Ik heb dit nooit eerder gedaan maar er is me iets opgevallen wat ik toch eens kwijt moet. Ik heb al sinds mijn jeugd dezelfde droom gehad die zo af en toe terug komt Het is een droom waarbij ik door een groot gebouw ren, denk aan een schoolgebouwformaat (Ik zie mezelf rennen kijkend vanaf de straat die parralel loopt aan dit gebouw) En op die straat rent een man met een zwarte jas met me mee precies even hard en wat ik ook doe, waar ik ook heen ga, hij blijft rennen en ik kom niet van hem af. Hij komt niet dichterbij maar ook niet verder weg hij blijft op precies dezelfde afstand en ik word dan heel bang wakker op een gegeven moment. Ik kan niet zien wie het is, het is een vage man met een zwarte jas en zwarte hoed. Nu heb ik ruim 2 jaar terug het contact met mijn moeder gebroken en heb hem niet meer gehad sinds dien. De reden dat ik het contact verbroken heb is omdat alles op haar manier moest gaan en ze mij zag als het kleine meisje die niets zelf kon, mijn dochter zag ze als haar dochter en besloot dan ook alles voor haar, ik had dan ook niets te zeggen als ik bij haar was of mijn dochter bij haar bracht. Ze was nooit fysiek bij me want ik woonde op mijzelf en ze kwam nooit langs (moest altijd naar haar toe) maar ze was er altijd in mn hoofd en keurde alles af. Niets wat ik deed was goed en alles moest anders. Ik ben er dus wel zeker van dat deze droom/nachtmerrie over mijn moeder ging maar waarom een man in een zwarte jas en het schoolgebouw...? Kan iemand me wat meer vertellen over deze droom die ik al sinds mijn kinderjaren regelmatig heb en nu al ruim 2 jaar niet meer?
Ik heb geen idee. Ergens geloof ik er niet in, omdat ik denk dat dromen een verwerking zijn van (onbewust) opgeslagen informatie/gedachtes. Aan de andere kant; ik heb zelf ook 1 bepaalde droom die elke keer weer terug komt. Ook sinds kind af aan al. In mijn droom weet ik dat het Londen is, maar het ziet er niet uit als Londen, meer als Parijs. In het midden van de stad ligt een enorm meer, en midden in dat meer een enorm hoog gebouw. In mijn dromen heeft dat gebouw altijd een andere functie. Soms als kerk, soms als museum, soms gewoon als een leegstaand oud gebouw, soms is het een ruïne. Geen idee wat het betekend, maar ondertussen voel ik me thuis in de stad, en rondom dat meer. Ik weet alle straatjes, en de meeste huizen. Bizar he? haha!
haha, maar dan anders inderdaad. Vaak is het wel zo dat de sfeer niet echt geweldig is. Droevig, donker, beetje eng. Een vakantie naar de zon is het niet