Noor is weer de oude, niet meer gespuugd. Ze heeft gisteren denk teveel op. Ben blij dat het dat is en niet ziek, ok verzetten zit ik niet echt op te wachten.
@Nelta & Evenstar; zit een beetje met mezelf en bepaalde gevoelens in de knoop. Ik veroordeel mezelf vreselijk dat dit in me omgaat maar.. voel een enorme behoefte om opnieuw zwanger te zijn. De wens voor een (levend) broertje of zusje voor Lila en Juli is niet weg. Het is ook niet dat ik Juli wil vervangen, het gevoel is gewoon enorm sterk. Al het wachten duurt te lang op dit moment.. Vind het ook moeilijk om te lezen over ovulatietesten (mocht eerlijk zijn, toch?). Het idee dat ik "ingehaald" wordt grijpt me enorm naar de keel. Terwijl ik het terug lees vind ik het raar gezegd van mezelf, maar dit is wel wat er in me omgaat. Ik ben als de dood dat iemand me voor is. Als de dood voor de emoties die daar bij komen kijken.. Terwijl ik weet dat ik niet 'terug in de rij' kan gaan staan. ben gewoon heel verdrietig.. en bang..
Lieverd das toch logisch dat je je zo voelt nu... je zwangerschap eindigt zo abrupt en daarna moet je je kleine meisje weer terug geven!! Snap je gevoel heel goed!! Gooi het er zeker uit, anders blijf je er alleen maar mee zitten... En zeker duurt wachten lang! Dikke knuffel! En niemand zal denken dat je Juli wilt vervangen, omdat je het over een levend broertje/zusje voor Lila & Juli wilt. Je kinderwens is gewoon nog niet klaar en meis het is jullie zo gegund!!
K moet ook eerlijk bekennen dat ik het ook moeilijk vind om iets over mijn gevoelens/zwangerschap hier op forum te zetten. Vermijd het eigenlijk... en niet zozeer dat ik het niet wil delen, maar omdat het me voor jou zo moeilijk lijkt om te lezen. Je hebt het al zo zwaar en als je dan al dat 'soort' dingen leest...
daar kan ik me bij aansluiten...maar laat dat geen reden voor jou(lilalief) zijn om niets op het forum te zetten.. ik ben nu toch te druk met andere dingen! lees ook voornamelijk op het forum en heb even weinig behoefte om dagelijks te schrijven enzo... nogmaals veel sterkte...
Dat werkt dan twee kanten op, ik wil jullie ook niet tegenhouden om het te delen. Ik zal toch geconfronteerd worden met dat het leven doorgaat.. Kan alleen het één beter hebben dan het ander.. Best moeilijk.. Heb er aan gedacht even weg te blijven van het forum, maar san mis ik tegelijk de steun die ik ook wel nodig heb en soms in het dagelijks leven niet durf te vragen..
Je moet zeker niet wegblijven hoor!! Wij zullen je altijd steunen, maar t kan soms heel dubbel zijn... voor beide! Knuff
@ Lilalief: Je moet je er niet voor schamen meid. Ik vind het persoonlijk heel logisch dat je opnieuw zwanger zou willen zijn. Je wilt tenslotte een brusje voor Lila......Je kinderwens is nog niet vervuld....Daarmee vervang je Juli niet....het is de kinderwens die je probeert te vervullen. En kan me voorstellen dat het pijnlijk is om dan dingen te lezen mbt ovulatietesten en verhalen van de meiden die zwanger zijn of net zijn bevallen. Het is super confronterend. Jij had daar ook over mee moeten kunnen praten! Blijf eerlijk.....en ik denk dat iedereen hier daar rekening mee probeert te houden. En nee, dat is geen "moeten" voor ons en lastig enzo....Dat doen we (tenminste ik spreek voor mezelf) graag..... Blijf komen, uit je gevoelens......dat is alleen maar goed voor het verwerkingsproces denk ik...! Knuff....
Iedereen moet zich vrij voelen om dingen te delen waar je op dat moment behoefte aan hebt. Of het nu verdrietig of leuk nieuws is......! De realiteit is dat het leven bikkelhard doorgaat......en ik vind het persoonlijk erg goed van ons allen dat we er zijn voor Lilalief, in alle mogelijke manieren die er te bedenken zijn. Tegelijkertijd mag iedereen natuurlijk ook de leuke momenten met ons delen.....Moeten er denk ik wel voor waken dat sommige zich bezwaard gaan voelen om iets "leuks" te posten...... (Is het nog te volgen? Wil niemand voor het hoofd stoten!)
Lees mijn bovenstaande bericht terug....en snap het zelf niet....Of nou ja, snap het wel...maar weet niet of het helemaal overkomt! (ben nogal bang dat mensen misschien iets verkeerd opvatten ofzo....niet over dit bericht hoor, in het algemeen....faalangst noemen we dat!)
Lila ik zou het ook hebben! En het is juli niet vervangen!! Je wilt een kindje om voor te zorgen en vast te houden! En een broertje of zusje waar lila mee kan spelen! En je moet alles zeggen! Gooi je verdriet boosheid en angst eruit ga er niet mee lopen!!! Knuf!
Volgens mij is dat een heel natuurlijk gevoel na een verlies. Ook iets dat niet altijd begrepen wordt, maar ik denk dat weinig andere moeders ooit zullen denken dat je Juli wilt vervangen. Niks kan haar vervangen, en dat is ook niet waarom je zwanger wilt zijn. Ik ken een mama van een kindje dat rond het een half jaar was, is overleden. Zij is heel snel daarna zwanger geraakt, en is ook op onbegrip gestuit. Iets wat mij heel erg trof in haar antwoorden was dat ze zei 'is er ooit een 'wel goed' moment dan? Kom ik ooit over dit verlies heen?' Het antwoord is nee, er is geen goed of fout moment, en dit verlies blijft ongeacht een andere zwangerschap en kindje altijd bij je. Dat een ander hier van ons groepje eerder zwanger is, ik kan me die emotie ook goed voorstellen. Ik vond het moeilijk toen ik net zwanger was en jij rond die tijd een mk kreeg - ik zou het ook ontzettend moeilijk vinden om om te gaan met andermans bolle buiken geluk als de wens zo groot is, en dan heb je daarnaast nog het verdriet om wat je hebt moeten afstaan! Ik denk dat het ontzettend goed is dat je dit eerlijk zegt. Ik weet niet wat goed voor jou is nu, dat moet je zelf denk ik ontdekken. Niemand zal het je kwalijk nemen als je even afstand wilt denk ik. Of als je hier verdrietig wilt zijn, ook als de aanleiding bv. is dat iemand is uitgerekend rond jouw uitgerekende datum van Juli, of eerder zwanger is, dat is toch begrijpelijk?
Renske slaapt al in een groot bed (volwassen maat) Hebben we gekocht toen ze twee werd. Ze had een ontzettende hekel aan haar ledikant, en sliep tot ze 18 mnd was sowieso altijd in ons bed. Toen verhuisden we en voedde ik haar in slaap op een grote matras op de grond 's avonds en kwam ze 's nachts bij ons. Toen ze twee werd hebben we die matras + ledikant vervangen door een prachtig Hemnes bed van Ikea, waar je een dubbel bed van kan maken waar ik of mijn man nog even naast haar kan liggen voor het slapen gaan (ik voed nogsteeds maar ben er niet altijd ), en dat gaat echt uitstekend! Ze heeft er ruimte voor een zee van knuffels die ondertussen ook allemaal erkende kinderen van haar zijn (lijkt het ), en ze slaapt regelmatig gewoon volle nachten door. En doet ze dat niet, slaapt ze lekker tussen ons in, maakt niet uit. Wij hebben bewust niet voor een meegroei of peuterbed gekozen omdat duidelijk was dat ze het juist fijn vond om in een groter bed te liggen.
Hier ook co-sleeping op verzoek Evenstar, ben jij niet benieuwd hoe dat gaat straks als er een klein babytje bij ligt? Wijzelf slapen ernaar maar een peuter doet dat niet. Of heb jij voor de baby een speciaal bedje naast je bed? @lilalief, helemaal niet gek hoor dat die wens er nu is. Weet je dat heel veel vrouwen die net zijn bevallen dat hebben. Het is dus misschien geneens omdat jullie Juli verloren zijn, maar daarbij ook het missen van een lief klein groeiend wondertje in je buik. Ik vind die wens om weer zwanger te raken helemaal niet gek hoor. En je kunt de boel toch gewoon op z'n beloop laten gaan en kijken wat er van komt? En ik snap je ook helemaal als je zegt dat sommige dingen erg confronterend voor je zijn. Het zal straks ook moeilijk voor je zijn als ik en de andere zwangere dames foto's zullen plaatsen van onze pasgeboren kindjes. Gewoon open over zijn, idereen heeft daar begrip voor. Dikke knuf.
Hoi allemaal. Heb de afgelopen tijd jullie wel gevolgd. En er zijn een hoop heftige dingen gebeurt. Laura gefeliciteerd met de geboorte van jullie dochter. Mooi verhaal zo te lezen over haar geboorte. Voor de rest ben weer thuis. En het gaat redelijk. En zal jullie wederom respecteren. En jullie soms op een afstandje volgen. Het gaat jullie allemaal goed.
Lila, Heb vanmiddag de foto's van jullie kleine meiske bekeken (had er eerder nog geen tijd voor gevonden, en wilde er wel even voor gaan zitten om het niet snel snel hoeven te doen via me mobiel). Wat een prachtig mooi meisje is het zeg! Het is trouwens helemaal niet raar dat je opnieuw zwanger wilt wezen hoor! Dat je "bang" bent dat iedereen je voor gaat is ook een heel normaal gevoel. Hebben de artsen je een tijd gegeven dat je niet zwanger mag worden?
Nee nog niet, ik heb begin mei een afspraak met de gyn en dan zal het wel ter sprake komen. Misschien al eerder, met de VK, maar iets houdt me tegen om er naar te vragen.. (na een bevalling geloof ik sowieso 6 weken geen gemeenschap? of was het 3 weken?) Merk dat m'n hormonen wel aardig meewerken al, terwijl ik ook pijn voel.. rare gewaarwording.. Voor alles wat hiervoor geschreven is, dank voor jullie begrip. Ik zal me toch bezwaard voelen om aan te geven wanneer iets me raakt, maar wil wel open blijven. Dus ik doe mijn best! Als jullie open blijven over alles wat er bij jullie speelt en ik dat ook mag, dan komt het vast goed..