Hier ligt ook weer sneeuw. Vanmorgen (toen ik nog in bed lag) had ik bedacht dat ik me goed genoeg voelde om in mijn eentje (chris is werken) met de jongens naar het park te gaan. Maar ja... dat schiet niet op met de sneeuw. Nu heb ik een complete stad gebouwd van duplo en little people hahaha
HOI! Ben er weer. Ik heb lekker even ontbeten en een heeeel kleinbeetje opgeruimd. En op het bord opgeschreven wat ik vandaag gedaan wil hebben... Als dat al gebeurt. hihi... En ik heb weer een wasje opgevouwen en in de machine gedaan. Verder ben ik ook mijn ervaringen op aan het schrijven ivm de zwangerschap... zal ik ze hier eens plaatsten? EH... trouwens bedankt voor de tips ivm de zonne bank! Ik dacht het al maar ik wist het niet meer zeker. thanks! Troeltje, wat ships dat je zo slecht geslapen hebt. Kan je tussendoor nog een tukkie doen? Hier ligt trouwens ook sneeuw. Getsie! Ben dat wel zat... Oh oh, ik geloof dat ik mijn kat even moet gaan redden. Hij heeft weer een plastic zak gevonden. Maar het klinkt alsof hij weer in het hengsel vast zit... zo terug!
@ Angelfire.... oh wat schattig.. hihi ik zie je al stoeien met dat bouwen. hihi.. @ Kat hier verlost. Is nu als een maffe gladiool rondjes aan het rennen om het water eiland heen. En de ander ligt hier naast mij in een té kleine schoenendoos. hihi.
Is wel veel tekst hoor... en eh... er komt nog meer bij... Wat vertellen ze je allemaal niet over een zwangerschap... Ochtend misselijkheid. Wetende dat ochtend misselijkheid niet alleen de ochtend in beslag kon nemen maar ook de gehele dag kon duren was mij bekend. Maar niet dat het ook s nachts door zou kunnen gaan. Ik heb mij 14 weken lang beroerd gevoeld. En niet echt gespuugd. En ohhhh wat had ik dat graag gewild. (ben ik van terug gekomen!) Als ik namelijk daarin tegen verhalen er bij pak van het forum waar ik fanatiek op mee schreef. Dan mag ik erg blij zijn dat ik dat niet ook nog er bij heb gehad. Kilo's afvallen omdat je gewoon niets meer binnen kan houden. Dat je op een gegeven moment gal aan het spugen bent en aan de tabletten moet om het te stoppen. Nee, dank je wel. Ik ben blij dat dit aan mij voorbij gegaan is. Vaak plassen. Dan denk je dat je al vaak plast dus het zal niet zo opvallen. Nou! Wel dus. Aan het begin, (de eerste 2 à 3 maanden) bouw je een nieuwe vriendschap op. Namelijk een met je toiletpot. Niet alleen om vaak te plassen maar ook als je last hebt van bovenstaande misselijkmakende misselijkheid. En kijk uit als je hoest of niest. Dat kan zeer gevaarlijk zijn. Zo kan je heel goed in je broek niesen. Ben je hier niet op bedacht... dan kan je jezelf gaan verschonen. Gelukkig bestaat er mensen die gestudeerd hebben op het trainen van mensen die getraind moeten worden om hun bekkenbodemspieren correct te gebruiken. Een Pelvicum. Daar ben ik heen geweest en het heeft mij echt super geholpen! (Bedankt Winny!) Tevens heb daar geleerd hoe ik op moet staan uit een stoel of bank met een enorme toeter. En ook hoe ik mij om moet draaien in bed. Ben heel blij met die trucjes. Lekkende borsten. Waarom lekkende borsten onder dit thema? Nou... mij was zeer stellig verteld dat ik nooit maar dan ook nooit de mogelijkheid zou hebben om mijn kind borstvoeding te geven. Dit in verband met een borst verkleining. Wat schetst mijn verbazing. Ik krijg toch lekkende borsten! Dit was echt een enorme schok. Je kan het je denk ik niet voorstellen. Maar echt. Ik ben echt heel erg van slag geweest. Ik heb er zelfs een traantje om gelaten (van blijdschap). Je wordt s'ochtends vroeg wakker. En je ziet vlekken op je t-shirt. Eh.... WAT is dat?!? Je denkt er niet bij na, je weet het niet... Tot je man je verteld... zou dat geen stuwing kunnen zijn? Ik: WAT?!? Nee joh, arts zei toen... dat dat niet mogelijk zou zijn. Hij: jawel hoor... kijk maar een druppel uit je tepel... Nou, heeft die arts zich even goed vergist! Na overleg met de verloskundige en een lactatie-deskundige is mij verteld dat ik waarschijnlijk niet genoeg melk zou kunnen produceren voor de kleine om echt goed op te kunnen leven. Dus ik zou moeten bijvoeden. Ik: Oh, ok. Dan gaan we dat proberen. Dikke toeter Iedereen weet dat je dikker wordt tijdens de zwangerschap. Geen probleem. Je houd er rekening mee. Maar dat je zoooooooo groot zou kunnen worden. Dat had ik echt niet verwacht. Onze dochter heeft, zoals mijn man het noemt, de villa onder de buiken gekregen. Ik heb vanaf week 7 zo'n beetje al met zwangerschapskleding rond moeten lopen. Omdat mijn buik al heel erg opzette van de progesteron (?). Al vroeg was ik trots rond aan het hobbelen in mijn zwangerschapskleding en kon ik al een schattig buikje laten zien. Maar er word je niet verteld dat zelfs je zwangerschapskleding tegen heb eind aan te strak gaat zitten! Dat je eigenlijk andere broeken nog nodig hebt voor de periode dat je met zwangerschapsverlof bent. Verder vergeten ze (ook in de winkel) te vertellen dat als je een zwangerschapsbroek wil kopen dat je even moet gaan zitten op een stoel, zodat je kunt voelen en controleren of dat stukje wat onder die rekbare band zit, lekker zit over de schaambeen heen. Er moet nog ruimte over zijn om te groeien. Vergeet dat niet! Ik ben dan ook erg fan geweest van mijn zwangerschapslegging. Maar zelfs die is nu aan de krappe kant. Helaas. Maar even terug naar de dikke toeter. Die zit echt in de weg op een gegeven moment. Je moet niet vergeten bij het deuren open doen (als deze naar je toe draait) dat je een stap naar achter moet zetten. Omdat je buik in de weg zit. Ja, het klopt ik heb regelmatig dat ik met een deur tegen mijzelf aan mep... Verder is het ook geweldig in winkels om... Pardon te zeggen, mag ik even langs... en dat lukt dan niet in verband met je TOETER! Ik heb menig mens als gestoken met mijn buik. Verder zijn er trouwens erg lompe mensen. Die kijken gewoon echt niet uit hun doppen en rijden, met hun winkelwagen, gewoon tegen je aan. Als het al is zeggen ze; Oh, sorry hoor. Je hoort gewoon dat de excuses ongemeend is. Maar daar laat je het bij, wrijft over je buik en lacht gepijnigd. Maar er zijn van die éh... (ik mag niet te grof worden) vervelende mensen die niet eens een excuses er uit weten te wurmen. ZOW! Dan heb je een foute aan mij. Dan komen de hormonen-monsters (kort hormonsters) om de bocht kijken. Die laten mij goed uit mijn panty schieten... Hormonen en hormonen-monsters (hormonsters voor kort) Er word je verteld over dat je lichaam in een hormonen bom verandert. Maar serieus, als je het nog nooit mee hebt gemaakt. Weer je niet wat je overkomt. Je lichaam verandert. Je maakt HCG aan en mag dan voor moeders voor moeders in een potje plassen. Zodat je een steentje (plasje) bij kan dragen voor de medicijnen zodat ander vrouwen die graag moeder willen worden een kans krijgen om ook zwanger te worden. Heb ik gedaan. Neus dicht en plassen maar. Je maakt progesteron aan zodat je buik al in een vroeg stadium op kan zetten. Terwijl er eigenlijk nog niets echt in zit. Dit heet het voorbereiden van je lichaam. Dit gebeurde dan ook braaf bij mijn lichaam. Ik kon met 8 weken zwangerschap al echt niet meer ontkennen dat ik zwanger was... En ik heb er van genoten. Ik was erg trots op mijn, toen nog, schattige buikje. Verder zorgen de hormonen voor stemmingswisselingen. Maar dat deze zo erg zouden kunnen zijn. Dat had ik echt niet verwacht. Ten eerste kan je huilen om niets. (In de middelste 3 maanden viel dit erg mee bij mij) Ik heb het zelfs gepresteerd om in huilen uit te barsten bij een Teleac cursus op tv. Of bij de pampers reclame... ZUCHT!
Mijn verlof is ondertussen wel aangevraagd, maar dus veel te laat. Het is dus nog niet beoordeeld of ik er recht op heb en op hoe veel geld ik recht heb. Eigenlijk krijg ik begin febr. mijn eerste keer uitbetaald, maar dat zit er dus waarschijnlijk niet in :x Pffff, wat een nacht zeg. Hier wel redelijk geslapen, alleen Matthijs had om 5uur geen zin meer
@ Duster; Eh heu? Hoezo is je verlof zo laat aangevraagd? Ze wisten toch dat je zwanger was eh... bent
Vergeetachtigheid Je bent allemaal wel eens vergeetachtig. Geen probleem. Komt goed. Dat denk je in het begin van je zwangerschap ook nog. Nee, dat is trouwens niet waar. Ik dacht; wat een bull-shit. Zwangerschapsdementie, dat is toch klinkklare onzin, dat kan toch niet echt bestaan. Maar helaas... ik ben tot de conclusie gekomen dat het WEL waar is. Ik heb er echt heel erg last van en echt al vanaf het begin van de zwangerschap. Het is soms echt erg met mij gesteld... Op mijn werk was is gewoon het overzicht kwijt. En dat heeft nare gevolgen gehad. Hier ga ik verder niet op in. En thuis ook... Ik had b.v. de boter in de magnetron gezet in plaats van in de koelkast. Ik wilde naar de winkel gaan om boosschappen te doen. Ik had mijn spulletjes bij elkaar verzameld. Zo ook, dacht ik, mijn rugzak... Maar die kon ik dus niet meer vinden. Echt het hele huis doorzocht en dat ding niet kunnen vinden. Ik zwaar de balen. Nou, dan ga ik wel zonder. Als ik nou, de voordeur niet dicht had getrokken met de rugzak, die op mijn rug bleek te hangen, omdat ik er mee aan de deurklink bleef hangen. Had ik waarschijnlijk pas geweten waar de rugzak was gebleven als ik bij thuiskomst weer mijn jas had uitgetrokken. En ik heb het gepresteerd om mijn man vergeten op te halen van zijn werk... toen ik nog auto reed...
Hahaha allemaal erg herkenbaar! Leuk geschreven en ik denk dat het heel leuk is om dit later allemaal nog eens door te lezen. Of om voor te lezen aan je dochter!
Lekker onhandig met dat verlof zeg... moet je zelf alles maar 'voorschieten' ofzo? En balen dat Matthijs al om 5 uur wakker was. Da's wel heel erg vroeg. Ik vond mezelf al zielig met half 7!
Ze beweren dat ze dit pas 1 dag voor je verlof aan kunnen vragen, terwijl het uiterlijk 3 weken vantevoren moet gebeuren.......
Ik hoop maar dat het nog op tijd geregeld is, maar ik ben bang van niet. Ik kan niet meer doen dan afwachten, want als ik bel zeggen ze gewoon: Binnen 4 weken na 14 jan beoordelen we je verlof. Ja, lekker makkelijk Half 7 is ook geen tijd om wakker te worden hoor :x
Goedemorgen @ Duster dat ken ik... ik heb verlof wel op tijd aangevraagd maar van de week pas de papieren gekregen die ik moet invullen... Na 36 weken willen ze ineens bewijs dat ik zwanger ben. En voor het beoordelen hebben ze weer 4 weken ofzo... pgfff word er niet goed van!! Bij Jaylinn kreeg ik het geld toen ze net geboren was, dus na 4 weken, nadat het verlof in ging. @ Hier weer een rotnacht gehad. Kon niet in slaap komen en me bekken doen gewoon zo'n pijn. En daarnaast is het mannetje ook erg druk. Heb nu ook hoofdpijn... vervelend!! Nou ja ondertussen rommelen we gewoon lekker verder tot de bevalling zich aandient.
Zow... ik ben braaf weer bezig geweest. Heb net mail in elkaar geklopt naar de baas ivm ouderschapsverlof... en een naar personeelszaken. Ben benieuwd... Eerst manlief laten lezen... Wel zo slim lijkt mij. @ Angel, whahaha! deed ik vroeger ook met mijn mam's de hele huiskamer verbouwen voor alle straten enz... geweldige herinneringen! Leuk joh! @ Duster, ik hoop dat het snel gaat met die beoordeling. Wat een stom gedoe zeg! @ Mama bagger dat je ook zo bagger hebt geslapen. En hoofdpijn... paramol nemen? Ter ontspanning ook? Gaf mijn vk als voorstel mee...
@ dondersteen ja denk dat ik dat zometeen wel ga doen, eerst maar wat eten... miss is dat het! Tis idd bagger zo slecht slapen... pfffff word er niet goed van!