Goedemorgen dames... bij mij helpt het om zaken van me af te schrijven dus vandaar wil ik hierbij ook mijn verhaal doen... Misschien geeft het jullie hoop of een bepaalde richting... sinds dat we bewust bezig zijn met zwanger worden, sinds augustus 2019, dus heel kort geleden zie ik dat mijn cyclussen wat langer zijn dan normaal... in het begin raakte ik in paniek en dacht hoe dan... ik ben altijd om de 28 dagen ongesteld Geworden en al sinds okt 2018 gestopt met de pil! Maar sindsdien bewust tijdens de vruchtbare dagen niks gedaan... nu heb ik zoals jullie velen ook met ovulatietesten gewerkt en voor nod en kort na nod zwangerschapstesten gedaan... ovulatietesten gaven bij mij vaak geen plusje heeeeel zelden, terwijl ik degelijk wel een eisprong gehad heb (dankzij familie die artsen zijn omtrent gynachologie kan ik vaak terecht voor een inwendige echo)... ik ben door mijn huisarts overal op getest en alles werkt perfect.. ook bij mijn man! ik ben meer dan 10 dagen overtijd geweest en mijn test was bijna nooit positief, behalve laatste cyclusdag heeeeel licht positief, en de volgende dag Werd ik ongesteld... kortom bij mij hielpen de testen niet omdat ik die bepaalde hormoon niet snel aanmaak zodat het zichtbaar kan zijn op testen.. aldus 2 x een hele vervroegde miskraam gehad... Dus schiet niet in de stress als je testen Omo wit zijn... zowel ovulatie als zw testen en ik heb het nu ook lekker losgelaten, ik pieker er veeeel minder in en geniet met mijn man op alle vlakken... waardoor ik minder gestresst raak en geniet van het moment. Wat ik aan jullie wil zeggen en meegeven, uit mijn eigen ervaring, toentertijd zeiden veeel mensen oooo laat het los en dat was hetgeen wat ik NIET wilde aanhoren, maar ze hebben gelijk! Mijn libido is verhoogd doordat ik het heb losgelaten en ik zie wel wanneer het komt.. en misschien komt het niet, dan zien we wel verder... het leven is erg kort mensen, en geniet van het moment in het leven met je man... in dit geval mijn eigen man die zoveel voor mij over heeft.. en pieker niet of check heel Google niet (heb ik ook gedaan) om op zoek te gaan naar allerlei ervaringen, want ieder persoon is uniek.. dit heeft mij ook uiteraard tijd gekost hoor, om de ware ik te vinden en hier zo nuchter over na te denken, maar als je het wil, lukt het lieve dames... als je het maar wil... doe leuke dingen met je man, met vriendinnen of familie... zoek afleiding. ik hoop van harte de meiden die hier actief zijn zo snel mogelijk een mooie positieve test gaan zien, inclusief ik zelf, maar geniet ook van de momenten van elkaar... Ik wens jullie een heel mooi relaxte weekend en hopelijk heb ik iets kunnen bijdragen aan mensen die dit bericht nu nodig hebben of juist niet... Liefs!
Dankjewel! Toevallig ben ik vandaag precies tot dezelfde conclusie gekomen. Het leven is tekort om er teveel mee bezig te zijn. En de wens van een kindje mag er zijn maar mag niet je dag bestempelen. Tijd om weer veel meer te genieten van wat er wel is ipv forums en google afstruinen. Want dat deed ik de afgelopen week teveel! Waardoor ik deze week niet heb gezien wat er om me heen nog meer was. Bij de dag leven want tenslotte weet je niet wat morgen je brengt en wat er uberhaupt morgen kan komen. Het kan zomaar afgelopen zijn. Dankje, en voor de timing! Ik voel nu ineens weer mijn rust terugkomen.
Wij zijn bijna 1 jaar bezig geweest, ovulatie testen, tarwekiemolie en teunisbloemolie er doorheen gejaagd. Ook mijn cyclussen leken alleen maar langer te worden, op het laatst zelfs 50 dagen, die maand mocht ik naar het ziekenhuis komen en was er “gelukkig” niets afwijkend gevonden op de echo. Maand erop zouden we weer terug moeten naar de huisarts omdat we dan 1 jaar bezig zouden zijn. mijn huisarts had in een eerder bezoek al gezegd, dat ik me niet druk moest maken want de meeste mensen raken in 1 jaar zwanger en 90% procent van de mensen die daarvan overblijven raakt dat jaar erop zwanger. Ik kon hem wel wat aandoen, haha.. Net als al die mensen die zeiden “ laat het los, dan komt het vanzelf “ En ja hoor, de maand voordat we naar de huisarts terug moesten, had ik zoiets van oké, ik ga het allemaal wel zien hoe het loopt, Ik laat het wel op me af komen en ja hoor diezelfde maand raakte ik zwanger! Nou wil ik echt niet zeggen dat dit bij iedereen het geval zou zijn, maar het gunt jezelf ook mentaal veel meer rust en minder verdriet. tuurlijk ben ik er nu echt wel achter gekomen dat 1 jaar niet zoveel voorstelt maar voor je gevoel en omdat je zo graag wil, ben je toch iedere maand teleurgesteld. Ik had zelf altijd in mijn hoofd, ik ben 22 en zou wel binnen nu en 3 maanden in verwachting zijn. Nu ik eenmaal zwanger ben, voelt het helemaal niet meer als een jaar. Ik hoop voor jullie allen ook snel een klein wondertje! ❤️