Sjees, wat heftig! Ik snap totaal dat je er onderste boven van bent! Maar heeft hij het echt net verteld?
Ik heb hem erop attent gemaakt dat ik vind dat hij te weinig helpt met de opvoeding van Jaylinn. Hij geeft dr geen eten, doet haar niet in bad, dat soort dingen. Alleen met haar spelen dat wel. En af en toe op schoot. Maar niet echte papa dingen. Hij was dus al vaker weg van huis, maar zei elke keer dat hij er echt voor wil gaan en het moet leren enzo. Dus ik wou dat ook echt doen. Neemt vaak ook zn tel niet op of reageert niet op smsjes, ean als hij thuis komt, weet hij van niks . Sinds ik hem verteld heb dat ik weer zwanger ben is het gewoon mis. Word continu boos om gewoon echt niks. Terwijl ik ook wel eens me handen vrij wil hebben, kleine meid is namelijk hangerig ivm tandje die door komt. En nu vertelde hij dat hij het niet meer ziet zitten, en weg wil. Zijn leven verder zonder mij, en met de kids? Tja daar geeft hij geen antwoord op. ben er enorm kapot ervan. En dan moet je je rustig houden nou dat is echt heel moeilijk nu. Ik was zo blij dat ik weer zwanger was! En helemaal omdat hij zei dat hij er helemaal voor wilde gaan, geloofde hem echt!
Nog wel, maar het is denk ik (hoop ik ook) aan het afnemen. maar nog geen echte buikpijn/krampen en ook nog geen stolsels verloren. Dus volgens de vk is dat een goed teken. Maar ik laat het gewoon niet toe dat het fout gaat
He bah wat vreselijk voor je zeg. Zeker nu je net weer zwanger bent. Is er een reden voor waarom hij zo weinig voor jullie dochtertje zorgt? Het komt allemaal nogal jong en onverantwoordelijk over op mij. Vind het heel erg voor je en hoop echt dat ie zich bedenkt...
Jeetje meid wat een vreemd verhaal! Vind het een beetje vreemd dat hij wel zegt ervoor wil te gaan, maar dit niet doet en jou straks achter laat met 2 hele jonge kinderen. Maar ik vind het nog vreemder dat hij geen antwoord geeft op hoe en wat met de kinderen! Wat betreft minder met de kids doen: Hier heb ik ook wel een man die minder met de kids doet dan ik, maar dat komt omdat we een eigen zaak hebben en hij veel aan het werk is, en ik werk ook wel maar ik ben wel elke dag om half 4 thuis, dus het is logisch dat ik meer doe.
jeetje mama25. Het enige wat ik erover kan zeggen is dat als het een goede relatie is, jullie er wel uit komen door te praten. En aan kinderen begin je samen en voed je ook samen op. Als hij dat anders ziet, dan weet je wel meteen waar jij ook staat.
Goede insteek! Ik denk ook dat het gewoon oud bloed oid is, bovendien is je hele onderkant veel beter doorbloed als je zwanger bent dus kan je al snel wat bloed verliezen na een gezellig avondje met je vriend Maar schrikken is het wel!
nou sinds een week doe ik niks meer met mijn man. Veel te misselijk! Nou is dat wel minder geworden. Heb nog wel af en toe pijn in mijn borsten. Maar ik ben er denk ik ook teveel mee bezig wat ik steeds wel en niet voel
@ Mama25! Allemachtig! Logisch dat je in een dip zit! Mijn god. Weet gewoon niet wat ik moet zeggen. En nu? Wat wil hij dan? Waarom wil hij weg? Waarom zonder jou? Waarom wil hij het opgeven? Waar wil hij naar toe gaan? Sorry dat ik je misschien zo overval met mijn vragen.
Ja samen opvoeden dat dacht ik dus ook. Wilde ook samen kinderen, maar ja nu twijfel ik daar ook aan. Ineens ga je aan alles twijfelen. Hij is vanmiddag weggegaan en zegt dat hij niet terug komt. Ik wou erover praten dus heb hem net geprobeert te bellen, maar word weggedrukt. Heb net wat spulletjes gepakt en ben naar mijn ouders gegaan. Want van alleen is het huis zitten kon ik even niet aan. Heb even afleiding nodig. Gelukkig zijn mijn ouders een enorme steun voor me op dit moment. Erg balen dit. Ben zo verdrietig! Snap er helemaal niks van. Ik dacht nog ach het komt wel, ben echt gek op kids en helemaal me eigen dochter dus draai me hand niet op voor een vieze luier of eten geven, badderen dat soort dingen. Maar het is soms wel even fijn dat je geholpen word, want het is best zwaar. Helemaal nu ik weer zwanger ben. Dacht echt dat hij het leuk vond. Maar nu denk ik alleen maar waarom? wat heb ik gedaan?
@Muurtje; Ik vind de nieuwe lijst beter/overzichtelijker. Ik zie dat hij ondertussen ook al in gebruik is genomen @Scorpion; Lekker blijven schrijven. Daar zijn wij hier toch zeker ook voor. Ik ben al druk voor je aan het duimen! @Mama25; Wat een verschrikkelijk nieuws zeg. Hoop dat jullie er nog over kunnen praten en dat jullie als gezinnetje verder gaan. Een hele dikke knuffel
wat een verschrikkelijk verhaal mama25! ik hoop dat het allemaal een goede afloop zal krijgen! vind het fijn voor je dat je bij je ouders terecht kan met deze situatie! veel sterkte!!
@mama25: wat een enorme klap zeg. Onbegrijpelijk. Is hij nu ook echt weggegaan of nog wel bij jullie thuis? Hier sinds vanmorgen 11 uur geen bloedverlies meer gehad, maar durf nog niet echt goed vertrouwen te hebben. De arts was gisteren zo duidelijk dat het mis zou gaan...
@ Angelsfire Ik ben nu bij mijn ouders, heb hem nog wel geprobeerd te bellen maar neemt gewoon niet op. Ik blijf ook bij mijn ouders slapen. Mijn vader zei dat hij misschien tijd nodig heeft, en anders is het een kl**tz*k. Hij kan toch tenminste uitleggen wat er aan de hand is Ik weet echt nu niet of hij wel terug komt of niet.
@mama 25, wat een rotsituatie zeg. Het is inderdaad fijn dat je lekker bij je ouders terrecht kan. Het is te hopen dat je snel meer duidelijkheid krijgt. En ik hoop zo voor je, dat alles gewoon weer goed komt. Laat je maar lekker door je ouders verwennen! @angelfire, scorpion en sweet candie, hopelijk blijft alles goed gaan!! We blijven duimen. @muurtje, betreft je vraag over borstvoeding enz. op de lijst. Ik wil graag thuis bevallen en borstvoeding geven. Vandaag voor het eerst overgegeven, blegh. Vanmorgen vroeg net na het opstaan. Er zat nog niks in mijn maag, dus dat is zo vies. Trouwens, @scorpion, tuurlijk moet je alles vertellen over je bloedverlies. Dit forum is zeker toch ook om alle onzekerheden en twijfels te delen? Als alles alleen over rozengeur en manenschijn zou gaan, zijn we ook niet realistisch. Het is juist fijn om alles te delen. Zo kunnen we elkaar steunen. Het is ook leuk, dat je zo contact hebt met meiden die echt precies rond dezelfde tijd een kindje verwachten. Als je aan een vriendin, die al een kindje heeft, vraagt wat zij voor kwaaltjes had in de vijfde week, kunnen ze vaak alleen nog maar vaag de misselijkheid herinneren. Hier weten we het van elkaar tot in detail. Liefs Kristen.