amor: Jeetje wat k*t zeg!Lief van je dat je hem nog een week de tijd geeft hoor. Maar gaf die helemaal geen verklaring ervoor? Hij liep gewoon gelijk weg? Soms is het maar beter om het alleen te doen dan inplaats van met een man samen die zijn heil ergens anders zoekt! Hij zal jullie nog missen! Over positiebroeken maat 34 en 36 de H&m heeft ze! Bijna 12 weken zwanger!Oja trouwens ik heb het verteld hoor op mijn werk en iedereen zelfs cheffin waren super enthousiast! Hoeveel uur gaan jullie per week werken?
Bedankt voor de tip, Mieke! En weer zo'n weglopende man, ik snap het gewoon niet! Jeemig Amor, echt vreselijk voor je.
Amor, het lijkt wel of het inderdaad in de lucht hangt als vrouwen zwanger zijn...... Ik vind het verschrikkelijk voor je! Heel veel sterkte en kop op he meid!
@ Amor: nou ja zeg, wat een verhaal weer meid. Hadden jullie niet vorige week ook een beetje woorden gehad al, als ik me goed herinner? Ik vind het enorm rot voor je, aan de andere kant gun ik je ook wel echt een vent die er helemaal voor jou is! Als je er behoefte aan hebt mag je me altijd PB-en, want ik weet hoe naar het is om door een vent in de steek gelaten te worden! Jemig, ik sta er echt van te kijken hoeveel meiden dit overkomt zeg. @ Golfola: ik heb nu ook al twee dagen enorme krampen en diarree na het avondeten. vandaag overdag ook de hele dag maagpijn. Zou er iets heersen door het warme weer van vorige week ofzo?
@ Amor, Onbegrijpelijk die mannen. Heel veel sterkte. @ Marriedgirl, Weet precies hoe je voel. En ik heb ff een vraagje, wie ging voor zn zwangerschap veel opstap en doen jullie dat nog steeds en hoe kijk je daar tegen aan? Ben benieuwd.
Jeetje amor wat een verhaal, heel veel sterkte de komende dagen, het zit jou ook niet mee he de laatste tijd. Heb de hele dag visite gehad met 4 kids ben bekaf nu ga mijn bedje opzoeken, schrijf morgen wel iets meer
Jee Amor, wat een verhaal. Wat is dat toch met die mannen van tegenwoordig? Heel veel sterkte meid en leef gewoon naar de 2e echo toe. Is veel belangrijker dan die mannen hoor!
He meiden, Wat een ontzettend lieve reakties van jullie, doet me echt goed! We hadden idd al een paar slechte weken, maar hij deed weer erg zijn best en ging goed de laatste dagen, tot ik dus dit ontdekte ( ik checkte hem de laatste weken omdat ie dus zo afstandelijk enz deed) Vanmorgen nog lekker liggen knuffelen en hij was naar de markt gegaan om allemaal fruit voor me te kopen enzo, maar toen hij terug kwam ging hij op Hyves en reageerde op een meisje (oude bekende die hij laatst weer was tegengekomen, waar hij dus weer contact mee zocht) en toen kon ik me niet langer inhouden over wat ik de afgelopen dagen had gezien. Nogmaals, hij is nog niet vreemd gegaan (dan had ik dat zeker ontdekt via internet of gsm), maar zocht wel contacten op. Zijn reaktie was denk ik zo heftig omdat hij dacht dat ik hem beschuldigde van vreemdgaan en omdat ie toch al weken slecht in zijn vel zit. Gisteren zei hij ook voor het eerst: ik ben zo bang voor de echo maandag. Hij maakt zich dus erg druk in zijn hoofd over van alles en nog wat, maar uit dat verder niet aan mij. Hij is niet thuis gekomen vanavond, dus ook niet om de hond uit te laten (en ik kan dat niet door rug, omdat hij zo trekt). Dus heb de hond maar ff op pleintje voor de deur gelaten voor een keer. Ik denk dat hij bij zijn zusje zit een wijk verderop en dat het gewoon een smoesje was dat hij huis ging zoeken en daarom de hond terug bracht, want hij kan bij veel mensen logeren, maar niet met de hond. Dat ik schreef dat ik hem nog een week geef, is niet alleen uit liefde hoor, maar ook uit eigenbelang, omdat als het dan toch over moet gaan tussen ons, dit zeker niet het juiste moment is, dan liever paar maanden na de bevalling als ik weer kan werken en goed voor mezelf en de kleine kan zorgen in elk opzicht (kan nu nog niet werken, schoonmaken, geen boodschappen doen, enz enz door rug) en beetje heb kunnen sparen. Mijn vriendin is net weg en het is al bijna nacht, dus ga maar proberen te slapen, zie er alleen een beetje tegenop, omdat ik het niet meer gewend ben om alleen te slapen.. maar ja, dat is niet het einde vd wereld he haha Slaap lekker meiden en nogmaals bedankt voor jullie steun!
Amor, meisje, je slaapt niet alleen! Je hebt een klein kindje in je buik, die altijd bij je is! Ik snap dat je erg verdrietig bent en dat je je heel erg afvraagt wat je nu moet doen. Probeer de dingen zo te beslissen dat je met jezelf in het reine blijft. Iemand in huis houden, puur tot je weer moet werken is iets dat op een gegeven moment heel erg tegen kan gaan staan. Maar misschien moet ik me hier helemaal niet mee bemoeien. Ik hoop van harte dat je man morgen thuis komt en op zn knieën valt van ellende. Jij en jullie kindje horen nu het belangrijkst te zijn in zn leven en niks of niemand moet daar tussen kunnen komen. Ik hoop dat hij het inziet! Heel veel sterkte! Kimmie29, ik ging voor de zwangerschap nooit op stap en nu ook niet. Ja gezellig met vrienden leuke dingen doen, maar niet de kroeg in ofzo. Zolang jij daar de puf voor hebt zou ik het zeker blijven doen. Geniet er nog maar van. Straks als de kleine er is, ga je van hele andere dingen genieten en komt dit op een laag vuurtje te staan!
Ik zat even te denken, misschien komt de stoelgang weer helemaal opgang en verdwijnt de obstipatie....
Amor, heb je geen recht op thuiszorg hulp of zo? Ik kan me voorstellen dat het op een gegeven moment te veel wordt voor je vriend en hij zo kan reageren. En zoals al eerder gezegd, toen je de eerste keer vertelde dat hij zo afstandelijk deed, ik denk dat hij gewoon wat bang is voor alles, je geeft het zelf ook al aan. Voor alle veranderingen etc. ik denk dat het in eens zo echt en zo defintief voor hem gaat worden en hij bang is zijn 'gewone' leventje kwijt te raken. Naar mijn gevoel gaat dit wel goed aflopen, maar heeft het even tijd nodig. Knuf meis!
Goeiemorgen meiden, Weer bedankt voor jullie reakties. Even wat antw. op jullie vragen (sorry als ik ze niet meer allemaal weet, maar ben beetje een zombie nu) Hij liep idd. zo de deur uit met groffe woorden, naar jullie toe netjes vertaald dat hij mij spuugzat is en verder niks meer met me te maken wil hebben, zonder verdere uitleg. Nina, vond het lief gezegd dat ik niet alleen slaap, maar met baby haha, ik probeer me dat ook steeds voor te stellen, maar het is nog zo onwerkelijk voor me, hebben jullie dat niet? Denk dat het maandag na 2e echo wel meer zo voelt, als ik de baby echt heb gezien, bij de vorige echo was het alleen nog een kloppend rondje, wat het hartje voor moest stellen haha, voelde daar nog weinig bij, behalve opluchting dat het goed zat. En ik snap heel goed wat je bedoeld met dat het niet alles is om om die redenen met iemand in een huis te leven, ik moet het ook allemaal maar ff aankijken. En ik heb wel recht op thuishulp, heb ik ook gehad qua verzorging en schoonmaak, maar dan heb je nog een hoge maandelijkse eigen bijdrage, dus dat heb ik stop gezet sinds ik weet dat ik zwanger ben, omdat ik financieel momenteel krap zit. Vannacht rond 03.00 uur ging de hond tekeer en ik denk dat hij dus voor de deur stond, maar ik heb de deuren op slot gedaan, zodat ie er niet in kan. Ik ben trouwens ook aan de race sinds een week ofzo, weet ook niet waar het aan ligt, maar ben er erg blij mee, want had ook erge moeite met stoelgang haha Heb trouwens ook onwijs last van mijn bekken sinds een week, ik wist nooit precies wat je bekken waren en wat ik me daarbij voor moet stellen, maar nu dus helaas wel, echt geen pretje. Morgen maar ff met Gyn bespreken. Ga nog ff proberen te slapen (lukt niet echt), want ben helemaal op.
amor moet hij je nu niet al finacieel steunen. De baby is dan nog niet geboren maar er komen we onkosten aan en je kan nu niet werken ivm de zwangerschap. Wens je in iedergeval heel veel kracht en sterkte toe. Kan het trouwens zijn dat je pas later last kan krijgen van vermoeidheid. Ik ben niet vooruit te branden. Nergens geen zin in gewoon futloos. Iedereen een fijne zondag. maatje
Smorgens allemaal! @ Mieke: ja, hopelijk is het dat, dat de stoelgang weer gewoon op gang komt, maar t voelt als een soort buikgriepje eigenlijk. @ Amor: hmmm, hopelijk was hij het aan de deur om 03.00. Zal die zich wel behoorlijk lullig hebben gevoeld . Maar ja, eigenlijk zouden jullie natuurlijk gewoon gelukkig met elkaar moeten zijn! Net als Mieke zie ik dit toch nog niet helemaal als een 'lost case' hoor. Jullie hebben de laatste maanden natuurlijk wel erg veel meegemaakt. Je vriend zal de druk van alle verantwoordelijkheden (zorgen voor jou, zorgen voor inkomen, kindje op komst) inderdaad erg voelen op zijn schouders. Heb je geen recht op een uitkering voor zwangeren? Moet je eens op googelen, want volgens mij is er een speciale regeling voor zwangere werklozen? Gisteravond ook een knetterende ruzie gehad met vriendlief trouwens, wederom over het huishouden. Meneer zit werkloos thuis dus ik vind dat ie toch wat beter zijn best moet doen. Hij loopt nu trouwens net weg met de stofzuiger naar zolder. Daar klust hij altijd (zagen, schilderen, schuren e.d.), maar ruimt daarna nooit op. Terwijl de was daar ook moet hangen . Nou ja, de ruzie heeft in elk geval geholpen dat ie nu iets doet, wel jammer dat er altijd eerst zulke ergernissen en boze woorden voor nodig zijn....
@ Amor: Ja mannen en de hormonen van een zwangere vrouw gaan soms moeilijk samen hoor, weet er alles van Dennis en ik hebben een periode gehad na de geboorte van Tim dat ik weggegaan ben en een 2 weken bij een vriendin van me gebivakeerd heb samen met Tim... Door de vele ziekenhuis bezoeken en mijn hormonen die nog niet rustig waren, de kraamtijd die we eigenlijk niet gehad hebben etc etc liepen bij ons de spanningen zo hoog op, dat de sfeer echt te snijden was hier in huis.. Wij hebben toen dus even 2 weken afstand genomen van elkaar en ik moet zeggen, dat mij dat heel erg goed gedaan heeft toen.. Dennis deed amper wat met Tim in die tijd, durfde ook geen fles voor hem te maken, omdat hij speciale voeding en medicijnen kreeg en hij als de dood was dat hij iets verkeerd zou doen met de hoeveelheid voeding en medicijnen.. Ik heb hem daarom regelmatig vervloekt, omdat ik er eigenlijk alleen voor stond op die momenten en ik zelf echt doodop was.. Gelukkig begreep die vriendin waar ik zat me heel erg goed en heeft samen met haar mannetje mij en Tim heel goed geholpen, ook wat dingen van de verzorging van Tim uit handen genomen toen.. En dat terwijl ze toen zelf net zwanger was van de 2e en dus ontzettend moe was, ze kon zelf haar middagdutjes dus niet pakken enzo.. Ze heeft zichzelf toen een beetje opge-offerd voor mij, omdat ze wist hoe ik er aan toe was.. Inmiddels is ze bevallen van een mooie dochter.. Ik moet alleen nog steeds op kraamvisite komen bij haar.. Dus ergens heb ik voor jou ook wel de hoop dat ie weer terug komt en gewoon even tijd voor zichzelf nodig heeft.. Voor een man verandert er ook veel en zeker als het om een eerste kindje gaat.. En dat bij jou de hormonen door je lijf gieren wil ook nog wel eens tegen je werken omdat je humeur veranderd en mannen vaak niet weten hoe ze daar nou mee om moeten gaan
Hallo ben ik weer haha, ik sleep mezelf heen en terug van mijn bed naar de pc, doe toch geen oog dicht. Jammer dat ik nu geen sterke slaappillen mag (kreeg ik af en toe van iemand) of een fles rum, doet mij ook altijd erg goed hahaha. Ik kijk het een weekje (of paar dagen, week lijkt me nu al veel ste lang) aan en als het dan niet goed is, zal ik me inderdaad eens verdiepen in mijn rechten en zijn plichten enz. Denk dat ik geen recht heb op zw. uitkering, want zit in ziektewet bij UWV vanwege rug en die lopen nu al te zeiken. Krijg nu maar 70 %, maar als ik niet kan werken door zw. krijg ik wel 100%, dus ga dat zeker proberen, maar daar is het nog te vroeg voor. @Noppie: We hebben idd veel meegemaakt en dat besef ik ook goed. We zien het wel, kan nu alleen maar afwachten. Ik denk ook dat hij mee wilt naar echo en weet nog niet of ik dat goed vind als hij niet bij me terug wilt komen, maar wel mee wilt. Een vriendin heeft al beloofd met me mee te gaan als hij en ik niet bij elkaar zijn morgen en ik hem er niet bij wil hebben. Gelukkig dat die van jou nu met de stofzuiger naar boven is haha, maar idd vervelend dat het alleen op die manier gebeurd.. Mannen zucht.. heb er momenteel geen goed woord voor over! @Mobielfreak: Ook jouw verhaal is weer heel herkenbaar, dat soort verhalen hoor je dus heel vaak. Ik had vorige week ook mijn spullen zelf al gepakt, maar het verschil is dat ik goed aan hem uit wat mij dwars zit en het uit wil praten en er alles aan wil proberen voordat ik echt weg ga. Ik vind dat als het ff niet gaat, dat je dan gewoon tegen elkaar moet kunnen zeggen dat de ene ff een paar dagen of langer weggaat om beide tot rust te komen, maar je gaat niet zonder te praten de deur uit, om vervolgens niet meer terug te komen en zeggen dat de relatie over is. Ik vind het momenteel maar een slappe egoistische zak en dan om 03.00 uur aan de deur komen en ook de hond aan zijn lot overlaten..rot op!
Amor: veel sterkte! Noppie:Gelukkig is de diarree en darmkrampen weer over. Gistermiddag en avond Norit ingenomen, dat werkt wel. Liefs van Golfola