@ marriedgirl: BI voelt als enorme pijnscheuten bij het lopen, en voornamelijk waar je denkt dat je stuitje zet, alleen zit je stuitje dus net boven je anus en is het dus eigenlijk je lage onderrug/bekkengewrichten. Na veel lopen en stilstaan, ga je vanzelf 'waggelen' omdat dat prettiger loopt. In bed kun je je amper omdraaien omdat dat teveel pijn doet. Je moet dan echt met je kaken op elkaar draaien..
Marriedgirl, wat vervelend voor je schoonzusje, ik hoop dat alles aar goed gaat! Ik heb gisteren nog heel stoer tegen de fysiotherapeute gezegd dat ik nog geen last had van mijn bekken. Ben ik vanmorgen met de kleine bezig en van alles aan hetdoen, begint me op te vallen dat ik met veel bewegingen weer last krijg van mijn schaambeen....... Ik had zo gehoopt dat het dit keer beter zou gaan! Mobiel, ik lees dat jij dat ook al zo snel weer hebt. Wanneer begon dat bij jou weer?
Dat is wel heel snel..... Ben jee na de geboorte van Tim er weer snel van hersteld? Bij mij heeft het na Levy bijna een jaar geduurd, daarom hebben we ook wat langer gewacht voor we voor een tweede gingen...
@ Angela: Na de geboorte van Tim waren de klachten op zich wel snel voorbij ja.. Alhoewel ik de eerste dagen na mijn bevalling echt als een hel heb ervaren, omdat zodra ik naar de wc ging ik mijn bekken gewoon uit elkaar voelde schuiven en ik het idee had dat ik als een plumpudding in elkaar zou zakken op de wcpot... Heel af en toe had ik er wel eens last van, maar dat was meer als ik me niet lekker voelde ofzo, verder eigenlijk niet..
@ Mobiel & Angela, lijkt me erg vervelend! Heb je daar aanleg voor dan ofzo? Of kan dat gewoon ineens komen zonder voorbode? En kun je er wat tegen doen? Behalve rustig aan doen? Sorry, ben nog een beetje een leek op dat gebied.
Gelukkig! Ik kon de eerste dagen na de bevalling dus niet lopen.... Heeft echt een maand of drie geuurd voordat ik weer een beetje normaal liep. Maar dat zal ik hier maar niet allemaal vertellen, ik wil de mensen geen schrik aanjagen!
Marriedgirl, Bij mij begon het ineens toen ik ongeveer op de helft was. Ik wilde 's morgens opstaan en mijn benen wilden me niet meer dragen. Dat is wel weer een stuk beter geworden, maar naar het einde toe werd dat weer steeds minder. Ik weet niet of je daar aanleg voor kunt hebben. Zoals ik het begrepen heb komt het gewoon door de verweking. Dat ik dan overgewicht heb helpt natuurlijk niet mee....
Iggylover, huisarts? heb ik iets gemist? toch niets ernstigs hoop ik? Of heb ik er wel op gereageerd, maar ben ik het weer vergeten?
nou hou niets meer binnen en kan niet meer naar de wc voor grote boodschap dat doet verschrikkelijk veel pijn... plassen doe ik om de 5 min de kannen van moeder voor moeders zitten zo vol hier
@ Angela, bedankt voor de uitleg! Is dus gewoon afwachten of je het krijgt of niet.. @ Iggylover, huisarts? Toch niks ergs hopelijk?
nee de huisarts wil ff uitsluiten dat ik blaasontsteking of buikgriep heb.... oh ben zo zenuwachtig voor de echo
Ow, ik lees het al! Dat is vervelend zeg! Ik doe ook maar 2x per week een grote boodschap, alleen op zater- en woensdag, heel vreemd! : Maar dan wel gelijk 3x per dag . Bij mij doet het verder geen zeer gelukkig. Veel vezels eten schijnt te helpen. Hopelijk kun je iets krijgen tegen de misselijkheid! Succes! Blaasontsteking is idd ook heel vervelend, misschien moet je daarom zo veel plassen? Brandt het ook een beetje?
Marriedgirl, ik ben bang van wel. Maar er zijn meer mensen die het niet krijgen volgens mij dan wel. En al helemaal niet zo erg als ik het heb gehad. Dus niet te veel bij stilstaan! Iggylover, dan lijkt me de ha inderdaad niet verkeerd! Heel veel succes en ik hoop dat hij je iets kan geven zodat alles weer op gang komt! Zo ik ga weer eens verder werken, denk dat de baas het niet leuk vindt als ik zo lang zit te internetten..... Kom straks nog wel even kijken.
Goedemorgen meiden. Ik heb geen goed nieuws. Ik ben zo verdrietig. Ik had een nachtdienst vannacht en verloor wat bloed (meer dan normaal). Een collega heeft meteen een echo voor me geregeld op de afdeling verloskunde. Bij de uitwendige echo was er niks te zien. Inwendig zagen we meteen 2 vruchtzakken. 1 zak was leeg, in de 2e zat wel een zwangerschapsproduct, zoals ze dat noemden, maar werd geen kloppend hartje gezien. Het leek niet eens op een minimensje, dus moet het al heel vroeg in de zwangerschap fout zijn gegaan... Bovendien zagen we nog een kleinere (vrucht)zak en later nog 1! In aanleg dus waarschijnlijk een 4-ling. Het echobeeld snapte de arts niet goed. Hij heeft het vanochtend besproken met zijn collega's en niemand had ooit zo'n beeld gezien. Vrijdag moet ik terug komen voor een 2e echo. Dan willen ze nog eens goed bekijken hoe alles er uit ziet. Dan ook een plan maken voor een curretage, mocht ik het niet zelf verliezen. Ik voel me zo slecht, zo verdrietig. Het is zo onwerkelijk. Dit had ik nooit verwacht. En ik begon me steeds zwangerder te voelen, ik word steeds dikker. Ik had nooit gedacht dat deze pijn zo erg kon zijn... Mama,s ik wens jullie hele fijne zwangerschappen. Geniet ervan en wie weet komen we elkaar nog eens tegen.
Lieve Sucre, wat erg. Ik wil je heel veel sterkte wensen en hopelijk zien we je snel weer ergens terug. Dikke knuffel
Lieve Sucre, ik zit met tranen in mn ogen. Wat verschrikkelijk om zoiets mee te moeten meissie! Ik weet niet zo goed wat ik in zo'n situatie moet zeggen, natuurlijk heel veel sterkte gewenst. Ik hoop dat jullie het (over een tijdje) een plekje kunnen geven. Wel prettig (nja, wat is prettig) dat je gelijk een echo hebt gekregen. Klinkt heel bijzonder, 4 vruchtzakjes. Ik hoop dat je uitsluitsel krijgt wat er precies is gebeurd en mis is gegaan. Meissie, heel heel heel veel sterkte. Ik hoop je snel in een positief topic tegen te komen! En hoop dat je ons nog laat weten hoe het verder met je gaat. Dikke knuffel!
Sucre, ook van mijn kant heel veel sterkt komende tijd....Wat een naar nieuws Neem de tijd om het te verwerken. Dikke knuf Daffie