Februari 2009 mama's

Shy,
ook jij veel sterkte en een dikke knuffel. Doe het rustig aan en probeer er wel van te genieten!

 

@Shy, jij ook veel sterkte

 

Dank jullie wel. Ik zal langzaam aan proberen wat bij te lezen hier en eens wat meer te komen kletsen!

 

@ Shy, Nou meid jij ook al.... heel veel sterkte ermee, en goed om jezelf en je kleintje denken hoor!

 

Wat is dat toch met die mannen van de februari mama's ? Laten allemaal zomaar hun zwangere vrouwtje in de steek

@ Vaam: Het was ook geen aanval richting jou, maar meer een ding waar ik mee zou zitten in jouw geval denk ik...

 

@ Shy: welcome back meid en het spijt me te horen dat ook jij weer zo'n verbroken relatie moet hebben. Was de liefde maar wat eenvoudiger!

Ter achtergrondinformatie: mijn ouders zijn ook gescheiden. Mijn vader verliet mijn moeder toen ik net op kamers ging en ook voor een jongere vrouw. Zij is zelfs half-familie van ons, saillant detail... Zij hebben nog drie kinderen gekregen, mijn half-zusjes en half-broertje. Het is zelfs voor mij na zeker zo'n 15 jaar af en toe nog ingewikkeld en soms worden de verhoudingen wel weer eens op scherp gezet als er belangrijke levensgebeurtenissen zijn. dat is voor iedereen lastig: mijzelf, mijn zusje, mijn ouders en mijn vaders vriendin. Ik ben het niet eens met Karina dat 'de andere vrouw' er voor gezorgd heeft dat alles misging. Ik vind in dit geval de mannen/vrouwen die de andere relatie aangingen de hoofdschuldigen. Vaak zat er in de huwelijksrelatie natuurlijk al iets goed scheef, maar zelfs dat hoeft niet, getuige Vaam haar verhaal. Maar ja, het is altijd 'beter' om er dan netjes een einde aan te maken en niet meteen in de armen van een andere vrouw te duiken. Ach, het is gewoon bijster ingewikkeld en iedereen moet er op zijn eigen manier een weg invinden, met vallen en opstaan vrees ik.

 

@ Mobiel: zou jij voor mij nog een afspraak op onze lijst willen zetten? Op 16 september heb ik een derde controle bij de verloskundige. Thanx babe!

Ik ben vanaf vandaag ook van de MvM-flessen af. Ze zijn vanmorgen opgehaald, ik zit er niet mee. Die mevrouw van MvM zei trouwens dat het slim is om die witte kannen te bewaren om 'te spoelen' de bevalling. Het plassen schijnt dan ivm de wonden nogal pijn te kunnen doen o.i.d. 8-[ 8-[ 8-[

 

Ha meiden.... na lange tijd weer een berichtje vanaf de boot!

Moesten voor twee weken naar andere kant van india en weinig zin om internet cafees in te duiken dus heb een hoop gemist. Maar het verhaal van jou Vaam daar viel ik midden in dus dat heb ik grotendeels terug willen lezen. Wat een ongelooflijk verhaal, sorry dat je dit op deze manier moet meemaken. En ongelooflijk wat knap hoe je er (nog steeds!) mee om gaat. Je schuift niet je emoties weg want die beschrijf je wel degelijk en tegelijkertijd ben je in staat om de hele situatie van een afstandje te bekijken, voor zover mogelijk. Ik denk dat niet veel mensen dat je zomaar nadoen, meid!

Er zijn al een hoop reacties beschreven maar toch wou ik ook nog wat aan je kwijt.

Weet je wat volgens mij altijd het meest moeilijke is in zulke situaties? Dat alle zaken zo erg door elkaar heen lopen. het is al een kunst om te blijven voelen welke emoties er allemaal door je heen gaan en als je die kunst al beheerst, is de volgende kunst om je gevoelens precies zo onder woorden te brengen dat je overbrengt wat je voelt.
Dan vervolgens ben je er nog niet want als je partner jouw woorden niet goed begrijpt of interpreteerd heb je nog niet het echte contact met elkaar die je nodig hebt om zulke moeilijke situaties te kunnen bespreken. kortom, knappe kunst dus om goed met zo'n situatie om te gaan.

Zoals veel al hebben geschreven, het heeft absoluut geen zin om wraakgevoelens te hebben maar volgens mij heb je die ook niet. Je struggled volgens mij met verschillende dingen.
1. wat is goed voor jou
2 wat is goed voor jullie kleine
3. wat is goed voor de relatie met de vader zo goed mogelijk te houden.

Maar eerlijk gezegd denk ik dat het niet werkt om, zoals beschreven staat, m.n. voor bestwil van je kind te denken. Wat jij emotioneel hebt meegemaakt staat hier niet los van en moet je goed verwerken wil je uiteindelijk een goed contact met de vader kunnen overhouden.

Jezelf opzij zetten werkt ABSOLUUT niet en ik ben ervan overtuigd dat je heftigste emoties nu het belangrijkste zijn. Uit alles wat je schrijft lijk je mij een redelijk persoon en ben je niet van plan om de vader zijn kind af te nemen ook al blijft hij toch bij die nieuwe vrouw maar worstel je ermee om je gevoel en je verdriet goed te kunnen afronden. Het tegen je gevoel ingaan en beslissingen nemen omdat het goed is of verstandig is of beter is voor het kind of voor hem en tegelijkertijd zoveel weerstand voelen bij jezelf, werkt niet. Als jij je niet goed voelt, heeft ook dat weer een negatieve doorwerking op je kind. en dat was juist wat je probeerde te voorkomen, toch?

Volgens mij is het de kunst om elkaar te blijven begrijpen, Jij hebt het e.e.a. af te ronden en je vriend heeft e.e.a. af te ronden tussen jullie onderling. En daarnaast is er een kindje op komst waarvoor jullie allebei straks het beste willen en samen als ouder willen optreden.

Naar mijn idee betekent dat ook dat je serieus naar elkaars gevoelens moet blijven luisteren, hoe moeilijk ook. Maar blijven voelen naar je eigen gevoel is, en daar ben ik uit eigen ervaring van overtuigd, de korste weg naar waar je uiteindelijk naar toe wilt. Als jij nu nog zulke heftige gevoelens heb tov haar maar je vriend zijn geluk gunt (ook al is dat met haar), zal hij je daarin m.i. de tijd moeten gunnen.

Andersom, heeft hij ook ongetwijfeld gevoelens om af te ronden...

Dus volgens mij is het inderdaad nog erg vroeg om allerlei beslissingen te nemen over omgangsregeling enzo. Misschien inderdaad even pauze en afstand nemen, allebei zullen volzitten van onzekerheden...

Tip, blijf zoveel mogelijk je gevoel benoemen. Dit is voor de ander het meest helderste en over gevoel kun n.l. je niet discussieren. Iemand anders kan alleen je gevoel serieus nemen of niet, andere keuze is er niet. Zodra je over verstand dingen gaat praten 'ik vind dit of dat want ....en dan een hele uitleg (ipv ik voel dit of dat, ik kan er niets aan veranderen....) is hij het er ongetwijfeld niet mee eens en krijg je een inhoudelijke discussie waar je allebei niks mee op schiet.

Arghhhh, pfffff een heel verhaal.... kijk maar of je jezelf er doorheen kunt worstelen en of je er wat aan hebt.

Nog even kort voor uitleg.
Ooit zelf in een complexe relatie (5 jr) een hele moeilijke beslissing genomen en besloten huis, baan (afstand te groot) op te zeggen en te kiezen voor samenwonen. Dacht oprecht dat we er samen voor gekozen hadden maar dat bleek anders te zijn. Hij kwam iemand anders tegen en er was een vlam. Kortom, samenwoon actie mondde uit in 3 weken logeer partij, nieuwe woonruimte in sloopwoning, nieuwe baan zoeken, nieuwe stad. En alles terwijl hij 'verder ging' in mijn ogen met haar. zij raakte binnen notime zwanger en hup samenwonen. Ondanks dat ik absoluut geen wraaktype ben en een helehoop snap, heb ik er lang heel erg veel last van gehad. M.n. omdat je dit soort dingen niet samen kunt afronden.
Zoals Caro geloof ik zei, we zijn mensen en fouten worden gemaakt in de liefde. als het niet werkt samen is het goed dat je uit elkaar gaat. Hoe pijnlijk ook. voor mij was het duidelijk veel te vroeg om een nieuwe vrouw in het spel te zien die bij mijn "schoonmoeder" op bezoek kwam. Maar altijd gezegd, als dit jouw ware is, dan moet je ervoor gaan ondanks dat het voor mij te snel is.
Maar dat betekent nog niet dat je voor jezelf niets hebt af te ronden. Ik geloof niet zo zeer dat je 'haar haat". Ik geloof meer dat je voelt dat 'dit zo ongelooflijk veel pijn doet en je dit absoluut niet verdiend hebt en voelt dat je gewoon nog niet aankunt"
Zaken uit elkaar houden en beide gevoelens blijven benoemen is volgens mij de enige manier om er goed mee om te gaan.
Maar je moet wel van knappe huize komen....

Affijn....

Amen

 

nog even wat....

Noppie, las dat je benieuwd was naar Thalita en benieuwd was of iemand al iets meer wist. Ik heb precies hetzelfde gehad....heeft me ook met regelmaat bezig gehouden. En nog.
Ik heb haar een persoonlijk mailtje gestuurd maar begrijp dat ze w.s. absoluut geen behoefte heeft om te reageren.
Als ze het al leest.

Ik hoop dat alles meevalt.

Getsie, wat een nare verhalen. Gelukkig zijn de meeste gewoon goeie en leuke, gezellige verhalen en mooie uitslagen van echo's

Mijn echo was trouwens ook prima, alles gaat goed. rene is ondertussen naar Mumbai geweest om de erkenning te regelen en dat is bijna voor elkaar. nog 1 formuliertje en het is geregeld.

Begreep van de consult trouwens ook dat een agent voor ons al het werkt gaat doen van 'kastje naar de muur' om het india's geboorte certificaat in nederland geregistreerd te krijgen. dat valt dus weer mee....

Verder nog hard aan het dubben of we hier blijven of toch doorvaren richting Thailand. Lijkt op het laatste. Maar eenmaal erkenning geregeld, is het ook in andere landen geldig.

Tja, zwanger in het buitenland maakt wijzer.....soms tussen de bomen waarin het bos nauwelijks zichtbaar is.

Meiden, weltruste!

O ja, na bijna een week weer gepoept. Waardeloos, drie avonden laxeer middel gedronken maar mijn darmen kunnen er weinig mee.
Iemand nog speciale tips? Welkom, welkom, welkom...!

Sjorss, gefeliciteerd met je uitslag! lekker handig om namen te kiezen. Hmmm, misschien wachten wij ook maar even tot de uitslag.

Weltruste en tot morgen (nu hier 00.30 raar he 3,5 uur later...)

 

Goedemorgen allemaal!

De eerste morgen zonder MvM! Heerlijk! hihi... Verder goed geslapen allemaal?

Goedemorgen noppie!

Over 15 jaar heb ik misschien dat relativerings vermogen ook wel. Mijn ouders zijn pas twee jaar gescheiden, dus we zitten allemaal nog in een emotionele stroming wat dat betreft. Nu op dit moment kan ik haar niet anders zien als 'de vrouw' die... En tuurlijk weet ik ook wel dat mijn vader er ook een groot aandeel in heeft gehad. Maar hij heeft mijn moeder 5x bedrogen met deze vrouw.... Dat zet de dingen toch in een ander daglicht...Dus ik hoop dat ik over 15 jaar er net zo tegen aan kijk als jij.

@Shy: Heel veel sterkte meid! En zoals je kunt zien, je kunt hier altijd je verhaal kwijt!

Nou dames, ik ga weer eens aan het werk!

Liefs
Karina

 

Goedemorgen,
Vandaag 17 weken! Nog even en de eerste helft zit er alweer op.
Mijn buik is vanacht wel weer onrustig geweest. Hard en wat krampen.
Ik denk dat het nu echt gaat groeien.

Shy, jij ook heel veel sterkte meid! Niet leuk om te horen dat ook jij zoiets verdrietigs moet doormaken.

Feb21, hoe lang zit je nu in India? Wat een avontuur zeg! Ik ben in april in India geweest, een heftig land is dat. De drukte en de grote verschillen tussen rijk en arm. Heeft behoorlijk veel indruk gemaakt.

Even ontbijten en dan richting kantoor.

 

Lieve meiden,

Ik wil me bij deze afmelden voor het forum, ben er al een tijdje niet geweest, lees nog wel steeds mee. Vind helaas de groep te groot en schrijf op een ander forum met een kleiner groepje.

Gelukkig gaat het allemaal heel goed hier, 15 weken echo gehad en de hele periode geen last van zwangerschapsklachten gehad.

Wil iedereen een voorspoedige zwangeschap wensen.

Liefs, Haags Zonnetje

 

Goedemogguh allemaal...

Ik had bijna een uur nodig om terug te lezen, jeetje Vaam wat hou jij je sterk en vind het knap van hoe jij toch alles aan het relativeren bent.
Alleen al bij het verhaal werd ik woest en verdrietig tegelijk. En natuurlijk ga ik me net als de andere meiden in jouw positie verplaatsen en bedenken hoe ik zou reageren maar uit ervaring weet ik dat als je echt in die positie sta heel anders reageer dan dat je van tevoren bedenkt.
Maar 1 ding ben ik heel zeker van ik hou er niet van als mensen zeggen je MOET dit of dat (zelfs van mijn dierbare pik ik dat niet) Ik wil zelf de touwtjes in handen houden en in jouw situatie helemaal, het gaat om jullie kind en niet om jou of om hem dus hij kan wel van alles willen maar in deze situatie heeft hij niets te willen. Je kan erover brainstormen en hij en jij kunnen op een volwassen manier praten met hoe nu verder. Maar ik denk dat het te vroeg is om beslissingen nu al vast te zetten.
Ik persoonlijk zou een pauze inlassen om te kijken hoe het de aankomende 2 maanden verloopt, is hij dan nog steeds zo begaan met jou en het kind en jullie beide kunnen dan ook even bijkomen van de hele gebeurtenis en nadenken over de toekomst van jezelf en van jullie kindje.
Maar nogmaal dat is mijn opinie.
Ik zelf ben geen wraakmens maar als mijof mijn dierbare pijn wordt aangedaan dan kan ik heel snel veranderen en echt verdrietig zijn en haatgevoelens hebben en vreselijke dingen eruit gooien waar ik later op terug kom maar nogmaals het gaat nu niet om jullie maar om het kindje...
Maar Vaam wens je heeeel veel sterkte en hoop dat dit niet uit de hand gaat lopen.

 

Hoi hoi,

Ik kom wat later invallen, was al wel lid van deze febr. forum. Maar ik had nog niet zo de behoefte om mee te kletsen maar nu mijn buik groeit wordt het ook steeds echter.

Maar FEBR.21 ik las net jouw verhaal dat je in India zit. Zijn jullie aan het rondreizen voor een jaar of is dit je leven?
Wel spannend zeg, wat zal je veel mee maken.
Maar even wat anders: Ik las dat je waarschijnlijk door gaat naar Thailand, maar ben je wel op de hoogte van het gerommel daar?

Nou ik had al een sterkte mailtje gestuurd naar de meiden die zonder man zitten nu en met veel dilemma's zitten enz. Bij deze nogmaals sterkte!

Met mij gaat het allemaal prima! Beeb groeit goed en 15 sept. voor de derde keer op controle bij de vlk.
Het enige wat wat minder gaat is mijn eetlust! Bleh! Ik heb nog steeds nergens zin in, dan heb ik honger maar weet niet wat ik wil.... zo irritant. Iedereen komt nu aan en ik val af! Nou heb ik wel genoeg vetreserves gelukkig en zorg ik ervoor ik ervoor in ieder geval genoeg vitamines binnen te krijgen!

Nou nu ben ik actief aan het meelezen, en zal af en toe mee kletsen.... als ik er tenminste iets over te zeggen heb!

Groetjes Liesbeth

 

Lieve meiden,

@Mobiel: ik neem je niks kwalijk en zie het niet als een aanval. Jij geeft jouw mening en ik kan ook niet verwachten dat iedereen hetzelfde denkt. Uiteraard verklaar ik me wel, waarom ik er anders over denk, maar dat is dan weer mijn mening en mijn gevoel wat meespeelt. Ik ben echt blij met jullie reactie's.

@Noppie: ik weet dat je gelijk hebt dat mijn exman de grootste fout heeft gemaakt in heel het verhaal. Zo verklaar ik het ook naar andere toe. Hij heeft de grootste fout in zijn leven gemaakt, maar dat maakt hem nog geen slecht mens.
Wij hebben een hele fijne relatie van 12 jaar gehad en hadden eigenlijk nooit echt ruzie (in de zin van schelden of elkaar negeren e.d.). De ander in het spel ken ik niet goed, waardoor het makkelijker is om haar niet te mogen. Ok, misschien is haat een groot woord, maar ze is gewoon ontzettend vals naar mij toe geweest en heeft alleen aan zichzelf gedacht. Met mijn exman moet ik verder, maar haar hoef ik gewoon nooit te zien als het even kan.

@Febr21: dat was zeker een heel verhaal ja. Die tijd voor mezelf nemen...dat doe ik ook, maar ik wil graag dingen afgerond zien. Dus gisteren heb ik hem proberen te bellen. Hij nam niet op, dus heb ik mijn schoonvader gebeld. Hem verteld dat ik wil schipperen en dat ik de omgangsregeling vanaf 6 maanden wilde laten ingaan. Uiteindelijk belde mijn ex op. Ik vertelde dat hij de kleine sowieso vanaf 6 maanden om het weekend en elke maandag mag meenemen en hij was daarmee ontzettend opgelucht. Al helemaal omdat hij dacht dat we pas met 6 maanden de omgangsregeling zouden gaan regelen. Nu blijkt dat hij dacht dat ik helemaal niks wilde vastzetten, dus echt pas over een jaar een omgangsregeling zou regelen en hij was dus bang dat hij de kleine dan niet zou zien. Want stel dat we ruzie zouden krijgen? Ik weet niet hoe hij er allemaal bij komt, maar hij laat zich echt door te veel mensen beinvloeden.
Ik heb hem ook gezegd dat hij misschien al wel eerder de kleine kan meenemen, maar dat ik dat gewoon niet zolang van te voren al kan weten. Ik heb geen glazen bol waarin ik kan zien hoe mijn gevoel over meer dan 7 maanden zal zijn. Dit begreep hij ook.
Ik heb hem nog wel even laten weten dat hij in het vervolg eerst even moet nadenken over hoe hij iets wil vertellen, want ik vond het werkelijk nergens op slaan hoe hij dit heeft aangepakt. Hij gaf gelukkig toe dat hij zich echt had laten leiden door emotie's.
Nu ik hem dit verteld heb valt er gelukkig weer wat van mijn schouders.

We zijn natuurlijk vanaf het begin af aan blijven praten met elkaar en ik hoop ook dat we dit blijven doen. Mijn nieuwe vriend weet wat ik wil en staat daar gelukkig volledig achter. En zo te horen laat mijn ex zich ook niet al te veel beinvloeden door zijn nieuwe vriendin.
Dat mogen we ook beiden niet toelaten, want wij moeten er toch samen uit gaan komen.

Lieve meiden, bedankt voor al jullie reactie's. Ook voor jullie meningen, zoals ik al zei, iedereen denkt er anders over. Het is een forum en daar mag gediscusieerd worden .

@shy, ik had je verhaal natuurlijk al gelezen en erop gereageerd bij 'alleen en zwanger', maar vind het leuk je weer hier terug aan te treffen.
Zoals je ziet, kun je hier af en toe ook je ei kwijt.

de volgende keer kom ik weer klagen over mijn vermoeidheid, want dacht dat dat over was, maar ben tegen een uurtje of 2 afgebrand

 

Oh jee, een paar dagen hier niet komen bijlezen en er is weer een heleboel gepost. Tof om alles zo te kunnen volgen van iedereen.
Ik heb nog maar bijgelezen tot p.431 maar de rest volgt nog een ander keertje

Ik voel me deze week nog steeds extreem moe en die pijn in mijn borsten wil maar niet verdwijnen. Vooral als ik van houding verander (lig/zit/staan) krijg ik soms de tranen in mijn ogen van de steken in mijn borst. Nu ja, volgens de gyne zit ik in een overgangsfase en zal het binnenkort echt beter gaan. Ik hoop het want het wordt drukker op het werk en ik kan het mij niet meer permiteren om elke namiddag nog even een dutje te doen...

Wat de buik betreft, ik heb nog steeds geen buikfoto getrokken. Ik heb het al wel eens geprobeerd maar alleen lukt dat niet zo goed en als mijn ventje thuis is komt het er niet van of vergeten we het. Zonde !
Ik voel me deze week wel weer een stuk slanker dan de voorbije weken. Ik heb de indruk dat mijn buik veel minder opgespannen is terwijl de weegschaal nochtans een stuk omhoog gegaan is. Maar dat heeft dan weer meer te maken met mijn snoep- en eetdagen. Ik moet echt wel terug een beetje gezonder gaan eten

Ik heb trouwens ook veel last van die lage krampen maar maak me daar verder weinig zorgen over... alles moet waarschijnlijk wat uitrekken en dat voel je blijkbaar gewoon.

@ Mieke8: wat een duidelijke echo... Ik heb het altijd moeilijk met het zien wat je moet zien in een echo maar die van jou is super !

@ Vaam: geniet jij maar volop van die nieuwe kerel... het lijkt me eentje om op sterk water te zetten
Hopelijk is je blaasonsteking ook al stukken beter ondertussen !

@ Mobielfreak: hopelijk voelt je stiefzoontje zich al terug helemaal beter !
Ik kijk nu al uit naar de dag dat mijn buiksmurf kan rondwandelen en peuter/kleuter wordt !

Ja, die vragen van de omgeving vind ik ook wel een beetje stom en ik weet nooit wat ze nu verwachten dat je antwoord.
Als ze vragen hoe je je voelt
...en je zegt wat er scheelt, krijg je commentaar dat DAT er nu eenmaal bijhoort
... als je zegt goed, hoor je dat je van veel geluk mag spreken want x of y heeft een heel zware zwangerschap gehad
Nu ja, het bewijst wel dat de mensen interesse in mijn buiksmurf hebben dus het is allemaal wel goed bedoelt

Het geslacht weten en niet vertellen aan de omgeving blijkt echt wel heel erg moeilijk te zijn. En iedereen gokt erop los en iedereen gokt hetzelfde en bijna iedereen gokt dan ook nog eens juist Maar ik ga ze op een dwaalspoor zetten hoor

Het verbaast me eigenlijk ook wel dat er al zoveel mensen effectief met het kamertje bezig zijn. Hier al wel wat ideetjes in het hoofd maar de uitvoering is iets voor op 6 à 7 maanden

@ Tirtilesko: héél herkenbaar qua namen... Hier ook al 10 jaar een naam voor zowel jongen als meisje en nu het zover is, willen we hem geen van beiden gaan gebruiken. Een andere naam vinden blijkt immens moeilijk, ik voel nooit een Wauw bij een naam die mijn man ook mooi vindt en andersom... jeetje !

 

Meiden even snel een vraagje tussen door. Wij zijn met mijn man in tr getrouwd. En ook door al die rot papier situaties heeft de gemeente het nu passssss ingeschreven. Een paar weken geleden maar wat ik wilde vragen is: Moeten we ook nog iets regelen voor de bevalling. Want zag staan dat sommige bijv nu al bezig zijn met het erkennen van het kind maar ik bedoel is er ook iets wat wij zouden moeten regelen voor de bevalling. Sorry als het een gekke vraag is maar heb er geen ervaring mee

 

Scoobje:

Pijnlijke borsten: is gelukkig sinds 2 weken afgenomen daarna een week verschrikkelijke pijn in mijn tepels gehad maar ook dat is afgenomen.

Eetgedrag: heel herkenbaar neem me elke dag weer voor gezonder te gaan eten minder te gaan snoepen pff lukt niet echt nou weer een nieuwe dag nieuwe ronde nieuwe kansen (zit nu aan de koffie met een lekkere koek grrr)

Krampen in de Onderbuik: nou ik maak me daar soms zo druk over heb soms vooral als ik me druk heb gemaakt of als ik sávonds in bed lig enorme steken in mijn onderbuik

Kamertje: Nou wordt tijd dat we in ieder geval gaan orienteren voor de babyspullen wagen, kamer etc.
zo druk met op zoek naar een huis en met het te koop zetten van ons eigen huis (gisteren 3 bezichtigingen gedaan en vandaag weer 2) bij 1 van de 3 gisteren hadden we wel een klik maar het ligt in een gat hier ook een stukje vandaan en tsja we willen er dit keer langer dan 1,5 jaar gaan wonen dus dat moeten we nog even afwegen en dan hoef ik niet op de grote van de babykamer te gaan letten, dus nu maak ik nog niet echte een keuze voor een kamertje

Namen: jeetje wat een drama... hadden 4 meisjes namen en jongensnamen kwamen we maar niet uit.... paar weken later wat denk je, vinde de meisjes namen niet meer zo je van het en we hebben nu al wel een jongesnaam hihi...