nickname: ik geef het op, heb geen geheimen. als ze mij willen vinden, vinden ze me toch wel blijkbaar dus het zal wel. Zo bijgelzen. Ego: ik ben het zo zat! ik kan niet meer normaal zitten, liggen of lopen door de last van me rug en bekken en dan ook nog eens voorweeen hebben. ik kan echt wel huilen van het feit dat ik ook nog eens doodverveel omdat ik egwoon weinig kan doen. wil der vasthouden!!!
Bevallingsverhaal: Dinsdagochtend nog naar de verloskundige geweest. Daar bleek dat dinand in stuit lag. Er is gelijk een afspraak gemaakt voor een draaipoging de volgende dag. Diezelfde middag verloor ik een groot stuk van mijn slijmprop. Ik had al het idee dat het niet meer heel lang zou duren voor de bevalling zich in zou zetten. Die avond hebben we dan ook het bed maar helemaal ingepakt met plastic. Die nacht werd ik rond kwart voor 5 wakker met het idee dat ik moest plassen, ik voelde al wel wat lopen. Toch best wel een beetje geschrokken ben ik overeind gekomen en heb voorzichtig druk op de onderkant gezet. Toen kwam er nog een scheutje uit. Maar kon niet beoordelen of het nu urine was of vruchtwater. Paul wakker gemaakt en gezegd dat mijn vliezen wel eens gebroken konden zijn. Voorzichtig opgestaan en naar de wc gelopen. Was toch wel een beetje bang dat er opeens een hele plens uit zou komen, maar die kwam niet gelukkig) Verloskundige was er binnen 10 minuten. Was ondertussen al boven op bed gaan liggen. Ze heeft gevoeld en ze wist nog niet dat hij in stuit lag, tot ik dus mijn hele verhaal van die vorige dag vertelde. Ze baalde er enorm van dat we er niet eerder achter waren gekomen dat Dinand in stuit lag. Maar goed het was niet anders, ze ging het ziekenhuis bellen om te zeggen dat we eraan kwamen. Eenmaal in het ziekenhuis werd ik aan een ctg gelegd. Hartslag van Dinand was goed en van harde buiken was totaal geen sprake. Nou daar lig je dan met je goede gedrag hihi. Er werd nog een echo gemaakt om te bevestigen dat hij echt in stuit lag. Toen begon het bij mij toch echt wel te komen. WE GAAN PAPA EN MAMA WORDEN VANDAAG. Nog wel een raar idee vonden we het. Ik werd klaargemaakt voor de keizersnede. De catheter vondik toch wel het ergste van alles. Hij moest langs het kontje van Dinand, waardoor het erg branderig en pijnlijk aanvoelde. Maar toen hij eenmaal zat, voelde ik er niets meer van. Wel werd er verteld dat het pas rond 12 uur kon wezen dat we aan de beurt waren. Er was een spoedgeval tussendoor gekomen. Rond de klok van kwart voor 10 kwamen ze ons evenlaten schrikken. We mochten mee naar de o.k. voor de ruggenprik, het gaat gebeuren. De ruggenprik zelf vond ik niet heel veel voorstellen. Voelde er niets van. De operatie begon en het 2e vervelende was het openscheuren van het buikvlies. Dit doen ze omdat dat beter herstelt. Dit gaf echt een enorm drukkend gevoel. Om 10.24 uur is Dinand geboren. Hij huilde meteen erg goed (tot mijn opluchting) Zijn apgarscore was na een minuut 9 en na 5 minuten een 10. Dat kan dus niet beter. Toen lieten ze hem aan ons zien. *pinkt weer een traantje weg van geluk* ons mooie manneke. Mocht wel even met hem knuffelen. Wat een lekker warm lijffie zeg, heeerlijk. Ik had al tegen paul gezegd dat hij met de kleine mee moest gaan, bij mij viel toch weinig te beleven dan alleen maar dichtnaaien en naar de uitslaapkamer. Dik 2 uur verder mocht ik weer naar beneden toe. Eindelijk mocht dan me kleine man lekker bij me liggen. *krijgt even brok in me keel*. Oh wat een mooi mannetje. En dan de trotse kersverse papa. Oh wat zag dat er mooi uit toen hij met die kleine aan kwam lopen. Nog een beetje onhandig vasthouden *smelt*. Dat laat mijn hart toch wel even wat sneller kloppen. Nu mochten we iedereen bellen. Heb geloof ik die dag alleen maar gebeld, gesmst en mijn (schoon) ouders over de vloer gehad. Die waren natuurlijk ook supertrots. En dan de broertjes en zusjes. Die vinden het ook allemaal erg leuk dat ze tante/oomzijn geworden. Mijn herstel gaat tot nu toe veel voorspoediger dan verwacht. Wil ook eigenlijk wel weer teveel doen, terwijl ik juist alles lekker moet laten doen. Dat is moeilijk, maar het lukt me wel. Kraamzorg is opzich wel oke. Alleen echt 1 van de oude stempel. En echt een beetje een klunzig type vind ik het. Ze heeft vandaag echt veel uit haar handen laten vallen. Ze komtnu nog 3 dagen, en dan zijn we op onzelf aangewezen. Nu heb ik enorm last van stuwing, oh wat doet dat zeer zeg. Echt Pamela Anderson is er niets bij. Het lijkt net of ik 2 bakstenen in me borsten heb zitten. Zo verschrikkelijk hard zijn ze. Nu ga ik straks afkolven om ze wat soepeler te houden. Kennelijk maak ik teveel melk aan en worden ze daar nog harder van dan ze al zijn. Ja dinand wil enorm graag aan de borst, maar krijgt alleen niet alles op. Daarom het kolven, om mezelf wat prettiger te voelen. Ook schijnen witte koolbladeren te helpen. Die hebben we er dus nu ook opliggen. paul begon ook al over komkommer en tomaat, hij wilde er wel een lekkere salade van maken hihi. We zien het allemaal wel. Hopelijk ook een beetje snel van de kloven af, Is ook niet geheel prettig. Dit was een beetje mijn verhaal (snel tussendoor) Het ventje moet zo weer gevoed worden. Ik hoop dat jullie allemaal snel een mooi klein wereldwondertje in jullie armen mogen houden. Iets mooiers dan je eigen kindje is er niet.
*lol* Een lesbische verlos die steeds wil voelen, haha Frank vroeg laatst ook of hij ook de ontsluiting kon voelen. Ik zei ja, en dan vraag je aan de verlos of je bij haar ook even mag voelen zodat je het verschil weet.
Ja of de maat opschrijven die de verlos meet van boven naar onder. Bij mij was dat de laatste keer 38cm geloof ik.
Wat een verhaal Bellie!! Ik kromp toch wel even ineen bij het catheter en buikvlies verhaal, maar daar moet je volgens mij niet te lang bij stilstaan. Fijn dat het goed met je gaat, geniet lekker van je mannen!
Lilalief, bij mij deed die catheter destijds geen pijn, hoogstens een onprettig gevoel. Ligt er denk ik net aan hoe beeb ligt.
Ga ff verder met koken, spareribs, broccoli en aardappeltjes in lentedressing, mmm. Denk dat ik ook nog even komkommer erbij maak. Tot later!
wat een evrhaal weer meissie. maar vind het wel goed te lezen allemaal eigenlijk. Zo wij gaan chinezen tot later!
GETSSSSSSSSSSS chinees! Ik was daar altijd gek op, maar sinds ik zwanger ben kan ik het niet eens meer zien of ruiken! Ik ga zo een maaltijdsalade maken, eet smakelijk allen!