet te voorspellen. Zo denken ze de ene kant op te gaan en zo gaan ze de andere kant op en gooien ze wat op de grond.

Die hond zou niet eens in de buurt komen van mijn 6 jarige. Erg jammer dat ze zo stellig zijn in dat de hond niks doet. Een hond is geen kind en met opvoeding kunnen ze die wel opvoeden om alleen thuis te zijn.

Dat ze er nu door heen zitten is juist een reden om wat te doen met de hond. Hopelijk heeft de hond er wat aan maar vooral de baasjes.

De hond thuis of we komen niet tegelijk. Anders stuur je ze het artikel maar door, wat vreselijk
Ook daar had ik mijn kind niet achter gelaten als je weet dat hij een kat dood heeft gebeten

 

Nou, de olifant in de porseleinkast, want over de hond is inmiddels genoeg gezegd. Komt 'ie....

Ik snap niet dat je met z'n allen bij je schoonouders afspreekt als er omwille van corona nog steeds maar 1 volwassen bezoeker mag komen. Lekkere dikke middelvinger naar de zorg. Ik denk dat dit ook gelijk weergeeft hoe jouw familie is. Die nemen het niet zo nauw, niet met honden en ook niet met de regels tijdens een pandemie.

 

Heftig en treurig verhaal zeg! Ik ben zelf opgegroeid met een hond waar ik heel erg dol op was maar ik ben zelf super voorzichtig met honden. Ik begrijp ook echt niet hoe mensen ooit een relatie tussen mensen onderling onder de relatie met de hond kunnen laten komen

 

Toen ik klein was en één van onze Bouviers de postbode in zijn been greep, was het over en uit voor mijn ouders tav deze hond. Waaks zijn tov van mij (ik zat buiten in de tuin, met onze 2 honden en mijn moeder) is één ding, maar teveel ervan leidt tot onveilige situaties. De beide honden hadden dezelfde consequente opvoeding gehad, maar de 1 was niet te vertrouwen en moest je in de gaten houden, de ander had een heel ander karakter. Helaas is de hond die gebeten had, toen afgemaakt. Een keus die mijn ouders niet makkelijk viel, maar die ze moesten nemen, omdat het voorval plus alles eromheen niet goed te praten was. Mede ook omdat hij te waaks werd naar mij toe. Mijn ouders wisten dat ze niet konden zeggen, ja maar, dat zou hij nooit doen.. want de kans was veel groter van wel.

Ik heb niet alle reacties gelezen, maar ik denk dat je volledig in je recht staat als je aangeeft de hond niet bij je kind te willen hebben. Ook omdat je kind de hond ook kan uitdagen en dan een reactie kan verwachten (denk aan: even uit interesse aan de staart trekken, in de ogen prikken, etc). Dat is dan nieuwsgierigheid van je kind, maar wel gevaarlijk bij een (onbekende) hond die ook niet gewend is aan kinderen.

 

Joh, ben jij van de corona-politie ofzo?

Ik snap dat het je frustreert, omdat jij je blijkbaar wel strikt aan de regels houdt, maar a) is het persé nodig om TS hierop te wijzen, lijkt me dat ze dit zelf ook weet. En b) de dikgedrukte opmerking vind ik onnodig op de man spelen.

Op deze manier wordt de maatschappij er niet leuker op, met of zonder corona.

 

Ik ben hier heel simpel in. Hond bijt = geen contact met hond. Niet bij zwager en schoonzus. En ook niet bij opa en oma als die ervoor kiezen hond wel toe te laten in hun huis.
Hond wel = wij niet (verder hun huis, hun keuze. Ik pas mijn keuze erop aan).

Ook niet als de hond in de bench wordt gedaan trouwens. De hond bijt al in een relatief rustige situatie van twee aanwezige volwassenen.

Drukte en onverwachte beweging van een groep mensen, waaronder kinderen zal de stress van de hond enkel verhogen. Het zal niet de eerste hond zijn die uit de bench ontsnapt of iemand die de hond er toch even bijpakt want 'zielig'.

Het lijkt alsof de familie (met een mantel der liefde) de situatie bagataliseert, daar zou ik niet in meegaan gezien de potentieel ernstige gevolgen die het kan hebben.

 

Dit zou voor mij totaal geen dilemma zijn. Bij zo'n hond kom ik niet over de vloer. Mijn kinderen niet, maar ik ook niet. Ook niet als de hond in de bench zit. Jammer dan, ze komen maar bij jullie op bezoek zonder hond, en anders niet. Veiligheid voor alles.

 

Doet me denken aan iets wat ik hoorde uit onze vorige woonplaats; mensen hadden een Berner Sennen pup, toen ie tien weken was zeiden ze; veel groter zal hij niet worden toch?

on topic; groot gelijk en ik zou net als jullie hebben gehandeld. We hebben zelf een hond en een zoontje, de hond is de goedheid zelve, máár je weet het nooit; ik houd ze dus altijd in de gaten. Tot nu toe blijft ze zelfs stil liggen als zoontje aan haar staart trekt, maargoed. Je weet het niet.