denk dat ik zo maar eens onder de douche spring dan... en dat masseren is dat dan van buiten af naar de tepelhof toe of draaiend? na 4 weken is dit voor het eerst dat ik dit heb grrr.
ja misschien helpt dat wel meid, gewoon proberen Gwen kon zichzelf gelijk al warm houden had in het ziekenhuis de eerste 4 dagen toen we daar waren geen kruik alleen snachts had ze de eerste dagen thuis een kruikje maar na 4 dagen ook niet meer En net als nu het kouder is en we gaan ook wandelen, heeft ze majootje onder de broekje of pakje
Naar je tepel toe masseren inderdaad en draaiende bewegingen. Ik moest dan afsluiten met strijkende bewegingen naar de tepel toe. Bij mij hielp het altijd erg goed.
Ja, van de plek naar de tepel toe masseren. Oja, ik moest na het kolven (of aanleggen in jouw geval) een koud compres op de plek doen. Ik deed dan een koud washandje, soms met ijsklontjes erin. Lune kon zichzelf al heel snel op temperatuur houden. Ze mocht met 36 week naar huis, toen was ze 2 weken oud en na een dag of 3 thuis had ze ook geen mutsje meer op. Vind ze trouwens ook vreselijk, een muts op dus dat was wel fijn voor haar.
Veel plezier Joma. Die mutsjes ja. Luuk heeft hem een week op gehad en toen mocht hij af. Ik doe hem nu wel op als we naar buiten gaan en daar overheen een jasje met capouchon. Alleen dat mutsje zakt steeds over zijn oogjes.
Jeetje, 1 a 2 luiers! Lune poept 1x in de 2 a 3 dagen met een beetje geluk.. En dan soms ook nog met behulp van een drupje olijfolie door de fles. Pff, ik denk echt dat die Omneo gewoon niet goed voor haar is. Ga morgen na overleg met de kinderarts echt over op wat anders. Is toch ook zielig voor zo'n klein babietje Wandelse! Wij hebben net bijna een uur gewandeld, echt zo heerlijk!
Hihi, bij Lune ook. Als we naar buiten gaan moet ze echt een mutsje op maar dat vindt ze niet leuk en begint dan te mopperen en draaien met haar koppie zodat ie direct weer over dr oogjes zakt
Hier precies hetzelfde. Ik herken het geluidje ook wat hij maakt. In de auto gisteren ook, dan mekkerde hij en zei ik tegen Olaf, mutsje .
Haha, leuk he dat je de geluidjes gaat herkennen. In het begin werd ik bij elk geluidje van Lune wakker en vroeg me bij elk kreuntje, huiltje, piepje af wat er was. Nu herken ik ook heel veel. Zo grappig want mijn vriend dus niet en weet dan niet wat ie moet doen en vraagt dan aan mij wat ze wil
Is het raar als je geen kraamtranen hebt gehad? Ik heb alleen gehuild op de dag dat Rosalie naar het ziekenhuis moest om onder de lamp te liggen. En verder helemaal niet
7 nachtdiensten Dat lijkt me voor jullie allebei niet echt prettig! En das dan weer ut voordeel van de fles! Die kan hij ook geven. Kon dat met borstvoeding ook maar Niet dat Vincent wakker zou worden als Rosalie huilt......maar goed....
vond je dat nie een onwijs heerlijk moment? Dat de kraamhulp weg was? Ik was dat mens echt iedere dag de deur uit aan het kijken Ze was echt onzettend aardig enzo, maar ik vind dat maar niks zo'n vreemd iemand in me huis!
Haha die van mij poept ook goed! T spuit af en toe zo van de commode af Of over papa heen Ze vind het namelijk prachtig om zonder luier te plassen en te poepen!
Dat is helemaal nergens voor nodig meis! Bij mij duurde het ongeveer 2 weken voordat ik de geluidjes een beetje herkende! T komt heus nog wel! Je bent een hartstikke goede mama!
Nou ik ben weer bijgelezen (is gelukkig nog niet zo veel ) Ik ga ff naar bed ben ineens zoo moe! Ik kom vanavond wel weer ff kijken!
Hey dames, ik sluit me even ook hier aan, aangezien ik nu even de tijd heb. Even een update: mijn bevalling ging makkelijk en binnen 6 uur was Tess er. De eerste dagen hadden we een erg fijne kraamhulp en genoten we. Wel had Tess last van krampjes en dat was een erg zielig gezicht. We zijn vervolgens dag 5 overgestapt op andere voeding en medicatie. Ook hebben we haar in de kinderwagenbak gelegd in zijligging. Vanaf die dag begon het weinig slapen mij op te breken....ik was een wrak. Kon alleen maar huilen, huilen, huilen. De dagen erna namen de krampjes af, maar het slapen was nog steeds een ramp. Afgelopen dinsdag op woensdag begon ik plots erg heftig te vloeien met enorme stolsels. Woensdag ben ik opgenomen in het ziekenhuis en met spoed gecuretteerd. Donderdag ben ik thuis gekomen, maar ben enorm verzwakt. Tess drinkt goed, kan zichzelf prima op temperatuur houden en is erg wakker en alert. Laat dat nou net het probleem zijn, want ze wil niet slapen. Ze vecht letterlijk tegen de slaap. De eerste paar dagen haalden we haar na een kwartier uit bed en gaven haar de pink. Ze sliep dan uiteindelijk in en dan legden we haar terug. Maar dit trok ik niet meer, een uur lang na elke voeding met de pink ernaast zitten.....pffff. Dus we zijn vanaf gisteren met een nieuwe strategie bezig in overleg met het CB. We brengen nu een en al regelmaat in. Dus voeding, even knuffelen, in bed en laten huilen. En dit telkens weer, zodat het voorspelbaar gaat worden. Moet zeggen (tis nu de 2e dag) dat het nu nog niet echt helpt. Ze huilt tussen een uur en anderhalf uur na elke voeding. En ik vind het dan erg lastig om niet in de stress te schieten. De ene keer kan ik het beter dan de andere keer. Ik vind het erg lastig allemaal, ik vraag me constant af hoelang ik dit moet volhouden om goed te kunnen bepalen of het wel of niet werkt. Ik zou zo graag willen horen dat we dit een week moeten volhouden en dat ze dan eerder inslaapt. De momenten van voeding en knuffelen koester ik, want ze zijn zo kort. Maar als ik dat tevreden koppie zie en die ogen die vol op ons gericht zijn word ik helemaal week van binnen. En dan weet ik weer waarvoor we het doen. Zo, nu zijn jullie weer op de hoogte. Ik hoop dat ik weer tijd vind om af en toe mee te lezen en te posten. Want ik mis het wel hoor!