Februari 2009 mama's

wij hebben hetzelfde hoor met onze jobs wij hoeven ook geen KDV te gebruiken en op een vrije dag breng ik levi daar niet heen vind ik onnodig voor mezelf, sterker nog moet er niet aan denken....

 

@ Uk: okay, dus Ferry hoeft niet meer perse 1000 cc te drinken op een dag begrijp ik. Nou ja, we zien wel eventjes. Is nu toch ook lastig te bepalen als zo'n beebje net ziek is geweest.
Moedig dat Tir zo sterk reageert.

@ Mieke: ah, jij dus ook aan nadenken over een tweede zwangerschap. Ik mis op dit moment wel heel erg mijn zwangerschap en het feit dat er iets heel bijzonders staat te wachten in je leven. Dat de kraamtijd nu zo goed als voorbij is, krijg ik ook de tranen van in mijn ogen. Toch durf ik een tweede zwangerschap lichamelijk gezien en ook inderdaad financieel gezien nog niet aan. Ook al heb ik lichamelijk gezien dan niks ergs meegemaakt, ik vond de bevalling toch erg pijnlijk en heel belastend.
Heb je nog lekker geshopped bij Prenatal vanmorgen?

@ Angela: spannend, een nieuwe uitdaging op je werk.

@ Mobiel: tjee, wat een rare gedachten heeft die vriend van jou toch, 'als het voetbal is dan hoef ik de kinderen niet', belachelijk echt. En 'babys zijn het eerste jaar voor de moeder'. Ongelofelijk lomp. Enne, over dat 'waarom waarom waarom'. Ik snap dat die vraag steeds door je hoofd gaat. Een wijs iemand zei eens tegen mij: ik hoef niet alles meer te begrijpen, het is wat het is en ik trek mijn conclusies. Dus eigenlijk: het doet er niet toe waarom die vent zich zo idioot naar jullie opstelt, hij doet het nu eenmaal, dus trek inderdaad je conclusies en probeer hem los te laten en zeker ook zijn ouders!
Ik vind het zo enorm sneu voor je. Maar houd vol en zet door. Het lijkt me niet echt een fijne toekomst samen met iemand die zo weinig ruggengraat heeft zeg.

@ Maka: hihihi, een kuisheidsgordel. Ik ben ook zo sentimenteel met Ebbie ja, als ze weer iets kan of als alweer ergens uit of overheen gegroeid is.
Over dat inslaap voeden van Vera en op je vinger laten zuigen: ik zou toch proberen om daar mee op te houden hoor Maka. Ze komt nu echt op een leeftijd dat zelf inslaap leren vallen steeds belangrijker word. Als je erbij blijft en ze steeds jou nodig heeft zal ze het niet leren. Dat op je vinger sabbelen werd mij direct door de lactatiedeskundige afgeraden: het schijnt minder hygienisch te zijn en bovendien behoorlijk onhandig, omdat jij er dan altijd naast moet staan. Maar ja, je hebt dan wel 'stalen zenuwen' nodig als moeder, want het betekent dat je Vera echt een tijdje moet laten huilen, als je tenminste weet dat ze verschoond is en goed gevoed is, zodat ze leert zelf in slaap te vallen. Wat mij erg hielp (heb deze fas gelukkig al gehad, maar kan weer terugkomen) is om iets te gaan waardoor ik haar die 10-15 minuten niet hoorde, bijvoorbeeld zelf gaan douchen of tv kijken met geluid ietsjes harder. Maar ik bedoel het verder niet als kritiek ofzo hoor en je moet natuurlijk helemaal je eigen beleid bepalen. Maar je wil denk ik aan de andere kant wel dat ze het op een gegeven moment zelf kan?

@ Daffie: fijn dat Myrthe zo goed groeit en dat ze complimentjes over haar ontwikkeling kreeg bij het CB!

@ Iggy: geinig dat je hond zo naar Levi luistert, hihi. Ik vind het soms ook wel zielig om Ebbie even te laten huilen, maar bij haar is het toch meestal een teken van vermoeidheid. Ik heb ontdekt dat ze veel sneller slaapt als ik haar niet meer oppak ipv wel met haar te tutten. ik vind het ook erg belangrijk dat ze zelf leert inslapen. Maar ja, zo heeft ieder z'n dingetje natuurlijk. Ik vind het ook wel spannend ja, die ontwikkelingen m.b.t. de Mexicaanse griep. We moeten de nieuwsberichten maar goed in de gaten houden.

Met Ebbie gaat het al wel weer een stukje beter. Vannacht kwam ze helaas om 02.45. Maar ben dit keer niet streng geweest: ze was toch 2 dagen ziek geweest en had bij lange na niet de normale porties gedronken. Dus vannacht een flesje 150/5 erin en schoon op! Vanmorgen om 08.20 weer een flesje, 180/6, ook vrijwel helemaal op. Haar temp was gezakt naar 37.2, nog steeds ietsjes verhoogt voor de ochtend, maar in elk geval niet meer die 38, dus geen koorts meer, yes! Zonet om 11.45 weer een flesje gegeven, maar toen drink ze maar 110. Weet nou niet of dat dan kwam omdat ze nog niet helemaal fit is of omdat ze meer tijd tussen de voedingen kan hebben zodat ze naar minder voedingen kan. Even aankijken nog denk ik.

 

Hier dus idem dito: Ik moet Daan zelfs overdag wakker maken en hij huilt nooit om zijn fles. Hij kreeg overigens geen echt late voeding meer (dat is al een tijd zo). Zijn laatste voeding is nu om 21:00 uur dus ik voorzie daar geen problemen in. Misschien dat hij nu iets vroeger zal komen 's ochtends, maar ik denk persoonlijk van niet. Of ik hem nu om 21:00 de fles geef of een uur later, hij komt rond 07:00 uur 's ochtends.
En Daan krijgt nu dus ook al een tijdje 's ochtends 210/7. Deze dronk hij tot voor kort helemaal leeg, maar nu zo'n 2,5 week niet meer. Vanmorgen met veel moeite is het wel gelukt en ik ga vandaag dan ook de 4 voedingen uitproberen, ik hoop dat het gaat lukken.

 

Hoi meiden,

Ik heb wel bijgelezen, maar geen tijd om op iedereen te reageren helaas. Moet echt aan het werk, anders komt het nooit af hier.

@Mieke: ik hoop dat we aankomend weekend al zachtjes aan wat spulletjes kunnen gaan overhuizen .

@Mobiel: omgangsregeling...ja, verschrikkelijk. Ik weet echt wat je voelt. Je kind(eren) te moeten missen voor een heel weekend....

Ik heb het er met jullie nog niet over gehad, maar ik heb de afgelopen weken heel veel wakker gelegen. Mijn ex-man heeft mij tijdens de zwangerschap min of meer emotioneel geschanteerd betreffende de omgangsregeling.
Ik wilde pas een omgangsregeling als Daan geboren was. Waarom? Omdat ik nog helemaal niet wist hoe het zou zijn en hoe het zou voelen als ik mijn kindje in levende lijven in mijn armen zou hebben.
Hij ging hier overigens ook in eerste instantie mee akkoord.
Maar al snel veranderde hij van gedachte. We gingen naar een advocaat en die stelde voor om in ieder geval vast te leggen dat er voor het 1ste jaar van Daan een omgangregeling geregeld zou worden. Hij was helemaal happy dat ik dat wilde doen. Ik dus ook opgelucht, want ik gaf nog steeds veel om hem en wilde hem ook wel gelukkig zien (ik dacht op dat moment te veel aan andere dan aan mijzelf...waarschijnlijk hormonen en aard van het beestje).
Maar nog geen week later belde hij me op....ik ga er aan onderdoor! Hij wilde een omgangsregeling op papier! En desnoods zou hij de relatie met zijn nieuwe aanhangsel verbreken (slaat natuurlijk werkelijk nergens op, maar goed...).
Ik zei hem dat ik dat niet wilde, maar hij dreigde me dat hij dan niet van me wilde gaan scheiden.
Toen werd vanuit hier geopperd om de omgangsregeling te laten ingaan vanaf een half jaar. Ik dacht hier even over na en dacht...ja, daar kan ik wel mee leven. Mijn ex zal daar vast mee akkoord gaan, zodat we kunnen scheiden en zodat Daan mijn achternaam zal krijgen. En ik deed daar nog een schepje bovenop. Aangezien hij elke maandag vrij was zou hij de kleine om het weekend en elke maandag hebben.

Nu is Daan er....en ik vind het verschrikkelijk. Mijn ex ziet Daan iedere week 1 x ongeveer een uurtje.
Mijn vriend daarentegen was bij de bevalling, geeft hem eten, verschoond hem, legt hem elke avond mee op bed, knuffelt met hem, troost hem als het nodig is, speelt met hem etc.
Met andere woorden, mijn ex voelt niet aan als de papa van Daan. En ik begon me ineens in te denken dat ik mijn kleintje straks voor 3 nachten moet meegeven aan een voor hem in principe onbekende man. Tuurlijk zal Daan er wel aan wennen, maar wil ik dat wel?
Ik vind het veel te veel en ik heb er nachten huilend van wakker gelegen. Uiteindelijk heb ik de advocaat gebeld en die vertelde me iets wat me erg opluchte. De omgangsregeling is een intentieverklaring en is niet rechtsgeldig.

Dus 2 weken geleden heb ik mijn gevoelens kenbaar gemaakt aan mijn ex. Ik heb hem gezegd dat hij voor mij niet aanvoelde als de vader van Daan. Hij begreep dit wel (ik vond dat al heel wat). En toen heb ik hem gezegd dat ik de maandag Daan zelf wilde hebben. Ik kan en wil hem niet zo lang missen en ik vind het verwarrend voor Daan, omdat hij nu al in een gezinssituatie zit en over nog geen 4 jaar gaat hij naar school en is die maandag er ook niet meer.
Uiteraard was hij het hier niet mee eens en hij zei dat we ons gewoon aan de omgangsregeling gingen houden. Ik vertelde hem dat die omgangsregeling een intentie was en deze dus gewijzigd mocht worden. Hij wilde overigens ook vanaf nu alvast wat gaan opbouwen, zodat Daan aan hem kon gaan wennen. Ik zei hem dat dat vanaf een half jaar zou gaan gebeuren. Absoluut niet! zei hij. Ik neem hem gewoon mee. Toen werd ik dus woest. Ik heb hem gezegd dat hij hoog of laag kan springen, maar dat hij Daan dan gewoon helemaal niet meekrijgt.
Gelukkig werd hij wel weer rustig en legde ik hem uit dat het opbouwen goed was voor beide. Daan moet mijn ex leren kennen, maar mijn ex moet ook nog leren hoe hij een baby de hele dag moet verzorgen en moet vermaken. Dit begreep hij wel, maar hij wilde dat gewoon al vanaf nu.

Overigens zei hij ook: Laat me dan een keer op maandag gaan wandelen met hem. Eerst een uurtje, dan een paar uurtjes en zo opbouwend totdat ik hem 's avonds teruggeef???? Hallo, dacht ik, ik zit net te vertellen dat ik dat niet wil.
Tevens zei ik hem dat hij wist waarom hij hem niet mee zou krijgen. Ik heb hem vanaf het moment dat hij me verliet gezegd dat zijn aanhangsel mijn kleine niet in haar handen zou krijgen zolang ik het nog niet hoefde en dat zou betekenen dat hij hem dus zolang ook niet mee zou krijgen.
Weet je wat meneer zei: zal ik je eens wat vertellen.....ik heb allang geen relatie meer met haar! Nou breekt toch echt mijn klomp, ik had hem de week daarvoor nog gevraagd: En...hoe is het met I.? En hij zei: goed hoor! Ja zei hij maar ik heb toch eerlijk geantwoord, het ging immers goed met haar.
Hij weet hoe erge hekel ik aan haar heb en dat het me zoveel zeer doet als ik eraan denk dat zei Daan straks zou gaan vasthouden en dan houdt hij zoiets achterwege.
Ik was echt kwaad op hem, maar zijn antwoord was simpel: je hebt geen flikker te maken met mijn priveleven.
Nou dat heb ik dus helaas wel zei ik hem!

Nou dat was het dus. Ik moest er van hem nog maar even over nadenken, maar heb hem gezegd dat ik nu wel een keer mijn poot stijf houd en dat ik nu eens een keertje aan mezelf ga denken ipv aan hem.
Hij vergeet telkens dat hij ons heeft verlaten toen ik pas 10 weken zwanger was van Daan en dat hij er geen enkele moeite voor heeft gedaan om hier verandering in te brengen. Het was echt in een keer uit het niets...Ingrid...ik ben verliefd op een ander. En de volgende dag....Ingrid, we moeten maar gaan scheiden...
Geen gesprekken vooraf, geen voorstel om in relatietherapie te gaan, helemaal niks! En mij zwanger maken, terwijl hij al gevoelens had voor een ander (ik kan er nu nog zo kwaad om worden als ik er aan denk).
Hij heeft er voor gezorgd dat ik mijn kindje moet gaan delen. Ik heb daar niet voor gekozen. Ik wilde een gezinnetje stichten, gelukkig zijn en dus sowieso mijn kind iedere dag zien....

En nu zegt hij tegen mij dat ik niet weet hoe hij zich nu voelt!

Afgelopen maandag hebben we het er nog een keer over gehad. Overigens wel heel rustig, maar ik heb hem wel nogmaals mijn redenen gegeven waarom ik de maandag zelf wil en hij begreep het wel, maar is het er natuurlijk niet mee eens. Ik had geen grijs gebied volgens hem. Bijvoorbeeld om de maandag dan. Maar ik zei hem ook dat ik het gewoon om het weekend wil, want ik wilde deze discussie niet nog eens hebben over een paar maanden.

En weet je wat het rotte van alles is...ik voel me dan toch weer schuldig tegenover hem. Maar ik weet gewoon dat ik er anders mezelf pijn mee doe. En ik heb geleerd dat ik liever hem pijn doe, dan mezelf.
Ik haat hem niet, maar ik haat wat hij gedaan heeft! Waarom heeft hij zijn l*l niet in dat andere wijf gestoken.
Begrijp me niet verkeerd, ik heb er nooit over gedacht om Daan weg te laten halen of om hem niet te hebben. Ik ben nog nooit zo gek geweest op iemand dan op mijn eigen kind. Maar ik had liever gehad dat hij een vader had die wel met ons samen wilde zijn...

Zit ik hier nu weer te janken als een klein kind. Sorry meiden, maar soms helpt het om het even op papier te zetten.

 

@Vaam zit hier met een brok in mijn keel na het lezen van jouw verhaal...
Zat er toevallig van de week aan te denken hoe jij (wist dit natuurlijk niet) alles weer lekker op de rails hebt gekregen en dat je nu heel gelukkig bent met je vriend die Daan als zijn zoon ziet en behandeld en met jullie een toekomst wilt opbouwen..
Ik vind dat jij juist handelt hoor!! Hij was fout en als ik in jouw situatie zat gaf ik hem ook niet zo 123 mee want je kindje heeft een gebruiksaanwijzing die alleen de mama's snappen omdat zij 24 uur per dag 7 dagen in de week er mee samen zijn.
Dus meis heel belangrijk wat je zei: denk eerst aan jezelf en Daan (hij je ex is diegene die zich schuldig moet voelen niet jij) en denk dan pas aan hem!!

 

och vaam meid jij moet je echt niet schuldig voelen hij moet zijn ogen uit zijn kop schamen en heel blij zijn dat hij zijn mannetje toch nog ziet... als ik beetje rondkijk zijn er genoeg moeders die hun kindjes weghouden bij papa en eigelijk vind ik dan je zoontje nu aan je vriend meer papa heeft dan aan je ex...

 

Lieve Vaam; zit hier met tranen in mijn ogen je verhaal te lezen.....wat moet dat inderdaad moeilijk zijn om te bedenken dat je je kindje aan je ex mee moet geven, terwijl je hem zo graag zelf elke dag vasthoudt!! En inderdaad, je koos ervoor om een gezinnetje te stichten en dus iedere dag je mannetje te zien en door die eikel van een ex zou Jij Daan straks een aantal dagen moeten missen.....Ik hoop dat jullie er alsnog uitkomen, dnek aan jezelf en aan Daan en hou ook maar eens je poot stijf!! Had ie je maar niet moeten verlaten met 10 weken zwangerschap....

Megadikke knuffel van Daffie

 

Vaampje, ik vind ook dat je het helemaal goed doet hoor! En vooral aan jezelf en je gezin denken. Je ex heeft zich maar aan te passen, voet bij stuk houden hoor! Want als er eenmaal eea vast staat is dit niet zomaar meer te wijzigigen. Enne... zijn aanhangsel, wat een geweldige omschrijving zeg! Wat is het toch een lul eigenlijk he.
Ik kan me nu zo goed voorstellen dat je er zoveel moeite mee hebt om hem straks een weekend te moeten missen! Heel veel sterkte en houd moed meid!

Noppie, fijn dat het met Ebbie weer wat aan de betere hand is. En dat ze weer goed drinkt is natuurlijk een goed teken.
Tja, ik vind het niet zo gek gezien mijn leeftijd om wel al voorzichtig na te denken wat ik nu eigenlijk wil. Heb dit nog niet met mijn vriend besproken hoor! Maar ik wil geen 40 zijn straks. En vind het nu al financieel zwaar. Helemaal omdat wij alle hypotheeklasten bruto betalen per maand, nou dat is een heleboel geld.
Vriendin heeft even wat spullen ingeslagen bij prenatal, ik heb nog een difraxfles, een schaaltje en bortje gekocht.

Uk, ik denk dat ik dat maar eens ga proberen, de papfles dus niet als (late) laatste fles te doen, uiteindelijk is het wel de laatste fles, maar dan eerder op de avond geven. Eens kijken hoe hij daar op reageert. Enne het is een KV-papfles hoor, maar wel de HA idd. Maar deze wordt wel dikkig hoor.

Maka, oef dat was best even zwaar dus met Vera en haar huilbui zo in de Hema en dan ook nog die pech in de V&D. Enne ik zou Vera niet meer wakker maken voor een laatste (late) voeding, helemaal omdat ze dan dus kennelijk weer moeilijk gaat slapen. Probeer het een paar keer. Mijn vriend heeft Boaz nu ook 2x wakker gemaakt voor de papfles rond 00 of 01 uur en hij kwam toch nog weer na 3-4 uurtjes slaap. Enne het is zeker zwaar zo. Daarom ben ik toch wel blij dat ik het nu zo heb afgebouwd en ik geniet toch wel van de nacht/ochtend voeding hoor. Ondanks dat ik dan best moe ben.

Mobiel, wat een verschrikkelijk verdrietige rotsituatie toch bij jou thuis! Mijn idee is toch ook wel dat het komt door je s-ouders die in huis wonen! En dat D. lekker aan het daten is, of hoe je het ook wilt noemen. Snap er echt geen jota van hoor. Heb je een gezin, net een lieve dochter gekregen en dan doe je dit. Hij zal er wel spijt van krijgen op het moment dat je echt weg bent.
Mijn vriend gaat gelukkig zijn seizoenkaart bij Ajax niet verlengen, ben ik stiekem wel blij om eigenlijk. Hij doet het meer omdat het hem altijd zoveel tijd kost en zijn weekend is zo kostbaar voor hem en daarbij wil hij gewoon meer tijd doorbrengen met Boaz. Wij hebben een abonnement op eredivisie live, dus kan hij lekker thuis kijken.

Iggy, wat schattig dat Igor zo zit te luisteren naar Levi zeg! Leuke foto's ook weer. Spijkerbroekje van Noppie ??

Daffie, mooi gelijk hoor... 65 cm en 6500 gram, heeft jullie Myrthe weer mooi voor elkaar. Goed gegroeid dus enne Boaz huilde ook maar even bij de derde prikjes, zou het daardoor komen? Hoe doet ze het nu? Nog meer verhoging?

Nou morgenmiddag lekker met mijn moeder naar de Bijenkorf en dan een hapje eten. Vriendlief komt eerder thuis en zorgt voor Boaz.
Heb al lekker 2 wasjes buiten gedroogd en opgevouwen.
Heb nieuwe bikini's online besteld, want mijn boops passen toch niet meer zo goed in de oude! En spannende boeken bij Bol.com.
En een dvd van Baby Einstein, schijnt erg leuk te zijn voor baby's die al graag wat TV kijken, hihi.

 

@ Vaam: arme jij, wat een enorm moeilijke toestanden toch. Ik kan me zo ontzettend goed voorstellen dat je het liefst helemaal alleen alle zeggenschap over Daan zou hebben en hem nooit mee zou hoeven geven aan de man die jou zo verschrikkelijk veel pijn heeft gedaan en je heeft laten zitten op het moment dat je hem het hardst nodig had. Ontstellend moeilijk lijkt me.
Als buitenstaander heb ik dan ook makkelijk praten als ik toch van mening ben dat het niet genoeg is dat Daan slechts een uurtje per week bij zijn vader is nu, hoewel ik nogmaals me jouw emoties helemaal kan voorstellen. Je schrijft dat je nu eens een keer niet de gevoelens van je ex wil verkiezen boven je eigen gevoelens. Punt is natuurlijk toch dat het uiteindelijk om het welbevinden van Daan gaat en zijn emoties, nu en later. En niet om de gevoelens van je ex en in dit opzicht ook niet om die van jou. Ik denk echt dat het in het belang van Daan is om hem zijn vader beter te laten leren kennen en hem meer uurtjes per week aan hem toe te vertrouwen. Je zal nu wel vloeken nu ik dit schrijf. Snap ik, je zit hier ongetwijfeld niet op te wachten.
En dan zal je misschien nog bozer worden als ik het volgende opschrijf: jouw ex is helaas tot de keuze gekomen om de relatie met jou te willen verbreken, heel hard en superrot. En al helemaal de manier waarop. Maar hij heeft er voor zover ik weet nooit voor gekozen om geen vader voor Daan te willen zijn. Hoewel ik me erg kan voorstellen dat deze 2 zaken voor jou emotioneel gezien gewoon door elkaar heen lopen. Ik ben het dus niet mee eens met wat de meiden hierboven schrijven, zo van: omdat ie geen relatie meer met jou wilde dat ie daarom geen vader van zijn kind zou mogen zijn. Het vergt alleen wel het uiterste van jou. Ik ben het ook niet eens dat alleen een moeder zou weten wat goed is voor het kind. Mijn vriend heeft het afgelopen weekend ook alleen voor Ebbie gezorgd en dat heeft ie super gedaan. Kan wel alleen doordat ie natuurlijk ook veel tijd met Ebbie doorbrengt.

Maar voordat iedereen pissig wordt: ik snap wel heel goed deze reacties, emotioneel gezien. Ik zou het zelf ook hebben en ook in zak en as zitten.

Je bent een wereldwijf Vaam en het is geweldig hoe je met Daan bent en dat je hem een goed thuis kan geven. Ik hoop toch dat het je lukt om Daan ook een kans te geven echt met zijn vader te kunnen zijn, los van de gevoelens die je hebt over hem. Dat zijn vader geen vreemde voor hem is.
Ik zou er zelf ook nachten van wakker liggen meid. Maar geloof me, je bent sterk genoeg om dit te kunnen.

 

@ Vaam: ik zou een goede mediator inschakelen, dat is toch anders dan alleen een advocaat. Maar makkelijk zal het niet worden ben ik bang.

 

Tja, Noppie dat heb je eigenlijk ook wel weer heel mooi neergezet.
En eigenlijk zit daar natuurlijk ook wel wat in. Ondanks het feit dat Vaam goed voor haar zelf moet opkomen en zich niet door haar emoties moet laten meeslepen.

Hopelijk heb je er wat aan en kun je het een beetje relativeren.
Ondanks alles blijft het natuurlijk wel een ongelooflijke eikel

 

Noppie heeft gesproken

Je hebt daar zeker een waarheid inzitten, maar alsnog vindt ik het een eikel en of hij er nu heel zeker voor heeft gekozen om vader te worden dat betwijfel ik....dan probeer je ook meer aan je relatie te doen m.i. om een gezin te behouden.
Maar goed, denk niet dat Vaam op onze discussie zit te wachten....hoop dat ze er toch samen uitkomen om het beste te doen voor Daan, want daar draait het toch om!!

 

Tja, hij had natuurlijk al wat met haar/of was verliefd terwijl hij ook met Vaam een kindje aan het maken was, dat is natuurlijk al geen goed(e) begin/basis.

 

Ja, hij heeft ook echt allemaal op een waardeloze respectloze manier aangepakt. En ik vind het ook echt heel rot voor Vaam hoor meiden, daar niet van. Maar toch blijft hij de vader van Daan en wat ik zo steeds van de berichtjes van Vaam begrijp is dat hij al die tijd wel op een vader-achtige manier betrokkenheid heeft getoond. Dat vind ik, los van de manier waarop hij met Vaam is omgegaan, dan wel weer te prijzen.
Wat is het toch erg hoe het allemaal kan lopen in de liefde he? Soms zou je willen dat er gewoon nooit meer wat veranderd als de dingen eenmaal goed zijn. Jammer dat wij mensen dan toch altijd weer ontevreden worden, rusteloos of 'meer' of 'iets anders' willen, bah.

 

@ Tir: yes, dat is dan ook weer goed nieuws vandaag! Geweldig dat Batuhan geen Prader Willi heeft en waarschijnlijk dus ook geen epilepsie. Nou duim ik voor jullie dat hij gauw gezond zal worden!!!! Heel veel succes en sterkte.

 

Uk, wat een goed nieuws van Tir gelukkig maar!

Het is maand van het spannende boek en dus een actie 2=3, wel geselecteerde boeken hoor.

bol.com | Literaire thrillers 3=2 | Boeken (Nederlands)

Daglicht 3v2 2009 | Marion Pauw
Herfstlied 3v2 2009 | Simone van der Vlugt
Wat te doen als iemand sterft 3v2 2009 | Nicci French

hmm zie alleen net pas dat die van Nicci French maar 1 ster heeft gekregen.

 

Noppie, ja je hebt wel gelijk, ik moet haar niet in slaap voeden of in slaap laten sabbelen. En vaak werkt even laten huilen idd om rustig te worden.

Maar laten huilen vind ik geen goed idee als ze overstuur raakt. Ik heb t wel eens geprobeerd, maar dan stopt ze pas als ze helemaal uitgeput is. En dat vind ik niet goed.
Ik weet dat ze wel uit zichzelf in slaap kan vallen, want overdag jengelt ze maar eventjes en is dan stil. 's Avonds lukt dat soms ook, maar vaak ook niet.
Ik laat haar wel liggen als ze rustig wordt, wanneer ik kom kijken (na 5-10 minuten huilen). Maar als ze overstuur raakt, stopt ze dus niet en lijkt het toch of ze honger heeft en dan voed ik haar. Maar ik zou haar dan idd niet in slaap moeten voeden of laten sabbelen.

Verder heb ik t idee dat het moeilijk in slaap vallen 's avonds ook te maken heeft met of ze een drukke dag heeft gehad en/of te weinig geslapen 's middags. Ik moet dat s beter bijhouden. Vandaag een rustige dag gehad, dus es kijken hoe t vanavond gaat!

Sabbelen op zich vind ik trouwens niet zo'n probleem hoor. Ze stopt nu toch alles in haar mond wat ze te pakken krijgt en ik was mijn handen altijd voordat ik haar laat sabbelen. Hygiene is nu geloof ik niet meer zo'n issue als wanneer ze kleiner zijn. Normaal gesproken laat ik haar ook maar eventjes sabbelen, 'gewoon voor de lekker'.

En nu ze dus sinds kort 's nachts weer wakker wordt, dacht ik dat ik het misschien kon afwennen door haar te laten sabbelen ipv voeden 's nachts. Als ze dan ook in slaap zou vallen, heeft ze dus kennelijk geen honger (en zou ik t speentje weer proberen te introduceren etc). Maar sabbelen werkte vannacht niet, dus kennelijk heeft ze wél honger...?

Mieke, nee als ik nog een voeding om 0u geef, valt ze meteen weer in slaap (en 's nachts ook), dus dat is het probleem niet. Anders zou ik t idd zeker niet doen!!
Gelukkig dat je toch nog kan genieten van je nacht/ochtend voedingen!

Iggy, dat bedoelde ik eigenlijk niet met dat Vera minder aandacht krijgt als er een tweede komt.
Ik was tijdens mijn zwangerschap de eerste weken zó ziek, dat ik niet meer voor mezelf kon zorgen, ben uiteindelijk uitgedroogd in het ziekenhuis beland. Dus als ik weer zo ziek wordt - en die kans is best aanwezig - dan kan ik helemaal niet voor Vera zorgen. Niet minder, nee, helemaal niet! En dát kan ik haar (nog) niet aandoen.

Vaam, meis wat is het toch een vreselijk rotsituatie. Kan me levendig voorstellen dat het verschrikkelijk moet zijn om jouw lieve ventje mee te moeten geven aan iemand die hem eigenlijk helemaal nog niet kent en die jou zoveel pijn heeft gedaan.
Jeetje, ja ik denk dat ik zelf mijn kind in zo'n situatie helemaal weg zou houden van de biologische vader, vanuit puur emotioneel oogpunt dan.
Maar objectief gezien heeft Noppie wel gelijk eigenlijk, het zou niet eerlijk zijn voor Daan als hij zijn vader niet zou leren kennen...

 

Vaam
Jeetje wat een verhaal meid. 1 ding is zeker je bent een super moeder vanaf dag 1 heb jij voor je kindje gekozen. Dat zegt toch al genoeg. Knok voor je mannetje het moet gaan zoals jij het wilt en niet zoals je ex het wilt. Volg je gevoel en je hart.

Maka
Hier hielp het bij justin goed om er even bij te gaan zitten zonder iets te zeggen. Justin viel dan makkelijker in slaap.

Mobiel
Meid jij ook een dikke knuffel. Hoop dat je snel iets kan vinden voor jezelf en je kids.

Minder aandacht.
Kan merken dat Zoey minder aandacht krijgt dan Justin toen der tijd. Niet dat ze altijd in de box ligt of zo. Maar moet de tijd goed verdelen over 2 kids werk en huishouden. Heb niet echt veel tijd voor mezelf vind het niet erg. Gelukkig dat manlief mij erg goed helpt. Zondag is wel weer een speciale dag vorig jaar kwamen we er achter dat we zwanger waren.

Joepie Zoey is vandaag 4 maanden. Jeetje wat gaat het snel.