@ Verder: Hier ook alweer het laatste trimester in gegaan! Is echt snel gegaan hoor!! Ben heel erg benieuwd naar de komende tijd @ Ik vind ook dat je iedereen in zijn waarde moet laten m.b.t. een thuisbevalling. Iedereen heeft daarin zijn eigen keuzes en motivaties die voor niemand gelijk zijn. Situaties zijn dan ook niet met elkaar te vergelijken. Das mijn mening @ Knippen of scheuren: Hou op Dat is dus waar ik wel over in zit haha. Mijn grootste angst, om van voor tot achteren uit te scheuren... @ Iosola: Super dat je nog een pakje hebt kunnen vinden voor jullie meisje
ananas, die angst kan niemand hem wegnemen. jij hebt die angst zelf vast ook. angst voor de pijn, en angst voor t geheel. tenminste hier begint t weer een beetje te komen. dezelfde angst heeft hij ook want hij kan natuurlijk niet zonder je en wil hij niet. maar garantie is er nooit. gelukkig komt dit maar heel weinig voor, meer in t buitenland zeg maar. dan heb ik t over afrika waarbij er amper hulp is voor de zwangere en kind. denk dat ook hij het over zich heen moet laten komen. het nadeel bij een man is, ze kunnen enkeld toekijken en amper wat doen. wat volgens mij ook erg veel frustratie moet opleveren.
@ Michelle: Klopt is ook zo. Hij kijkt er nu ook al onwijs tegenop om mij te moeten zien "pijn lijden"... Dat vind hij gewoon nu al vreselijk... Hier begint de angst ook wel wat te komen als het om de bevalling gaat, maar ook omdat ik echt geen enkel idee heb wat ik kan verwachten. En bij hem gaat het vooral om mijn hart en dat ik lichamelijk momenteel een beetje een wrak ben... Het liefste zou hij dus willen dat ik in groningen zou bevallen. En hij zou zelfs het liefste hebben dat het een (geplande) keizersnee wordt. Omdat er dan, voor zijn gevoel, de minste risico's zijn voor mij en de baby. Maarja, ze nemen je ten eerste niet zomaar op in groningen, ten tweede zie ik het niet echt zitten om met weëen nog ruim een uur naar groningen toe te moeten rijden. En een keizersnee heeft ook zo zijn risico's natuurlijk... Pfff...vind het gewoon zo moeilijk allemaal!!
ananas kan je die afspraak niet verzetten naar een dag dat je man wel mee kan? Verder is bevallen niet alleen pijn lijden he... het is een natuurlijk proces en volgens mij zien alle mannen er tegen op... thuis/ziekenhuisbevallen: ik zou best thuis willen bevallen maar ben medisch dus kan niet... verder veroordeel ik nooit iemand. Doe maar lekker wat je wilt. Of je nou borst/kunstvoeding willen geven, thuis wil bevallen of in het ziekenhuis of desnoods in het bad van je achternicht, doe gewoon wat je zelf wilt!
@ Debby: Heb k ook al over zitten nadenken, maar deze afspraken staan al gepland vanaf dat ik 9 weken ben... Omdat ik de dinsdag hele dag onderzoeken en daarna dat gesprek heb, de woensdag weer met allemaal "meter"kastjes om loop en dan donderdag de echo en het gesprek met de gyn daar heb. Het is dus niet alleen het gesprek maar alle onderzoeken die dan ook besproken worden waardoor er dus heel veel afspraken op mekaar zijn afgestemd waardoor het zo moeilijk wordt om het te verplaatsen... Voel me soms zo'n zeikerd hea....
een keizessnede is ook niet alles hoor. tenminste ik zou het echt niet willen. maar voor meiden waarbij het moet vind ik het toch respect hebben ook.. ik persoonlijk vind natuurlijk bevallen t allermooiste, het doet pijn, t is niet leuk. maar als je dan je kleine op je borst hebt dan is alles voorbij. oftewel veel.. en is dat t mooiste moment wat er is. je hart is sterk hoor, en een vrouw kan heel wat hebben. we zijn zelfs zo sterk om een natuurlijke pijnstilling aan te maken ons lichaam dan. pijn doet t toch, maar schijnbaar is dit zo. niet teveel lezen beide. er gaan hier en overal zoveel horrorverhalen rond dat je er bang van word. zelf kan het dus ook erg goed gaan. probeer ontspannen te zijn dan. dan kan het erg goed gaan. enkeld garanties zijn er nooit. dat moeten we maar in ons achterhoofd houden. en jij bent net zover als ik in de zwangerschap nu, en merk ook dat t dichterbij komt nu. en daar ook steeds meer over na denk.. over een aantal weken heeft heel dit forumonderdeel hun kleintje in de armen. ook al ben ik de 1e in dit lijstje die uitgerekend is, ik wil iedereen bevallen zien goed en wel!!!!
ananas, kan me de angst van je man voorstellen, maar t is niet anders... je ken nu moeilijk terug.. Misschien dat de cardioloog een brief voor je man uit kan schrijven waarin de meeste dingen staan uitgelegd waar hij nog onzeker over is? Hier eindelijk begonnen met de muurschildering, nu ff een broodje eten en dan weer verder. Dit is m tot nu toe, valt nog maar weinig te zien hoor hahaha :
@ananas, 1 ding, ze weten van je probleem en houden dit natuurlijk extra in de gaten. En dat mannen tegen de bevalling op zien is ook heel natuurlijk. Maar het is zo mooi en de pijn die hoort er gewoon bij, als je me nu vraagt hoeveel het pijn deed weet ik het niet eens meer! @michele, het hoofdje heeft bij mij best lang gestaan maar het lukte me niet om het er zelf uit te persen, ze hebben iig niet zomaar even een knip gezet, ze zagen gewoon dat het bij mij niet ging lukken... maar echt last heb ik er niet van gehad, de dagen erna gewoon de wond goed gewassen op het bidet en alles is supermooi geheeld.
trishka heel mooi!! ananas, t is eng en zeker de eerste keer. je leest en hoort zoveel. en bij die gaat t zo, en bij de ander gaat t zo.. t is niet te voorspellen.. helaas. misschien maar beter ook. in feite is het t mooiste proces wat er is.. je kindje nadien op je buik.. daar doe je het voor.. en is dan ook echt een opluchting. ik heb die ervaring dan al.. misschien dat t voor mij de angst wat minder maakt. ik ben vooral bang voor inknippen of scheuren. dat lijkt me vreselijk. het is 2x niet gebeurd maar verwacht dat dat nu ook niet zal gebeuren. maar je weet t nooit. de enige raad die ik je geven kan. probeer je lichaam rust te gunnen, en geestelijk ontspannen te zijn. zodra jij helemaal gespannen bent ga je vanbinnen t proces tegenhouden. waardoor je kleintje en jij het moeilijker kunnen krijgen. als ik mijn spierenaanspan vanbinnen met vrijen bijv, dan gaat dat ook moeilijker... als je begrijpt wat ik bedoel.. ''niet om aand8 te trekken ofzo.. of dom over te komen, heb t dr verder ook niet meer over'' ik ben bijv sexueel misbruikt vroeger.. en had moeite met mijn man in t begin om te vrijen dat deed zeer omdat ik alles aanspande.. ik ben van mening dat dit ook zo werkt vannuit de andere kant.. en houd me daar aan vast. mits natuurlijk de baby iets fout ligt, of andere factoren tegenzitten. mijn 1e bevalling was met 8u over. en de 2e met 4u. ik mag niet klagen ondanks de angst. ik kan je dus enkeld dit meegeven.. verder is het afwachten.. maar het is gelukkig zo voorbij.. erin gaat beter als eruit zeg ik altijd maar.. haha
Michele: Ik snap wat je bedoel, ze zeggen ook niet voor niets dat ontspannen de bevalling in gaan zo belangrijk is! Als je angst heb, werk je de weeën juist tegen... En wat vervelend dat je dat heb meegemaakt. bevalling: Hier een bevalling van 4 uur gehad, weeënstorm, maar omdat ik heel rustig bleef ging het heel goed en ben ik bevallen van een 9 ponder zonder kleerscheuren haha! Alleen wat haarscheurtjes die met 2 hechtingen dicht zijn gemaakt om het mooi te laten helen... De enige keer in de hele bevalling dat ik auw zei was met de verdovingsprik met hechten haha! Echt, er komt een soort natuurlijke pijnstiller vrij, want als ik de foto's terug zie schrik ik ervan hoe 'open' het daar beneden kan gaan! @Trishka: Goed begin!! @Ananas: Zekerheid heb je nooit en voor mannen is het idd een stressvolle situatie aangezien ze niks voor hun lief kunnen doen! Mijn man heeft ook zijn angsten, maar heeft ze gelukkig nooit getoond tijdens de bevalling en dat is heel belangrijk; hij is je grootste steun als het goed is!
Hee meiden, Echt superbedankt dat ik hier vandaag m'n hart even heb kunnen luchten. En jullie kijk erop daar kan ik ook alleen maar van leren en dat meenemen. Ik ben in ieder geval al een stuk rustiger weer in m'n hoofd... Heb gewoon een beetje een klotedag vandaag @ Trishka: Naja, we gaan sowieso alle vragen die mijn mannetje heeft op papier zetten, in zijn woorden. zodat hij er toch antwoord op kan krijgen. En dat de cardio bijv. de antwoorden erbij zet ofzo (anders vergeet ik ben ik bang ook de helft weer) Dus dat gaan we idd sowieso doen En wat wordt je muurschildering al goed zeg! Ziet er nu alweer heel erg mooi uit Ben heel erg benieuwd hoe het er uiteindelijk uit komt te zien! @ Iosola: Haha, dat is ook zo. En de pijn op zich ben ik niet bang voor. K heb al van alles gehad aan pijn dus denk (met 1 bepaalde situatie in mijn achterhoofd): "als ik dát aankon, dan kan ik dit ook aan" En idd, ze weten van de problemen af. Dus t komt ook allemaal wel goed. En ik zit er ook niet zo over in, maarja, mannetje hier zet me wel aan het denken weer erover. En ik kon hem gewoon niet geruststellen daarin en dat voelt k*t...En daardoor wordt k zelf ook weer onzeker... @ Michelle: Hahaha, ja dat heb k al een paar keer tegen manlief hier gezegd Drin is zeker makkelijker gegaan dan eruit ooit zal gaan En k vind niet dat je met je verhaal aandacht probeert te trekken maar het is wel waar wat je zegt. Door spieren aan te spannen van binnen (wat vaak, en in jou geval waarschijnlijk ook, onbewust gaat) worden allerlei processen bemoeilijkt en vertraagd. Ik denk ook wel dat je het op die manier met elkaar kan vergelijken hoor! Als de kleine hier heel druk is zit ik, onbewust, heel de tijd met mijn buikspieren aangespannen... T is een heel ander voorbeeld, maar ook dan span je allemaal spieren onbewust aan waardoor je een soort opgebouwde spanning in je lijf krijgt. Vreselijk trouwens wat jij in je jongere jaren hebt meegemaakt:x En nog over iets wat je laatst zei: ook hier alleen nog maar joggingbroeken. Ook wel minder charmante (van manlief gejat, dus veelste groot) Maar het zit veel lekkerder! Vind m'n zwangerschapsjeans echt niet meer lekker zitten bij de broekrand... @ Champy: Ooh, hij zal er ook zeker voor mij zijn. En op dat moment ook echt zijn angsten niet laten blijken (mocht hij die dan krijgen) Maar van nu weet ik het, dus is het heel belangrijk dat dit wel goed wordt uitgesproken en dat ik weet dat hij strakjes geen angsten meer heeft anders heb ik dat in mijn achterhoofd (waar ik dus weer spanningen van kan krijgen)... Hoop dat je snapt wat ik bedoel, beetje warrig verhaal...
Ik snap je, maar ik zou je nu ook niet te druk erom proberen te maken, je kan hem nooit zo geruststellen als je zou willen...
pff idd zwangerschapsbroeken, ik heb eigenlijk 1 zwangerschapsbroek. maar idd die rand.. dan nog eens zo'n buikband die erin zit. heb m net 3x aangehad denk. vind t een vreselijk ding. zitten geen knopen of rits in dus zakt steeds van mn kont af. das al niks. nu dus dit uitgevonden gewoon joggingbroeken en merk dat ik me prettiger erin voel. tis misschien een minder gezicht. maar ja naar gewone gelegenheden heb k een legging met jurkje aan ofzo. zwangerschapsjas heb k niet.dus hoop die 12,5wk nog uit te zitten zonder een dikke jas. maar met dikke vesten over elkaar aan ofzo haha. hoop dat het je een beetje gerust steld we moeten er allemaal doorheen.. geen enkel kindje is nog blijven zitten. en hopelijk hebben wij de ''februari mama's '' over een paar weken ook onze kleintjes vast, zonder dat het een zware ellende was die bevalling..
Hier ook een joggingsbroek aan hoor, heeeeeerlijk! en veel zwangerschapsleggings, die hebben niet zo een vervelende rand net boven je doos Pfff voor vandaag klaar met schilderen hoor, zal waarschijnlijk pas weer na t weekend zij dat ik verder kan, stiefzoon komt vanaaf al hier naartoe, hij is ziek.. arm jochie... Heb wel t meeste blauw en wit gehad, eigenlijk alleen nog de grijstinten, wat gelijk ook t moeilijkste klusje is omdat ik de haartje van de beer ook wil maken.. Vind t tot nu toe wel aardig lukken gelukkig :
ik woon ook ongeveer in trainingsbroeken hihi..of een legging..heerlijk. heb een paar mooie skinny jeans voor zwangerschap maar die doe ik alleen aan als ik ergens leuk naartoe ga.. wat zijn jullie allemaal al lekker ver in verhouding..ik ben een van de laatste in de maand dus jullie zijn allemaal al 27/28 weken. heerlijk..! Nog 2 weken en dan zijn we allemaal in de 'levensvatbaar' zone. toch een fijn idee!
ik las net dat de overlevingskans voor een prematuur van 23 weken 65% is en dat dat elke week daarna met 9% toeneemt.
@zwangerschapskleding, ik heb nog 1 broek van toen ik zwanger was van luca en heb 'n zwangerschapslegging. Maar eerlijk gezegd doe ik nog steeds mijn eigen gewone spijkerbroek aan. Die heeft twee knopen waarvan ik de bovenste standaard loslaat en de onderste doe ik stiekem open wanneer ik ga zitten. Gaat nog steeds goed en ik voel mezelf er het lekkerst in. Ga nu met luca naar de kapper... Ben benieuwd hoe dat verloopt..
@ Zwangerschapskleding: Heb dus 4 zwangerschapsbroeken waarvan ik er eentje met 15 weken al niet meer pastte (de buikband die erop zat deed gewoon zeer aan mijn buik zo strak zat die!) Die andere 3 die zitten dus sinds deze week ook niet meer lekker... Dus ga vanavond even kijken voor nog wat joggingbroeken! Want die van mij zitten steeds in de was En die van mijn vriend zijn te lang whaha, en nu heeft hij zelf ook niks meer in de kast En even kijken voor hemdjes Want de s-m die ik nu heb komt niet meer over mijn buik heen hihi, heb ik dr nog niks aan Dus zal ff een paar l-xl halen